«Μονιμοκρίση». Αυτή είναι σύμφωνα με το αγγλικό λεξικό Collins η - νέα - λέξη της χρονιάς που πέρασε, έτσι όπως τουλάχιστον αποδίδεται στα Ελληνικά. Με δυο λόγια, το μόνο «νέο» που έχει να προσφέρει το σάπιο σύστημα, είναι κάποιες νέες λέξεις που να αποδίδουν τις μόνιμες, διαδοχικές κρίσεις του, τις «λύσεις» που οδηγούν σε νέα αδιέξοδα κάτω από όλες τις συνθήκες: Είτε πρόκειται για την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας στα εμπορευματοποιημένα συστήματα Υγείας, είτε για τη νέα καπιταλιστική κρίση που πλησιάζει πριν καλά καλά ξεπεραστεί η προηγούμενη, με τον λογαριασμό να πολλαπλασιάζεται για τους λαούς, είτε για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, το σκοτάδι και τη φτώχεια που απλώνονται στις καπιταλιστικές κοινωνίες. Οσες λέξεις κι αν εφεύρουν οι κάθε λογής κυβερνητικοί «σωτήρες» για να «εξανθρωπίσουν» στα λόγια τον απάνθρωπο καπιταλισμό, όσο κι αν καμώνονται ότι θα το «γιατρέψουν» από τις αντιφάσεις του, το σύστημα δεν παίρνει καμιά γιατρειά. Για τον λαό δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο και μάταιη αναμονή. Στην πάλη, στη συμπόρευση με το ΚΚΕ βρίσκεται η ελπίδα για να ανοίξει ο δρόμος μιας πραγματικά νέας κοινωνίας, της σοσιαλιστικής, που θα βάλει στο επίκεντρο τις δικές του ανάγκες, απαλλάσσοντάς τον μια και καλή από τις κρίσεις.