Την αντιδραστική «αξιολόγηση» που με συντριπτική πλειοψηφία απέρριψαν οι εκπαιδευτικοί (σε ποσοστά 95% στην Πρωτοβάθμια, 87% στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση) επιμένει να φέρει η κυβέρνηση από τον Σεπτέμβρη στα σχολεία, περνώντας σε αυτό το δεύτερο επίπεδο στην ατομική αξιολόγηση του κάθε εκπαιδευτικού. Πληροφορίες που είδαν τις προηγούμενες μέρες το φως της δημοσιότητας κάνουν λόγο για σχετικό νομοσχέδιο που θα παρουσιαστεί τη Δευτέρα στο υπουργικό συμβούλιο, με στόχο να ψηφιστεί μέσα στο καλοκαίρι, ενώ το θέμα αναμένεται να απασχολήσει και τις συναντήσεις που θα έχει αύριο η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας με τα ΔΣ των εκπαιδευτικών Ομοσπονδιών ΔΟΕ και ΟΛΜΕ.

Με βάση τα όσα έχουν καταγραφεί για τους σχεδιασμούς του υπουργείου Παιδείας, η ατομική «αξιολόγηση» θα γίνεται από δύο αξιολογητές, τον διευθυντή και τον σχολικό σύμβουλο, που επανέρχεται ως θεσμός και θα προβλέπει επιβράβευση για τους θετικά αξιολογούμενους με μοριοδοτήσεις ή ακόμα και με οικονομικά κίνητρα, ενώ για τους αρνητικά αξιολογούμενους θα οδηγεί σε επιμόρφωση, χωρίς να καθορίζεται τι θα γίνεται παραπέρα μετά από αυτή τη διαδικασία. Προβλέπεται ότι θα συγκροτείται προσωπικός ηλεκτρονικός φάκελος για κάθε εκπαιδευτικό, θα παρακολουθείται η διδασκαλία του, θα γίνεται συνέντευξη μεταξύ αξιολογούμενου και αξιολογητή και το αποτέλεσμα θα είναι η βαθμολόγησή του σε μια κλίμακα 0 - 100.

Να σημειωθεί ότι όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών έχουν προσπαθήσει να επιβάλλουν την αξιολόγηση στα σχολεία ως εργαλείο για την προώθηση των αστικών σχεδιασμών στην Εκπαίδευση, γι' αυτό και δεν είναι τυχαίο ότι τη συνδέουν με την προώθηση της «αυτονομίας» των σχολικών μονάδων, που θα σχεδιάζουν διαφορετικό σχολικό πρόγραμμα, θα προγραμματίζουν την παρέμβαση των επιχειρήσεων στο σχολείο, θα αναζητούν εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης κ.ά. Οι δείκτες εξάλλου της «αυτοαξιολόγησης» που μαζικά απέρριψαν οι εκπαιδευτικοί σε πρώτη φάση, είναι ενδεικτικοί γι' αυτό και περιλαμβάνουν την «ικανότητα διαχείρισης των οικονομικών πόρων» στο επίπεδο της σχολικής μονάδας, την «αξιοποίηση των σχολικών υποδομών» κ.ά.