Ο αντικομμουνιστικός παροξυσμός συνεχίζεται ακάθεκτος σε όλες τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, την ΕΣΣΔ και τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.

Με ανακοίνωσή του, το Σοσιαλιστικό Κίνημα Καζακστάν καταδικάζει τις ενέργειες του Προέδρου της χώρας Ν. Ναζαρμπάγεφ, ο οποίος στις 17 Οκτώβρη, κατά την ολοκλήρωση της επίσημης επίσκεψής του στη Φινλανδία, κατέθεσε λουλούδια στον τάφο του Φιλανδού στρατηγού Καρλ Μάνερχαϊμ, συνεργάτη του Χίτλερ, που πολέμησε στο πλευρό της φασιστικής Γερμανίας ενάντια στην ΕΣΣΔ.

Οπως σημειώνει το ΣΚΚ, με την ενέργειά του αυτή ο Ν. Ναζαρμπάγεφ «πρόσβαλε τη μνήμη πολλών χιλιάδων σκοτωμένων μαχητών του Κόκκινου Στρατού, που πολέμησαν με αυτούς τους ίδιους Φινλανδούς στρατιώτες που τάχθηκαν στο πλευρό της φασιστικής Γερμανίας, συμμετείχαν στην κατάληψη της σοβιετικής Καρελίας και στον αποκλεισμό του Λένινγκραντ, όπου χάθηκαν οι ζωές πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων».

Το ΣΚΚ καταγγέλλει ακόμη την ηγεσία του Καζακστάν για «την πολιτική της ολοκληρωτικής αποκομμουνιστικοποίησης και απορωσοποίησης που λαμβάνει χώρα στο εσωτερικό του Καζακστάν και η οποία συνοδεύεται με τη μετονομασία πλατειών, δρόμων και πόλεων, την κατεδάφιση των εναπομείναντων μνημείων της σοβιετικής εποχής, την εισαγωγή του λατινικού αλφαβήτου και την ουσιαστική απαγόρευση των κομμουνιστικών συμβόλων» καθώς και την απαγόρευση του ΚΚ Καζακστάν. Σημειώνει πως την ίδια ώρα που π.χ. στο Ουράλσκ γκρεμίστηκε το μνημείο του ήρωα της Σοβιετικής Ενωσης Μανσούκ Μαμεταβόι και καταστράφηκε το μνημείο των εργατών του εργοστασίου μολύβδου στην πόλη Σιμκέντ, που σκοτώθηκαν στα πεδία των μαχών ενάντια στη φασιστική Γερμανία, οι αρχές της χώρας έστησαν μνημείο στον Μουσταφά Σοκάι, οργανωτή αυτής της ναζιστικής «λεγεώνας του Τουρκεστάν» των SS, που μαζί με άλλους δοσίλογους και συνεργάτες του γερμανικού φασισμού ανακηρύσσονται «ήρωες».

Το Πολιτικό Συμβούλιο του Σοσιαλιστικού Κινήματος Καζακστάν καυτηριάζει τις αντικομμουνιστικές δηλώσεις του Ν. Ναζαρμπάγεφ, πως η Οκτωβριανή Επανάσταση ήταν δήθεν ένα «πραξικόπημα που οδήγησε στην καταστροφή του παραδοσιακού τρόπου ζωής, με την επακόλουθη επιταχυνόμενη κολεκτιβοποίηση της αγροτικής οικονομίας από τη σοβιετική εξουσία, συνοδευόμενη από πείνα και ωμή βία» και σημειώνει πως τα παραπάνω «δείχνουν για άλλη μία φορά την πραγματική ουσία του αντιδραστικού αστού κυβερνήτη, που προωθεί την πολιτική της ισχυρής ολιγαρχίας της αστικής τάξης και των πολυεθνικών εταιρειών, που ενδιαφέρονται για την παραπέρα λεηλασία του εθνικού πλούτου του Καζακστάν».