Παρασκευή 17 Γενάρη 2020
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχει!

«Δεν υπάρχει ΕΕ», «απούσα η ΕΕ», «ανύπαρκτη η ΕΕ», επαναλαμβάνουν με ένα στόμα τα αστικά επιτελεία με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις στην περιοχή. Την ώρα όμως που το «δάκρυ» έτρεχε κορόμηλο, στο Ευρωκοινοβούλιο συζητούνταν οι ετήσιες εκθέσεις και τα πεπραγμένα για τη λεγόμενη Εξωτερική Πολιτική και την Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας. Σε αυτές καταγράφονται μεταξύ άλλων οι 16 αποστολές που έχει ανεπτυγμένες η ΕΕ σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, τα πάνω από 30 στρατιωτικά και άλλα προγράμματα που «τρέχουν» στο πλαίσιο της «Μόνιμης Διαρθρωμένης Συνεργασίας», με στόχο να αναβαθμίσει η ιμπεριαλιστική ΕΕ την ικανότητά της «να ενεργεί μόνη της όταν διακυβεύονται τα συμφέροντά της». Αλλά και η διάλυση της Λιβύης φέρει φαρδιά πλατιά την «υπογραφή» της ΕΕ και των ισχυρότερων καπιταλιστικών κρατών της (Γαλλίας, Ιταλίας, Γερμανίας), όπως και οι «διευθετήσεις» που δρομολογούνται στη ΝΑ Μεσόγειο σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου, με τον «στρατηγικό εταίρο» Τουρκία, για να μη μιλήσουμε για τον βρώμικο ρόλο της Ευρωένωσης στη Μ. Ανατολή. Δηλαδή, πού να ήταν και «παρούσα» η ΕΕ! Στην πραγματικότητα, το μόνο που δεν υπάρχει είναι έστω κι ένας κόκκος αλήθειας στο παραμύθι που διακινούν τα αστικά κόμματα, ότι η παραπέρα στρατιωτικοποίηση της ΕΕ και η ισχυροποίησή της απέναντι στους ανταγωνιστές της μπορεί τάχα να αποτελέσουν «παράγοντα ασφάλειας και σταθερότητας» για τους λαούς.

Διεκδικήσεις

Το λεξιλόγιο της διπλωματίας είναι εξ ορισμού ιδιαίτερο. Παρ' όλα αυτά, δεν απαιτείται κάποιο λεξικό εννοιών και όρων για να διακρίνει κανείς το πολυδιάστατο παζάρι που εξελίσσεται μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας για τη «ρυμούλκηση» της δεύτερης μακριά από την επιρροή της Ρωσίας, με ό,τι ανταλλάγματα αυτό συνεπάγεται. Φτάνει μονάχα να διαβάσει το «μήνυμα» κάτω από τίτλους για «χαστούκια» των ΗΠΑ στην Τουρκία, με αφορμή τις δηλώσεις του αμερικανικού ΥΠΕΞ για το «μνημόνιο κατανόησης» Τουρκίας - Λιβύης. Οι χαρακτηρισμοί «προκλητικό» και «αντιπαραγωγικό», που έκαναν τα παπαγαλάκια της πρεσβείας να πηδήξουν από τη χαρά τους, συμπληρώνονται στη δήλωση του αμερικανικού ΥΠΕΞ με τη σημείωση ότι «η Ελλάδα έχει επίσης αλληλεπικαλυπτόμενες θαλάσσιες διεκδικήσεις στην περιοχή που περιλαμβάνεται στο μνημόνιο κατανόησης Τουρκίας - Λιβύης για την οριοθέτηση». Κάπως έτσι, τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μετατρέπονται σε «διεκδικήσεις», που αντιμετωπίζονται ισότιμα στο παζάρι με τις αμφισβητήσεις της Τουρκίας και οδηγούν «με τα χίλια» σε επικίνδυνες διευθετήσεις και συνεκμετάλλευση, επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά ότι οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες της αστικής τάξης μόνο ασπίδα δεν αποτελούν για τα συμφέροντα του λαού.

