Στο σημερινό 4σέλιδο «ΝΕΟΛΑΙΑ» μπορούμε να βρούμε:
-- Την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, στα εγκαίνια του Στεκιού Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ.
-- Ρεπορτάζ από την ημερίδα που διοργάνωσε χτες το Τμήμα Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ και η Τομεακή Οργάνωση ΑΕΙ - ΤΕΙ - Ερευνας της ΚΟ Αττικής, με τίτλο «Οι εξελίξεις στα ΤΕΙ, οι θέσεις του ΚΚΕ».
-- Αρθρο για τις Φοιτητικές - Σπουδαστικές Εκλογές: Αλλάζουμε τους συσχετισμούς στους συλλόγους που κυριαρχούν οι δυνάμεις του συμβιβασμού. Ψηφίζουμε Πανσπουδαστική Κ.Σ.
-- Προτάσεις για σινεμά και εκπτωτικά κουπόνια για σινεμά και θέατρο.
Η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, στα εγκαίνια που έγιναν το περασμένο Σάββατο
Δημοσιεύουμε σήμερα ολόκληρο το χαιρετισμό του.
* * *
«Το Φεστιβάλ σε μια περίοδο ανόδου της λαϊκής πάλης μετά την πτώση της χούντας, νομιμοποίησης του ΚΚΕ, άνοιξε νέους δρόμους σε πολλούς τομείς, έδωσε δυναμισμό στην ανάπτυξη της ΚΝΕ.
Το στέκι αυτό εδώ στην Τροίας, στην καρδιά της Αθήνας, σε μια περίοδο που αγωνιζόμαστε να γυρίσουμε μπροστά τον τροχό, μπορεί, χέρι - χέρι με το Φεστιβάλ, να εμπνεύσει τη συλλογική και ατομική δημιουργία, την αγωνιστική ανάταση της νεολαίας, του λαού μας. Να γίνει εστία φωτιάς, που θα συμβάλει στο "κάψιμο" της σαπίλας.
Δεν είναι και λίγη αυτή η σαπίλα. Κάθε μέρα γινόμαστε μάρτυρες αρνητικών εξελίξεων για το λαό και τη νεολαία.
Ζούμε σε μια δύσκολη εποχή.
Κάθε μέρα που περνά αποκαλύπτεται όλο και πιο καθαρά η πραγματική στυγνή εξουσία των μονοπωλίων και των διαχειριστών τους.
Τους προηγούμενους κυβερνώντες τους γνωρίσαμε καλά. Οι καινούργιοι της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχουν αρχίσει να δείχνουν κι αυτοί το πραγματικό τους πρόσωπο, μέσα σε 3 μόλις μήνες.
Πριν από λίγους μήνες δήλωναν έτοιμοι να σκίσουν τα μνημόνια που υπέγραψαν οι κυβερνήσεις των μερκελιστών, δήλωναν ότι θα βαράνε τα νταούλια και θα χορεύουν οι αγορές και σήμερα χαριεντίζονται με την Μέρκελ στην Ευρώπη, προβάλλουν τα ίδια κινδυνολογικά διλήμματα για να σκύψει το κεφάλι ο λαός, και να αποδεχτεί να συνεχίζεται το πρόγραμμα αντιλαϊκών μέτρων.
Μας θέλουν όλους και όλες συνένοχους στο έγκλημα που ετοιμάζουν, μέσα στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ και του καπιταλιστικού δρόμου που μας έφερε έως εδώ.
Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ θα είναι εδώ για να ρίχνουν φως στο δρόμο που περπατούν αγκαλιασμένοι οι αγωνιστές της ζωής. Το ΚΚΕ φωτίζει το νου και την καρδιά, για να βρουν δύναμη οι λαοί να περπατούν μαζί, σε ένα δρόμο χωρίς εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους».
