Τυχαία - αλλά τι τύχη! - γίνεται η γνωριμία του θεατρικού συγγραφέα Ιάκωβου Καμπανέλλη με τον Χιώτη προοδευτικό θεατράνθρωπο Αδαμάντιο Λεμό (1916 - 2006). Την περιγράφει ο δεύτερος στην αυτοβιογραφία του, «Η Ουτοπία του Θέσπη. Θεατρικό Οδοιπορικό» (εκδόσεις «Φιλιππότη», 1989): «Ο άγνωστός μου νέος (σ.σ. οι συστάσεις έγιναν από τον Λευτέρη Γρηγορίου, αδελφό του σκηνοθέτη Γρηγόρη Γρηγορίου) είχε τη διάθεση να συνεχίσει μαζί μου τον δρόμο προς την Ομόνοια. Ξαφνικά, λίγο πριν τη Στοά Νικολούδη, ανοίγει την τσάντα του και μου λέει: - Γράφω κι εγώ, ξέρετε, για το θέατρο. Θα θέλατε να σας δώσω να διαβάσετε κάτι που έχω μαζί μου; - Ευχαρίστως, του απάντησα ξαφνιασμένος. Πήρα το δακτυλογραφημένο...