Σταθερότητα

Η αντιπαράθεση ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΚΙΝΑΛ περί «αναλογικότητας» του εκλογικού νόμου που υπερασπίζεται ο καθένας δεν μπορεί να κρύψει την αγωνία που μοιράζονται για «σταθερότητα» στην κυβερνητική εναλλαγή και στο πολιτικό σύστημα, ώστε να υλοποιείται απρόσκοπτα η αντιλαϊκή πολιτική. Αυτό υπερασπίζεται η ΝΔ όταν λέει ότι με τον νόμο που συζητιέται τώρα στη Βουλή θα προκύπτουν ισχυρές, αυτοδύναμες κυβερνήσεις, για να αποφεύγονται «περιπέτειες» και «πολιτική αστάθεια». Την ίδια έγνοια έχει όμως και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος απαντά ότι ο δικός του εκλογικός νόμος διευκολύνει «συνεργασίες και συναινέσεις στη βάση προγραμματικών συμπτώσεων», άρα και κυβερνήσεις με μεγαλύτερο εύρος συναίνεσης. Την άποψη αυτή φαίνεται πως ασπάζονται και στελέχη του ΚΙΝΑΛ, όπως ο Πρωτόπαππας. Απαντώντας προχτές στις προειδοποιήσεις της ΝΔ για «διπλές εκλογές» αν δεν ψηφιστεί με ευρεία πλειοψηφία ο εκλογικός της νόμος, είπε ότι με το σημερινό «αναλογικότερο» σύστημα μπορεί να προκύψει κυβέρνηση, προφανώς ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ. Είναι φανερό επομένως ότι στο έδαφος των «προγραμματικών συγκλίσεων» όλων των αστικών κομμάτων με τα συμφέροντα του κεφαλαίου, το μόνο που παραμένει βέβαιο είναι η συναίνεση στην αντιλαϊκή «σταθερότητα», με όποιο σύστημα κι αν γίνονται οι εκλογές.

Συμφέροντα

Είναι πράγματι αποκαλυπτικός ο τρόπος που αξιοποιείται και στη χώρα μας η τεράστια καταστροφή από τις πυρκαγιές στην Αυστραλία, στη συζήτηση για την κλιματική αλλαγή και την ανάγκη να προσανατολιστούν οι οικονομίες στην «πράσινη Ενέργεια», που θα απογειώσει τις μπίζνες των «πράσινων» ομίλων. Συμπίπτει μάλιστα αυτή η συζήτηση με την ανακοίνωση από την Κομισιόν για τον καταμερισμό των κονδυλίων για την «πράσινη μετάβαση», που στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι θα «μοχλεύσουν» επενδύσεις ύψους 4 δισ. ευρώ στη «μεταλιγνιτική εποχή». «Η Αυστραλία προειδοποιεί ότι αν δεν πάρουμε μέτρα, σε μερικά χρόνια οι συνέπειες και στη χώρα μας θα είναι ανεπίστρεπτες», ακουγόταν τις προάλλες από ραδιοφωνική εκπομπή και ακολουθούσε ένα λιβανιστήρι στα μέτρα της κυβέρνησης για το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, τις συμπράξεις με ιδιώτες για αύξηση των ΑΠΕ στο «ενεργειακό μείγμα», την πολιτική της ΕΕ για την «πράσινη» οικονομία και το στόχο που θέτει να αναδειχθεί σε πρώτη «πράσινη ήπειρο» μέσα στα επόμενα χρόνια. Οι ίδιοι που με τις «μπίζνες» για τα κέρδη ευθύνονται για την καταστροφή του περιβάλλοντος, αξιοποιούν τις υπαρκτές συνέπειες για να αποσπάσουν τη συναίνεση του λαού σε έναν νέο γύρο ενισχύσεων, μέτρων και προνομίων σε επιχειρηματικούς ομίλους, στο όνομα της «ενεργειακής μετάβασης» και της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, πίσω από τα οποία συνωστίζονται ισχυρά οικονομικά συμφέροντα και ανταγωνισμοί, που μόνο με την προστασία του περιβάλλοντος δεν έχουν να κάνουν...

