Πέμπτη 17 Σεπτέμβρη 2020
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 12
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ο αγώνας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού αφορά όλο το λαό

ICON

Το γεγονός ότι ο αγώνας για νερό - κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα, που να καλύπτει τις λαϊκές ανάγκες, είναι αγώνας που αφορά όλο το λαό αναδείχθηκε μέσα από την επιτυχημένη εκδήλωση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού που οργάνωσε το Σάββατο 12/9 το ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη, στο πάρκο ΧΑΝΘ.

Μέσα από τις ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις στην εκδήλωση αποτυπώθηκε όλο το φάσμα των αντιλαϊκών επιπτώσεων από την πολιτική της ιδιωτικοποίησης που ακολουθήθηκε από όλες τις κυβερνήσεις και επιταχύνεται σήμερα, με βάση τις στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ και του κεφαλαίου.

Απέναντι σε αυτήν την επίθεση, το ΠΑΜΕ καλεί σε ενίσχυση της πάλης για:

-- Φτηνό, ελεγμένο, ποιοτικό νερό για το λαό, με άμεση μείωση των τιμολογίων σε ανέργους, χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους.

-- Πλήρη σταθερή εργασία για το σύνολο των εργαζομένων στον κλάδο.

-- Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου εφαρμογής της Κοινοτικής Οδηγίας για το νερό και της σχετικής επιχειρηματικής δραστηριότητας.

-- Αποκλειστικά κρατική, ολοκληρωμένη διαχείριση των υδατικών πόρων, που θα αφορά την έρευνα, την προστασία, τη διασφάλιση επάρκειας και την αξιοποίησή τους κατά υδατικό διαμέρισμα.

-- Αμεση υλοποίηση αναγκαίων τεχνικών έργων εξασφάλισης επάρκειας και ορθολογικής διαχείρισης του νερού χωρίς ΣΔΙΤ, συμβάσεις παραχώρησης. Ολοκληρωμένη διαχείριση και προστασία δασών και δασικών εκτάσεων αποκλειστικά απ' το κράτος.

Η ιδιωτικοποίηση του νερού είχε παντού τις ίδιες αντιλαϊκές συνέπειες


Ο Γιάννης Κουρμούλης, εκ μέρους της Γραμματείας Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ, αναφέρθηκε στη διεθνή εμπειρία από την ιδιωτικοποίηση του νερού και τις συνέπειες για το λαό, τονίζοντας: «Από τις ΗΠΑ και τη Λατινική Αμερική μέχρι την ΕΕ η ιδιωτικοποίηση των επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης είχε ως αποτέλεσμα: Την εκτίναξη των τιμών λαϊκής κατανάλωσης. Την υποβάθμιση της ποιότητας του νερού. Την αθέτηση συμβατικών υποχρεώσεων των ομίλων για τη συντήρηση και την επέκταση των δικτύων. Την επιδείνωση της κατάστασης των εργαζομένων του κλάδου. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι ο γαλλικός όμιλος "SUEZ" - μέτοχος και στην ΕΥΑΘ - που ήταν πρωταγωνιστής αυτών των αρνητικών εξελίξεων σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως στην Αργεντινή. Από το 1993 που ανέλαβαν, μαζί με μια ισπανική εταιρεία, τη διαχείριση του νερού και των λυμάτων, μέχρι το 2002, αύξησαν την τιμή κατά 85% ενώ επεξεργάζονταν μόνο το 12% των λυμάτων. Τα υπόλοιπα τα έριχναν χωρίς επεξεργασία στο ποτάμι, προκαλώντας τεράστια οικολογική καταστροφή».

Η κατάσταση στη Θεσσαλονίκη προμηνύει παρόμοιες εξελίξεις, επισήμανε, με τη λειτουργία της ΕΥΑΘ με ιδιωτικοοικονομικά, επιχειρηματικά κριτήρια, με την παράδοση τμημάτων της δραστηριότητάς της σε εργολάβους, τόσο στη συντήρηση των υποδομών όσο και στη λειτουργία τους. Επίσης, τόνισε, η υλοποίηση κρίσιμων έργων υποδομής για την υδροδότηση και την αποχέτευση της πόλης εξαρτάται από την κερδοφορία της εταιρείας και όχι από τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων της πόλης που υπομένουν τις συνέπειες των χρόνιων ελλείψεών τους.

