Μια χρυσοπληρωμένη εκστρατεία πλύσης εγκεφάλου των λαών, προκλητικού εξωραϊσμού της ΕΕ, χειραγώγησης και αντικομμουνισμού, με στόχο να αναχαιτιστεί η εντεινόμενη αμφισβήτηση και έλλειψη εμπιστοσύνης των λαών και της νεολαίας προς τη λυκοσυμμαχία, εισηγούνται τα επιτελεία της, με πρωτεργάτη το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπως προκύπτει από ψήφισμα που ενέκρινε η Ολομέλειά του προχτές, στο πλαίσιο της συζήτησης για τον καθορισμό της θέσης του «σχετικά με τη Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης».

Το ψήφισμα κατέθεσαν από κοινού οι πολιτικές ομάδες ΕPP, S&D, RENEW, Πράσινοι και GUE, και είναι δηλωτικό των προθέσεών τους, με δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ να δράττονται της ευκαιρίας για να ξεπλύνουν την ΕΕ και να «ξεσκονίσουν» χρεοκοπημένες και επιζήμιες για τους λαούς αυταπάτες περί δυνατότητας φιλολαϊκής μετάλλαξης της ιμπεριαλιστικής ένωσης, μέσα από τη δημιουργία ενός «φόρουμ» μακράς διάρκειας, και το στήσιμο «διασκέψεων» δήθεν «λαϊκής συμμετοχής», με επιχειρηματικούς ομίλους, ΜΚΟ, λόμπι και εργατοπατέρες, και κύρια αποστολή τη χειραγώγηση εργατικών - λαϊκών συνειδήσεων και ιδίως της νεολαίας, τη στράτευσή τους στους στόχους του κεφαλαίου.

Ολα αυτά σε μια περίοδο όπου επιβεβαιώνεται πως η ΕΕ ως διακρατική ένωση του κεφαλαίου δεν μπορεί παρά να γίνεται ολοένα και πιο αντιδραστική και επικίνδυνη για τους λαούς. Αλλωστε στην ίδια Ολομέλεια όπου κατατέθηκε το συγκεκριμένο ψήφισμα, μια μέρα πριν συζητήθηκαν οι εκθέσεις για την παραπέρα στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, ενώ ως «κίνδυνος» για την ιμπεριαλιστική ένωση καταγράφονται ευθέως και οι λαϊκές διαδηλώσεις!

Το ψήφισμα ζητά το Ευρωκοινοβούλιο να έχει κυρίαρχο ρόλο στην οργάνωση και εξέλιξη της «Διάσκεψης για το Μέλλον της Ευρώπης» (οι σχετικές προτάσεις της Κομισιόν αναμένονται για την επόμενη βδομάδα), ενώ επισημαίνει τη σημασία, δέκα χρόνια μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας, «να δοθεί στους πολίτες της ΕΕ μια νέα ευκαιρία για τη διεξαγωγή μιας ουσιαστικής συζήτησης για το μέλλον της Ευρώπης, ούτως ώστε να διαμορφώσουμε την Ενωση στην οποία θέλουμε να ζούμε μαζί». Αναπαράγει δηλαδή το μύθο ότι τις προτεραιότητες της ιμπεριαλιστικής ένωσης θα τις διαμορφώσουν μαζί οι καπιταλιστές και οι εργαζόμενοι...

Στο πλαίσιο αυτό, το ψήφισμα σπεύδει να σημειώσει ότι «η Διάσκεψη είναι μια ευκαιρία για να προσδιοριστεί τι κάνει καλά η ΕΕ και ποια νέα μέτρα χρειάζεται να λάβει για να πετύχει καλύτερες επιδόσεις, να αυξήσει την ικανότητά της για δράση και να καταστεί περισσότερο δημοκρατική». Μια ευκαιρία δηλαδή ξεπλύματος της ΕΕ και παρουσίασης των αποφάσεών της με «δημοκρατικό» μανδύα.