«Πολλοί άνθρωποι σήμερα του Πολιτισμού, των Τεχνών, νέοι και νέες αναζητούν απαντήσεις, νέες απαντήσεις. Δεν υπάρχει άλλος χώρος που μπορεί να συμβάλει, που μπορεί να δώσει πραγματικές απαντήσεις σε δύσκολα ερωτήματα, να ανοίξει έστω δρόμους αναζήτησης, από το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, που σχεδόν έναν αιώνα τώρα ανάδειξαν και αναδεικνύουν τα συμφέροντα των εργαζομένων σε όλους τους τομείς της ζωής συμπεριλαμβανομένης και της Τέχνης.
Το Κόμμα μας, ένα Μαρξιστικό - Λενινιστικό εργατικό κομμουνιστικό κόμμα, γνωρίζει ότι κάθε κοινωνία βασιζόμενη στην ταξική εκμετάλλευση παράγει δύο πολιτισμούς.
Στον καπιταλισμό, ο πολιτισμός, η φιλοσοφία, τα έθιμα, η τέχνη της αστικής τάξης είναι κυρίαρχα. Αυτοί που δουλεύουν και παράγουν τις υλικές ανάγκες της ζωής, οι εκμεταλλευόμενοι, παράγουν έναν πολιτισμό που είναι σε αντίθεση, αλλά την ίδια στιγμή δεν μπορεί παρά να επηρεάζεται από την άρχουσα τάξη.
Οταν η εργατική τάξη έρθει στην εξουσία, θα επανακτήσει τα πολιτιστικά χαρακτηριστικά του παρελθόντος και θα γίνει ο φυσικός κληρονόμος των θετικών παραδόσεων, δημιουργώντας βέβαια σε νέα, ανώτερη βάση τον πολιτισμό της νέας κοινωνίας της πραγματικής ελευθερίας.
Η Τέχνη είναι που καταγράφει την Ιστορία κάθε εποχής. Η Τέχνη είναι το νήμα που δένει τους ανθρώπους μεταξύ τους, δίνοντας το όραμα και τη συνειδητοποίηση ενός ευρύτερου ορίζοντα της κοινωνίας, της οποίας αποτελούν μέρος.
Στον καπιταλισμό, οι αστοί εκφράζουν τις αξίες της κοινωνίας που υπηρετούν και υπό αυτό το πρίσμα αντιμετωπίζουν και την Τέχνη.
Είναι χαρακτηριστικό τι έγραφε ο Ερεμπουργκ:
"Ποιος διαμαρτυρήθηκε για την ανηθικότητα του μυθιστορήματος του Φλομπέρ μαντάμ Μποβαρύ; Οι αστοί που σύχναζαν στους οίκους ανοχής, και το έβρισκαν πολύ του γούστου τους να έχουν και καμιά φιλεναδούλα. Ποιος, δεν πάει πολύς καιρός, ζήτησε να κατεβαστούν οι πίνακες του Μποτιτσέλι, γιατί λέει, οι πίνακες αυτοί διέφθειραν τη νεολαία; Γεροκολασμένοι συνδρομητές σε όλα τα εικονογραφημένα περιοδικά. Ποιος στην Αμερική οργίστηκε για τις ταινίες του Σαρλό, με την πρόφαση ότι είναι ανήθικες; Κλέφτες ολκής, γκάγκστερς, άνθρωποι που εκμεταλλεύονται εκατομμύρια άλλους ανθρώπους στις "μπίζνες" τους. Η ηθική του αστού είναι διπλή. Θέλει εκείνοι που δουλεύουν να τηρούν τις δέκα εντολές και μία ενδέκατη, επινοημένη από τον αστό: "Τίμα το χρήμα"! Οσο γι' αυτόν, αυτός δεν "φυλάσσει" παρά μόνο την ενδεκάτη εντολή γιατί είναι υπεράνω της κοινής ηθικής. Αυτός μπορεί να κλέβει, να ψεύδεται, να ζει σε ακολασία, να σκοτώνει. Στη σοσιαλιστική κοινωνία η διπλή ηθική προκαλεί τη γενική κατακραυγή.
Σε μας, κανείς τίμιος άνθρωπος δεν έχει ανάγκη από διπλή ηθική. Μια τέχνη που εξαπατά το λαό δεν ενδιαφέρει κανέναν".