«Το νερό», σημείωσε, «όπως και το ηλεκτρικό ρεύμα, οι τηλεπικοινωνίες, τα δίκτυα μεταφορών κ.λπ. είναι τομείς κρίσιμοι για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Σε περιόδους δε όπως αυτή που ζούμε τώρα, που οι ιμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις, ειδικά στην περιοχή μας - Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο - χτυπάνε "κόκκινο", αποκτά ιδιαίτερη σημασία να μην παραχωρούνται η ιδιοκτησία και ο έλεγχός τους σε ιδιωτικά συμφέροντα - ντόπια και ξένα».

Από την εκδήλωση που οργάνωσε το ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη

MotionTeam

Από την εκδήλωση που οργάνωσε το ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη
Η συνδυασμένη ικανοποίηση των σύγχρονων, διευρυμένων κοινωνικών αναγκών, τόνισε, μπορεί να διασφαλιστεί μόνο με το νερό και τις υποδομές του ως λαϊκή περιουσία. Οπως εξήγησε, «αυτός είναι ο μόνος τρόπος ώστε: Η καθολική πρόσβαση στο νερό να είναι κατοχυρωμένο δικαίωμα για όλους. Η επάρκεια στη λαϊκή κατανάλωση με ελεγμένο, ποιοτικό νερό να είναι εξασφαλισμένη. Να αυξηθούν οι αρδευόμενες εκτάσεις για τη στήριξη της εγχώριας αγροτικής και βιομηχανικής παραγωγής».

Πολύμορφες αρνητικές επιπτώσεις για όλο το λαό

Ο Μανώλης Χαρατσής, γγ του Σωματείου Εργαζομένων ΕΥΔΑΠ, αναφέρθηκε στην πορεία ιδιωτικοποίησης της εταιρείας που προωθήθηκε από όλες τις κυβερνήσεις και επιταχύνεται σήμερα, υλοποιώντας στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ και του κεφαλαίου. Η επιτάχυνση αυτή, επισήμανε, συνοδεύεται από μέτρα που διασφαλίζουν την αύξηση της κερδοφορίας, ούτως ώστε να προσελκύσει «ισχυρούς επενδυτές». Στο πλαίσιο αυτό μειώθηκε το προσωπικό, «θέριεψαν» οι «ελαστικές» σχέσεις εργασίας, αυξήθηκε το τιμολόγιο για τα λαϊκά νοικοκυριά κ.λπ.

Ανέδειξε ότι η πορεία ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ έχει επιπτώσεις συνολικά στις λαϊκές οικογένειες:

«Στο τιμολόγιο της ΕΥΔΑΠ το κόστος είναι υψηλότερο για την οικιακή κατανάλωση παρά για τις επιχειρήσεις. Στο οικιακό τιμολόγιο το πέρασμα από την πρώτη στη δεύτερη κλίμακα τιμωρείται με σχεδόν διπλασιασμό της τιμής, από τη δεύτερη στην τρίτη με τριπλασιασμό και πάει λέγοντας. Αντίθετα, για τις επιχειρήσεις υπάρχουν μόλις δύο κλίμακες, με τις τιμές τους να διαφοροποιούνται ελάχιστα.


MotionTeam

Με την επιβολή του νέου χαρατσιού για το νερό, το οποίο επιβάλλεται στο πλαίσιο εφαρμογής της ευρωενωσιακής Οδηγίας - πλαίσιο 2000/60/ΕΚ, θέλουν να φορτώσουν στα λαϊκά νοικοκυριά και το λογαριασμό των έργων για το νερό που έχουν γίνει στο παρελθόν ή είναι σε φάση κατασκευής ή πρόκειται να κατασκευαστούν, καθώς στα τιμολόγια ύδρευσης και άρδευσης θα συνυπολογίζεται και το κόστος απόσβεσης αυτών των έργων.

Σε αυτήν την επιβάρυνση θα συμβάλει περαιτέρω και η πρόθεση της κυβέρνησης να ιδιωτικοποιήσει και τις υποδομές (φράγματα, ποτάμια, λίμνες, κανάλι μεταφοράς) δίνοντας την εκμετάλλευση, τη συντήρηση και λειτουργία του εξωτερικού υδροδοτικού συστήματος (ΕΥΣ) μέσω ΣΔΙΤ σε μεγάλο ιδιωτικό μονοπώλιο, που ως συνέπεια θα έχει την αύξηση της τιμής του αδιύλιστου νερού και τον πλήρη έλεγχο του περίπου 80% των αποθεμάτων της χώρας.

