ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Διγλωσσία

Παπαγεωργίου Βασίλης

Προ ολίγων ημερών, στις 30 του Γενάρη, ο Γ. Μπαλάφας, μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ, δήλωνε: «Είναι θετική ενέργεια το κλείσιμο του κολαστηρίου του Γκουαντάναμο (...). Ωστόσο, είμαστε πολύ επιφυλακτικοί αν και κατά πόσο η χώρα μας πρέπει να δεχτεί κρατούμενους, ή πώς θα αντιμετωπίσει ένα πιθανό αίτημα των Αμερικανών (...). Χρειάζεται να δούμε ορισμένους όρους οποιασδήποτε σχετικής συμφωνίας (...) πριν διαμορφωθεί μια πρόταση». Σαφέστατα προκύπτει ότι ο ΣΥΝ όχι μόνο δεν απορρίπτει ασυζητητί ένα τέτοιο ενδεχόμενο, όχι μόνο δε ζητά ξεκάθαρα να αφεθούν αμέσως ελεύθεροι όλοι οι κρατούμενοι που έχουν παράνομα συλληφθεί και φυλακιστεί στο κολαστήριο, αλλά ζητά να ...διαπραγματευτεί η ελληνική κυβέρνηση και η ΕΕ με τους Αμερικανούς τους ...όρους με τους οποίους θα γίνει δεκτό το αίτημά τους.

Χτες, ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε ανακοίνωση για το ίδιο θέμα, όπου αναφέρει: «Να κλείσει το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Γκουαντάναμο - Να αφεθούν ελεύθεροι όλοι οι κρατούμενοι (...). Ως ΣΥΡΙΖΑ διαφωνούμε απόλυτα με τη μεταφορά κρατουμένων του Γκουαντάναμο στην Ελλάδα. Το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Γκουαντάναμο πρέπει να κλείσει και οι εκεί κρατούμενοι πρέπει να αφεθούν ελεύθεροι».

Ποια απ' τις δύο τοποθετήσεις ισχύει; Του ΣΥΝ ή του ΣΥΡΙΖΑ; Αγνωστο. Βλέπετε, η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έχει βολευτεί τόσο με τη διγλωσσία που δεν την απαρνείται ποτέ. Και ύστερα όταν χαρακτηρίζουν την πολιτική τους καιροσκοπική και τυχοδιωκτική κλαίνε ότι τους αδικούν. Αλλά, απ' ό,τι φαίνεται, στα σάλτα από δω και από κει είναι μανούλες. Να γιατί είναι αφερέγγυοι πολιτικά...

Το ημερολόγιο της Μονής Βατοπεδίου

Οταν δημοσιεύαμε το πρωτοσέλιδο του ημερολογίου για το 2009 της Μονής Βατοπεδίου, με τη φίρμα της πολυεθνικής «ΜακΝτόναλντς», στις 16 Γενάρη, δε φανταζόμασταν λεπτομέρειες χρηματικής ενίσχυσης της Μονής μέσω της «πώλησης» ημερολογίων, προς 15 ευρώ το τεμάχιο, τις οποίες μας αποκάλυψε ο αποκλειστικός αντιπρόσωπος της εταιρείας στην Κύπρο (γι' αυτό και στο εξώφυλλο είχε τη φίρμα των «ΜακΝτόναλντς»), με επιστολή που έστειλε στην εφημερίδα μας για να εκθέσει τις απόψεις του επί του δημοσιεύματος του «Ρ».

Συγκεκριμένα, λέει, μεταξύ άλλων: «Στα πλαίσια των επισκέψεών μου και με προφανή διάθεση να προσφέρω και εγώ στο θεάρεστο έργο που επιτελεί ο Γέροντας Εφραίμ και η αδελφότητα της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπεδίου, τα τελευταία 15 χρόνια, μου αποστέλλονται - κατόπιν δικής μου παρακλήσεως - περί τα 100 ημερολόγια της Μονής, κάθε χρόνο, τα οποία διανέμω σε δικούς μου ανθρώπους και συνεργάτες.

Τα συγκεκριμένα 100 ημερολόγια, προς 15 ευρώ το καθένα (συνολικής αξίας 1.500 ευρώ) μου αποστέλλονται κάθε χρόνο (ανελλιπώς τα τελευταία 14 χρόνια) και εγώ καταβάλλω το αντίτιμό τους ως δική μου ευγενική χορηγία προς τη Μονή, η οποία σε αντάλλαγμα αυτής της χειρονομίας μου, συμπεριλαμβάνει το λογότυπο της εταιρείας μου στο ημερολόγιο, όπως κάνει με όλους τους προσκυνητές και φίλους όπως εγώ, που αγοράζουμε κάθε χρόνο έναν ανάλογο αριθμό ημερολογίων και οι οποίοι φιλοξενούνται στις σελίδες του ημερολογίου, ως ανταπόδοση της χειρονομίας μας».

Σαφής, σαφέστατος. Τόσο που δε χωρά το παραμικρό σχόλιο...

