Σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση, κάηκαν περίπου 12.500 στρέμματα στη Βαρυμπόμπη ενώ 76 σπίτια έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές, 18 σπίτια μερικές ζημιές, 27 επιχειρήσεις έχουν υποστεί ζημιές, 82 οχήματα κάηκαν ολοσχερώς, 64 οχήματα έχουν υποστεί ζημιές. Ο δήμος Αχαρνών, στον οποίο ανήκει η Βαρυμπόμπη, κηρύχτηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε στην περιοχή που σάρωσε η φωτιά μαζί με στελέχη της Τομεακής Οργάνωσης Βορειοδυτικής Αττικής του ΚΚΕ, που πήγαν χτες για να δουν από κοντά την κατάσταση που διαμορφώνεται.

Η πρώτη εικόνα είναι, την Τετάρτη το πρωί, στην πλατεία της Βαρυμπόμπης, όπου η φωτιά πέρασε και προκάλεσε ζημιές μικρότερες ή μεγαλύτερες σε σπίτια στους δρόμους γύρω από αυτήν. Ενδεικτικά οι λίγοι κάτοικοι που επέστρεψαν για να δουν τα σπίτια τους ανέφεραν ότι οι φλόγες κύκλωσαν την περιοχή από δύο κατευθύνσεις, από το ρέμα της Χελιδονούς και από την κάτω μεριά της λεωφόρου Τατοΐου. Επίσης, καταγγέλλουν ότι τις πρώτες ώρες, το μεσημέρι της Τρίτης, όταν ξέσπασε η φωτιά στην Ανω Βαρυμπόμπη - πιθανόν από βραχυκύκλωμα σε πυλώνα υψηλής τάσης μέσα σε δασική έκταση - η αντίδραση του κρατικού μηχανισμού ήταν πολύ αργή, τόσο από επίγεια όσο από εναέρια μέσα, με αποτέλεσμα να επεκταθεί παρότι οι άνεμοι δεν ήταν δυνατοί, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν μέτωπα σε δύο κατευθύνσεις. Επίσης, πολλοί κατήγγειλαν ότι μέσα στην πλατεία δεν υπήρχε κανένα πυροσβεστικό όχημα που θα μπορούσε να αποτρέψει το να πάρουν φωτιά δέντρα, κυρίως πεύκα, που βρίσκονταν μέσα στις αυλές.

Λίγο πιο κάτω από την πλατεία, στην οδό Ελαίων 17, ο Νίκος Πλατανησιώτης εκφράζει την αγανάκτησή του για το πώς η φωτιά μεταδόθηκε στο σπίτι του από το διπλανό πευκόφυτο οικόπεδο. «Πρώτα πήρε φωτιά μια δεξαμενή πετρελαίου στο εξωτερικό του σπιτιού και στη συνέχεια η φωτιά μπήκε στο σπίτι και κατέστρεψε την κεραμοσκεπή και τμήμα του σπιτιού. Προσπάθησα να το σώσω, ωστόσο δεν πρόλαβα γιατί η αστυνομία μάς έδιωξε. Πρόλαβα να ανοίξω όλα τα νερά και τουλάχιστον δεν κατέρρευσε η μεσαία πλάκα». Την ίδια ώρα που μαζί με την σύζυγό του βιώνει την καταστροφή έπρεπε με το λάστιχο στο χέρι να σβήνει μια μικρή εστία σε διπλανό οικόπεδο γιατί δεν υπήρχε κάποιο πυροσβεστικό όχημα να βοηθήσει. Και βέβαια εξέφρασε την ανησυχία του και για το πώς θα μπορέσει να ανακτήσει τους κόπους μιας ζωής, γνωρίζοντας την ανυπαρξία των μέτρων στήριξης από το κράτος.

Λίγο πιο κάτω στην Τατοΐου, ο Λάμπρος Ζέλος και η σύζυγός του Ζανέτ, μας περιγράφουν πώς έζησαν την κόλαση, βλέποντας τις τεράστιες φλόγες από την απέναντι δασική έκταση να κυκλώνουν την κατοικία τους. Οι ζημιές είναι μεγάλες στην αυλή και βοηθητικούς χώρους, έχει καεί το καλώδιο της παροχής ρεύματος αλλά το κτίριο του σπιτιού σώθηκε. Ωστόσο μας αναφέρουν ότι και με την κακοκαιρία τον χειμώνα, τη «Μήδεια», πάλι είχαν μείνει χωρίς ρεύμα από πτώση δέντρων, ενώ όταν αποκαταστάθηκε η ζημιά είχαν προβλήματα με τις ηλεκτρικές συσκευές. «Δεν υπήρξε άμεση επέμβαση στην αρχή και η φωτιά προκάλεσε μεγάλη καταστροφή. Τώρα πρέπει να πάρουμε κουράγιο».