Θα γίνει έτσι παράγοντας αύξησης των τιμολογίων. Θα έχουμε έτσι νέο κύμα εντολών διακοπών στα λαϊκά νοικοκυριά.

Διπλά πλήττονται οι μικρομεσαίοι αγρότες, καθώς θα πληρώσουν το χαράτσι τόσο για το πόσιμο όσο και για το νερό άρδευσης.

Θα έχουμε άμεσα επιπτώσεις και στην ποιότητα του νερού μιας και ο καθαρισμός του έχει ιδιαίτερα υψηλό κόστος».

Σημείωσε ότι ο αγώνας ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης και της ΕΕ δεν πρέπει να εγκλωβιστεί στην αναζήτηση της «λιγότερο επώδυνης διαχείρισης» - ιδιωτικοποίησης ούτε πρέπει να περιοριστεί στη διατήρηση της σημερινής μετοχικής σύνθεσης των εταιρειών ύδρευσης και γενικότερα στην αποδοχή της λειτουργίας δημόσιων επιχειρήσεων με κριτήριο το κέρδος.

Κάλεσε τους εργαζόμενους, τα συνδικάτα να διεκδικήσουν ενιαίο κρατικό φορέα διαχείρισης του νερού που θα κατοχυρώνει το νερό ως κοινωνικό αγαθό και όχι ως εμπόρευμα.

Ενίσχυση της πορείας ιδιωτικοποίησης με μοχλό τις ΣΔΙΤ

Ο Γιώργος Αρχοντόπουλος, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων ΕΥΑΘ, αναφέρθηκε στην αντίστοιχη πορεία προσαρμογής της ΕΥΑΘ, ώστε να γίνει «ελκυστική» για τους πολυεθνικούς κολοσσούς που ενδιαφέρονται να τη βάλουν στο χέρι, όπως η γαλλικών συμφερόντων «Suez», που ήδη κατέχει το 5,46%, αλλά και άλλους επιχειρηματικούς ομίλους.

Ανέδειξε ότι «οι Συμπράξεις Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα είναι ένας τρόπος μεταφοράς χρημάτων στις πολυεθνικές και φυσικά ιδιωτικοποίησης από την πίσω πόρτα». Θύμισε ότι «από το 2001 υπάρχει έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας που παρότρυνε στη μορφή των ΣΔΙΤ έναντι της πλήρους ιδιωτικοποίησης γιατί έτσι οι ζημιές θα έμεναν στο κράτος, θα υπήρχαν λιγότερες αντιδράσεις από τους πολίτες και θα έμεναν περισσότερα κέρδη στις εταιρείες».

Ο Κώστας Αρόγλου, εκ μέρους της «Αγωνιστικής Συσπείρωσης» Εργαζομένων ΕΥΑΘ, τόνισε ότι η ιστορία της ιδιωτικοποίησης του νερού έχει αποδείξει περίτρανα όπου εφαρμόστηκε σε όλο τον κόσμο ότι οι εργαζόμενοι και ο λαός βγαίνουν πάντα ζημιωμένοι, με υπέρογκες ανατιμήσεις του κόστους κατανάλωσης, χαμηλή ποιότητα υπηρεσιών, ανύπαρκτες συντηρήσεις και έργα υποδομών, με βασικότερο στοιχείο όλων την πολύ χαμηλή έως και επικίνδυνη πολλές φορές ποιότητα του νερού. Υπογράμμισε τη σημασία της συσπείρωσης και πάλης των εργαζομένων της ΕΥΑΘ, από κοινού με το λαό της Θεσσαλονίκης, ενάντια στην εμπορευματοποίηση του νερού.

