ΒΕΡΟΛΙΝΟ.--

Η ιδιαίτερα άσχημη κατάσταση, με μεγάλες ελλείψεις και υψηλές πληρωμές, που επικρατεί στην Προσχολική Αγωγή στη Γερμανία οδήγησε τη Γενική Συνομοσπονδία Γονέων και Κηδεμόνων Βερολίνου (LEAK), το Σωματείο των Παιδαγωγών (GEW), αλλά και των γονέων να διοργανώσουν το Σάββατο διαμαρτυρία. Τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες στηρίζουν η Ομάδα Γυναικών Βερολίνου και η Επιτροπή Αγώνα Εργαζομένων Βερολίνου όπου συμμετέχουν και Ελληνες μετανάστες.

Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Γερμανικής Οικονομίας (ΙW) της Κολονίας λείπουν 300.000 θέσεις σε όλη τη χώρα και μόλις το 1/3 (ή το 32,7%) των παιδιών κάτω των 3 ετών στη Γερμανία πάει σε βρεφονηπιακό σταθμό, δηλαδή 719.000 παιδιά, σύμφωνα με στοιχεία της Ομοσπονδιακής Στατικής Υπηρεσίας (2016). Οι γονείς πληρώνουν περίπου 150 - 400 ευρώ το μήνα (ανάλογα με το κρατίδιο και τις ώρες φύλαξης) και επιπλέον για το φαγητό του παιδιού. Ως συνέπεια, οι γυναίκες με μικρά παιδιά κατά κανόνα είτε μένουν στο σπίτι, είτε εργάζονται με μερική απασχόληση. Μόλις 1 στις 10 μητέρες με παιδιά κάτω των 3 ετών εργάζεται με πλήρη απασχόληση. Γενικά, το 70% των μητέρων της χώρας εργάζεται, αλλά μόνο το 30% με πλήρη απασχόληση (στοιχεία ΟΟΣΑ).

Η ισχυρή καπιταλιστική Γερμανία όχι μόνο δεν εξασφαλίζει αυτήν τη σύγχρονη ανάγκη για τα παιδιά και τα νέα ζευγάρια, αλλά πρωτοστατεί στην πολιτική της ΕΕ, που βάζει στο στόχαστρο εργασιακά δικαιώματα και κοινωνικές παροχές όπως η Υγεία, η Πρόνοια, η Εκπαίδευση. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία στα δυτικά κρατίδια η μέση συμμετοχή στην Προσχολική Αγωγή είναι 28%, ενώ στα ανατολικά είναι στο 52%, μια κατάκτηση που διατηρείται ακόμα από τη σοσιαλιστική Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία, όπου όλα τα παιδιά είχαν δωρεάν παιδικό σταθμό και πολλές άλλες παροχές.

Ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών στην Κολομβία πραγματοποιείται την Κυριακή, με ένα εκλογικό σώμα γύρω στα 36 εκατομμύρια και υποτίθεται σε εφαρμογή της ειρηνευτικής συμφωνίας κυβέρνησης με το αντάρτικο κίνημα των Ενοπλων Επαναστατικών Δυνάμεων Κολομβίας - Στρατός του Λαού (FARC - EP), που έχει μετατραπεί σε πολιτικό κόμμα με σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα και την επωνυμία Εναλλακτική Δύναμη της Πλειοψηφίας - FARC. Στην πραγματικότητα υπάρχουν πολλά προβλήματα, ενώ συνεχίζονται οι απειλές και οι δολοφονίες πρώην ανταρτών και αγωνιστών του λαϊκού κινήματος από παραστρατιωτικές ομάδες με την ανοχή του αστικού κράτους.

Βασικοί υποψήφιοι είναι ο Ιβάν Ντούκε από το κόμμα του πρώην αντιδραστικού Προέδρου Α. Ουρίμπε το λεγόμενο Δημοκρατικό Κέντρο, ο Γκουστάβο Πέτρο, σοσιαλδημοκράτης, πρώην δήμαρχος της πρωτεύουσας Μπογκοτά, ο οποίος τη δεκαετία του '80 συμμετείχε στο ένοπλο κίνημα «M-19» (που στη συνέχεια ενσωματώθηκε στο αστικό σύστημα) και τώρα ηγείται του κινήματος «Ανθρώπινη Κολομβία», που στηρίζουν διάφορες σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις και το Κολομβιάνικο ΚΚ. Ακόμα, ο Σέρχιο Φαχάρντο, που στηρίζεται από τη Συμμαχία Πρασίνων και τον Δημοκρατικό Εναλλακτικό Πόλο, και ο Ουμπέρτο ντε λα Κάγιε, που ήταν διαπραγματευτής στην ειρηνευτική συμφωνία κατά τις συζητήσεις στην Αβάνα κυβέρνησης - FARC-EP και στηρίζεται από το Φιλελεύθερο Κόμμα.

