Οσο περνούν οι μέρες μετά την επίσημη δημοσιοποίηση του νέου αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου της ΝΔ και όσο πλησιάζει η κατάθεσή του στη Βουλή, τόσο περισσότερο ξεσκεπάζεται η κυβερνητική προπαγάνδα περί δήθεν «αυξήσεων στις συντάξεις για πρώτη φορά μετά από 10 χρόνια» κ.ο.κ., τόσο τα «διπλώνουν» σε εξίσου κάλπικες τοποθετήσεις του τύπου «το πρώτο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που δεν έχει περικοπές» κ.ά.

Στην πραγματικότητα αυτό που επιβεβαιώνεται είναι αυτό που ανέδειξε το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή: Η ΝΔ όχι μόνο δεν καταργεί τον νόμο Κατρούγκαλου του ΣΥΡΙΖΑ, όπως διατεινόταν προεκλογικά, αλλά τον θωρακίζει από τα όποια «νομικά κενά», προκειμένου η λεπίδα της λαιμητόμου να ανεβοκατεβαίνει ανεμπόδιστα - σε σημείο που δικαιολογημένα πλέον μιλάμε για «νόμο Κατρούγκαλου - Βρούτση» - ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζει το έδαφος για το επόμενο αντιασφαλιστικό χτύπημα που δρομολογεί εντός του έτους, δηλαδή την ιδιωτικοποίηση των συντάξεων, με πρώτο θύμα τις επικουρικές.

Με αλχημείες και κοπτοραπτική, μέσα από έναν ορυμαγδό «παραδειγμάτων», η κυβερνητική προπαγάνδα και τα αστικά ΜΜΕ που την προβάλλουν διαφημίζουν κάποιες αυξήσεις - μέσω αναπροσαρμογής των συντελεστών αναπλήρωσης - για όσους έχουν 35, 40 και 42 χρόνια συνεχόμενης εργασίας και ασφάλισης.

Δεν λένε κουβέντα βέβαια για το ότι ακόμα και για τη μειοψηφία των συνταξιούχων που έχουν καταφέρει να συμπληρώσουν αυτά τα χρόνια ασφάλισης, οι αναπροσαρμογές αυτές δεν αναπληρώνουν σε καμία περίπτωση τις τεράστιες περικοπές που έχουν ήδη επιφέρει όλοι οι προηγούμενοι αντιασφαλιστικοί νόμοι.

Πολύ περισσότερο, προσπαθούν να συσκοτίσουν ότι στις συνθήκες του εργασιακού μεσαίωνα, των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων, της εργασιακής περιπλάνησης, της υποαπασχόλησης, αυτά τα χρόνια ασφάλισης είναι άπιαστο όνειρο για τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων, ιδιαίτερα για τη νέα βάρδια της εργατικής τάξης.

Είναι αποκαλυπτική η παρέμβαση του ΠΑΜΕ τις προηγούμενες μέρες, που ανέδειξε την παραπάνω άθλια πραγματικότητα θέτοντας το χαρακτηριστικό ερώτημα: «Αλήθεια, ποιος ελαστικά εργαζόμενος, μισοάνεργος, θα έχει 42 χρόνια ασφαλισμένης εργασίας (12.600 μέρες ασφάλισης) στο τέλος του εργάσιμου βίου του, που αναφέρουν στους πίνακες και τα παραδείγματά τους;».

Το πόσο παραπλανητικά είναι τα παραδείγματα που πρόβαλε η κυβερνητική προπαγάνδα, το πόσο δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα που επικρατεί στην αγορά εργασίας, αποδεικνύεται περίτρανα από τα ίδια τα επίσημα στοιχεία του ΕΦΚΑ.

Από αυτά προκύπτει ότι 1,8 εκατομμύρια μισθωτοί εργάζονται σε καθεστώς πλήρους απασχόλησης και 700.000 μισθωτοί δουλεύουν με μερική απασχόληση. Ο μέσος όρος ημερών ασφάλισης για τους μισθωτούς με πλήρη απασχόληση κάθε μήνα είναι 23 και σε ετήσια βάση 276 μέρες ασφάλισης.

Αυτό σημαίνει ότι κατά μέσο όρο, για να συμπληρώσει κάποιος εργαζόμενος 12.000 ένσημα σε όλο τον εργάσιμο βίο του, θα πρέπει να βρίσκεται στην αγορά εργασίας τουλάχιστον 43 χρόνια, με πλήρη απασχόληση και μάλιστα χωρίς να έχει κενά ασφάλισης, να έχει δηλαδή μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρες ωράριο, χωρίς κανένα διάστημα ανεργίας. Τα διαστήματα που είναι κάποιος άνεργος προφανώς αυξάνουν αντίστοιχα το απαιτούμενο χρονικό διάστημα...