Στην προώθηση των περιβόητων Συμπράξεων Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) στις υποδομές ύδρευσης, με πρώην ΔΕΚΟ ύδρευσης να συμμετέχουν σε μεγάλα επενδυτικά σχήματα, αναφέρθηκε ο Δημήτρης Αναστασιάδης, μέλος της διοίκησης του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας. Εφερε ως παράδειγμα το φράγμα του Χαβρία στη Χαλκιδική, που θα γίνει μέσω ΣΔΙΤ. Σε μία από τις κοινοπραξίες που διαμορφώνονται θα συμμετέχουν η ΕΥΑΘ με 30%, η «Suez» με 40% και μια κατασκευαστική εταιρεία με εμπειρία σε υδραυλικά έργα, ενώ παρόμοιο ενδιαφέρον έχει δείξει και η ΕΥΔΑΠ.

«Πρόκειται για την πρώτη ΣΔΙΤ για υποδομές ύδρευσης», επισήμανε. «Με αυτήν την εξέλιξη θα παραδοθεί το κοινωνικό αγαθό του νερού απευθείας σε επιχειρηματικούς ομίλους και θα εκτιναχθεί το κόστος του, τόσο στο στάδιο της κατασκευής όσο και μετέπειτα στη χρήση του. Για τουλάχιστον 27 χρόνια (αρχική εκτίμηση για τη λειτουργία του φράγματος από τον ιδιώτη) θα πληρώνουν "καπέλο" στο ήδη ακριβό νερό, τόσο τα λαϊκά νοικοκυριά για την ύδρευσή τους, όσο και οι φτωχομεσαίοι αγρότες που θα αρδεύουν τα χωράφια τους με νερό από το φράγμα. Ετσι θα βγάλει το κέρδος της η κοινοπραξία επιχειρήσεων που θα αναλάβει το έργο, πέρα από το "ζεστό" χρήμα που θα λάβει από τη συμμετοχή του κράτους».

Τόνισε την ανάγκη υλοποίησης όλων των τεχνικών έργων εξασφάλισης επάρκειας και ορθολογικής διαχείρισης του νερού, των δικτύων ύδρευσης και άρδευσης χωρίς ΣΔΙΤ και συμβάσεις παραχώρησης. Την αποκλειστική ευθύνη του κράτους για την κατασκευή και λειτουργία υποδομών, όπως τα φράγματα, που είναι κρίσιμης σημασίας τόσο για την επάρκεια και ποιότητα του νερού όσο και για την ασφάλεια των κατοίκων της περιοχής.

Για το ρόλο των ΔΕΥΑ με ευθύνη κυβερνήσεων - δημοτικών αρχών

Ο Παναγιώτης Κουφαλάκος, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων ΔΕΥΑ Μεσσηνίας, αναφέρθηκε στο ρόλο που έπαιξαν και συνεχίζουν να παίζουν με ευθύνη των κυβερνήσεων και δημοτικών αρχών οι Δημοτικές Επιχειρήσεις Υδρευσης - Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ) στην προώθηση της πολιτικής εμπορευματοποίησης του νερού, με τον μανδύα των κοινωφελών επιχειρήσεων. Αναφέρθηκε παράλληλα στις δράσεις του Σωματείου ενάντια σε αυτήν την πολιτική και για τη διεκδίκηση σταθερών και μόνιμων θέσεων εργασίας.

«Εργαζόμενοι και λαϊκά στρώματα», σημείωσε, «πληρώσαμε και ξαναπληρώσαμε ακριβά για να στηθούν τα δίκτυα και να οργανώσουμε τις ΔΕΥΑ. Σήμερα μια σειρά από αυτές είναι στο χείλος της κατάρρευσης, χωρίς καμία κρατική χρηματοδότηση και δημόσιες επενδύσεις για τη συντήρηση, την ανανέωση και τη διεύρυνση των δικτύων, συνεχίζουν να αρμέγουν και αυτές από το ήδη λεηλατημένο λαϊκό εισόδημα (με ανταπόδοση και χαράτσια που διαιωνίζονται) αδυνατώντας να διασφαλίσουν μια σειρά από αυτές μακροπρόθεσμα το νερό ως δημόσιο αγαθό, με επάρκεια και ποιότητα.

Γι' αυτό και είναι επιτακτικό σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά οι εργαζόμενοι στις ΔΕΥΑ, ανεξάρτητα από την εργασιακή τους σχέση, να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα, με τους εργαζόμενους των άλλων κλάδων, γιατί ενιαία πλήττονται από τις γενικότερες αντιλαϊκές - αντεργατικές εξελίξεις αλλά και τη διαχείριση του νερού ως εμπορεύματος».

