«Οσο και να χτυπιέστε για να παρουσιάσετε το μαύρο άσπρο, καμία προστασία από τον πλειστηριασμό δεν προβλέπεται μέσα σε αυτή την τροπολογία», επισήμανε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Νίκος Καραθανασόπουλος, αναλύοντας μία προς μία τις προϋποθέσεις που περιέχει η τροπολογία για τη δήθεν προστασία της πρώτης κατοικίας των λαϊκών νοικοκυριών.

Για παράδειγμα, αναφέρθηκε στην προϋπόθεση που προβλέπει ότι τα περιουσιακά στοιχεία για την ένταξη στο νόμο πρέπει να φτάνουν τις 80 χιλιάδες ευρώ. «Δηλαδή αν κάποιος έχει κληρονομήσει ένα σπίτι στο χωριό και έχει και ένα αυτοκίνητο και ένα κτήμα και κάτι άλλο ενδεχομένως, τότε όλα αυτά μαζί ξεπερνούν τις 80 χιλιάδες. Από χέρι χαμένος είναι επί της ουσίας», σημείωσε.

Ακόμα, αναφέρθηκε στην προϋπόθεση για τον δανειολήπτη της αποπληρωμής του 120% της αντικειμενικής αξίας ακινήτου και μάλιστα σε βέβαια βάση 25 χρόνων μετά. «Τι σημαίνει αυτό, το 25 χρόνια μετά; Οτι αυτό δεν θα είναι άτοκο, αλλά θα είναι με ένα επιτόκιο Euribor συν 2%. Επί της ουσίας αυτά τα 25 χρόνια οι τράπεζες θα έχουν πάρει το δάνειο δύο και τρεις φορές πίσω, και πάλι θα συνεχίσει να χρωστάει. Δηλαδή τον έχετε συνεχώς όμηρο στις τράπεζες και βεβαίως το όποιο "κούρεμα" θα υπάρξει, αν θα υπάρξει, θα είναι εφόσον έχει αποπληρώσει όλο το χρέος της ρύθμισης», σημείωσε.

Σε ό,τι αφορά την κρατική επιδότηση των δόσεων, σημείωσε ότι είναι έμμεση ενίσχυση των τραπεζών από το κράτος, ενώ από την άλλη μεριά βάζει το μαχαίρι στο λαιμό του δανειολήπτη, αφού σε περίπτωση ατυχήματος πετιέται έξω από τη ρύθμιση, ό,τι έχει δώσει μέχρι τότε χάνεται και αρχίζει από την αρχή.

Στόχος της τροπολογίας, ανέφερε, είναι να εξαναγκαστούν τα υπερχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά να αποπληρώσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κομμάτι του εισοδήματός τους στις τράπεζες, επιλέγοντας ανάμεσα στην πληρωμή του δανείου και π.χ. τη μόρφωση των παιδιών τους ή άλλες ανάγκες.

Οπως τόνισε ο Ν. Καραθανασόπουλος, με την τροπολογία αυτή η κυβέρνηση προσπαθεί να απαντήσει και στην αντίφαση για «το μέρος του τραπεζικού κεφαλαίου που έχει επενδυθεί στα ακίνητα. Αν πάει να κάνει μαζικές κατασχέσεις και πλειστηριασμούς, τότε θα πέσει η αξία των ακινήτων. Αρα θα "κουρευτεί" αυτό το κεφάλαιο που έχει επενδύσει». Με την τροπολογία αυτό που επιδιώκεται είναι τα σπασμένα της καπιταλιστικής κρίσης, που απαξίωσε τις λαϊκές κατοικίες, αλλά και τα δάνεια που δόθηκαν για τις κατοικίες, να τα πληρώσει και πάλι ο λαός.

«Ετσι, με την τροπολογία θα εξαναγκαστούν με την απειλή της κατάσχεσης να πληρώσουν όσο γίνεται περισσότερο και πιο αδύναμα στρώματα και παράλληλα, με τα διάφορα κριτήρια που έχετε θεσπίσει, να προχωρήσουν οι τράπεζες σε κατασχέσεις εκείνων των ακινήτων που πραγματικά τις ενδιαφέρουν», σημείωσε.

Τόνισε ότι το ΚΚΕ με την τροπολογία του λέει καθαρά να μην πληρώσει ο λαός τις τράπεζες, προσθέτοντας ότι οι δυνάμεις του θα συνεχίσουν αγωνιστικά να μπαίνουν μπροστά, να οργανώνουν το λαό, για να μην περάσει κανένα σπίτι λαϊκής οικογένειας στα χέρια τραπεζίτη.

«Αποκαλύπτεται ότι το σύστημά σας το οποίο υπηρετείτε, το καπιταλιστικό σύστημα, δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα των εργαζομένων. Αντίθετα, τα επιδεινώνει. Και η λαϊκή στέγη είναι ένα αποκαλυπτικό παράδειγμα». Πρόσθεσε ότι η κατοικία στον καπιταλισμό δεν είναι δικαίωμα αλλά εμπόρευμα, γι' αυτό «ο καπιταλισμός στην Ελλάδα του 2019, με 250 χιλιάδες απούλητα σπίτια, αδυνατεί να καλύψει τις στοιχειώδεις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας. Οι ανάγκες των εργαζομένων θρυμματίζονται κάτω από την κατοικία - εμπόρευμα, από το καπιταλιστικό κέρδος, τους τραπεζικούς και τους κατασκευαστικούς ομίλους».

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ υπογράμμισε ότι «αυτή η μιζέρια στην οποία καταδικάζει ο καπιταλισμός - και εσείς ως πολιτικός του υπηρέτης - τους εργαζόμενους δεν είναι μονόδρομος. Υπάρχει άλλος δρόμος, που στο επίκεντρο θα έχει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και θα μπορεί να κατοχυρώσει το δικαίωμα στην κατοικία και τον χωροταξικό σχεδιασμό με βάση την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, να προχωρήσει στην αναμόρφωση των πόλεων και στη δημιουργία αναγκαίων υποδομών για την προστασία από τις φυσικές καταστροφές. Αυτός, λοιπόν, είναι ο ριζικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης της εργατικής - λαϊκής εξουσίας».