Η Ρωσία θα έχει έτοιμο το 2010 στόλο παγοθραυστικών για την Αρκτική

Επιβεβαίωση των εκτιμήσεων για το «θησαυρό» που κρύβεται στο Βόρειο Πόλο ήρθε και από τα στοιχεία που έχει δώσει στη δημοσιότητα το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ (US Geology Survey), όπου σημειώνεται πως σχεδόν το 30% του συνόλου του ανεκμετάλλευτου αερίου παγκοσμίως βρίσκεται στην περιοχή, με την πλειοψηφία του να εντοπίζεται στο ρωσικό έδαφος. Υπολογίζεται επίσης ότι υπάρχουν 40-160 δισεκατομμύρια βαρέλια μη καταγεγραμμένων αποθεμάτων αργού πετρελαίου βόρεια του Αρκτικού Κύκλου.

Το «θησαυρό» αυτό έχουν θέσει ως στόχο οι μονοπωλιακές επιχειρήσεις που βλέπουν μια νέα κερδοφόρα αγορά να ανοίγεται μπροστά τους. Με διάφορες ενέργειες τόσο η Ρωσία, όσο και οι ΗΠΑ, η Σουηδία, η Φινλανδία, ο Καναδάς και η Νορβηγία αποβλέπουν στη ...μοιρασιά του αρκτικού πλούτου, για την εξασφάλιση και τον έλεγχο των φυσικών πόρων της περιοχής.

Η Ρωσία από το 2001 κιόλας έχει καταθέσει αίτηση στην αρμόδια επιτροπή του ΟΗΕ για επέκταση των χωρικών της υδάτων σχεδόν μέχρι το Βόρειο Πόλο, υποστηρίζοντας ότι ο υποθαλάσσιος γεωλογικός σχηματισμός που ονομάζεται «κορυφογραμμή του Λομονόσοφ» είναι στην πραγματικότητα επέκταση της ηπειρωτικής Ρωσίας. Μάλιστα, όπως είναι γνωστό, στα τέλη του Ιούλη του 2007 έστειλε στην περιοχή ερευνητικό σκάφος και τοποθέτησε μια ρωσική σημαία, ενώ το καλοκαίρι του 2008 ανακοίνωσε πως σχεδιάζει την κατασκευή και ολοκλήρωση νέου στόλου παγοθραυστικών μέχρι το 2010. Σε αυτό ιδιαίτερη σημασία κατέχει και η απόφαση του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας για συγκρότηση στρατιωτικής δύναμης μέχρι το 2020, ώστε να προστατεύσει τα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντά της στην Αρκτική, υποστηρίζοντας όμως ότι δε σχεδιάζει τη στρατιωτικοποίηση της περιοχής, αλλά την προετοιμασία της χώρας για μια πιθανή ένοπλη διένεξη μέσα στα επόμενα 10 χρόνια. Αλλο έγγραφο του Κρεμλίνου ανακηρύσσει την Αρκτική ως στρατηγικής σημασίας πηγή για τη Ρωσία, σημειώνοντας ότι η ανάπτυξη ενεργειακών πόρων μέχρι το 2020 αποτελεί ζωτικής σημασίας εθνικό αντικείμενο.

Φοβούμενη την ...πρωτιά της Ρωσίας, δημιουργήθηκε πολεμικό μπλοκ από τα μέλη του ΝΑΤΟ - Δανία, Ισλανδία, Νορβηγία - μαζί με τη συμμετοχή των λεγόμενων «ουδέτερων» χωρών της Σκανδιναβίας (Φινλανδία, Σουηδία) υποτίθεται για την «εξασφάλιση της ασφάλειας στην αρκτική περιοχή» με συνεχείς περιπολίες των θαλάσσιων συνόρων της Αρκτικής καθώς και του εναέριου χώρου της Ισλανδίας. Για το σκοπό αυτό δημιούργησαν ενιαίο δορυφορικό σύστημα, ενιαίες δυνάμεις πολεμικού ναυτικού, καθώς και ενιαία δύναμη ταχείας επέμβασης. Η Δανία από τη μεριά της, στα μέσα του Ιούλη ανακοίνωσε πως θα δημιουργήσει στρατιωτικό απόσπασμα με την αεροπορία να περιπολεί τον εναέριο χώρο της Γροιλανδίας. Στα ίδια ...μονοπάτια προχωρά και η Νορβηγία, αγοράζοντας 48 μαχητικά αεροπλάνα τύπου Lockheed F-35, ενώ το περασμένο Μάρτη πραγματοποίησε στρατιωτικά γυμνάσια στην Αρκτική με την συμμετοχή 7.000 στρατιωτών από 13 χώρες. Παρόμοια γυμνάσια διεξήγαγε και η Σουηδία - τα μεγαλύτερα από τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου - τον Ιούνη με την συμμετοχή 12.000 στρατιωτών, 50 αεροσκαφών και αρκετών πολεμικών πλοίων.

