Εκτός αυτού, ο κ. Κουκουλόπουλος κρύβει την ουσία όταν μιλάει για «κρίση ενός δημοκρατικού θεσμού», αφού δε λέει ότι τα χρήματα αυτά αφαιρέθηκαν από τους εργαζόμενους και λείπουν από έργα και υπηρεσίες που έπρεπε να δοθούν προς αυτούς. Κρύβει και κάτι άλλο: Εκείνη η αντιλαϊκή απόφαση αφορούσε την εφάπαξ καταβολή των 30 εκατ. ευρώ και όχι επαναλαμβανόμενη. Επιπλέον, δεν είναι καλός και στους υπολογισμούς, όταν ισχυρίζεται ότι το 2003 αποδόθηκαν οι θεσμοθετημένοι πόροι της ΤΑ, αφού και τότε υπήρξε και μάλιστα μεγάλη παρακράτηση.

«Ξεχνά» ότι τις δύο τετραετίες που ήταν πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ μόνιμο σημείο αναφοράς του ήταν η δημιουργία κοινής επιτροπής με το ΥΠΕΣΔΑ, για την καταγραφή και τον υπολογισμό παρακρατηθέντων, που ποτέ δεν έγινε. «Ξεχνά» ότι η ΚΕΔΚΕ, όσον αφορά το θέμα των παρακρατηθέντων, ποτέ δεν πάλεψε για την πλήρη εφαρμογή του Ν. 1828. Και υπάρχει λόγος: Οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ ποτέ δεν αντιπάλεψαν τους νόμους 2008 και 2065 του 1992 της ΝΔ, με τους οποίους αφαιρέθηκαν τεράστιοι πόροι από την ΤΑ παρόλο που το ΠΑΣΟΚ τους είχε καταγγείλει και είχε υποσχεθεί να τους καταργήσει. Αποδέχτηκαν την εφαρμογή τους και τη μεταφορά αρμοδιοτήτων, ακόμη και αυτών που βρίσκονται έξω από το πλαίσιο δράσης της ΤΑ, σ' αυτήν χωρίς τους αντίστοιχους πόρους. Αλλωστε, ξέρουν όλοι τους από διαχείριση. Η ανταποδοτικότητα, δηλαδή η πληρωμή από τους εργαζόμενους για τις παρεχόμενες υπηρεσίες και η επιβολή τελών, δηλαδή και άλλη - η τοπική - φορολογία στους εργαζόμενους είναι προσοδοφόρα λύση.

Πολλή δουλιά «έπεσε» στην Επιτροπή Ανταγωνισμού, σκέφτηκε ο υπουργός Ανάπτυξης και με τροπολογία σε υπό συζήτηση νομοσχέδιο στη Βουλή αποφάσισε να κάνει κάτι γι' αυτό. Ετσι, με τη ρύθμιση «απελευθερώνονται» τα ανώτατα όρια των πρόσθετων αμοιβών των μελών της Επιτροπής, κατ' εξαίρεση των περιορισμών του ν.1256/82. Στην αιτιολογική έκθεση αναφέρεται ότι η αναπροσαρμογή επιβάλλεται καθώς αυξάνεται διαρκώς ο αριθμός των ερευνώμενων και εκδικαζόμενων υποθέσεων.

Είναι μια ρύθμιση σαφώς προσαρμοσμένη σε μια γενικότερη πρακτική. Εδώ έρχεται το κράτος και για μια βελτίωση σε υπηρεσία του δημόσιου τομέα χρεώνει εξτρά τον εξυπηρετούμενο πολίτη.

Η εξέλιξη δε θεωρείται κάτι αυτονόητο. Ερχεται ο πλοιοκτήτης και σου λέει θέλω περισσότερα χρήματα για τα γρηγορότερα πλοία, λες και το νέο πλοίο στον 21ο αιώνα είναι κάτι εξαιρετικό και το «κανονικό» είναι οι ταχύτητες και το περιβάλλον του 1950.

Οπότε και στην περίπτωση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, ισχύει το περισσότερα λεφτά για περισσότερη δουλιά. Αυτό που λένε και οι εργαζόμενοι, μόνο που κανείς δεν τους ακούει...

Το περιεχόμενο της εν λόγω τροπολογίας είναι προσαρμοσμένο στις επιλογές των κυβερνώντων - πράσινων ή γαλάζιων - που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την ακρίβεια στην αγορά με μέτρα όπως η πλήρης απελευθέρωση των αγορών, γιατί αυτό επιτάσσει ο ...ελεύθερος ανταγωνισμός. Καθώς, όμως, γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτά τα μέτρα όχι μόνο δε λύνουν, αλλά αναπαράγουν και οξύνουν το πρόβλημα, οι κυβερνώντες προσπαθούν να μας πείσουν πως η αντιμετώπιση της ακρίβειας είναι δυνατή με την ενίσχυση του ...ανταγωνισμού και όσων απασχολούνται στην αρμόδια Επιτροπή Ανταγωνισμού.

Στην ουσία, η κυβέρνηση της ΝΔ - όπως έκαναν και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ - κινήθηκε στον αστερισμό της λογικής που λέει το εξής: «Αν δε θέλεις να λύσεις κάποιο πρόβλημα, φτιάξει μια ...επιτροπή που θα προτείνει λύσεις»! Με την τακτική αυτή, προσπαθεί να μας πείσει πως με την απόφαση για αυξήσεις στις αποδοχές (υπερωρίες κλπ.) των μελών της Επιτροπής Ανταγωνισμού, η ακρίβεια θα αντιμετωπιστεί ...καλύτερα.