«΄Η με το κεφάλαιο ή με το λαό» λέει ένα σύνθημα που ακούγεται και στις κινητοποιήσεις των φοιτητών και των σπουδαστών. Και ιδιαίτερα στη συγκεκριμένη φάση του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος δεν υπάρχει ενδιάμεσος δρόμος.

Τη «μέση» λύση προβάλλουν εκείνοι που στην πραγματικότητα ρίχνουν νερό στο μύλο της κυβερνητικής πολιτικής. Δυνάμεις που επιδιώκουν να σπρώξουν το κίνημα στο τραπέζι του στημένου διαλόγου.

Τη στάση αυτών των «φίλων» των φοιτητών και σπουδαστών καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η ΠΚΣ.

Από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΝ, που με δηλώσεις των προέδρων τους υποδείκνυαν το προηγούμενο διάστημα ακριβώς εκείνη την τακτική που επέλεξε τελικά η κυβέρνηση: Να καθυστερήσει την κατάθεση του νομοσχεδίου και να σύρει τους φοιτητές στο τραπέζι του διαλόγου. Τις συμβιβασμένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ, που και την απεργία απέφυγαν και έσπευσαν να παροτρύνουν με δελτίο Τύπου το διάλογο. Τα αστικά ΜΜΕ, που παρουσιάζουν ως υπαναχώρηση της κυβέρνησης τις αναλλοίωτες προτάσεις της και «παροτρύνουν» με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τους φοιτητές να «πάνε διακοπές» και από Σεπτέμβρη στο τραπέζι του διαλόγου...

Τη ΔΑΠ, που κερδίζει επάξια τον τίτλο της κυβερνητικής παράταξης είτε με την απόπειρα μπλοκαρίσματος των κινητοποιήσεων είτε με την επίκληση του διαλόγου.

Αλλά και τις παρατάξεις ΠΑΣΠ, ΔΙΚΤΥΟ, ΕΑΑΚ, που αφού αυτοβαφτίστηκαν εκπρόσωποι των φοιτητών, επιδίωξαν - χωρίς κανείς να έχει αποφασίσει αναλόγως και να τους έχει εξουσιοδοτήσει για κάτι τέτοιο - συνάντηση με την υπουργό Παιδείας. Την ίδια υπουργό που ζητούν αρειμανίως την παραίτησή της! Τελικά, συναντήθηκαν με τον υφυπουργό για να θέσουν προς συζήτηση ζητήματα όπως το άσυλο και τα συγγράμματα. «Μια καθαρή κίνηση υπονόμευσης του αγώνα των φοιτητών», που όπως σημειώνει η ΠΚΣ, «εντάσσεται στην κυβερνητική παγίδα της διαβούλευσης και του διαλόγου σε επιμέρους πλευρές του νόμου».

Ακόμα, η ΠΚΣ σημειώνει ότι στο «αποκαλούμενο "συντονιστικό καταλήψεων" οι ηγεσίες αυτές κατέληξαν σε ανακοίνωση στην οποία απεμπολούνται τα αιτήματα των γενικών συνελεύσεων».

Αντί για «μη συμμετοχή στον προσχηματικό "διάλογο"», προτείνουν «να μην κατατεθεί κανένα σχέδιο ή προσχέδιο νόμου - πλαισίου που θα κινείται στην κατεύθυνση της επιδείνωσης των όρων σπουδών των φοιτητών και θα επιτίθεται στις κατακτήσεις του φοιτητικού κινήματος και το Πανεπιστημιακό Ασυλο». Δηλαδή, «αν παραληφθούν για παράδειγμα οι διατάξεις για τα συγγράμματα, το άσυλο και το ν+2, είναι έτοιμοι να δεχτούν το νόμο-έκτρωμα! Τη βασικότερη πλευρά του νόμου - πλαισίου, που είναι η "ευέλικτη" και επιχειρηματική λειτουργία των πανεπιστημίων, απόρροια της οποίας είναι και τα παραπάνω μέτρα, θα την αφήσουν να υλοποιηθεί!», σχολιάζει η ΠΚΣ.