Ο Ερεμπουργκ, ταυτόχρονα, κριτίκαρε αυστηρά την άποψη ότι η Τέχνη, οι συγγραφείς κ.λπ., πρέπει να παρουσιάζουν ιδεώδεις ανθρώπους, ιδεώδεις καταστάσεις. Πρέπει να δίνονται και με τις καλές, θετικές ιδιότητές τους, αλλά και με τις ελλείψεις, τις αδυναμίες τους, δίδασκε».
«Αλλωστε, την κοινωνία που οραματιζόμαστε δεν θα την χτίσουν ιδανικά μανεκέν, αλλά μέσοι άνθρωποι, καθημερινοί, ζωντανοί. Δεν χρειάζεται να μιμούμαστε ιδεώδεις ήρωες, κάποιους μακρινούς, άπιαστους. Το κύριο είναι το παράδειγμα των ανθρώπων, που δεν είναι απαλλαγμένοι από αδυναμίες, που τα λάθη τους και οι αδυναμίες τους τούς διδάσκουν. Οι νέοι και οι νέες θέλουν να μάθουν, όχι πώς μπορεί να γεννηθεί ένας ήρωας, αλλά πώς γίνεται κανείς τέτοιος. Γι' αυτό με ό,τι καταπιανόμαστε χρειάζεται σοβαρότητα, θέρμη, ανθρωπιά.
Καθώς η ζωή εξελίσσεται περίπλοκα, η ανθρώπινη αντίληψη και νόηση διευρύνονται και το επίπεδο της αισθητικής γίνεται δεκτικό στις νέες τάσεις και φόρμες. Οταν αυτά τα μέσα είναι επιτυχώς προσαρμοσμένα σε έναν αξιόλογο σκοπό, προσθέτουν μια νέα διάσταση στην τέχνη του κοινωνικού ρεαλισμού».
«Σήμερα, σε συνθήκες δύσκολες, αντεπανάστασης, συνολικής, γενικής υποχώρησης του εργατικού κινήματος διεθνώς, του κομμουνιστικού κινήματος, όπου έχει αδυνατίσει η επιρροή του ΚΚ, η γνώση, η μελέτη, η ετοιμασία δυνάμεων είναι όρος ύπαρξης και νέας ανόδου, κάτι το οποίο θα συμβεί και θα ξανασυμβεί στην πορεία της εξέλιξης.
Η διδασκαλία της πολιτιστικής κληρονομιάς του Κόμματος, ολόκληρων 96 χρόνων, μπορεί να στείλει εμπνευσμένα μηνύματα σε πολλές χιλιάδες ανθρώπους, νέους και νέες που δουλεύουν στις Τέχνες σήμερα.
Πολλές δεκαετίες τώρα, η αστική ιδεολογία στην Τέχνη επέχει θέση εντολής - κυρίαρχης γραμμής. Στο χέρι μας είναι συνεχώς να το αποκαλύπτουμε και αρκετοί και αρκετές που ανήκουν στη νέα γενιά, ψάχνουν σήμερα για μια κατεύθυνση, πού να προσανατολιστούν. Σημαντικό τμήμα διανοουμένων, καλλιτεχνών, όσο κι αν δεν έχει την πολιτιστική έκρηξη και τη μαζικότητα που γνώρισε στις δεκαετίες του 60' και του 70', συμβάλλουν σε αυτήν τη γνώση, την αντίσταση, τη σύγχρονη δημιουργία, τη σημερινή προσφορά, ταυτόχρονα, με το σεβασμό στην Ιστορία και την ταξική πείρα.
Δεκάδες καλλιτέχνες, συγγραφείς, μουσικοί, ηθοποιοί, κ.λπ., εμπνεύστηκαν από το Κόμμα στο διάβα των δεκαετιών, από το ίδιο το κίνημα, τον αγώνα, διαδήλωσαν για το δικαίωμα να είσαι πολιτισμένος εργάτης. Μουσικά συγκροτήματα, θεατρικά σχήματα, σκηνοθέτες, ποιητές, λογοτέχνες, συνθέτες, χορογράφοι, εικαστικοί, δούλεψαν, δημιούργησαν στις γειτονιές, στις πόλεις, στα εργοστάσια, στους τόπους δουλειάς, στις σχολές, κάποιοι έγιναν γνωστοί ευρύτερα, σε όλη τη χώρα, διεθνώς, χωρίς όμως να αφομοιωθούν από τη βιομηχανία θεάματος, που παράγει άβουλα όντα τραπεζικών λογαριασμών και υπηρέτες πλουτοκρατών».
