Η απάντηση στο ερώτημα, γιατί σήμερα, ενώ υπάρχουν οι δυνατότητες για ολόπλευρη πρόληψη και αντιμετώπιση τέτοιων «ατυχημάτων», οι κίνδυνοι διογκώνονται, βρίσκεται στο βασικό εμπόδιο που πρέπει να φύγει από τη μέση για να ικανοποιηθούν οι εργατικές - λαϊκές ανάγκες. Κι αυτό είναι η λειτουργία της οικονομίας με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος.

Η διέξοδος υπάρχει για το λαό μόνο στο γόνιμο έδαφος της κοινωνικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής και της εργατικής εξουσίας, όπου η εργατική τάξη θα κάνει κουμάντο στην οικονομία, στην παραγωγή του πλούτου.

Ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός της εργατικής εξουσίας είναι αυτός που μπορεί να διασφαλίσει ότι η οργάνωση της παραγωγής, η λειτουργία των βιομηχανικών μονάδων, ο χωροταξικός σχεδιασμός κάθε περιοχής θα επιτυγχάνουν ταυτόχρονα και συνδυασμένα προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων, μαζί με τη δουλειά για όλους ανάλογη με την ειδίκευσή τους.

Μόνο μέσα σ' αυτήν τη νέα κοινωνία, όπου ούτε η Υγεία ούτε η ίδια η εργατική δύναμη θα είναι πλέον εμπόρευμα, μπορεί η πρόληψη και γενικότερα η προστασία και προαγωγή της υγείας του λαού να αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της παραγωγικής διαδικασίας.

Ετσι μπορούν να διαμορφωθούν κατάλληλα η οργάνωση της εργασίας και το εργασιακό περιβάλλον κάθε βιομηχανικής μονάδας για τη μείωση και την αντιμετώπιση των επαγγελματικών κινδύνων και να τηρείται αυστηρά ο εξειδικευμένος κανονισμός μέτρων για τη διαφύλαξη της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων.

Με μια τέτοια εξουσία και οικονομία γίνεται δυνατό για το σχεδιασμό κάθε εγκατάστασης, υποδομής και εξοπλισμού να λαμβάνεται υπόψη το κριτήριο της πρόληψης του κινδύνου, της συρρίκνωσης των πηγών κινδύνου. Αυτή η εξουσία μπορεί να αναπτύξει έναν χωροταξικό σχεδιασμό που θα ικανοποιεί την ανάγκη για την προστασία του λαού και του φυσικού περιβάλλοντος.

Το κυριότερο όμως είναι ότι χάρη στη σχεδιασμένη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων στο σοσιαλισμό, μπορεί ο κάθε εργαζόμενος να δουλεύει λιγότερες ώρες και να αξιοποιεί το χρόνο που απελευθερώνεται για ξεκούραση, ανέβασμα του μορφωτικού και πολιτιστικού του επιπέδου, αναψυχή και πάνω απ' όλα συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων της εργατικής εξουσίας.