Κωδικοποίηση ρυθμίσεων σ' ενιαίο κείμενο, ώστε ν' απεικονίζεται το εργασιακό καθεστώς των Αποκλειστικών Νοσοκόμων όλης της χώρας (λειτουργία, υποχρεώσεις, δικαιώματα), ζητά με υπόμνημά του προς το Υπουργείο Εργασίας το Συνδικάτο Αποκλειστικών Νοσοκόμων «Ενωση Αλληλεγγύη». Το αίτημα διατυπώνεται εν όψει έκδοσης υπουργικής απόφασης για την αναπροσαρμογή των ημερομισθίων των αποκλειστικών Νοσοκόμων για το 2002, με στόχο την καλύτερη εξυπηρέτηση των ασθενών και φυσικά και των ίδιων των εργαζομένων.

Οπως μας είπε η πρόεδρος του σωματείου, Ε.Τουλάτου: «η απουσία προκαθορισμένου εργασιακού καθεστώτος μέχρι τώρα, έχει σαν αντίκτυπο προβλήματα στη συνεργασία με τις Διευθύντριες των Νοσηλευτικών Υπηρεσιών, διακρίσεις στη σειρά προτεραιότητας στους πίνακες των αποκλειστικών σε κάθε νοσοκομείο. Μοναδικό κριτήριο, πρέπει να είναι ο αριθμός των ημερομισθίων όπως σε κάθε δουλιά. Επηρεάζει επίσης, μέσα στο γενικότερο κλίμα των ελεύθερων εργασιακών σχέσεων, τα ωράρια. Μας ζητάνε να δουλέψουμε διακεκομμένο ωράριο. Να πούμε επίσης ότι και οι συνθήκες εργασίας γίνονται ανυπόφορες γιατί ο καθένας λέει ό,τι θέλει και ζητάει ό,τι θέλει».

Πέρα από το γενικότερο πρόβλημα του ασφαλιστικού που απασχολεί όλους τους εργαζόμενους και την προσπάθεια από τους κυβερνώντες της κατεδάφισής του, ο χώρος των αποκλειστικών νοσοκόμων έχει ένα μεγάλο αριθμό γυναικών-νοσοκόμων σε μέση και μεγαλύτερη ηλικία που δεν τηρεί προϋποθέσεις συνταξιοδότησης. Αιτία, η μόλις το 1996, ένταξή τους στον ασφαλιστικό φορέα του ΙΚΑ. Οι εργαζόμενες πληρώνουν την τελευταία πενταετία το 49,46% του μισθού τους στον ασφαλιστικό φορέα, αυτό όμως δε «σώνει την κατάσταση».

Η Ε. Τουλάτου μάς επισήμανε επίσης ότι ο χώρος κατακλύζεται από παράνομη εργασία, χωρίς δηλαδή άδεια εργασίας και υγείας σύμφωνα με τον Ν.2519/97. Η εύρεση εργασίας γίνεται μέσω κερδοσκοπικών εταιριών, ιδιωτικά γραφεία εργασίας ή υποτιθέμενα σωματεία.

Σημαντικά είναι, επίσης, τα στοιχεία που καταθέτουν στον "Ρ" η ταμίας του σωματείου Μ. Καραβέλη και η εργαζόμενη Ρ. Γάτση: Μεγάλος αριθμός γυναικών κάνει αυτό το επάγγελμα. Αξιοσημείωτο ότι πολλές από αυτές έχουν μονογονεϊκές οικογένειες, με απόλυτη εξάρτηση από το μεροκάματο. Μέχρι τώρα, η αποκλειστική νοσοκόμα ήταν η μόνη δουλειά για να θρέψουν και να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Πολλές φορές μάλιστα, όπως μας τόνισαν, χρησιμοποιήθηκαν για ψηφοθηρικούς λόγους. Μας τόνισαν επίσης, την ανάγκη περισσότερου σεβασμού προς τους εργαζόμενους του κλάδου κι όχι υποτίμησης του επαγγέλματος. Επίλογος του ρεπορτάζ του «Ρ», με τον λόγο των αποκλειστικών νοσοκόμων: «δεν είναι επάγγελμα πολυτελείας, όπως κάποιοι αφήνουν να αιωρείται, είναι λειτούργημα. Ο εργαζόμενος καταβάλλει εισφορές στο ταμείο του για ν' απολαμβάνει υπηρεσίες. Να θυμίσουμε, ότι ο υπουργός Υγείας εξήγγειλε την κατάργηση των αποκλειστικών, στο νομοσχέδιο για την Υγεία του Πολίτη, 28/7/2000. Τα 30.000 άτομα σε όλη την Ελλάδα στήριξαν και στηρίζουν τη λειτουργία των νοσοκομείων. Πιστεύουμε ότι οι ανάγκες τους δεν πρόκειται να ικανοποιηθούν στο μέλλον, άλλωστε το γενικότερο πλαίσιο του συστήματος Υγείας το δείχνει. Επιπλέον, ούτε προσλήψεις νοσηλευτικού γίνονται στα δημόσια, πόσο μάλλον στα ιδιωτικά. Αντίθετα 30.000 άνεργοι θα προστεθούν στους υπάρχοντες».