Σάββατο 8 Φλεβάρη 2020 - Κυριακή 9 Φλεβάρη 2020
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 12
ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑ ΠΟΥ ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΜΠΑΡΟΥΤΙ
Οι εξελίξεις επιβάλλουν να διαμορφωθεί μια «εθνική γραμμή» στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής

Ανεξάρτητα από τις εξελίξεις, η «εθνική γραμμή» είναι ήδη διαμορφωμένη ανάμεσα στην κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα, που στηρίζουν την παραπέρα εμπλοκή της χώρας στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς.

Βάση αυτής της συναίνεσης δεν είναι άλλη από τα συμφέροντα της αστικής τάξης και την επιδίωξή της να αναβαθμίσει το ρόλο και τη θέση της στην περιοχή, με την ανάδειξη της χώρας σε ενεργειακό και διαμετακομιστικό κόμβο. Καπιταλιστική ανάπτυξη και ιμπεριαλιστική εμπλοκή πάνε επομένως χέρι χέρι και εκεί συναντιούνται όλα τα αστικά κόμματα, ανεξάρτητα από τις μεταξύ τους διαφορές.

Γι' αυτό στηρίζουν όλοι μαζί την «αναγνώριση» της Ελλάδας ως «αξιόπιστου» και «αδιαμφισβήτητου» συμμάχου των ΗΠΑ στην περιοχή. Γι' αυτό στα Ελληνοτουρκικά προβάλλουν τη ΝΑΤΟική εμπλοκή ως «εγγύηση» για τα κυριαρχικά δικαιώματα και «ασπίδα» στην επιθετικότητα της Τουρκίας. Γι' αυτό συντάσσονται στη γραμμή των επικίνδυνων διευθετήσεων σε Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο και Κυπριακό, με πυρήνα τη συνεκμετάλλευση, υπό την εποπτεία των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, προκειμένου να διαφυλαχτεί η ΝΑΤΟική συνοχή.

Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο της συναίνεσης αντιπαρατίθενται και για τα «ανταλλάγματα» που πρέπει να διεκδικήσει η κυβέρνηση για λογαριασμό της ελληνικής αστικής τάξης από ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Οπως στην περίπτωση της ελληνοαμερικανικής Συμφωνίας, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε «παρών», παρά το γεγονός ότι αυτός τη διαπραγματεύτηκε και την προετοίμασε, πριν την υπογράψει η ΝΔ. Στην ίδια λογική των ανταλλαγμάτων «παίζουν» και το ΚΙΝΑΛ, η Ελληνική Λύση και άλλοι.

Οψη της ίδιας πολιτικής είναι ο εθνικισμός, που χωρίς να αμφισβητεί τον ΝΑΤΟικό προσανατολισμό της χώρας, σηκώνει φλάμπουρα πολέμου και είναι χρήσιμος για να «δουλεύει» στο λαό το ψευτοδίλημμα «σύγκρουση ή συμβιβασμός και συνεκμετάλλευση».

Χρειάζεται επομένως διαρκές μέτωπο τόσο απέναντι στον εθνικισμό όσο και στον κοσμοπολιτισμό. Αλλά και απέναντι σε όσες θέσεις προβάλλουν τη γραμμή του κοσμοπολιτισμού φορώντας την προβιά του διεθνισμού και του φιλειρηνισμού. Που κάνουν πως δεν βλέπουν την τουρκική επιθετικότητα και ότι τα σενάρια συνδιαχείρισης και συνεκμετάλλευσης βρίσκονται στην ατζέντα των αστικών συμφερόντων, που ουσιαστικά αναπαράγουν τη λογική της συνδιαχείρισης στο όνομα αποτροπής του πολέμου.

Κανείς βέβαια δεν μπορεί να είναι αδιάφορος για το ενδεχόμενο ενός πολέμου, όπου η εργατική τάξη και ο λαός είναι αυτοί που θα κληθούν να χύσουν το αίμα τους για συμφέροντα αλλότρια προς τα δικά τους. Η εναντίωση όμως στον πόλεμο δεν σημαίνει υπεράσπιση της ιμπεριαλιστικής «ειρήνης» με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών, της ειρήνης δηλαδή που γεννά αναπόφευκτα τον πόλεμο.

Απ' αυτήν τη σκοπιά, το ΚΚΕ εναντιώνεται στα σχέδια αμφισβήτησης συνόρων και κυριαρχικών δικαιωμάτων, υπερασπίζοντας τον λαό, τους εργαζόμενους, τη δικιά τους πατρίδα και όχι τα συμφέροντα των μονοπωλίων, των καπιταλιστών, τα κέρδη, τις καταθέσεις και τις μετοχές τους - όπως επιτάσσει η «εθνική γραμμή» - που παρουσιάζονται ως «πατριωτικό εθνικό συμφέρον».

Παλεύει ενάντια στην ιμπεριαλιστική εμπλοκή, για την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και όλες τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, στην προοπτική ο λαός, οι εργαζόμενοι να φτιάξουν τη δικιά τους πατρίδα, με τον πλούτο και την εξουσία στα δικά τους χέρια.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