«Ο Ναζίμ Χικμέτ επισήμαινε ότι πρέπει να κάνουμε Τέχνη που να γίνεται μια από τις αναγκαίες πηγές γνώσης της ζωής. Πάντα θύμιζε τι έγραφε η Κρούπσκαγια, στις αναμνήσεις της για τον Λένιν: ότι για τον Λένιν, η ρούσικη λογοτεχνία ήταν μία από τις πηγές της γνώσης της πραγματικότητας. Να γράφουμε ποιήματα, μυθιστορήματα, θεατρικά έργα, που να έχουν αυτή την αρετή, έλεγε.
Η Τέχνη έχει αναμφίβολα ευρύ πεδίο, αντανακλά πολλούς τομείς της ανθρώπινης ζωής και εμπειρίας. Την αγάπη για τη φύση, μπορεί να αναδεύει σκέψεις, αγωνίες, ερωτηματικά, μπορεί να εκφράζεται ανάλαφρα, ρομαντικά ή με ένταση, να είναι διακοσμητική και ευχάριστη, να γίνεται κραυγή για το δίκιο, να εκφράζει την οργή σε ένα θέατρο του δρόμου ή σε μια ραπ μελωδία.
Αλλά από όλες τις ποικιλομορφίες της, η Τέχνη αγγίζει το ύψιστο σημείο της όταν είναι κοινωνική και πολιτική. Ο διάσημος Μεξικάνος τοιχογράφος, ζωγράφος, Ντιέγκο Ριβέρα, συνήθιζε να λέει: "Αν δεν είναι προπαγάνδα δεν είναι τέχνη", όσο κι αν αυτό μπορεί όντως να ακούγεται ακραίο σε ορισμένους.
Ο Ενγκελς έλεγε ότι οι ποιητές προαισθάνονται το μέλλον. Αν όμως είναι ικανοί να προαισθάνονται το μέλλον, τότε μπορούν και να οσφραίνονται πολύ καλύτερα ακόμα και τα προβλήματα του παρόντος.
Η υψηλότερη διάσταση της δημιουργίας επιτυγχάνεται όταν το ταλέντο και η ταξική συνείδηση συναντώνται στο παρόν για να παράγουν "προπαγάνδα" για την οριστική απελευθέρωση του ανθρώπου. Δηλαδή, η καλλιτεχνική δημιουργία να γίνεται πράξη, να μετουσιώνεται σε σπέρμα ζωής για τους περισσότερους, κι έτσι να βγαίνει το μήνυμα της καταξίωσης του ανθρώπου.
Η καταξίωση που λέει ΝΑΙ στη ζωή, αντιστεκόμενη στο θάνατο.
Που λέει ΝΑΙ στην ελευθερία, αντιστεκόμενη στη δουλεία.
ΝΑΙ στην αλήθεια, αντιστεκόμενη στο σκοταδισμό και το παράλογο.
ΝΑΙ στη δικαιοσύνη, αντιστεκόμενη σε κάθε είδους αυταρχισμό και εκμετάλλευση.
ΝΑΙ στο μέλλον, αντιστεκόμενη στην οπισθοδρόμηση και την απαισιοδοξία.
Σε τελευταία ανάλυση, η Τέχνη που βρίσκεται σε συμπόρευση με τις κινητήριες δυνάμεις της Ιστορίας, αντιστεκόμενη στο τυφλό και το τυχαίο.
Ετσι ώστε να φτάσουμε στο σημείο της εξέλιξης της κοινωνίας, της ανθρωπότητας, στο σοσιαλισμό - κομμουνισμό, όπου θα πάρει πρακτικό βαθύτερο νόημα η ρήση του Γκόρκι "ηθική του μέλλοντος θα είναι η αισθητική".
