Να σημάνει συναγερμός στα συνδικάτα, με αγωνιστικές κινητοποιήσεις σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς, κάλεσε εισηγητικά ο Νίκος Μαυροκέφαλος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ.

«Τα όσα βιώνει τις τελευταίες μέρες η εργατική και η λαϊκή οικογένεια, είναι η απόδειξη ότι η κυβέρνηση, το κράτος, δεν θέλουν και δεν μπορούν να πάρουν μέτρα που να προστατεύουν την υγεία και την ασφάλεια του λαού, που να προστατεύουν τη δουλειά και το εισόδημα των εργαζομένων σε συνθήκες νέας καπιταλιστικής κρίσης», υπογράμμισε.

Στην κατεύθυνση αυτή, συνόψισε μια σειρά χαρακτηριστικά παραδείγματα: Στα σχολεία, η κυβέρνηση αρκέστηκε να μοιράσει... μάσκες - αλεξίπτωτα στους μαθητές, την ίδια στιγμή που η υπουργός Παιδείας ομολογεί ότι η λειτουργία τμημάτων με λιγότερα παιδιά, με προσλήψεις περισσότερων καθηγητών και εξασφάλιση των απαραίτητων σχολικών αιθουσών δεν γίνεται λόγω «κόστους». Στην Υγεία, τα επιχειρήματα για την «προετοιμασία» και την «ενίσχυση» των νοσοκομείων καταρρέουν σαν χάρτινος πύργος από την παραδοχή ότι ήδη στην Αττική το 70% των κλινών ΜΕΘ για Covid-19 είναι κατειλημμένο. Στις Αστικές Συγκοινωνίες, επιβάτες και εργαζόμενοι συνωστίζονται καθημερινά σε αραιά δρομολόγια ο ένας πάνω στον άλλο. Σε εργασιακούς χώρους και σε δομές Πρόνοιας, όπως τα γηροκομεία, η υγεία και η ασφάλεια τίθενται καθημερινά σε κίνδυνο.

«Δεν υπάρχει μέρα που να περνά και να μην φαίνεται η αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να υλοποιήσει την αντιλαϊκή της πολιτική προς όφελος του κεφαλαίου, με τους εργαζόμενους να πληρώνουν ξανά», τόνισε αναφερόμενος στον αντεργατικό νόμο που ψηφίστηκε τη Δευτέρα, καθώς και στις εξαγγελίες του πρωθυπουργού από τη Θεσσαλονίκη.

Οπως εξήγησε, οι νομοθετικές πρωτοβουλίες που έχει στα σκαριά η κυβέρνηση για το επόμενο διάστημα περιλαμβάνουν τα εξής: Την εφαρμογή και γενίκευση του κεφαλαιοποιητικού πυλώνα Ασφάλισης. Την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, γενικεύοντας τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και την «ευελιξία», καταργώντας την πληρωμή των υπερωριών, τον σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς, τις ΣΣΕ. Νέα παρέμβαση στις εργατικές συνδικαλιστικές ελευθερίες, τόσο με την προσπάθεια εφαρμογής του νόμου για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, όσο και με νέα παρέμβαση στο συνδικαλιστικό νόμο, ώστε το συνδικαλιστικό κίνημα να «εκσυγχρονιστεί» σύμφωνα με τις απαιτήσεις για την παραπέρα προώθηση του κοινωνικού εταιρισμού και της ταξικής συνεργασίας.

«Ας αναλογιστούμε τι ακριβώς φέρνει η κυβέρνηση όσον αφορά για παράδειγμα την αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων», σημείωσε ο Ν. Μαυροκέφαλος.

«Η κυβέρνηση παρουσιάζει προπαγανδιστικά το μοντέλο "θα δουλεύεις όταν και για όσο υπάρχει δουλειά" ως κάτι προοδευτικό και μάλιστα και ως ατομική επιλογή στο πλαίσιο "της διευθέτησης του συνολικού προσωπικού σου χρόνου". Σιγά την καινοτομία. Αυτό που σήμερα κυριαρχεί σε πολλούς χώρους δουλειάς, σε πολλούς κλάδους και ιδιαίτερα για τη νέα βάρδια των εργαζομένων, νομοθετείται και γενικεύεται.

Ας ρωτήσει ο πρωθυπουργός με τι όρους δουλεύουν οι εργαζόμενοι στον Τουρισμό - Επισιτισμό, με τις 14 εργασιακές σχέσεις, με την εποχιακή και εξοντωτική απασχόληση, με τα 10ωρα και τα 12ωρα, τα απλήρωτα νυχτερινά και τις αδήλωτες υπερωρίες, τις συμβάσεις μαθητείας, τις συμβάσεις μιας μέρας.

Ας ρωτήσει τις εργαζόμενες μητέρες που απασχολούνται με τηλεργασία, που έχουν στο ένα χέρι το πληκτρολόγιο και στο άλλο το μωρό τους, κοιμούνται και ξυπνούν με το άγχος της κλήσης και του mail από την εργοδοσία.