Ακόμα, αντί για «συνολική απόσυρση του νόμου - πλαισίου και ακύρωση όλων των αντιεκπαιδευτικών νόμων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ», προτείνουν τη μη εφαρμογή τους! «Δηλαδή, θα κρέμεται διαρκώς πάνω από τα κεφάλια των φοιτητών η δαμόκλεια σπάθη των νόμων, τους οποίους η κυβέρνηση ανά πάσα στιγμή θα μπορεί να εφαρμόσει», επισημαίνει.

Και ενώ «στις συνελεύσεις κατακεραυνώνουν τις ξεπουλημένες και γραφειοκρατικές πλειοψηφίες στα συνδικάτα, συναντιούνται κρυφά με το προεδρείο της ΓΣΕΕ για να συντονίσουν τις ενέργειές τους και να συνδιοργανώσουν τον αγώνα κατά της κυβερνητικής πολιτικής. Στην τελευταία μάλιστα σύναξη του "συντονιστικού" κάλεσαν το γνωστό για τη συμβολή του στο ξεπούλημα των τραπεζών στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και πρόεδρο της ΟΤΟΕ Τσουκαλά να απευθύνει "αγωνιστικό" χαιρετισμό!», υπογραμμίζει η ΠΚΣ.

Επιδιώκουν διάλογο με την κυβέρνηση, αφήνουν στο απυρόβλητο την ευθύνη των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και βγάζουν διατάγματα απαγόρευσης για τη διακίνηση ανακοινώσεων της ΠΚΣ. Με αυτή την τακτική η «Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης» στο ΤΕΙ Κοζάνης προσπαθεί να φιμώσει την ΠΚΣ για την κριτική που έκανε για την κινητοποίηση που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Παρασκευής στην Κοζάνη με αφορμή την εκεί παρουσία του υπουργού Εσωτερικών Π. Παυλόπουλου. Μια κινητοποίηση που έληξε με την επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων σε βάρος των σπουδαστών.

Η ΠΚΣ ευθύς αμέσως καταδίκασε την αστυνομική βία. Ταυτόχρονα, όμως, σημείωσε τις ευθύνες της «Επιτροπής Κατάληψης» που άφησε τον ΠΑΣΟΚο νομάρχη και τον ΠΑΣΟΚο δήμαρχο και πρόεδρο της ΚΕΔΚΕ να χρησιμοποιήσουν το σπουδαστικό κίνημα για να παίξουν αντιπολιτευτικό παιγνίδι στην κυβέρνηση μέσα από δημόσιες δηλώσεις και παρεμβάσεις τους, βγάζοντας λάδι την πολιτική του κόμματός τους που άνοιξε το δρόμο για τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση.

Μόλις θίχτηκε η στάση του ΠΑΣΟΚ, από κοινού ΠΑΣΠ, Αριστερά Σχήματα, Σοσιαλιστική Σπουδαστική Πάλη, σε συνέλευση που προκάλεσαν στις 2 χτες (Δευτέρα) τα ξημερώματα, αποφάσισαν «δημοκρατικά» πως δεν επιτρέπεται η διακίνηση φυλλαδίων κομμάτων και παρατάξεων! Προσβάλλοντας βάναυσα τις αγωνιστικές παραδόσεις του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος, αποφάσισαν πως δε χρειάζεται η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να καταργήσουν το Ασυλο, μπορούν να το κάνουν οι ίδιοι.

«Αποκαλύπτεται πώς θέλουν να χρησιμοποιήσουν τους σπουδαστές. Σέρνοντάς τους πίσω από αιτήματα που όχι μόνο δε θίγουν την πολιτική που τα γέννησε, τα ψήφισε και τα εφάρμοσε, αλλά και σπρώχνοντας τους - άλλοι συνειδητά, άλλοι όχι - στον ανούσιο δικομματικό καβγά ΝΔ -ΠΑΣΟΚ», σημειώνει σε ανακοίνωσή της η ΠΚΣ και καλεί τους σπουδαστές να συντονίσουν τον αγώνα τους με το εργατικό κίνημα, προσανατολισμένα σε συνολική ρήξη με την πολιτική της ΕΕ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, μέσα από ένα πλαίσιο που θα απομονώνει τις λογικές διαχείρισης και συμβιβασμού. «Μόνο τότε ο αγώνας μας θα ανοίγει προοπτική, θα γίνεται πραγματικά νικηφόρος», καταλήγει.

