Σημείο συνάντησης μπροστά στην έναρξη της ακαδημαϊκής χρονιάς είναι για μια ακόμα χρονιά το Φοιτητικό Στέκι, στις κεντρικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή», εκεί όπου βρέθηκε την πρώτη μέρα των εκδηλώσεων για να συζητήσει με φοιτητές ο «Ριζοσπάστης».

Φέτος όμως αυτή η συνάντηση αποκτά μια επιπλέον βαρύτητα και σημασία. Γιατί συναντιούνται εκεί συμφοιτητές που κανονικά πέρυσι θα έπρεπε να κάθονται ο ένας πλάι στον άλλο στα αμφιθέατρα και στα εργαστήρια, να ανταλλάσσουν σημειώσεις, να συζητούν τις ομαδικές εργασίες τους και τους προβληματισμούς τους... Ομως τίποτα από αυτά δεν έγινε πέρυσι. Γιατί η κυβέρνηση κράτησε τα πανεπιστήμια εντελώς κλειστά, αντί να πάρει μέτρα για την ασφαλή λειτουργία τους.

«Διαβάζαμε δυο χρόνια στη Β' και Γ' Λυκείου εντατικά για να περάσουμε στη σχολή που θέλαμε, καταφέραμε με επιτυχία να περάσουμε και έφτασε η ώρα να πούμε "επιτέλους", να ανοίξουμε ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή μας, να γίνουμε φοιτητές... όμως βρήκαμε τις πόρτες της σχολής μας κλειστές. Δηλαδή, δεν γνωρίσαμε τους καθηγητές, τους συμφοιτητές μας, κάναμε εργαστήρια διαδικτυακά, η τηλεκπαίδευση δεν λειτουργούσε... Τώρα που ανοίγουν οι σχολές περιμένουμε να γίνουμε επιτέλους φοιτητές, γιατί φοιτητής δεν γίνεσαι πίσω από μία οθόνη, αλλά μέσα στο αμφιθέατρο. Ελπίζουμε να έχουν ληφθεί και θα διεκδικήσουμε όλα τα απαραίτητα μέρα για να μη συμπληρώσουμε δυο χρόνια κλειστές σχολές», λέει χαρακτηριστικά η Ιωάννα, δευτεροετής στη Νοσηλευτική Αθήνας.

Κάπως έτσι περιέγραψε τα πράγματα και ο Βασίλης, δευτεροετής φοιτητής στο Τμήμα Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου, σημειώνοντας ότι η απαράδεκτη αυτή κατάσταση «σηματοδοτήθηκε και από ένα απαράδεκτο νομοσχέδιο που κατέθεσε και ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ και το οποίο ώθησε, μαζί με την απόφασή της να διατηρήσει κλειστά τα πανεπιστήμια, τους φοιτητές σε μεγάλες αγωνιστικές κινητοποιήσεις με μεγάλες Γενικές Συνελεύσεις. Δηλαδή ενώ ήταν κλειστά τα πανεπιστήμια, οι ίδιοι οι φοιτητές δώσανε ζωή με τους αγώνες τους και με το δίκαιο αίτημά τους να ανοίξουν με σωστούς όρους υγειονομικούς, όπως μας αξίζει. Γιατί απ' τη μια μας λένε ότι δεν υπάρχουν χρήματα γι' αυτό και από την άλλη δίνουν 30 εκατομμύρια για να βάλουν αστυνομία μες στις σχολές μας! Επομένως θεωρώ ότι και τη νέα χρονιά, ό,τι κι αν γίνει από πλευρά της κυβέρνησης, θα μας βρει στον δρόμο με ένα απλό αίτημα, να ανοίξουν τα πανεπιστήμια με όλα τα απαραίτητα υγειονομικά πρωτόκολλα, και να παρθεί και πίσω, προφανώς, αυτό το αισχρό νομοσχέδιο».

Πλάι στους δευτεροετείς που βίωσαν έτσι την περσινή χρονιά, όμως, συναντιούνται και οι φετινοί πρωτοετείς, που πέρυσι είχαν αντίστοιχες εμπειρίες ως μαθητές: «Η Γ' Λυκείου είναι έτσι κι αλλιώς μια πολύ δύσκολη και αγχωτική χρονιά για όλα τα παιδιά, η περσινή χρονιά όμως ήταν σίγουρα όσο χειρότερη μπορούσε να γίνει», λέει ο Χαρίτος, πρωτοετής στο Τμήμα Φυτικής Παραγωγής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου, και προσθέτει: «Εναν χρόνο σχεδόν ολόκληρο κάναμε μαθήματα από Webex και η κυβέρνηση, πέρα απ' το ότι ήταν κλειστά τα σχολεία και δεν μπορούσαμε να κάνουμε μάθημα για αντικειμενικούς λόγους, δεν είχαμε λάπτοπ, δεν είχαμε ηχεία, δεν είχαμε ακουστικά, δεν είχαμε ίντερνετ πολλές φορές κ.λπ., μας έβαζε έξτρα εμπόδια, όπως ήταν η ελάχιστη βάση, που άφησε 40.000 συμμαθητές μας εκτός σχολών, οι οποίοι ήταν παιδιά που προσπαθούσαν, παλεύανε μια χρονιά. Παρ' όλα αυτά, οι μαθητές βρήκαμε το "φάρμακο", που ήταν οι αγώνες μας, οι διεκδικήσεις μας οι συλλογικές, οι κινητοποιήσεις μας, και ελπίζω αυτή η αγωνιστική διάθεση να συνεχιστεί και στο πανεπιστήμιο».

Στο Φοιτητικό Στέκι του Φεστιβάλ, πάντως, η αγωνιστική διάθεση σίγουρα ξεχείλιζε: «Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ είναι η πρώτη συνάντηση των πρωτοετών φοιτητών, εδώ να έρθουν να γνωριστούμε όλοι μεταξύ μας. Αυτό που έχουμε να πούμε στους φοιτητές και σε όλους τους νέους είναι να το τολμήσουν και να κάνουν το βήμα, να μπουν στην ΚΝΕ, να παλέψουν μαζί μας για μια κοινωνία που να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες μας, γιατί το ζήτημα είναι να ζούμε, όχι απλώς να επιβιώνουμε», μας λέει χαρακτηριστικά η Κωνσταντίνα, πρωτοετής Φιλοσοφίας ΕΚΠΑ.

Γιατί και οι πρωτοετείς έχουν εμπειρία για να δουν τους δρόμους που ανοίγονται μπροστά τους: «Και οι μαθητές τις προηγούμενες χρονιές και οι φοιτητές, φαντάζομαι, βλέπουν κάθε μέρα ποιοι είναι αυτοί που μπαίνουν μπροστά στις διεκδικήσεις, ποιοι είναι η πρωτοπορία, ποιοι είναι αυτοί που παλεύουν κάθε μέρα και στις σχολές, στα σωματεία αργότερα, μέσα στα 15μελή, στις Γενικές Συνελεύσεις, ποιοι είναι αυτοί που βγαίνουν μπροστά. Αυτοί είναι οι ΚΝίτες και αυτός είναι ο λόγος που τους καλούμε να κάνουν το βήμα και να γίνουν σύντροφοί μας», λέει ο Χαρίτος. Και ο Βασίλης συμπληρώνει: «Αξίζει να παλέψει ένας νέος μέσα απ' τις γραμμές της ΚΝΕ για την καινούργια κοινωνία και την πολιτική πρόταση που προσφέρει στη νεολαία και σε όλο τον λαό, για να ζήσει έτσι όπως του αξίζει και στο ύψος των αναγκών του και των ονείρων του, τίποτα άλλο».