Σε ενορχηστρωμένη επίθεση σε βάρος των εργαζομένων της ΕΑΒ και του σωματείου τους έχει επιδοθεί το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση, μέσα από δηλώσεις υπουργών της αλλά και από στοχευμένα συκοφαντικά δημοσιεύματα.

Πρόκειται για τη γνωστή τακτική που αξιοποιήθηκε πρόσφατα στη ΛΑΡΚΟ, αλλά και παλιότερα στην ΕΑΣ, στην ΕΛΒΟ, στην «Ολυμπιακή» και σε μια σειρά ακόμα κρατικές επιχειρήσεις. Τακτική η οποία χρησιμοποιείται κατά κόρον ως προπέτασμα καπνού και αφετηρία για αντεργατικές - αντιλαϊκές εξελίξεις, επιχειρώντας να ενεργοποιήσει και τον «κοινωνικό αυτοματισμό».

Ως αφορμή για την εξαπόλυση της επίθεσης αυτής αξιοποιήθηκε η αντίδραση του Σωματείου Εργαζομένων απέναντι στην είσοδο στις εγκαταστάσεις της ΕΑΒ «εργολαβικών» που προσέλαβε όχι η ίδια η εταιρεία, αλλά η «Lockheed Martin», με σκοπό υποτίθεται να εκπαιδεύσουν τους εργαζομένους της ΕΑΒ και να επιταχυνθούν οι εργασίες κατασκευής των τμημάτων των «F-16 Viper» που έχει αναλάβει η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία.

Πρωτοκλασάτα στελέχη της κυβέρνησης, μάλιστα, όπως ο υπουργός Ανάπτυξης, έφτασαν στο σημείο να θέσουν ευθέως εκβιαστικά διλήμματα ότι αν δεν μπουν στον χώρο οι «εργολαβικοί», η ΕΑΒ θα κλείσει και όλοι οι εργαζόμενοι θα ψάχνουν για δουλειά. Ταυτόχρονα, με εντολή των συναρμόδιων υπουργείων η διοίκηση της ΕΑΒ κατέθεσε ασφαλιστικά μέτρα σε βάρος του σωματείου, τα οποία θα εκδικαστούν στις 8/7.

Σειρά πήραν πρόθυμοι κονδυλοφόροι, αναπαράγοντας τη γραμμή της κυβέρνησης και παραθέτοντας μια σειρά «κινδύνους», όπως η φυγή της «Lockheed Martin» και η μεταφορά της δραστηριότητάς της σε άλλες χώρες. Οι αναφορές αυτές πλαισιώθηκαν με επίθεση στους εργαζόμενους και στο σωματείο τους, με τις γνωστές συκοφαντίες σε βάρος της συνδικαλιστικής δράσης.

Τελικά, την Παρασκευή 18 Ιούλη οι «εργολαβικοί», ανάμεσά τους ένας συνταξιούχος της ΕΑΒ και δυο - τρεις πρώην εργαζόμενοι που είχαν παραιτηθεί την περίοδο 2012 - 2013, εισήλθαν στον χώρο των εγκαταστάσεων.

Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες μέσα από το εργοστάσιο της ΕΑΒ, το διάστημα που βρίσκονται εκεί όχι μόνο δεν έχουν αναλάβει την εκπαίδευση εργαζομένων, όχι μόνο δεν εργάζονται, αλλά αντίθετα εκπαιδεύονται. Εξάλλου οι πρώην ΕΑΒίτες εργάζονταν στην ΕΑΒ την περίοδο που η παραγωγική δραστηριότητα αφορούσε το μοντέλο «F-16 Block 52» και όχι το «F-16 Viper», τμήματα του οποίου κατασκευάζονται αυτήν την περίοδο και υποτίθεται - σύμφωνα με ένα ακόμα παιδαριώδες κυβερνητικό επιχείρημα - ότι η παρουσία τους θα επιτάχυνε την παραγωγική διαδικασία.

Η εξέλιξη αυτή προκαλεί ανησυχία και προβληματισμό ότι η ΕΑΒ, στην προκειμένη περίπτωση, μετατρέπεται σε «σχολείο» μεταφοράς τεχνογνωσίας και εξειδίκευσης για τη στελέχωση αντίστοιχων παραγωγικών εγκαταστάσεων, που στο πλαίσιο των σχεδιασμών των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ θα στηθούν σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Δηλαδή ο «κίνδυνος» να τα βροντήξει η «Lockheed Martin», που επικαλείται η κυβέρνηση, δεν αποτελεί απλώς το μέσο άσκησης πίεσης, αλλά μέρος ενός συνολικότερου σχεδιασμού επέκτασης των δραστηριοτήτων της.

Κάτι αντίστοιχο εξάλλου έχει συμβεί στο πρόσφατο παρελθόν με άλλη εργολαβική εταιρεία, που αφού απέκτησε τεχνογνωσία στην ΕΑΒ, στη συνέχεια πήρε ως «προίκα» τα ναυπηγεία στο Νεώριο της Σύρου, όπως σημείωνε σε ανακοίνωσή της η «Δημοκρατική Εργατοϋπαλληλική Συσπείρωση» ΕΑΒ, εκφράζοντας παράλληλα τον προβληματισμό της για το αν θα συμβεί το ίδιο και στη συγκεκριμένη περίπτωση. Η ΔΕΣ, που χτες πραγματοποίησε εξόρμηση στον χώρο, τονίζει επίσης ότι «οι εργαζόμενοι της ΕΑΒ δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα με τους εργολαβικούς, καθώς δεκάδες εργαζόμενοι δουλεύουν επί σειρά ετών σε διάφορα αντικείμενα μέσω εργολάβων, όπως και οι αορίστου χρόνου δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα με τους συμβασιούχους της εταιρείας». Και στο πλαίσιο αυτό καλεί τους εργαζόμενους «να παλέψουν για στελέχωση της ΕΑΒ με προσωπικό πλήρους απασχόλησης αορίστου χρόνου, χωρίς εργολαβικούς και συμβασιούχους, για κατάργηση του Ν. 4484/2017, υπογραφή Επιχειρησιακής ΣΣΕ με αυξήσεις, καθώς και για να μην εφαρμοστεί το αντεργατικό έκτρωμα που ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ για την κατάργηση του 8ωρου και την περιστολή της συνδικαλιστικής δράσης».