Κάτοικοι της περιοχής μίλησαν για πολλές εκρήξεις που σχετίζονται με τα καλώδια υπερύψηλης τάσης που περνάνε μέσα από το παρακείμενο δάσος στους πρόποδες της Πάρνηθας και τον συνοικισμό της Βαρυμπόμπης - ζήτημα που επανέρχεται σε πολλές περιοχές - και συχνά λόγω της υποσυντήρησης του δικτύου, λόγω έλλειψης προσωπικού, προκαλούνται πυρκαγιές, ειδικά σε συνθήκες καύσωνα.

Επίσης, πολλοί έθεσαν το ζήτημα της έλλειψης σχεδιασμού και συντονισμού των δυνάμεων πυρόσβεσης, αφού η φωτιά έκαιγε πολλές ώρες χωρίς να υπάρχουν επαρκείς δυνάμεις για να την περιορίσουν, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των πυροσβεστών και των εθελοντών. «Δεν έπρεπε αυτή η φωτιά χωρίς αέρα και όχι σε δύσβατη περιοχή να προκαλέσει αυτήν την καταστροφή. Εκανε αρκετές ώρες να σηκωθεί ένα αεροπλάνο», ήταν η αγανακτισμένη εκτίμηση ενός ακόμα κατοίκου.

Αυτό που διαπιστώνεται είναι ότι η κυβέρνηση, με τον φόβο μην προκληθεί ένα «νέο Μάτι», το μόνο που έκανε ήταν να διώχνει τον κόσμο από τη Βαρυμπόμπη στους Θρακομακεδόνες και από εκεί στο Μενίδι, ενώ η φωτιά σάρωνε τα πάντα, δάσος, σπίτια, αυτοκίνητα, εγκαταστάσεις, με αποτέλεσμα πολλές περιοχές να μείνουν χωρίς ρεύμα και νερό.

Την ίδια ώρα, από το βράδυ της Τρίτης, όταν τα μέτωπα της φωτιάς ήταν ενεργά, υπήρχαν καταγγελίες κατοίκων για επιλεκτικές επεμβάσεις για τη δημιουργία αντιπυρικών ζωνών γύρω από κατοικίες και εγκαταστάσεις μεγαλόσχημων επιχειρηματιών.

Το ζήτημα του ελλιπούς συντονισμού και των ανεπαρκών δυνάμεων αλλά και των μέτρων για την άμεση αποκατάσταση στο 100% των πληγέντων ανέδειξε το κλιμάκιο του ΚΚΕ, που αποτελούνταν από τον Πέτρο Καράμπελα, μέλος του Τομεακού Γραφείου, τον Βασίλη Τοπαλλιανίδη, επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Αχαρνών και δημοτικό σύμβουλο, την Γραμματέα της ΚΟ Μενιδίου, Μυρτώ Μαρίνη, και την Γραμματέα της ΚΟ Θρακομακεδόνων, Αντζελα Βασιλάκη.

Ο Β. Τοπαλλιανίδης, που μίλησε με κατοίκους και έκανε δηλώσεις σε ΜΜΕ, τόνισε: «Για άλλη μια φορά, μια φωτιά προκάλεσε μεγάλες καταστροφές. Οι κάτοικοι είδαν με τρόμο και απελπισία ότι δεν υπήρξε κανένας μηχανισμός προστασίας. Είδαν μια Πυροσβεστική Υπηρεσία υποστελεχωμένη, με προσωπικό εξαντλημένο, πολλοί με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Πανηγυρίζουν γιατί δεν είχαμε νεκρούς, αλλά η καταστροφή είναι τεράστια στο περιβάλλον, ενώ υπάρχουν οι τρόποι με σχεδιασμό και πρόληψη να αποφευχθεί. Το παίζανε "κοκόρια" ότι είναι έτοιμη η Πολιτική Προστασία. Η σημερινή εικόνα δείχνει την εγκατάλειψη που υπάρχει. Καμιά φροντίδα από την πλευρά της κυβέρνησης και της πολιτείας να προστατεύσει και τον τελευταίο ίσως πνεύμονα πρασίνου που υπάρχει στην περιοχή μας. Τώρα αυτό που επείγει είναι να δοθούν αποζημιώσεις στο 100% για να μπορέσουν να ξανακτίσουν τα σπίτια τους, τους κόπους μιας ζωής όσοι έχουν πληγεί. Χρειάζεται αγώνας και εμείς θα είμαστε μπροστά».