H FARC έχει αποσύρει τον υποψήφιο για προεδρία ηγέτη της, Ροντρίγκο Λοντόνιο ή Τιμολέον Χιμένες, λόγω μη εγγυήσεων διεξαγωγής της προεκλογικής καμπάνιας και προβλημάτων υγείας του ίδιου.

Θυμίζουμε ότι στις βουλευτικές εκλογές που έγιναν το Μάρτη η αποχή ξεπέρασε το 52%, ενώ κερδισμένα είχαν βγει τα αντιδραστικά κόμματα που είχαν αντιταχθεί στην ειρηνευτική συμφωνία.

Το τελικό αποτέλεσμα στις προεδρικές εκλογές της 20ής Μάη στη Βενεζουέλα έφερε την επανεκλογή του σοσιαλδημοκράτη Προέδρου Νικολάς Μαδούρο με 67,8% και αποχή στο 54%, και ταυτόχρονα την αύξηση των απειλών και κυρώσεων από την πλευρά των ΗΠΑ, των συμμάχων τους στη λεγόμενη Ομάδα της Λίμας (14 χώρες της Λατινικής Αμερικής και ο Καναδάς) και την ΕΕ, που δεν αναγνώρισαν το αποτέλεσμα και κατηγορούν την κυβέρνηση για «αντιδημοκρατικές και παράνομες εκλογές» που δήθεν δεν επιτρέπουν την έκφραση της αντιπολίτευσης. Η συμμαχία «Προεδρείο Δημοκρατικής Ενότητας» (ΜUD), ένα συνονθύλευμα νεοφιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, μποϊκοτάρισε τις εκλογές, επειδή απαγορεύτηκε η συμμετοχή σε ορισμένους από τους ηγέτες της που πρωτοστάτησαν στις βίαιες διαδηλώσεις το 2017, με δεκάδες νεκρούς.

Τα τελικά αποτελέσματα, σύμφωνα με το Εθνικό Εκλογικό Συμβούλιο, είναι: Ν. Μαδούρο 67,84% ή 6.245.862 ψήφους (από το εκλογικό σώμα των 20,5 εκατομμυρίων), Χένρι Φαλκόν, 20,93% ή 1.927.387 ψήφους (ήταν επικεφαλής του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος «Προοδευτική Προώθηση» και μέχρι το 2008 στο μπλοκ του Τσάβες και τον στήριξαν το Χριστιανοκοινωνικό Κόμμα - COPEI, που συμμετείχε σε αστικές κυβερνήσεις πριν το 1998) και το λεγόμενο Κίνημα για το Σοσιαλισμό.

Ο κληρικός Χαβιέρ Μπερτούτσι, με την πλατφόρμα «Ελπίδα για την αλλαγή», πήρε 10,82% και 988.761 ψήφους, και ο Ρεϊνάλντο Κιχάδα, από το κόμμα «Λαϊκή Πολιτική Ενότητα '89», που έφυγε από το Σοσιαλιστικό Κόμμα το 2013, πήρε 0,4% και 34.246 ψήφους.

Από την πρώτη στιγμή, ΗΠΑ, ΕΕ και σύμμαχοί τους αμφισβήτησαν το αποτέλεσμα, με τις ΗΠΑ να προχωράνε σε κυρώσεις κατά της κυβέρνησης της Βενεζουέλας, που της απαγορεύει να πουλάει «δημόσια περιουσιακά στοιχεία» και πετρέλαιο στις ΗΠΑ. Η κυβέρνηση της Βενεζουέλα προχώρησε σε απέλαση 2 διπλωματών των ΗΠΑ, κάτι που απαντήθηκε με απέλαση και 2 Βενεζουελανών διπλωματών, ενώ οι χώρες της Ομάδας της Λίμα ανακάλεσαν τους πρεσβευτές τους και απειλούν με υποβάθμιση παραπέρα των σχέσεων. Στο εσωτερικό, ο Ν. Μαδούρο έχει καλέσει σε «εθνικό διάλογο» και δηλώνει ότι προτεραιότητα είναι η αντιμετώπιση του «οικονομικού πολέμου». Η πραγματικότητα στη Βενεζουέλα καταγράφει βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης, που, μαζί με τις εξωτερικές πιέσεις, οδηγεί σε επιδείνωση της ζωής των λαϊκών στρωμάτων, με υπέρογκο πληθωρισμό και ελλείψεις βασικών ειδών διατροφής. Η σοσιαλδημοκρατική διαχείριση, που ξεκίνησε επί Τσάβες και συνεχίζεται επί Μαδούρο, όπως ηταν αναμενόμενο δεν μπορούσε να αποτρέψει την καπιταλιστική κρίση, παρά τις οποιες διακηρύξεις περί «σοσιαλισμού».