Ας ρωτήσει τους γιατρούς στα νοσοκομεία, που δουλεύουν με το καθεστώς χιλιάδων απλήρωτων υπερωριών, χωρίς υλικά και μέσα, χωρίς κάλυψη όλων των θέσεων, με συνεχείς εφημερίες και βάρδιες.

Ας ρωτήσει τους εργαζόμενους στα σούπερ μάρκετ που σακατεύονται από την εντατικοποίηση και από τα ωράρια - λάστιχο, από τις 6 το πρωί έως τις 9 το βράδυ, με μισθούς των 400 και 500 ευρώ, με δεκάδες κρούσματα συναδέλφων τους να αποκρύβονται για να μην χάσουν τα κέρδη τους οι επιχειρηματίες του κλάδου...».

Η κυβέρνηση, κατήγγειλε, «αυτό τον εργασιακό μεσαίωνα τον ονομάζει πρόοδο και τον ενισχύει». Μεταξύ άλλων, «ετοιμάζεται να φέρει ένα νέο εργατικό τερατούργημα που καταργεί και τυπικά τις υπερωρίες και τον σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς». «Επιδεινώνονται ακόμα περισσότερο ρυθμίσεις που είχε νομοθετήσει ο Βρούτσης πριν έναν χρόνο για την κατάργηση των κλαδικών ΣΣΕ (...) για να υπογραφεί κλαδική ΣΣΕ θα πρέπει η εργοδοτική ένωση να εκπροσωπεί το 70% των εργοδοτών (...) Ισχυροποιούνται και άλλο οι επιχειρησιακές συμβάσεις που θα υπερτερούν των κλαδικών, ακόμα και αν είναι χειρότερες». «Απελευθερώνονται οι απολύσεις ακόμα και σε περίοδο άδειας, πιθανά ακόμα και σε άδεια λοχείας, ενώ παύει κάθε προστασία από την απόλυση, αφού ακόμα και αν ένας εργαζόμενος δικαιωθεί σε δικαστήριο και αποδειχθεί ότι η απόλυσή του ήταν άδικη, ο εργοδότης δεν θα έχει υποχρέωση επαναπρόσληψης, απλά θα του δίνει κάτι παραπάνω στην αποζημίωση...».

«Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι αυτές οι μεταρρυθμίσεις θα φέρουν αντίδραση από τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα», τόνισε ο Ν. Μαυροκέφαλος. «Φοβούνται το οργανωμένο, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, φοβούνται το ΠΑΜΕ και θα πάρουν νέα μέτρα για την υποταγή του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και για την περιφρούρηση της εκμετάλλευσης των επιχειρηματικών ομίλων».

Υπενθύμισε ότι για τους ίδιους λόγους ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση ψήφισε έναν απεργοκτόνο νόμο, ενώ μετέτρεψε τις κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς σε «ιδιώνυμο» αδίκημα. Στον ίδιο δρόμο, η ΝΔ έχει ψηφίσει νόμο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων και τώρα ετοιμάζει νέες αντιδραστικές ρυθμίσεις που περιορίζουν τα συνδικαλιστικά δικαιώματα.

Σκιαγραφώντας τα σχέδια που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, σημείωσε: «Κατοχυρώνει την ηλεκτρονική συνεδρίαση, την ηλεκτρονική ψηφοφορία και την επιστολική ψήφο, χτυπώντας την καρδιά του συνδικαλιστικού κινήματος και των συνδικάτων, τις ζωντανές, μαζικές, δημοκρατικές διαδικασίες. Μετατρέπει τους συνδικαλιστές και τους εργαζόμενους σε έρμαια της εργοδοσίας. Δίνει τη δυνατότητα να γενικευτεί η νοθεία μόνο και μόνο για να παραμείνουν οι αχυράνθρωποί της στις καρέκλες τους στη ΓΣΕΕ, στην ΑΔΕΔΥ και αλλού. Διώκει τη συνδικαλιστική δράση, αίρει και τυπικά την προστασία των συνδικαλιστικών στελεχών, αφού ούτως ή άλλως υπάρχουν δεκάδες απολύσεις εργαζομένων για συνδικαλιστική δράση, ενώ αίρει και την προστασία των ιδρυτικών μελών ενός σωματείου».