Στην εξασφάλιση των συμφερόντων του αποβλέπει και ο Καναδός πρωθυπουργός Στέφεν Χάρπερ, ο οποίος στις 17 Αυγούστου ξεκινά πενταήμερη περιοδεία - τη μεγαλύτερη έως τώρα - σε τρεις βόρειες περιοχές. Ο ίδιος, μετά την εκλογή του στις αρχές του 2006 πραγματοποιεί ετησίως τέτοιες περιοδείες. Μάλιστα σε μια τέτοια τριήμερη περιοδεία το 2007 ανακοίνωσε «εθνικό σχέδιο για την κυριαρχία της χώρας του στο Βόρειο Πόλο», όπου 8 πλοία ανέλαβαν να περιπολούν στην περιοχή και αποφασίστηκε να δημιουργηθεί νέα στρατιωτική βάση.

Φαίνεται πως είχε αποτελέσματα η ...προτροπή του τότε γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Γιαπ ντε Χόουπ Σέφερ, που μιλώντας σε συνάντηση των αξιωματούχων της Συμμαχίας στο Ρέικιαβικ της Ισλανδίας στις αρχές του χρόνου, υποστήριξε ότι «θα πρέπει να υπάρξει μια στρατιωτική παρουσία που δε θα είναι υπερβολική» στην Αρκτική, τονίζοντας ταυτόχρονα την «ανάγκη για πολιτική και οικονομική συνεργασία» ανάμεσα στις χώρες.

Από τις δραστηριότητες αυτές και τη στρατιωτικοποίηση της περιοχής θα πρέπει να αναμένουμε νέες αρνητικές εξελίξεις τα επόμενα χρόνια στην Αρκτική, καθώς σταδιακά ο Βόρειος Πόλος θα γίνει πεδίο ενός νέου ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού για τον τεράστιο φυσικό πλούτο που βρίσκεται στη θαλάσσια περιοχή και θα «αποκαλυφθεί» με το σταδιακό λιώσιμο των πάγων.

Ο απαράδεκτος, δολοφονικός αποκλεισμός σε βάρος της Κούβας που έχει επιβληθεί πριν από 50 χρόνια έχει στοιχίσει τουλάχιστον 96 δισ. δολάρια. Με σημερινές τιμές το ποσό αυτό φτάνει στα 236 δισ. δολάρια, όπως προκύπτει από έκθεση της Κούβας στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Η έκθεση παρουσιάστηκε στις βασικές της γραμμές την προηγούμενη Τετάρτη στην Αβάνα από τον Κουβανό ΥΠΕΞ Μπρούνο Ροντρίγκες Παρίγια.

Στις 28 του Οκτώβρη, κατά πάσα πιθανότητα, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ θα κληθεί για 18η φορά να αποφασίσει την καταδίκη του αποκλεισμού. Πέρσι, το ψήφισμα υιοθετήθηκε από 185 κράτη, ενώ ενάντιά του ψήφισαν μόνον 3 χώρες.

Οπως σημείωσε ο Ροντρίγκες Παρίγια, η έκθεση αποχτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία από το γεγονός ότι μόλις την προηγούμενη Δευτέρα ο Αμερικανός Πρόεδρος ανανέωσε τον αποκλεισμό για ακόμα ένα χρόνο.

Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ είχε δηλώσει ότι το «εθνικό συμφέρον των ΗΠΑ επιβάλλει την ανανέωση της ισχύος του νόμου περί "Εμπορίου με τον εχθρό"» όπου εντάσσεται και ο εμπορικός αποκλεισμός κατά της Κούβας. Ο νόμος αυτός ψηφίστηκε το 1917, όταν, στη διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου, είχαν επιβληθεί περιορισμοί στις εμπορικές ανταλλαγές με τις «εχθρικές» χώρες . Σήμερα οι περιορισμοί αυτοί, που εν τω μεταξύ εμπλουτίστηκαν και με αλλά μέτρα αφορούν αποκλειστικά και μόνον την Κούβα!!!!.

«Η στάση της κυβέρνησης των ΗΠΑ δείχνει ότι η χώρα αυτή δεν έκανε κανένα βήμα για τον τερματισμό του οικονομικού, εμπορικού και χρηματιστικού αποκλεισμού σε βάρος της Κούβας. Αντίθετα, η αμερικανική κυβέρνηση αγνόησε επιδεικτικά την απαίτηση της ΓΣ του ΟΗΕ και ενίσχυσε τον αποκλεισμό με σωρεία νέων μέτρων κατά της Κούβας», σημειώνεται στο κείμενο της κυβέρνησης της Κούβας. Η έκθεση καλύπτει το διάστημα μέχρι το Μάη και γι' αυτό δεν αναφέρεται στα μέτρα για τη διευκόλυνση ταξιδιών και εμβασμάτων των Κουβανών που ζουν στις ΗΠΑ που εφαρμόστηκαν από τις αρχές του Σεπτέμβρη.

Ο Κουβανός υπουργός Εξωτερικών χαρακτήρισε αυτά τα τελευταία μέτρα «ανεπαρκή και περιορισμένης εμβέλειας» μιας και αποτελούν «στρογγύλεμα» ορισμένων από τις υπερβολές των μέτρων της διοίκησης Μπους.

Ο Κουβανός διπλωμάτης θύμισε ότι εξακολουθεί να ισχύει η απαγόρευση ανταλλαγής φαρμάκων και ιατρικών μηχανημάτων μεταξύ των 2 χωρών και ότι περιορισμούς αντιμετωπίζει και το εμπόριο με τρίτες χώρες γιατί απαγορεύονται οι εξαγωγές στην Κούβα ιατρικών μηχανημάτων με ενσωματωμένα εξαρτήματα αμερικανικής προέλευσης. Ο Κουβανός υπουργός ζήτησε την άμεση άρση του αποκλεισμού, σημειώνοντας ότι «πρόκειται για μια μονομερής ενέργεια και κατά συνέπεια πρέπει μονομερώς να αρθεί».

Η απαίτηση αυτή γίνεται ακόμα πιο επείγουσα σήμερα μετά τις τεράστιες καταστροφές που είχαν προκαλέσει πέρσι οι τυφώνες με ζημίες στο ύψος του 10% του ΑΕΠ, αλλά και επειδή οι προσπάθειες του κουβανικού λαού δυσκολεύονται από τις επιπτώσεις που έχει η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, η όξυνση της επιθετικότητας της ΕΕ που αρνείται επίμονα να άρει την απαράδεκτη «κοινή θέση» σε βάρος της Κούβας, από την ένταση των προσπαθειών των ΗΠΑ και της ΕΕ για την ανατροπή της σοσιαλιστικής εξουσίας στο νησί.

Δε θα έπρεπε κριτήριο της ψήφου στις 4 του Οκτώβρη να είναι και το κατά πόσο οι πολιτικές δυνάμεις δεσμεύονται να αγωνιστούν για την άρση της «κοινής θέσης» της ΕΕ, που στην πράξη δεν είναι τίποτε άλλο από τη δυτικοευρωπαϊκή εκδοχή της ίδιας απαράδεκτης και δολοφονικής ιμπεριαλιστικής τακτικής απέναντι στην Κούβα;