Αναφερόμενη στους αγώνες για την Παιδεία, κατά τη διάρκεια της περιοδείας της στην Κρήτη, η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, ανάμεσα σε άλλα σημείωσε:

«Οι αγώνες για την Παιδεία βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε ένα σημαντικό σημείο. Από τη μια μεριά φοιτητές και σπουδαστές δίνουν τη μάχη κατά του νέου νόμου-πλαίσιο που πρόκειται να κατατεθεί και που σημαίνει την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας Παιδείας.

Αυτός όμως ο αγώνας για να έχει αποτελέσματα πρέπει να μπει - να περάσει στους τόπους δουλιάς, στα γραφεία, στις επιχειρήσεις, στις πόλεις, στο χωράφι, πρέπει δηλαδή να γίνει υπόθεση όλων των εργαζομένων, πρέπει να γίνει παλλαϊκός εργατικός αγώνας.

Αλλωστε, η μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών που σπουδάζουν είναι παιδιά που ανήκουν στα λαϊκά στρώματα.

Από αυτήν την άποψη θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρχει ουσιαστικός συντονισμός των δυνάμεων της σπουδάζουσας νεολαίας με το εργατικό κίνημα, με τις ταξικές δυνάμεις, με όλες τις μαζικές λαϊκές οργανώσεις.

Από την άλλη, πρέπει να έχουνε υπόψη οι φοιτητές και οι σπουδαστές ότι όταν ένας αγώνας φουντώνει, δε χτυπιέται μόνο με τα μέσα καταστολής, την αστυνομική βία - αυτό είναι ένα άλλο όπλο - αλλά επιστρατεύονται εκείνες οι δυνάμεις, είτε δυνάμεις που πρόσκεινται στην κυβέρνηση, είτε δυνάμεις που ενδιαφέρονται για μια επιφανειακή και τίποτα άλλο αντιπολίτευση, επιστρατεύονται για να υπονομεύσουν το χαρακτήρα και το πλαίσιο του αγώνα από τα μέσα. Εμείς θεωρούμε ότι το φοιτητικό κίνημα δεν πρέπει να παραιτηθεί από το συνολικό πλαίσιο διεκδίκησης κατά της ιδιωτικοποίησης της Παιδείας, κατά της μετατροπής των πανεπιστημίων σε μαγαζάκια των επιχειρηματιών.

Αυτό το συνολικό πλαίσιο πρέπει να μείνει - έχει σημασία εκεί να δεχτεί συντριπτικό πλήγμα η κυβερνητική πολιτική - και να μην ακούσουν οι φοιτητές και οι σπουδαστές τις διάφορες Σειρήνες, οι οποίες προσπαθούν να συρρικνώσουν τον αγώνα τους σε τρία-τέσσερα σημαντικά μεν ζητήματα, αλλά που δεν είναι ζητήματα τα οποία μπορούν να ανατρέψουν το γενικό χαρακτήρα των αντιδραστικών μέτρων. Θα το πω καθαρά: Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν είναι φερέγγυα δύναμη συμμαχίας με τους φοιτητές, όπως και οι εκπρόσωποί της στα συνδικαλιστικά όργανα. Εννοείται βεβαίως ότι καμία εμπιστοσύνη σε όσα λέει η ΝΔ και οι εκφραστές της μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Οι ηγεσίες οι συνδικαλιστικές που υπέγραψαν τα 77 λεπτά αύξηση για τη συλλογική σύμβαση, δεν μπορούν να γίνουν συνεπείς υποστηριχτές μέχρι τέλος στον αγώνα των εργαζομένων.

Χρειάζεται ενωμένο λαϊκό κίνημα και ταυτόχρονα μέσα στις γραμμές του κινήματος να αναπτυχθεί δραστηριότητα τέτοια που δυνάμεις οι οποίες δεν είναι συνεπείς με τα συμφέροντα των φοιτητών να μην μπορούν να ασκήσουν σημαντική επιρροή. Αυτό είναι το πολιτικό μας μήνυμα».