Στο στόχαστρο και οι βιοπαλαιστές αγρότες

Ο Χάρης Σμυρνιώτης, αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων, ανέδειξε ότι το επιχείρημα πως η αύξηση της τιμής του νερού θα οδηγήσει σε «εξοικονόμηση» και «ορθολογική χρήση» αποτελεί διαστρέβλωση της οικονομικής πραγματικότητας.

Αναφερόμενος στην εφαρμογή της ΚΥΑ του υπουργείου Ενέργειας για την τιμολόγηση των υπηρεσιών ύδατος, τόνισε ότι θα πλήξει κυρίως την αγροτική παραγωγή και ιδιαίτερα τους αγρότες που εξυπηρετούνται από ατομικές αρδευτικές γεωτρήσεις.

Σημείωσε ότι «σχεδόν το 80% του νερού σε όλο τον πλανήτη πάει στην άρδευση». Οτι «στόχος της πολιτικής τιμολόγησης δεν είναι απλώς να κονομήσει η τάδε εταιρεία και πώς θα βάλουνε στην τσέπη τις δημοτικές επιχειρήσεις, την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ. Είναι πώς θα συγκεντροποιήσουν τη γη και μέσα από τη διαχείριση του νερού».

Οπως είπε, «με την τιμολόγηση μπαίνει σε εφαρμογή μια πολιτική που θα βοηθήσει στο ξερίζωμα των αγροτών (...) Η συστηματική απογραφή του μητρώου γεωτρήσεων υποτίθεται ότι γίνεται για να πιάσουν τους παράνομους αλλά στην πραγματικότητα είναι για να εφαρμόσουμε το τιμολόγιο στους αγρότες».

Επιπλέον, ανέδειξε την πορεία υπονόμευσης της κρατικής έρευνας, μέσα από την υποβάθμιση και συρρίκνωση του έργου του ΙΓΜΕ και την παράδοσή της σε ιδιωτικές επιχειρήσεις.

Στις επιπτώσεις από την πολιτική ιδιωτικοποίησης του νερού στους αγρότες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, με κυριότερο την απουσία αρδευτικών έργων, αναφέρθηκε και ο Κοσμάς Στεφανίδης, από τον Αγροτικό Σύλλογο Ανατολικής Θεσσαλονίκης.

Οπως είπε, «η δημιουργία κατάλληλων αρδευτικών έργων έχει κόστος που η κυβέρνηση και η Τοπική Διοίκηση δεν θέλουν να αναλάβουν, γι' αυτό και σήμερα στη γεωργία μεγάλο μέρος του νερού χάνεται. Οταν δημιουργούνται κάποια αρδευτικά έργα η χρήση τους από τους αγρότες γίνεται στη λογική της ανταποδοτικότητας. Γι' αυτόν το λόγο η μεγάλη ανάγκη σε νερό στην αγροτική παραγωγή έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνεται σημαντικά το κόστος παραγωγής μας. Επιπλέον, στα προηγούμενα πρέπει να προστεθεί το λεγόμενο "περιβαλλοντικό τέλος" που επιβάλλει η ΕΕ στη χρήση νερού από τους αγρότες, αλλά και ότι για τις γεωτρήσεις μας χρησιμοποιούμε ρεύμα, η τιμή του οποίου είναι πολύ υψηλή και ουσιαστικά και αυτό συμβάλλει στην άνοδο του κόστους του νερού για μας».

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση πρόβαλε τις διεκδικήσεις του οργανωμένου αγροτικού κινήματος για: Σύγχρονο και συστηματικό αρδευτικό δίκτυο που να καλύπτει όλες τις ανάγκες της αγροτικής παραγωγής με ποσά του κρατικού προϋπολογισμού και όχι από τις τσέπες των αγροτών. Εγγειοβελτιωτικά έργα που να αξιοποιούν με τρόπο φιλικό προς το περιβάλλον τους υδάτινους πόρους. Στελέχωση των υπηρεσιών των δήμων με μόνιμο, εξειδικευμένο προσωπικό για τη συντήρηση, επισκευή βλαβών, επεκτάσεις δικτύων κ.τ.λ. Μείωση της τιμής του αγροτικού ρεύματος.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