Η Χαρά Μαρούλη, δείχνοντας πώς η κυβέρνηση και τα «παπαγαλάκια» προετοιμάζουν το έδαφος για να δικαιολογήσουν τις επερχόμενες περαιτέρω αντιδραστικές αλλαγές σε βάρος των συνδικάτων, σημείωσε:

«Η συζήτηση που διεξάγεται χρόνια τώρα, αξιοποιεί τα εκφυλιστικά φαινόμενα του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού που το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα καλλιεργεί και εκτρέφει και σε συνδυασμό με το πρόσχημα του "εκσυγχρονισμού", επιχειρεί να κάμψει ή έστω να αμβλύνει την κοινωνική αντίδραση, για να επιτύχει όσο πιο ανώδυνα γίνεται την ωμή εργοδοτική και κρατική παρέμβαση στη λειτουργία και δράση των συνδικάτων, τον περιορισμό των συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, να ελαχιστοποιήσει την εργατική αντίσταση στους ραγδαία επιδεινούμενους για την εργατική τάξη όρους πώλησης της εργατικής της δύναμης. Γνωστή εξάλλου, η τακτική του αστικού κράτους, που αφού εξαπολύσει μια έντεχνη και παρατεταμένη προπαγανδιστική επίθεση για να προετοιμάσει το έδαφος, στη συνέχεια περνά είτε στη συστηματική παραβίαση από πλευράς των μηχανισμών καταστολής των κατοχυρωμένων και νομοθετικά συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, είτε, όταν το αστικό κράτος αισθάνεται πιο ισχυρό, ακόμη και στην κατάργηση τέτοιων διατάξεων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η με αφορμή την πανδημία ουσιαστική κατάργηση από την κυβέρνηση και την εργοδοσία εργατικών κατακτήσεων και ο περιορισμός ελευθεριών και δικαιωμάτων, η επιβολή μέτρων καταστολής και η προσπάθεια ποινικοποίησης εργατικών και λαϊκών αγώνων. Την ίδια στιγμή, αναδεικνύονται οι τεράστιες κυβερνητικές ευθύνες για την απουσία μέτρων προστασίας στους χώρους δουλειάς. Αύξηση κρουσμάτων κορονοϊού καταγράφεται στους εργασιακούς χώρους, οι οποίοι έχουν μετατραπεί σε εστίες υπερμετάδοσης, με ευθύνη κυβέρνησης και εργοδοσίας, που με κριτήριο το κέρδος έχουν μετατρέψει τα υγειονομικά πρωτόκολλα σε "λάστιχο". Κι επιπλέον, η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, εφαρμόζει πιστά την πολιτική της ΕΕ, που αντιμετωπίζει τα νοσοκομεία ως επιχειρήσεις, τη δημόσια Υγεία ως κόστος, κοστολογεί τη ζωή του κάθε εργαζόμενου, δεν δίνει λεφτά για τη δημόσια Υγεία».

Σε άλλο σημείο, αναφερόμενη σε βασικούς άξονες των αντιδραστικών αλλαγών, επεσήμανε μεταξύ άλλων:

«Η γενίκευση της πρόβλεψης για "προσωπικό ασφαλείας" αντικειμενικά πλήττει τον πυρήνα του απεργιακού δικαιώματος, αφού ουσιαστικά η επιδίωξη είναι να μην σταματάει ή και να μην περιορίζεται καν η παραγωγή, με αποτέλεσμα να συνεχίζεται η παραγωγή υπεραξίας.

(...) "Διαρθρωτική αλλαγή" και "ψηφιακό μετασχηματισμό στο συνδικαλιστικό κίνημα" ονομάζουν το Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Φορέων μέσω της "ΕΡΓΑΝΗ", για την καταγραφή των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Δηλώνουν ότι επιδιώκουν την οργάνωση ενός μητρώου μελών για κάθε συνδικαλιστική οργάνωση με καταγραφή του ακριβούς αριθμού συμμετεχόντων σε αυτή. Την εγγραφή μάλιστα στο μητρώο φαίνεται να θέτουν ως προϋπόθεση για να υπογράφει η συνδικαλιστική οργάνωση Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Επιδιώκουν, λοιπόν, ένα γενικευμένο φακέλωμα, μία τεράστια βάση δεδομένων, εργαλείο που ανά πάσα στιγμή θα βρίσκεται στα χέρια της εργοδοσίας και του κράτους, γεγονός αντικειμενικά αποτρεπτικό για τη συσπείρωση εργαζομένων στο σωματείο.

Κοινός άξονας όλων των παραπάνω αλλαγών είναι η ωμή επέμβαση κράτους και εργοδοσίας στη λειτουργία και δράση των σωματείων, ο ακόμη μεγαλύτερος περιορισμός των συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων και η αποτροπή κάθε εργαζόμενου να συσπειρωθεί στο σωματείο του υπό το άγρυπνο βλέμμα της εργοδοτικής τρομοκρατίας και της κρατικής καταστολής».