Στην περίπτωση ενός μισθωτού με μερική απασχόληση, ο μέσος όρος ημερών ασφάλισης το μήνα είναι 16. Αυτό σημαίνει ότι κατά μέσο όρο, αυτή η ομάδα εργαζομένων έχει 192 μέρες ασφάλισης το χρόνο. Αρα, για να συμπληρώσει 12.000 μέρες ασφάλισης (και το δικαίωμα στην πλήρη σύνταξη) θα πρέπει αυτός ο «βίος» να διαρκέσει 62 ολόκληρα χρόνια! Για να συμπληρώσει 35ετία (10.500 μέρες ασφάλισης) θα πρέπει να εργάζεται 54 χρόνια! Και αυτά πάλι μόνο στην υποθετική περίπτωση που στο διάστημα αυτό δεν μεσολαβούν περίοδοι ανεργίας... Οσο για το ύψος της σύνταξης των ασφαλισμένων με μερική απασχόληση, αρκεί να αναφερθεί ότι ο μέσος μισθός κυμαίνεται γύρω στα 400 ευρώ...

Από τα παραπάνω παραδείγματα, τα οποία μάλιστα στην πραγματική ζωή των περισσότερων εργαζομένων σήμερα συντίθενται μεταξύ τους (με τη συνεχή κινητικότητα μεταξύ πλήρους απασχόλησης, υποαπασχόλησης και ανεργίας), γίνεται φανερή η απάτη της προπαγάνδας της κυβέρνησης της ΝΔ περί «αυξήσεων», σε αντιστοιχία με την ίδια προπαγάνδα που χρησιμοποιούσε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν από την ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου.

Αλλο τόσο απατηλές είναι και οι «καλές συντάξεις» που υπόσχεται η κυβέρνηση με την ιδιωτικοποίηση και τη δημιουργία «ατομικών κουμπαράδων», με την «επένδυση» των εισφορών στα διάφορα «πακέτα ρίσκου» που θα «γεννάνε» λεφτά. Ολα τα παραπάνω αφορούν μια εικονική πραγματικότητα, μια ψευδαίσθηση η οποία βρίσκεται μόνο στα ιλουστρασιόν φυλλάδια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών που καραδοκούν στη γωνία...

Αντίστοιχη είναι και η απάτη με το περιβόητο 0,5% του ΑΕΠ που η κυβέρνηση λέει ότι θα χρησιμοποιήσει για τις συντάξεις... «διά πάσα νόσον».

Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση αφαιρεί αυτό το ποσό από τους χαμηλοσυνταξιούχους, καταργώντας ακόμα και αυτήν την κουτσουρεμένη «13η σύνταξη» - όπως ακριβώς δηλαδή είχε κάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ προηγουμένως, καταργώντας πλήρως το ΕΚΑΣ - και με αυτό αναφέρει πως θα πληρώσει όσα αναδρομικά προκύψουν από δικαστικές αποφάσεις, τις όποιες αναπροσαρμογές σε κύριες και επικουρικές (ενώ η συνολική συνταξιοδοτική δαπάνη περικόπτεται κι άλλο!), όπως διάφορα επιδόματα στην Πρόνοια ή στην Υγεία, που και αυτά ως σύνολο περικόπτονται...

Οσο κι αν κοπιάζουν τα κυβερνητικά επιτελεία, δεν μπορούν να κρύψουν ότι αυτό που νομοθετεί η ΝΔ είναι η «ενισχυμένη» βερσιόν του νόμου - λαιμητόμου του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτά που πραγματικά προβλέπει ο νόμος Κατρούγκαλου - Βρούτση είναι τα εξής:

• Παραμένουν σε ισχύ οι τεράστιες περικοπές από το 2010 σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, στις αναπηρικές, στις συντάξεις χηρείας και στα μερίσματα των δημοσίων υπαλλήλων.
• Ενταφιάζονται οριστικά η 13η και η 14η σύνταξη, μαζί και το ΕΚΑΣ. Διατηρείται και η κατάργηση του οικογενειακού επιδόματος 10% για σύζυγο και 5% για κάθε παιδί μέχρι 18 ετών ή μέχρι 24 αν σπουδάζει, όπως ήδη έχει νομοθετηθεί. Δεν υπάρχει καμία στήριξη για τους χαμηλοσυνταξιούχους, ακόμα και η κουτσουρεμένη λεγόμενη «13η σύνταξη» εξαφανίζεται... Διατηρείται η κατάργηση και των «κατώτατων ορίων» στις συντάξεις.
• H «εθνική σύνταξη» παραμένει στα 340 έως 384 ευρώ, με 15 και 20 χρόνια εργασίας αντίστοιχα, ενώ το κράτος εγγυάται μόνο αυτή. Οποιος λάμβανε πάνω από δύο συντάξεις θα λαμβάνει μόνο μία «εθνική». Ακόμα και αυτά τα μίζερα ποσά περικόπτονται για μεγάλο αριθμό αναπήρων (ανάλογα με το βαθμό αναπηρίας) και για άλλους ασφαλισμένους οι οποίοι δεν έχουν 40 χρόνια παραμονής στη χώρα.
• Ολες οι αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης παραμένουν, όπως και το ανώτατο όριο στα 67 χρόνια, με προοπτική αύξησης ανάλογα με το «προσδόκιμο ζωής».
• Οι συντελεστές αναπλήρωσης για τη συντριπτική πλειοψηφία, δηλαδή για όσους έχουν από 4.500 έως 9.000 ένσημα, παραμένουν οι ίδιοι που προβλέπει ο νόμος Κατρούγκαλου. Σε συνδυασμό με τη μείωση του συντάξιμου μισθού (που πλέον υπολογίζεται ως ο μέσος όρος αποδοχών σε ολόκληρο τον εργάσιμο βίο) οδηγούν σε συντάξεις πείνας (βλέπε σχετικό πίνακα).
• Ακόμα όμως και γι' αυτούς τους ασφαλισμένους που καταφέρνουν να συμπληρώνουν πάνω από 9.000 ένσημα, η αύξηση των συντελεστών δεν οδηγεί σε ικανοποιητικές συντάξεις ούτε σε αναπλήρωση των τεράστιων περικοπών που επέφεραν ο νόμος Κατρούγκαλου και οι προηγούμενοι αντιασφαλιστικοί νόμοι.
• Παραμένει σε ισχύ για τους παλιούς συνταξιούχους η θανατηφόρα «προσωπική διαφορά» του νόμου Κατρούγκαλου. Οι παλιοί συνταξιούχοι που έχουν συνολικά μέχρι 30 χρόνια εργασίας και 9.000 ένσημα, οι οποίοι αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία, δεν θα πάρουν ούτε ευρώ αύξηση. Η σύνταξή τους παραμένει ίδια, όπως επανυπολογίστηκε με τα μειωμένα ποσοστά αναπλήρωσης του Ν. 4387/2016. Ακόμα και σε όσους συνταξιούχους με πάνω από 9.000 ένσημα προκύψει μια μικρή αύξηση, αυτή θα αποδοθεί σε βάθος πενταετίας...
• Απάτη αποδεικνύεται ο ισχυρισμός για «ελεύθερη επιλογή» εισφορών από τους αυτοαπασχολούμενους, τους επιστήμονες και τους αγρότες. Το νέο σύστημα οδηγεί σε αύξηση εισφορών (με την αυξημένη υποχρεωτική 1η κλάση) για το 80% των ασφαλισμένων αυτών των κλάδων (πρώην ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ, ΟΓΑ), ενώ οι μελλοντικές συντάξεις τους παραμένουν συντάξεις πτωχοκομείου.
• Για τις επικουρικές συντάξεις, σε όσους συνταξιούχους είχαν πρόσθετη μείωση από την απαράδεκτη περικοπή του νόμου Κατρούγκαλου, δηλαδή όταν το άθροισμα κύριας και επικουρικής σύνταξης ήταν πάνω από 1.300 ευρώ (περίπου 250.000 δικαιούχοι), τα ποσά που έχουν περικοπεί δεν θα δοθούν αναδρομικά, από το καλοκαίρι του 2016 που έγινε η περικοπή, αλλά από τον Οκτώβρη του 2019. Σε ισχύ παραμένουν όλες οι υπόλοιπες περικοπές στις επικουρικές και στα εφάπαξ από το 2010. Ο υπολογισμός τους για το χρόνο ασφάλισης μετά το 2014 γίνεται με τη λεγόμενη «νοητή κεφαλαιοποίηση» και οδηγεί σε μειώσεις. Ο χρόνος ασφάλισης πριν από το 2014 υπολογίζεται με συντελεστή μειωμένο κατά 50%. Οι επικουρικές και τα εφάπαξ θα συνεχίσουν να μειώνονται.
• Ολες οι συντάξεις παραμένουν παγωμένες τουλάχιστον μέχρι το 2022. Μετά το 2022, η ονομαστική τους αύξηση δεν θα ξεπερνά τον Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (επίσημο πληθωρισμό).
• Για φέτος, η συνολική δαπάνη για τις συντάξεις μειώνεται κατά 221 εκατ. ευρώ. Επίσης, υπάρχει δέσμευση πως η συνολική δαπάνη ως ποσοστό του ΑΕΠ θα συνεχίσει να μειώνεται, από το 17,3% του ΑΕΠ το 2016, όταν ψηφίστηκε ο νόμος Κατρούγκαλου, στο 13% του ΑΕΠ το 2025 και στο 12,5% το 2030.
• Η ένταξη του ΕΤΕΑΕΠ στον ΕΦΚΑ ανοίγει το δρόμο στην παράδοση της Κοινωνικής Ασφάλισης στα νύχια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, αρχίζοντας από τις επικουρικές. Βάζουν στο χέρι και τα αποθεματικά του ΕΤΕΑΕΠ, περίπου 8 δισ. ευρώ.