Συνέχισαν και χτες οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα την απεργία τους, η οποία ξεκίνησε το μεσημέρι της Τετάρτης μετά το εργατικό «ατύχημα» που κόστισε τη ζωή σε έναν ακόμα συνάδελφό τους.

Σήμερα, Παρασκευή, στις 9 π.μ., θα πραγματοποιήσουν Γενική Συνέλευση για να αποφασίσουν τα επόμενα βήματά τους.

Το Συνδικάτο Μετάλλου Φθιώτιδας καλεί τους εργαζόμενους σε μαζική συμμετοχή στη συνέλευση, προκειμένου να διεκδικήσουν μέτρα για την προστασία της υγείας και της ζωής τους.

Νωρίς χτες το απόγευμα έγινε η κηδεία του 55χρονου Γιώργου Ψαρρά, ο οποίος σκοτώθηκε ακαριαία το πρωί της Δευτέρας, από έκρηξη που σημειώθηκε σε δεξαμενή στην αίθουσα της χαλυβουργίας. Τον συνάδελφό τους αποχαιρέτησαν σε κλίμα βαθιάς θλίψης αλλά και οργής πολλοί εργαζόμενοι στην επιχείρηση.

Στην κηδεία παραβρέθηκε αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Κώστα Μπασδέκη, μέλος της ΚΕ του Κόμματος.

Στο μεταξύ, χτες βράδυ, αφέθηκαν ελεύθεροι έξι εργαζόμενοι ενάντια στους οποίους είχαν απαγγελθεί βαρύτατες καταγγελίες από την Εισαγγελία, μετά από πολύωρη ανακριτική διαδικασία. Στα δικαστήρια Λαμίας, σε ένδειξη συμπαράστασης στους εργαζόμενους, βρέθηκαν συνάδελφοί τους και συνδικαλιστές από το επιχειρησιακό Σωματείο, το Εργατικό Κέντρο Λαμίας και το Συνδικάτο Μετάλλου Φθιώτιδας. Το κλαδικό Συνδικάτο είχε ξεκαθαρίσει πως δεν θα επιτρέψει να κατηγορούνται εργαζόμενοι, η ζωή των οποίων εκτίθεται στους ίδιους κινδύνους, και να «βγαίνουν λάδι» αυτοί που «με πολιτική απόφαση έχουν στραγγαλίσει τη ΛΑΡΚΟ οικονομικά και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχει μετατραπεί σε ένα κρεματόριο».

Κι ενώ οι εργαζόμενοι θρηνούν έναν ακόμα συνάδελφό τους, ο μηχανισμός της εταιρείας πρόλαβε να πιάσει δουλειά...

«Χωρίς κανένα ίχνος σεβασμού στο αίμα των συναδέλφων μας, διάφοροι παραγοντίσκοι, "σοφοί της λογικής", τρομοκρατούν τους εργαζόμενους, προβοκάρουν το δίκιο τους, το δικαίωμα στη διεκδίκηση ουσιαστικών μέτρων ασφαλούς εργασίας. Λένε ότι "το εργοστάσιο θα κλείσει γιατί το εργατικό ατύχημα πήρε έκταση από τις καταγγελίες των Σωματείων"», καταγγέλλει το κλαδικό Συνδικάτο.

Στις μεθοδεύσεις αυτές απαντά: «Ντροπή τους. Ας μαζέψουν τα κροκοδείλια δάκρυα και ας μας απαντήσουν το τι ακριβώς θέλουν. Να εξαφανίζουμε τους νεκρούς εργάτες; Την καμπάνα μάς επιτρέπουν να τη χτυπήσουμε; Τι μας προτείνουν; Να διαλέξουμε μεταξύ της ανεργίας ή της ζωής μας; Να διαλέξουν τα παιδιά μας μεταξύ του ψωμιού που πηγαίνουμε στο σπίτι ή τους πατεράδες τους;».

Το Συνδικάτο καλεί τους εργαζόμενους «να απομονώσουν τα παπαγαλάκια της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων που στόχο έχουν να βγάλουν λάδι τους πραγματικά υπεύθυνους». Οι υπεύθυνοι, τονίζει, είναι η ΕΕ, οι κυβερνήσεις και οι διορισμένες από αυτές διοικήσεις. «Αυτοί αποφασίζουν, αυτοί υλοποιούν, αυτοί είναι υπεύθυνοι για τη συνειδητή συνολική απαξίωση της ΛΑΡΚΟ. Αυτοί έχουν μετατρέψει αυτήν τη μεγάλη επιχείρηση σε ένα κρεματόριο για τους εργάτες γιατί στόχος τους είναι να την εκποιήσουν απαξιωμένη», τονίζει.

Το Συνδικάτο καλεί τους εργαζόμενους να πάρουν μέρος στη συνέλευση και αποφασιστικά να διεκδικήσουν:

-- Αμεση χρηματοδότηση από τον κύριο μέτοχο, το κράτος, για να παρθούν ουσιαστικά μέτρα υγιεινής και ασφάλειας και για να συνεχίσει η ΛΑΡΚΟ τη λειτουργία της, να αναπτυχθεί παραπέρα μέσα από τον εκσυγχρονισμό της.

-- Κατάργηση του σκλαβοπάζαρου των εργολαβιών και ενσωμάτωση όλων των εργαζομένων από τις εργολαβίες στην ίδια τη ΛΑΡΚΟ με σύμβαση αορίστου χρόνου.

-- Κάλυψη όλων των οργανικών κενών με νέες προσλήψεις απευθείας στη ΛΑΡΚΟ.

-- Υπογραφή της συμφωνημένης με την προηγούμενη διοίκηση επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης.

-- Κανονισμό και πρωτόκολλο μεταξύ ΛΑΡΚΟ και εργαζομένων, όπου θα αναφέρονται ρητά η εργασία και ο τρόπος που θα γίνεται με ασφάλεια σε όλα τα πόστα.

-- Ιεράρχηση αντικατάστασης ή επισκευής όλων των σημείων που σήμερα είναι επικίνδυνα.

«Απαιτούμε από το αρμόδιο υπουργείο, πολιτικό προϊστάμενο της ΛΑΡΚΟ, διασφάλιση της ζωής μας, διασφάλιση της εργασίας μας», καταλήγει το Συνδικάτο.

Την αλληλεγγύη τους στους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ έχουν εκφράσει με ανακοινώσεις τους το ΠΑΜΕ και μια σειρά συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Μεταξύ αυτών το Εργατικό Κέντρο Αθήνας, που καταγγέλλει την «ανάπτυξη» και την «κανονικότητα» που «εξυπηρετεί την κερδοφορία του κεφαλαίου και βασίζεται στην ακραία εκμετάλλευση του εργαζόμενου, που δεν ξέρει αν θα επιστρέψει στο σπίτι του από τη δουλειά».