Κυβέρνηση και επιχειρηματικοί όμιλοι θέλουν, όπως υπογράμμισε, ένα συνδικαλιστικό κίνημα του «χεριού» τους: «Θέλουν συνδικάτα που θα κάθονται στο τραπέζι του "κοινωνικού διαλόγου", θα συμφωνούν για το πόσα θα χάσουν οι εργαζόμενοι, θα καλλιεργούν την αντίληψη ότι τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων αξίζουν κάθε θυσία από τους εργαζόμενους, θα πίνουν νερό στο όνομα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και δεν θα αγωνίζονται. Για τέτοιους συνδικαλιστές και για τέτοια συνδικάτα δουλεύουν κυβέρνηση και επιχειρηματικοί όμιλοι. Για τέτοιους εργατοπατέρες, όπως είναι στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, η κυβέρνηση στέλνει τα ΜΑΤ για να καταστείλει τη δράση των εργαζομένων και των συνδικάτων σε εργατικά συνέδρια όπως της ΓΣΕΕ και της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων. Γι' αυτό και η συγκεκριμένη πλειοψηφία στη ΓΣΕΕ όπως και σε άλλα συνδικαλιστικά όργανα, πλειοψηφίες που απαρτίζουν συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ, είναι όχι απλά εξαφανισμένοι από τους χώρους δουλειάς, αλλά παίζουν βρώμικο παιχνίδι στην πλάτη των εργαζομένων. Βάζουν πλάτη για να περάσουν όλες αυτές οι αντεργατικές ρυθμίσεις, δεν έκαναν τίποτα για να οργανώσουν την πάλη των εργαζομένων ενάντια στους αντιδραστικούς νόμους του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, ενάντια στον περιορισμό των διαδηλώσεων. Ξεπληρώνουν γραμμάτια απέναντι στους επιχειρηματικούς ομίλους και στα κόμματα του κεφαλαίου που τους διατηρούν στη θέση τους».

«Πολλοί συνδικαλιστές που πρόσκεινται ή ακόμα δεν έχουν ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς τους με αυτές τις παρατάξεις εκφράζουν την καθημερινή τους δυσαρέσκεια. Ακόμα και οι ίδιοι οι εργατοπατέρες, στριμωγμένοι από την αδράνεια και τη συνενοχή τους, ξεκατινιάζονται σχεδόν καθημερινά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και με ανακοινώσεις για το ποιος έχει τις μεγαλύτερες ευθύνες», σχολίασε και πρόσθεσε: «Κανείς εργαζόμενος δεν μπορεί να περιμένει από αυτές τις πλειοψηφίες να κάνουν το παραμικρό για την υπεράσπιση των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. Η υπόθεση είναι στα χέρια μας».

«Στη νέα επίθεση του κεφαλαίου προβάλλουμε την ανάγκη να οργανωθεί και να κλιμακωθεί ο αγώνας των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων. Το ΠΑΜΕ και τα ταξικά συνδικάτα μπαίνουν μπροστά για την υπεράσπιση των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης και για να ανοίξει μια ελπιδοφόρα προοπτική για τον λαό μας», τόνισε ο Ν. Μαυροκέφαλος.

Από το βήμα της σύσκεψης απηύθυνε κάλεσμα συμπόρευσης και κοινής δράσης σε συνδικάτα και συνδικαλιστές «που αγωνιούν για τις εξελίξεις και προβληματίζονται για την πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος».

«Ο αγώνας για την ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος αποκτά σήμερα εξαιρετική σημασία και πρέπει να αφυπνίσει κάθε τίμιο εργάτη και συνδικαλιστή και ειδικά μπροστά στα νέα εμπόδια που επιχειρούν να ορθώσουν η εργοδοσία και η κυβέρνηση, το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Η αλλαγή στην κατάσταση του εργατικού κινήματος δεν μπορεί να γίνει χωρίς να θίγονται τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, χωρίς να αμφισβητήσουμε την κυριαρχία της ΕΕ, χωρίς σύγκρουση με τις αντιλαϊκές πολιτικές», πρόσθεσε.

Με εργαλείο το πλαίσιο πάλης του ΠΑΜΕ, που έχει ήδη δοθεί στη δημοσιότητα, κάλεσε σε οργάνωση της πάλης για να μπουν στο κέντρο της διεκδίκησης αιτήματα που ικανοποιούν τις ανάγκες του λαού στις σημερινές κρίσιμες συνθήκες.

«Διαμορφώνουμε σε κάθε συνδικάτο ένα συνεκτικό σχέδιο δράσης, που να υπηρετεί και να εξασφαλίζει την υλοποίηση του σχεδιασμού που αποφασίζουμε, με στόχο να έχει επιτυχία το συλλαλητήριο στις 13 Οκτώβρη στην Αθήνα. Ενισχύουμε κλαδικά μέτωπα και κινητοποιήσεις για να δουλέψουμε την ανάγκη για ενιαίο, μαζικό, ταξικό αγώνα που απαιτείται απέναντι στη νέα επίθεση της κυβέρνησης και της εργοδοσίας», υπογράμμισε και κάλεσε σε αποφάσεις και πρωτοβουλίες ώστε το συλλαλητήριο των Ομοσπονδιών και των Συνδικάτων να αποτελέσει «μια μαζική και ενωτική απάντηση απέναντι στην αντιλαϊκή επίθεση και να προετοιμάζει μια νέα πανεργατική κλιμάκωση».