Η λογική «βιωσιμότητας» του ΒΕΑ

Τόσες απογοητεύσεις έχουν υποστεί οι μικροί βιοτέχνες από την εφαρμοζόμενη φιλομονοπωλιακή πολιτική, αλλά το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθήνας επιμένει σε δευτερεύουσες επισημάνσεις και επιβραβεύει τις γενικές κατευθύνσεις της.

Πλήθος μέτρων έχουν ληφθεί στο όνομα των «μικρομεσαίων», χωρίς αντίκρισμα και προοπτική, αλλά κανένα πάθημα δε γίνεται μάθημα.

Τώρα, το Επιμελητήριο, έρχεται να δηλώσει, αναφορικά με το «πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης», ότι «οι άξονες της οικονομικής πολιτικής είναι απόλυτα ορθοί»!

Για να προσθέσει ότι «το ΒΕΑ θα χαρακτήριζε (σ.σ. αλλά δεν το κάνει;) τις κυβερνητικές επιλογές από έλλειμμα αναπτυξιακού χαρακτήρα». Σ' αυτή τη βάση ζητάει «ολοκληρωμένο σχεδιασμό στήριξης» των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων.

Και το ερώτημα είναι απλό: Γιατί να το κάνει αυτό η κυβέρνηση; Γιατί να το κάνει η ΕΕ, όταν η πολιτική που εφαρμόζεται στηρίζει αποκλειστικά το μεγάλο κεφάλαιο; Πολύ περισσότερο όταν φορείς όπως το ΒΕΑ επικροτούν τις γενικές κατευθύνσεις;

`Η θα αγωνιστείς για τη στήριξη της μικρής βιοτεχνίας ή θα μπεις στη λογική της «βιωσιμότητας». Διαλέγεις και παίρνεις...

Χρέη πλουσίων στο δημόσιο...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΔΕΝ ΠΑΣ ΦΥΛΑΚΗ αν χρωστάς στο δημόσιο έως 150.000 ευρώ, σύμφωνα με τροπολογία που «σπρώχνει» το υπουργείο Οικονομίας. (Εδώ που τα λέμε δεν ...έχει και χώρο).

Το ερώτημα όμως είναι τι γίνεται αν χρωστάς όχι 150.000 ευρώ αλλά ...1.500.000 ευρώ και βάλε στο δημόσιο. Ιδίως στα ασφαλιστικά ταμεία.

Σε αυτή την περίπτωση όχι απλά δεν πας φυλακή, αλλά διαχρονικά οι υπουργοί Οικονομίας («γαλάζιοι» και «πράσινοι») «σκίζονται» για το πώς θα σε διευκολύνουν μέχρι ...παραγραφής του χρέους.

Γιατί αν χρωστάς πολλά δεν είσαι όποιος όποιος. Είσαι τράπεζα, βιομήχανος, εφοπλιστής, μεγάλη πολυεθνική, ΠΑΕ ή ΚΑΕ, ίδρυμα, ακόμη και μη κυβερνητική οργάνωση.

Δηλαδή, είσαι ...παράγοντας ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας και έτσι πρέπει να σου φέρονται με το γάντι.

Ενίοτε μπορεί και να σου δώσουν κανένα βραβείο για την ανιδιοτελή προσφορά σου στην εθνική πρόοδο.

ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΟΜΩΣ που υπάρχει και ο πρόεδρος του ΣΕΒ, ο Δ. Δασκαλόπουλος, και μας ενώνει ως έθνος.

Δεν πρέπει να πηγαίνει - λέει - η κάθε ομάδα στην κυβέρνηση να πιέζει και να διεκδικεί τα δικά της.

Πρέπει όλοι μαζί να βρεθούμε να συνεννοηθούμε για τις δυνατότητες που υπάρχουν και ο καθένας να πάρει ό,τι είναι «εφικτό» και συνεπές με τις ευρωπαϊκές μας υποχρεώσεις.

Κι αν δεν το καταλάβατε να σας το μεταφράσουμε: Να μαζευτούμε για να αποφασίσουμε πόσα θα ...δώσουν οι εργαζόμενοι και πώς θα τα μοιράσουν μεταξύ τους οι (ταξικοί) φίλοι του προέδρου του ΣΕΒ.

Ας δώσουμε εμείς και μετά «σφάζονται» αυτοί με την ησυχία τους για το ποιος θα αρπάξει τα περισσότερα.