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1863 Γεννιέται ο Σοβιετικός σκηνοθέτης Κοσταντίν Στανισλάφσκι, από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ρεύματος του σοσιαλιστικού ρεαλισμού (Καλλιτέχνης του Λαού της ΕΣΣΔ 1936, Παράσημο Λένιν 1937 κ.ά.).

1931 Αρχίζει η δίκη των Ανδρόνικου Χαϊτά (Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ), Μήτσου Παπαρήγα, Κώστα Ευτυχιάδη (μελών του ΠΓ), Βασίλη Ασίκη (μέλους της ΚΕ) και Λευτέρη Αποστόλου με το «Ιδιώνυμο». Ο Μ. Παπαρήγας τόνισε χαρακτηριστικά από το εδώλιο του κατηγορουμένου: «Είμαι μέλος και στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος και το θεωρώ τιμή μου αυτό. Πιστεύω ότι μονάχα αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων μαζών και αγωνίζομαι για την εφαρμογή του προγράμματός του. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο με συνέλαβαν». Οι κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν συνολικά σε 3 χρόνια φυλάκισης και 1 χρόνο εξορία ο καθένας.

1944 Ξεκινά η συμμαχική επίθεση στο Μόντε Καζίνο της Ιταλίας. Οι μάχες θα διαρκέσουν 4 μήνες και θα καταλήξουν σε συμμαχική νίκη.

1945 Ο Σοβιετικός Στρατός απελευθερώνει την πρωτεύουσα της Πολωνίας, Βαρσοβία.

1947 Συγκροτείται το Αρχηγείο Περιοχής Ρούμελης του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

1961 Δολοφονείται με άγρια βασανιστήρια ο Κονγκολέζος αγωνιστής Πατρίς Λουμούμπα. Οταν το 1960 το Κονγκό απέκτησε την ανεξαρτησία του, το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα με ηγέτη τον Π. Λουμούμπα κέρδισε τις πρώτες εκλογές και σχημάτισε κυβέρνηση. Ωστόσο, οι φιλοσοβιετικές θέσεις της νέας κυβέρνησης ανησύχησαν τους ιμπεριαλιστές, οι οποίοι στήριξαν τον πραξικοπηματία Μομπούτου, ανέτρεψαν τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση και στη χώρα επιβλήθηκε δικτατορία. Μετά το θάνατό του, το Πανεπιστήμιο της Φιλίας των Λαών στη Μόσχα ονομάστηκε προς τιμήν του «Πατρίς Λουμούμπα».

1963 Οι ΗΠΑ ανακοινώνουν ότι διαθέτουν πενήντα χιλιάδες πυρηνικές βόμβες και κεφαλές, έναντι πέντε χιλιάδων της Σοβιετικής Ενωσης.

1964 Πραγματοποιείται η 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία υιοθέτησε τον λεγόμενο «εκλογικό ελιγμό», με βάση τον οποίο η ΕΔΑ δεν θα είχε υποψήφιους βουλευτές σε 24 εκλογικές περιφέρειες, ώστε να υπερψηφίζονταν οι υποψήφιοι της Ενωσης Κέντρου του Γ. Παπανδρέου.

1984 Πεθαίνει ο συνθέτης Γιάννης Κωνσταντινίδης (Κώστας Γιαννίδης).

1995 Πάνω από 6.400 άνθρωποι σκοτώνονται και 300.000 μένουν άστεγοι έπειτα από ισχυρό σεισμό μεγέθους 7,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, που πλήττει το Κόμπε της Ιαπωνίας.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