Οπως και στο πρώτο, την περασμένη άνοιξη, έτσι και τώρα, στο δεύτερο lockdown, που αποφασίστηκε για μεγάλο μέρος της οικονομικής δραστηριότητας, εν μέσω οικονομικής κρίσης, η κυβέρνηση και η εργοδοσία επιχειρούν να φορτώσουν όσο περισσότερο μπορούν τη «χασούρα» στις πλάτες των εργαζομένων, προωθώντας παράλληλα πάγιους αντεργατικούς σχεδιασμούς.

Ετσι, την ώρα που ήδη οι εργαζόμενοι βρίσκονται «με το κεφάλι μέσα στο νερό», με σημαντικές απώλειες εισοδήματος όλους τους προηγούμενους μήνες, τα «μέτρα στήριξης» που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, σε συνδυασμό με όσα «τρέχουν» από την προηγούμενη φάση, στην πραγματικότητα όχι μόνο δεν «προστατεύουν» τους εργαζόμενους αλλά τους οδηγούν σε νέες απώλειες.

Τα οικονομικά στοιχεία που παρουσιάστηκαν πρόσφατα είναι αποκαλυπτικά για την κατάσταση που ήδη αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι.

Σύμφωνα με αυτά: Το β' τρίμηνο του 2020, ο μέσος μηνιαίος μισθός μειώθηκε κατά περίπου 10% σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2019. Την ίδια περίοδο, 3 στους 10 εργαζόμενους (31%) είχαν αποδοχές μικρότερες ακόμα και από τον κατώτατο μισθό (650 ευρώ μεικτά). Το ίδιο τρίμηνο, το ποσοστό των εργαζομένων που είχαν μισθό μέχρι 200 ευρώ εκτινάχτηκε από το 1% το 2019 στο 12% το 2020, με την κυβέρνηση να έχει νομοθετήσει πλέον σήμερα τη δυνατότητα της εργοδοσίας να απασχολεί μακροχρόνια ανέργους με μισθό μόλις 200 ευρώ και με πλήρη επιδότηση από τον ΟΑΕΔ, χωρίς να βάζει ούτε 1 ευρώ!

Την ίδια ώρα, μέσα στο πρώτο 10μηνο του έτους και την πανδημία, συνεχίστηκε και το πογκρόμ απολύσεων, επιβεβαιώνοντας ότι τα μέτρα της κυβέρνησης περί δήθεν «προστασίας των θέσεων εργασίας» είναι μύθος. Ετσι, σύμφωνα με το σύστημα «Εργάνη», το 10μηνο Γενάρη - Οκτώβρη οι απολύσεις έφτασαν τις 1.652.677, εκ των οποίων σχεδόν 1 εκατομμύριο (980.639) ήταν καταγγελίες συμβάσεων αορίστου χρόνου. Το ίδιο διάστημα, μία στις δύο νέες συμβάσεις είναι με «ευελιξία» (50,14% με πλήρη απασχόληση και 49,86% με μερική και εκ περιτροπής εργασία).

Πάνω σε αυτόν τον ορυμαγδό τσακίσματος των μιοσθών που δοκιμάζει τις αντοχές εκατοντάδων χιλιάδων εργατικών νοικοκυριών, η κυβέρνηση λαμβάνει μέτρα που σηματοδοτούν νέες απώλειες και όχι στήριξη του εργατικού εισοδήματος.

Μεταξύ άλλων:

• Οι εργαζόμενοι που θα τεθούν σε αναστολή σύμβασης για το Νοέμβρη, θα λάβουν αποζημίωση ειδικού σκοπού, ανάλογα με το διάστημα που τίθενται σε αναστολή. Το μέγιστο ποσό ορίστηκε στα 800 ευρώ για ολόκληρο το Νοέμβρη, υπολογιζόμενο ωστόσο επί των ημερών που η σύμβαση τέθηκε σε αναστολή. Στην πράξη, δηλαδή, το ποσό θα είναι μικρότερο, μόλις στα 640 ευρώ, καθώς για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων η αναστολή ισχύει από τις 7 Νοέμβρη (πρώτη μέρα του lockdown). Για το ίδιο διάστημα, το κράτος καλύπτει τις ασφαλιστικές εισφορές που υπολογίζονται επί του ονομαστικού μισθού. Σε αντιστοιχία μάλιστα με τις μεγάλες χρονικές καθυστερήσεις με τις οποίες καταβαλλόταν τους προηγούμενους μήνες ακόμα κι αυτό το πενιχρό ποσό των 534 ευρώ για τις αναστολές συμβάσεων, η κυβέρνηση ανήγγειλε ότι η καταβολή του επιδόματος για το Νοέμβρη για τους εργαζόμενους πληττόμενων επιχειρήσεων θα γίνει... μέχρι τα τέλη Δεκέμβρη! Κι όλα αυτά σε συνθήκες που εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι έχουν ήδη περάσει ολόκληρους μήνες σε καθεστώς αναστολής σύμβασης, με απώλεια του κανονικού μισθού τους, υποχρεωμένοι να ζουν με το σχετικό επίδομα, συσσωρεύοντας χρέη και υποχρεώσεις.

Υπενθυμίζεται, εξάλλου, ότι και στο πρώτο κύμα σε πολλούς κλάδους (π.χ. οικοδόμοι), οι εργαζόμενοι εντάχθηκαν στις προβλέψεις της ρύθμισης μόνο μετά από κινητοποιήσεις, ενώ πάρα πολλοί ήταν οι εργαζόμενοι (π.χ. εποχικοί) που έμειναν έξω από οποιαδήποτε στήριξη. Και τώρα, εκτός και αυτής της πενιχρής αποζημίωσης μένει μεγάλο μέρος εργαζομένων, όπως οι οικοδόμοι που δουλεύουν στην ιδιωτική οικοδομή (σχετική κινητοποίηση πραγματοποιήθηκε στο υπουργείο Οικονομικών την περασμένη Τετάρτη), αλλά και οι καλλιτέχνες, οι εργαζόμενοι στο χώρο του Πολιτισμού, οι οποίοι δεν στηρίχτηκαν ούτε την πρώτη περίοδο.

• Η κυβέρνηση οδηγεί σε πετσόκομμα και το Δώρο Χριστουγέννων (13ος μισθός), καθώς για τους εργαζόμενους που τέθηκαν σε αναστολή σύμβασης θα υπολογιστεί επί του ποσού των 534 ευρώ για όσο διάστημα βρίσκονταν σε αυτό το καθεστώς (ακόμα και για το μήνα Νοέμβρη) και όχι επί του κανονικού μισθού τους.

Το επικοινωνιακό παιχνίδι που άνοιξε τις τελευταίες μέρες η κυβέρνηση με δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου στο συγκεκριμένο ζήτημα, για το πώς και από ποιον θα δοθεί το Δώρο, καθώς και οι πιέσεις που ασκούν εργοδοτικοί φορείς στην κατεύθυνση απαλλαγών, δεν μπορούν να κρύψουν το στρατηγικό στόχο της μεγαλοεργοδοσίας για κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού. Τον στόχο αυτό υπηρετεί όλη η φιλολογία για «αδυναμία των επιχειρήσεων» να το καταβάλουν. Στο κάτω κάτω τα λεγόμενα «δώρα» αποτελούν εργατικούς μισθούς που έχουν δουλευτεί και όχι πουρμπουάρ των επιχειρήσεων και της κυβέρνησης, όπως θέλουν να το εμφανίζουν.

• Σε ισχύ παραμένουν και τα γνωστά αντεργατικά προγράμματα, όπως το «Συν-Εργασία», μέσω των οποίων περικόπτεται μέχρι και 20% ο μισθός, αυξάνονται η «ευελιξία» και η υποαπασχόληση, ενώ στον αντίποδα ενισχύονται οι επιχειρήσεις με κρατικό χρήμα που πληρώνει ο λαός.
• Αυξάνεται από 40% στο 50% του προσωπικού η εφαρμογή της υποχρεωτικής τηλεργασίας σε όλη τη χώρα, σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, με εξαίρεση τις δραστηριότητες στις οποίες υπάρχει αντικειμενική αδυναμία τηλεργασίας. Πρόκειται για ένα μέτρο που αποτελεί πάγια απαίτηση της μεγαλοεργοδοσίας, πολύ πριν από την πανδημία, με βασικό στόχο, μεταξύ άλλων, να «χάνονται» τα όρια μεταξύ εργάσιμου και μη εργάσιμου χρόνου. Καθόλου τυχαία, και στην προηγούμενη φάση της πανδημίας, η τηλεργασία εφαρμόστηκε χωρίς ούτε καν τυπικές προβλέψεις για τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων και την τήρηση των ωραρίων.

Την ίδια ώρα, στην εγκατάλειψη καταδικάζεται και η συντριπτική πλειοψηφία των ανέργων. Τα κυβερνητικά μέτρα αφήνουν χωρίς καμία στήριξη τουλάχιστον 700.000 ανέργους, και αυτό μάλιστα όταν είναι δεδομένο ότι σε συνθήκες lockdown και οικονομικής κρίσης δεν πρόκειται να μπορέσουν να βρουν δουλειά.

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε δίμηνη επέκταση της τακτικής επιδότησης ανεργίας για τους δικαιούχους του Σεπτέμβρη έως το Δεκέμβρη. Με βάση ωστόσο στοιχεία του ΟΑΕΔ, τον περασμένο Σεπτέμβρη οι εγγεγραμμένοι άνεργοι ανήλθαν στους 1.030.411 και από αυτούς επιδοτήθηκαν μόνο οι 161.270, δηλαδή μόνο το 15,65% του συνόλου.

Αντίστοιχα, το κυβερνητικό μέτρο για εφάπαξ ποσό ύψους 400 ευρώ αφορά μόνο 130.000 μη επιδοτούμενους μακροχρόνια ανέργους, με συνολική δαπάνη μόλις στα 50 εκατομμύρια ευρώ.

Με βάση τα παραπάνω, επιβεβαιώνεται ότι τουλάχιστον 730.000 άνεργοι εγγεγραμμένοι στον ΟΑΕΔ (το 71% του συνόλου) δεν πρόκειται να πάρουν ούτε ένα ευρώ!

Κατά συνέπεια ένα προς ένα τα νέα μέτρα που ανακοινώθηκαν και όλα ως σύνολο, μαζί με τα υπόλοιπα αντεργατικά εργαλεία που διασφάλισε η κυβέρνηση στη μεγαλοεργοδοσία μέσα στην πανδημία, για ακόμα μεγαλύτερη «ευελιξία» σε συμβάσεις, ωράρια κ.λπ., συνιστούν πραγματική βόμβα διαρκείας στα δικαιώματα και τη ζωή των εργαζομένων.