(Παρεμπιπτόντως, ο έτερος «κοινωνικός συμβουλάτορας», ο Βγενόπουλος, έχει χαθεί τελευταία. Πώς και δεν παρεμβαίνει στη δύσκολη αυτή συγκυρία;)

Γρηγοριάδης Κώστας

Για τον αγώνα στα «Τζάμπο»

Η δράση των κρατικών κατασταλτικών μηχανισμών το περασμένο Σάββατο, όπου για ακόμα μια φορά το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα σε όλη τη χώρα έδωσε μια σοβαρή μάχη, αποκλείοντας καταστήματα της πολυεθνικής «ΤΖΑΜΠΟ», με αίτημα την ανάκληση της απόλυσης του εργαζόμενου Ν. Νικολόπουλου, ενάντια στην τρομοκρατία και τις απολύσεις, απέδειξε ότι υπάρχει ένα οργανωμένο και καλά προετοιμασμένο σχέδιο από κυβέρνηση και εργοδοσία για την ποινικοποίηση του αγώνα. Αυτό επιβεβαιώνει η προσπάθεια των αστυνομικών δυνάμεων να εφαρμόσουν την πολιτική και εισαγγελική εντολή και να εμποδίσουν τις κινητοποιήσεις. Αλλά και το κυνηγητό που εξαπέλυσαν, τόσο κατά τη διάρκεια, όσο και μετά το τέλος των κινητοποιήσεων, προχωρώντας σε συλλήψεις, αφού νωρίτερα είχαν «σταμπάρει» πρόσωπα, είχαν φωτογραφίσει πινακίδες αυτοκινήτων. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε Αστυνομικό Τμήμα του Πειραιά υπάρχει λίστα με δεκάδες ονόματα συνδικαλιστών και εργαζομένων, με στόχο να γίνουν μαζικές συλλήψεις. Αυτό επιβεβαιώνει η εισβολή στο σπίτι εργαζόμενης και η σύλληψή της, την επομένη της κινητοποίησης, στο Πέραμα.

Σ' αυτήν τη γραμμή κινείται όλο αυτό το διάστημα και η «ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη. Ακόμα δεν έχει αντιδράσει στις αλλεπάλληλες καταγγελίες από τα ταξικά συνδικάτα για τις μαφιόζικες μεθόδους που χρησιμοποίησε η εργοδοσία, προσπαθώντας να εξαγοράσει τον Ν. Νικολόπουλο με 50.000 ευρώ και να τον υποχρεώσει σε παραίτηση, απειλώντας τον, μάλιστα, ότι, σε διαφορετική περίπτωση, κινδυνεύει ακόμα και η οικογένειά του. Η κυβέρνηση με τους κρατικούς μηχανισμούς και η εργοδοσία επιχειρούν να τρομοκρατήσουν συνολικά τους εργαζόμενους, για να μην αντιδρούν, να μη διεκδικούν. Γι' αυτό και τα «αντανακλαστικά» της Δικαιοσύνης λειτούργησαν τέλεια όταν η εργοδοσία απαίτησε μαζικές συλλήψεις με τη διαδικασία του αυτοφώρου, υπέβαλε μηνύσεις, ζήτησε «προστασία» από τα ΜΑΤ για να λειτουργήσουν τα καταστήματά της.

Η πολυεθνική «ΤΖΑΜΠΟ», τα συμφέροντα της οποίας εξυπηρετούν η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου, έχει αυτήν τη στιγμή 41 καταστήματα στην Ελλάδα, 2 στην Κύπρο και 1 στη Βουλγαρία. Απασχολεί περίπου 2.500 εργαζόμενους. Ο συνδικαλισμός, η διεκδίκηση μισθολογικών, ασφαλιστικών δικαιωμάτων, ανθρώπινων συνθηκών δουλειάς, δε «χωρούν» στο πλάνο της για την παραπέρα ανάπτυξη των δραστηριοτήτων της και την αύξηση της κερδοφορίας της. Η συνδικαλιστική δράση του Ν. Νικολόπουλου ήταν «κακό» παράδειγμα για τους εργαζόμενους τόσο στη συγκεκριμένη επιχείρηση, όσο και στις υπόλοιπες επιχειρήσεις. Γι' αυτό και η «ΤΖΑΜΠΟ», υπερασπιζόμενη τα συμφέροντα συνολικά της τάξης της, θέλησε να ξεμπερδέψει με τον συγκεκριμένο εργαζόμενο και ό,τι αυτός αντιπροσωπεύει και εκπροσωπεί. Γι' αυτό επιδιώκει, με κάθε μέσο και τρόπο, να ανακόψει τον αγώνα που βρίσκεται σε εξέλιξη. Σ' αυτήν την προσπάθεια, συνδράμει η κυβέρνηση με τους μηχανισμούς της, δίνοντας για ακόμα μια φορά εξετάσεις στη μεγαλοεργοδοσία.

Ο αγώνας που δίνουν όλο αυτό το διάστημα οι ταξικές δυνάμεις, οργανωμένα, περιφρουρημένα, σε όλη τη χώρα, είναι αγώνας που στρέφεται συνολικά ενάντια στο κεφάλαιο. Γι' αυτό και ο αγώνας που βρίσκεται σε εξέλιξη πρέπει να γίνει υπόθεση συνολικά των εργαζομένων, τόσο στα «ΤΖΑΜΠΟ», όσο και σε όλες τις πολυεθνικές επιχειρήσεις. Για να χτυπηθεί η τρομοκρατία στους τόπους δουλειάς. Για να μπει φραγμός στις απολύσεις. Για το μεροκάματο και την ασφάλιση, για όλα εκείνα τα αιτήματα που απαντούν στις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες τους.

Γιώτα ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΗