Την έναρξη της τετράμηνης καμπάνιάς της ενάντια στον πόλεμο και στον ιμπεριαλισμό εξήγγειλε σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας. Στα τέλη του Νοέμβρη ένα ακόμη γυναικείο καραβάνι Ειρήνης θα καταλήξει στο στρατηγείο του ΝΑΤΟ στη Λάρισα, με γυναίκες που θα ξεκινήσουν από κάθε γωνιά της χώρας. Η ΟΓΕ προγραμματίζει επίσης να συναντήσει στη Σούδα όλους εκείνους που αντιτίθενται στο βρώμικο αυτό πόλεμο - και δεν είναι λίγοι...

«Αν τα κανάλια δε μας έκαναν "εμπάργκο", βάζοντας "μπούργκα" στον εγκέφαλο των θεατών, θα είχαμε μεγάλες ελπίδες να προσεγγίσουμε τις Ελληνίδες παντού», τόνισε η πρόεδρος της ΟΓΕ Καλλιόπη Μπουντούρογλου.

«Εμείς όμως θα ξεχυθούμε να βρούμε τις γυναίκες εκεί όπου ζουν, εργάζονται, εκεί όπου χαιρετάνε τα στρατευμένα παιδιά τους! Δε θα αφήσουμε ελληνικό σπίτι που έχει στρατευμένο παιδί, χωρίς να το επισκεφθούμε. Οι Ελληνίδες δε θα γίνουν εύκολη λεία της προπαγάνδας του CNN, των θυγατρικών του καναλιών στη χώρα μας. Σύνθημα στην καμπάνιά μας έχουμε: "Γεννάμε τα παιδιά μας να ζουν και ν' αγαπάνε, στο ΝΑΤΟ δεν τα δίνουμε γι' αυτούς να πολεμάνε". Πολεμική εμπλοκή σημαίνει θανάσιμος κίνδυνος για τα στρατευμένα παιδιά του ελληνικού λαού που θα κληθούν άλλη μια φορά να βγουν από τα σύνορα της χώρας για ξένα συμφέροντα. Μισθοφορικός στρατός σημαίνει στρατός που δε θα υπερασπίζεται τα σύνορα, αλλά θα είναι όργανο επιβολής της ΝΑΤΟικής τρομοκρατίας όπου Γης. Η ΟΓΕ, από την ίδρυσή της εδώ και 25 χρόνια, αγωνίζεται για την ειρήνη, γιατί μόνο με την ειρήνη εξασφαλίζονται οι συνθήκες της ισοτιμίας, της χειραφέτησης και της απελευθέρωσης των γυναικών. Σε κάθε πόλεμο οι γυναίκες είναι τα πρώτα θύματα. Ο προσεχής προϋπολογισμός θα είναι προϋπολογισμός πολέμου: Εκατό δισ. θα "κόψουν" από τις κοινωνικές δαπάνες, για πολεμικούς σκοπούς - όχι βέβαια για την άμυνα της χώρας, αλλά για την ενίσχυση του ΝΑΤΟ... Εμείς καταδικάζουμε την τρομοκρατία, νόμιμη ή παράνομη, αλλά το κλάμα της Αμερικανίδας είναι το ίδιο σπαρακτικό με το κλάμα της Κύπριας, της Παλαιστίνιας, της Ιρακινής... Δεν μπορούμε στο όνομα του χτυπήματος ενάντια στους δίδυμους πύργους της Ν. Υόρκης να παραγράψουμε τα εγκλήματα των ιμπεριαλιστών. Και δε θ' αφήσουμε να μας τρομοκρατήσουν μ' ένα νέο "ιδιώνυμο", ούτε να πείσουν τις Ελληνίδες ότι ο μισθοφορικός στρατός είναι απαραίτητος. Η χώρα μας πρέπει να απεμπλακεί από αυτούς τους τυχοδιωκτισμούς».

«Ηδη, είπαν οι εκπρόσωποι της ΟΓΕ, η αμερικανική Γερουσία αποφάσισε να ενισχύσει πλουσιοπάροχα το Ισραήλ για τις στρατιωτικές του δαπάνες, ενώ χτες ήταν η χειρότερη μέρα για τους Παλαιστίνιους που υφίστανται τις επιθέσεις. Μόλις χτες μια νεαρή Παλαιστίνια μητέρα έχασε το νεογέννητο παιδί της γιατί δεν την άφησαν να πάει στο μαιευτήριο οι Ισραηλινοί στρατιώτες...

... Στην ίδια την Αμερική, 250.000 άνθρωποι έμειναν άνεργοι μετά το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου. Είναι ώρα ευθύνης για το γυναικείο κίνημα. Πρέπει να σταματήσουμε τον πόλεμο!».

Η ΟΓΕ τέλος καλεί τις γυναίκες να πάρουν μέρος στο παλλαϊκό συλλαλητήριο της 8ης Νοέμβρη από το Σύνταγμα μέχρι την αμερικανική πρεσβεία και καταγγέλλει την υποκρισία των καναλιών που προβάλλουν κατ' επανάληψη το βίντεο του CNN για τη βάρβαρη μεταχείριση των γυναικών του Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν. «Το συγκεκριμένο βίντεο, επισημαίνει, είναι παλιό, τουλάχιστον δύο χρόνων και ανασύρθηκε και αξιοποιείται τώρα από τις ΗΠΑ, που έχουν συμφέρον να δικαιολογήσουν τις στρατιωτικές τους επεμβάσεις και τους βομβαρδισμούς αμάχων στο Αφγανιστάν. Εμείς μόνο να πούμε ότι το καθεστώς που ανέτρεψαν οι Ταλιμπάν και οι Μουτζαχεντίν, με τη στήριξη των ΗΠΑ και CIA, είναι αυτό που χειραφέτησε τις γυναίκες, τις έστειλε στο σχολείο και στη δουλιά, τους έβγαλε την "μπούργκα". Ανάμεσα στους υπουργούς υπήρχε και μια γυναίκα, η Αναχίτα Ρατεμπζάντ ως υποργός Παιδείας. Η ΟΓΕ, με αφορμή και σχετικές πρωτοβουλίες της Παγκόσμιας Δημοκρατικής Ομοσπονδίας Γυναικών, είχε επισημάνει και πριν χρόνια καταγγείλει τη βάρβαρη μεταχείριση που υφίστανται οι γυναίκες αυτές, τονίζοντας όμως από τότε ότι περισσεύει η υποκρισία του λεγόμενου ελεύθερου κόσμου, όταν επικαλείται την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Γι' αυτό τα ΜΜΕ έχουν χρέος να αναδείξουν το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις, προβάλλοντας τους πραγματικούς υπεύθυνους για τα δεινά του αφγανικού λαού και όχι να τους εξαγνίζουν ως "τιμωρούς" ενός καθεστώτος, ξεχνώντας το παρελθόν και μάλιστα το πολύ πρόσφατο!».