Το αντιασφαλιστικό τερατούργημα που για οχτώ μήνες εκκόλαπτε η κυβέρνηση, αφού έλαβε χτες την έγκριση του υπουργικού συμβουλίου, κατέθεσε τελικά χτες στη Βουλή το υπουργείο Εργασίας και την Τρίτη 29 του Ιούνη θα εισαχθεί για συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής. Με το σχέδιο νόμου σαρώνονται εργατικές κατακτήσεις, ενταφιάζονται ασφαλιστικά δικαιώματα, πετσοκόβονται μέχρι και στο μισό οι συντάξεις, τα χρόνια εργασίας για πλήρη σύνταξη αυξάνονται στα 40, το γενικό ηλικιακό όριο συνταξιοδότησης καθορίζεται για όλους στο 65ο έτος, καταργούνται για πάντα η 13η και 14η σύνταξη, δε δίνεται η παραμικρή εγγύηση του κράτους για τις επικουρικές συντάξεις, εξολοθρεύονται τα ΒΑΕ, η κρατική χρηματοδότηση περιορίζεται σταδιακά στη δαπάνη της βασικής «σύνταξης», καταργούνται τα δικαιώματα των εργαζόμενων μητέρων με ανήλικα παιδιά. Η περίφημη βασική σύνταξη, ο προπαγανδιστικός «λαγός» της κυβέρνησης, αποδεικνύεται μια ακόμα απάτη, αφού δεν είναι εγγυημένη, δεν αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της κύριας σύνταξης, και μάλιστα το ύψος της δαπάνης γι' αυτή τίθεται υπό την έγκριση της τρόικας και τους αυστηρούς οικονομικούς περιορισμούς του μνημονίου.

Δίνοντας στη δημοσιότητα αυτό το έκτρωμα ο υπουργός Εργασίας, Α. Λοβέρδος, και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου συνέχισαν προκλητικά να ισχυρίζονται ότι έτσι «σώζουν» τη χώρα και τις συντάξεις. «Το σύστημα - είπε ο Α. Λοβέρδος - αποκτά βιωσιμότητα και σώζεται γι' αυτό και οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης έχουν και κοινωνική δικαιοσύνη». Ολα αυτά όταν απροκάλυπτα υπογράφουν τη ληξιαρχική πράξη θανάτου της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης.

Την ίδια στιγμή στη συνέντευξη Τύπου η ηγεσία του υπουργείου άφησε ανοιχτό να υπάρξει παρέμβαση της κυβέρνησης και στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα. Σύμφωνα με πληροφορίες, σε περίπτωση που οι διαπραγματεύσεις των συνδικάτων με τις εργοδοτικές οργανώσεις δεν ανταποκριθούν στην επιταγή του μνημονίου για τριετές πάγωμα των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, τότε, μέχρι το τέλος του χρόνου, θα υπάρξει σχετική νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης.

Με το νέο σύστημα που τίθεται σε ισχύ, σταδιακά θα απαιτούνται 40 χρόνια εργασίας για να κατοχυρώνεται δικαίωμα πλήρους σύνταξης. Κανένας δε θα αποχωρεί από την εργασία αν δεν τα έχει συμπληρώσει, παράλληλα με τη συμπλήρωση και του 60ού έτους της ηλικίας του. Χωρίς τη συμπλήρωση 40 χρόνων εργασίας, κανείς δεν μπορεί να πάρει σύνταξη πριν από τα 65 του χρόνια. Στην πράξη βέβαια η προϋπόθεση για τα 40 χρόνια εργασίας, επειδή θα συμπληρώνεται από ελάχιστους, ωθεί εξ αντικειμένου για όλους το όριο ηλικίας στο 65ο και πέρα απ' αυτό. Αλλωστε, σε όποιον δεν έχει τα 40 χρόνια και αποχωρεί μεταξύ του 60ού και 65ου έτους θα επιβάλλεται ποινή μείωσης 6% ετησίως, δηλαδή στην 5ετία η σύνταξη θα μειώνεται κατά 30%, γεγονός που απαγορεύει την πρόωρη συνταξιοδότηση. Ετσι, καταργούνται η 35ετία με όριο και χωρίς όριο ηλικίας και η 37ετία χωρίς όριο.

Οι μεταβατικές διατάξεις για τα επόμενα δύο - τρία χρόνια δε σώζουν την κατάσταση καθώς:

• Από την 1/1/2011 αυξάνονται άρδην και τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και σε αρκετές περιπτώσεις και τα χρόνια εργασίας που υποχρεωτικά πρέπει να έχει κάποιος εργαζόμενος για να συνταξιοδοτηθεί.
• Οι γυναίκες με ανήλικα πληρώνουν ακριβά τις ανατροπές καθώς το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης αυξάνεται από το 50ό έτος σήμερα στο 65ο και αυτό σταδιακά μέχρι το 2013. Αρα, μετά από αυτή την ημερομηνία καταργείται οριστικά το δικαίωμα των μητέρων.
• Στην κατηγορία της αύξησης των ορίων ηλικίας εμπίπτουν και οι εργαζόμενοι με το καθεστώς των ΒΑΕ. Μόνο που αυτό δεν είναι η μοναδική ανατροπή. Επιπλέον, από την 1/7/2011 περιορίζεται η λίστα στο 10% της σημερινής. Ακόμα και αυτοί που σήμερα υπάγονται στα ΒΑΕ και δεν προλάβουν να συνταξιοδοτηθούν μέχρι το 2015, τότε θα βγαίνουν στη σύνταξη όχι νωρίτερα αλλά με τις γενικές διατάξεις που ισχύουν με το νέο σύστημα.

Οι αντιασφαλιστικές ανατροπές δεν αφήνουν κανέναν στο απυρόβλητο. Καθώς επίσης, χτες, ο υπουργός Οικονομικών ενημέρωσε το υπουργικό συμβούλιο και για το νομοσχέδιο που αρχικά ετοιμαζόταν για την εφαρμογή της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης όλων των γυναικών με αυτά των ανδρών. Τελικά όμως στο νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών προβλέπεται ρητά ότι οι αντιασφαλιστικές αλλαγές στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα θα ισχύουν και στους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα. Κι αυτό καθώς η δημιουργία του ενιαίου Ταμείου Μισθωτών που επιδιώκει η κυβέρνηση είναι βασικό εργαλείο για την απόλυτη και ισοπεδωτική εξίσωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων όλων των εργαζομένων, ανεξάρτητα από το αν δουλεύουν σε δημόσια ή ιδιωτική επιχείρηση, αν είναι γυναίκες ή άνδρες.

Η δραστική μείωση των συντάξεων επιβάλλεται με πολλούς τρόπους:

• Καταργούνται οριστικά η 13η και 14η σύνταξη.
• Επιβάλλεται νέο ΛΑΦΚΑ από την 1η Αυγούστου του 2010 για όλες τις συντάξεις άνω των 1.400 ευρώ, από 3% έως 9%.
• Για όσους συνταξιοδοτηθούν μέχρι το 2014 και το καταστατικό του Ταμείου προέβλεπε ποσοστό αναπλήρωσης πάνω από το 2% αυτό μειώνεται στο 2% (π.χ., δημόσιο, ΟΑΕΕ).
• Επιβάλλεται τουλάχιστον τριετές πάγωμα μισθών.
• Οι όποιες αυξήσεις στο μέλλον θα συναρτώνται με την πειθαρχία στο μνημόνιο και σε κάθε περίπτωση θα κινούνται όχι πάνω από τον επίσημο πληθωρισμό και μάλιστα σε συνάρτηση με την αύξηση (ή και μείωση!) του ΑΕΠ.

Με το νέο σύστημα, για όσους συνταξιοδοτούνται μετά το 2015 οι συντάξεις θα υπολογίζονται σύμφωνα με τα νέα δεδομένα.

Σε αυτούς θα καταβάλλονται δύο τμήματα σύνταξης, η «αναλογική» και η «βασική», των οποίων το άθροισμα όμως θα καταλήγει σε σύνταξη μικρότερη μέχρι και 40% από τα σημερινά δεδομένα. Κι αυτό καθώς:

-- Μειώνεται δραστικά ο συντάξιμος μισθός καθώς πλέον υπολογίζεται στο σύνολο του εργάσιμου βίου αντί της καλύτερης πενταετίας.

-- Το ποσοστό αναπλήρωσης από 70% στην 35ετία μειώνεται στο 34,19% για τα ίδια χρόνια (μείωση κατά 50%) ενώ στη 40ετία το ποσοστό αναπλήρωσης είναι μόλις 41,20%!

Ακόμα και αν σε αυτά τα ποσοστά προστεθεί η «βασική» σύνταξη η μείωση των συντάξεων παραμένει τρομακτική. Πολύ περισσότερο που η «βασική» δεν είναι εγγυημένη: Το ύψος της θα καθορίζεται κάθε χρόνο σύμφωνα με αναλογιστικές μελέτες που θα επικυρώνει η Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής της ΕΕ. Επιπλέον, τίθεται αυστηρό όριο ώστε το κόστος της «βασικής» και συνολικά των πόρων που θα διαθέτει το κράτος για την Κοινωνική Ασφάλιση να μην υπερβαίνει το περιθώριο που θέτει το μνημόνιο για αύξηση μόλις 2,5% του ΑΕΠ σε σχέση με αυτά που έδωσε το 2009 κι αυτό μέχρι το 2060. Οταν βέβαια είναι δεδομένο ότι οι ανάγκες ακόμα και τα επόμενα χρόνια - πολύ περισσότερο μετά από μισό αιώνα - θα είναι πολύ μεγαλύτερες. Αρα το ύψος της «βασικής» και η ίδια η απονομή της δεν είναι εγγυημένα, ούτε τα 360 ευρώ που σήμερα υπόσχεται η κυβέρνηση. Το ίδιο δεν είναι εγγυημένες ούτε οι επικουρικές συντάξεις. Σύμφωνα με το άρθρο 15, το κράτος σταματά να καλύπτει οποιοδήποτε τρέχον ή μελλοντικό έλλειμμα, το οποίο, εννοείται, θα αντιμετωπίζεται μέσα από τη μείωση των συντάξεων, ή ακόμα και την αύξηση των εισφορών, ενώ δεν αποκλείεται και η μη καταβολή τους!

Επιπλέον μείωση επιβάλλεται και στις συντάξεις χηρείας, ενώ ταυτόχρονα με όλα τ' άλλα τίθεται και πλαφόν στο σύνολο των συντάξεων, διαψεύδοντας τον ισχυρισμό της κυβέρνησης ότι με το νέο σύστημα μετράει κάθε ένσημο.

Την ίδια στιγμή, το νέο ν/σ επιβεβαιώνει ότι μαζί με τις νέες αντιασφαλιστικές ανατροπές η κυβέρνηση επιταχύνει και την πλήρη εμπορευματοποίηση της Υγείας. Σ' αυτή την κατεύθυνση είναι προσαρμοσμένη και η διάσπαση των κλάδων Υγείας και Σύνταξης των ασφαλιστικών ταμείων.

Ετσι το ν/σ προβλέπει την οικονομική και λογιστική αυτοτέλεια του κλάδου Υγείας του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ (άρθρο 28), την οργανωτική διάρθρωση των κεντρικών υπηρεσιών Υγείας (άρθρο 30), τη δημιουργία Ενιαίου Συστήματος Υπηρεσιών Υγείας (άρθρο 31) και τη Σύμπραξη Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης για παροχές Υγείας (άρθρο 31). Οπως έχει ήδη διακηρύξει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, οι υπηρεσίες Υγείας των ασφαλιστικών ταμείων θα ενταχθούν στο υπουργείο Υγείας κι από κει στην «καλλικρατική» διάρθρωση της χώρας. Με το Ενιαίο Σύστημα Υπηρεσιών Υγείας θα ενταχθούν και θα λειτουργούν σε ενιαίο πλαίσιο οι δημόσιες και οι ιδιωτικές υπηρεσίες Υγείας, απ' τις οποίες θα αγοράζουν με βάση κοστολογήσεις οι «καταναλωτές υπηρεσιών Υγείας», όπως βαφτίζονται οι λαϊκές οικογένειες, των οποίων τον πόνο και την αρρώστια οι ΕΕ-ΠΑΣΟΚ-ΝΔ αντιμετωπίζουν ως εμπόρευμα. Και βέβαια οι κοστολογήσεις θα γίνονται, όπως προβλέπουν οι σχετικές διατάξεις, με βάση τους όρους της αγοράς.

Προβλήματα συνταγματικότητας εντοπίζει το Ελεγκτικό Συνεδρίου (ΕΣ) σε μια σειρά ζητήματα του ασφαλιστικού νομοσχέδιου. Ωστόσο, χαρακτηριστικό για την «ελαστικότητα» της νομιμότητας που καθορίζεται από τα σχέδια των κυβερνήσεων του κεφαλαίου είναι ότι το δικαστήριο κατέληξε πως η επαναφορά του ΛΑΦΚΑ κρίθηκε ομόφωνα συνταγματική με το σκεπτικό ότι υπάρχει κίνδυνος για τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος.

Μεταξύ άλλων, το δικαστήριο κατά τη χτεσινή δεύτερη διάσκεψη των μελών του, σύμφωνα με πληροφορίες, κατέληξε στο ότι η ρύθμιση του άρθρου 3 παρ. 2 και 4 του ασφαλιστικού νομοσχεδίου, που προσδιορίζει αναλογικά το ποσό της σύνταξης και δίνει εξουσιοδότηση στους υπουργούς Οικονομικών και Εργασίας να ρυθμίζουν με υπουργικές αποφάσεις και όχι με νόμο συνταξιοδοτικά ζητήματα, προσκρούει στο άρθρο 80 του Συντάγματος το οποίο επιτάσσει αυτά τα ζητήματα να ρυθμίζονται με νόμο.

Ακόμα, η διάταξη του νομοσχεδίου που δεν επιτρέπει στο κράτος από 1.1.2011 να καλύπτει ελλείμματα των επικουρικών ταμείων, κλάδων και των επαγγελματικών ταμείων για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής είναι αντίθετη στο άρθρο 25 του Συντάγματος (δικαιώματα του ανθρώπου και αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου που τελούν υπό την εγγύηση του κράτους).

Σχετικά με το νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό και τα Εργασιακά, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ με σχόλιό του επισημαίνει:

«Η κυβέρνηση με θράσος και κυνικότητα βάζει βαριά ταφόπλακα σε κατακτήσεις που αφορούν στα όρια συνταξιοδότησης, στις συντάξεις, στις παροχές για τις οποίες οι προηγούμενες γενιές εργαζομένων μάτωσαν για να υπάρξουν. Θίγει όλους τους εργαζόμενους, αλλά κυριολεκτικά ρίχνει στον Καιάδα τους νέους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες γυναίκες. Σφαγιάζει τους κάτω των 60 ετών.

Τώρα είναι ώρα να αναλάβουν οι εργαζόμενοι, οι εργαζόμενες, οι νέοι, οι αυτοαπασχολούμενοι την ευθύνη τους. Εχουν χρέος να σηκώσουν το κεφάλι, να πάρουν τη θέση τους στον οργανωμένο ταξικό αγώνα για να εμποδίσουμε αυτό το μεγάλο έγκλημα σε βάρος του λαού και της νεολαίας. Ο οργανωμένος αποφασιστικός αγώνας για την ανατροπή του μνημονίου και συνολικά των επιλογών κυβέρνησης - ΕΕ - πλουτοκρατίας θα είναι δύσκολος και σκληρός, αλλά είναι μονόδρομος για να κατακτήσει ο λαός τα σύγχρονα δικαιώματά του στην εργασία, στην Ασφάλιση, συνολικά στη ζωή».