Και ορίζει ότι «σκοπός της θα πρέπει να είναι η υιοθέτηση μιας προσέγγισης από τη βάση προς την κορυφή, ώστε να υπάρχει απευθείας συνεργασία με τους πολίτες στο πλαίσιο ενός ουσιαστικού διαλόγου (...) Θα πρέπει να προβλεφθεί ένας μόνιμος μηχανισμός για τη συμμετοχή των πολιτών στον προβληματισμό σχετικά με το μέλλον της Ευρώπης», δηλαδή το πώς θα χειραγωγηθούν οι λαοί και θα συρθούν να επικροτούν τους σφαγείς των δικαιωμάτων τους.

Το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου προτείνει η Διάσκεψη να απαρτίζεται από μια σειρά οργάνων με διαφορετικές αρμοδιότητες το καθένα, όπως Ολομέλεια της Διάσκεψης, Αγορές των Πολιτών, Αγορές της Νεολαίας, Διοικούσα Επιτροπή και Εκτελεστικό Συμβούλιο Συντονισμού.

Ως ενδεικτικές προτεραιότητες της θεματολογίας με την οποία θα ασχολούνται αυτές, θέτει: «Ευρωπαϊκές αξίες, θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες», «Δημοκρατικές και θεσμικές πλευρές της ΕΕ», «Περιβαλλοντικές προκλήσεις και κλιματική κρίση», «Κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα», οικονομικά και εργασιακά θέματα, φορολογία, «Ψηφιακή μετάβαση» και «Ασφάλεια και ο ρόλος της ΕΕ στον κόσμο».

Προτείνει τη σύγκληση διαφόρων θεματικών (με βάση τη συνιστώμενη θεματολογία) «Αγορών των Πολιτών», αποτελούμενων από 200 - 300 άτομα (αναλογικά από όλα τα κράτη - μέλη), που θα συνεδριάζουν σε διάφορες χώρες.

Κάθε θεματική διάσκεψη θα αποτελείται από τα ίδια άτομα και θα πραγματοποιήσει τουλάχιστον δύο συνεδριάσεις, προκειμένου να καταλήξει σε συμπεράσματα που θα υποβληθούν στην Ολομέλεια της Διάσκεψης, ενώ - σε άλλη μια επιβεβαίωση για το πόσο θα «ακούγεται» η φωνή ακόμα κι αυτών των στημένων σωμάτων - διευκρινίζεται ότι τα συμπεράσματα της Διάσκεψης δεν προτείνεται να έχουν άμεσο δεσμευτικό χαρακτήρα, καλούνται όμως τα όργανα της ΕΕ να ανταποκριθούν σε αυτά, ανάλογα με τις αρμοδιότητές τους.

Οι συμμετέχοντες θα εκλέγονται από «ανεξάρτητα σώματα» σε κάθε κράτος - μέλος με κριτήρια εντελώς αόριστα - «τυχαία από ανεξάρτητους θεσμούς στα κράτη - μέλη» είναι η ακριβής διατύπωση - ενώ το ψήφισμα ζητά τον καθορισμό κριτηρίων που θα διασφαλίζουν τον αποκλεισμό εκλεγμένων πολιτικών, ανώτερων κυβερνητικών αξιωματούχων και εκπροσώπων επαγγελματικών συμφερόντων, όπως αναφέρει, αποκλείοντας αυτομάτως εκπροσώπους συνδικάτων και φορέων του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Την ίδια ώρα, βέβαια, ειδική μνεία γίνεται στη «συνεισφορά» που μπορεί να έχουν ΜΚΟ, ερευνητικά κέντρα, «δεξαμενές σκέψεις», οποιοσδήποτε δηλαδή μπορεί και θέλει να συνδράμει στον εξωραϊσμό της ΕΕ και στην αναστήλωση του κύρους της στα μάτια των λαών, ενώ τονίζεται ότι πρέπει να χρησιμοποιηθούν όλα τα υπάρχοντα αλλά και νέα μέσα και μηχανισμοί επικοινωνίας για την προβολή της Διάσκεψης.