Ο καπιταλισμός έχει μετατρέψει την Τέχνη σε όπλο επιβολής του στον πολιτισμό. Η επιλογή η δική μας, είναι η μετατροπή της Τέχνης σε ένα όπλο ενάντια στη σαπίλα του καπιταλισμού και την αστική επιρροή κι εδώ οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες έχουμε σημαντικό ρόλο να παίξουμε.
Και φτάνοντας στο τέλος αυτής της παρέμβασης σήμερα εδώ θα ήθελα να θυμίσω κάποια ιστορία διδακτική και για το σήμερα που έλεγε ο παλαίμαχος κομμουνιστής, Γιάννης Χαρατσίδης:
Κάποτε, τέλη της δεκαετίας του '50, πήρε ένα γράμμα από ένα νεαρό αγροτόπαιδο που του έλεγε ότι θέλει να γίνει ηθοποιός και ζητούσε να τον συμβουλέψει πώς. Του απάντησε, καθώς τον ήξερε πολύ καλά, και αυτόν και όλη την οικογένειά του, ότι αυτή είναι μια δύσκολη δουλειά, που θέλει ταλέντο, μόρφωση και εκπαίδευση και από ό,τι ξέρει εκείνος δεν καλύπτει αυτές τις απαιτήσεις. Ο νέος πικράθηκε φαίνεται και παραπονέθηκε σε συγγενείς του, λέγοντας:
-- Τι, ούτε να φιλάμε δεν ξέρουμε;
Αυτό μέχρι τότε είχε δει ή καταλάβει από τον κινηματογράφο, τον πρωταγωνιστή να φιλά την πρωταγωνίστρια. Μια παρεξήγηση που συνοδεύει όσους δεν έχουν το χάρισμα της αυτογνωσίας και της μετριοφροσύνης.
Τριάντα περίπου χρόνια μετά το παραπάνω περιστατικό, δηλαδή κάπου στη δεκαετία του '80, ένας επιμορφωτικός σύλλογος νέων ενός μεγάλου χωριού της Αττικής, παρεκάλεσε τον Γ. Χαρατσίδη να συμμετάσχει στην κριτική επιτροπή ενός ποιητικού διαγωνισμού που ο σύλλογος προκήρυξε ανάμεσα στα μέλη του. Στη συλλογή που τυπώθηκε και κυκλοφόρησε με τα καλύτερα ποιήματα του διαγωνισμού, προτάχθηκαν κρίσεις και σχόλια των μελών της επιτροπής.
Να τι είπε εκεί ο Χαρατσίδης:
"Οι νεοσσοί που δοκιμάζουν τα φτερά τους στον α' ποιητικό διαγωνισμό... να μην ξεχνούν ότι έχει και παραπάνω ύψη να πετάξουν, ότι η τέχνη είναι πολύ απαιτητική φίλη και ανάγκη, ότι το καλό γράψιμο περνάει μέσα από το πολύ και σωστό διάβασμα του προοδευτικού βιβλίου. Το καλό ψωμί γίνεται από καλό αλεύρι και καλό ζύμωμα και καλό φούρνο - ψήσιμο. Μην κουράζεσθε ποτέ να ζυμώνετε, να επεξεργάζεστε το υλικό σας. Κάτι βγάζει η μέλισσα και βάζει στο νέκταρ και το μετατρέπει σε μέλι. Στο νέκταρ της πραγματικότητας εάν δεν έχετε να βάλετε ταλέντο, δεν θα κάνετε τέχνη. Κάθε ήχος δεν είναι μελωδία. Ο ήχος έχει άλλες λειτουργίες, αλλά η μελωδία αιχμαλωτίζει. Μάθετε την ποιητική μουσική. Στην τέχνη δεν ισχύουν οι κανόνες της στατιστικής. Καλύτερα λίγα και καλά παρά πολλά και άσχημα".
Κι επειδή επρόκειτο για χωριό που έβγαζε καλό και πολύ κρασί να επισημάνουμε ότι: "Ο γλυκερός μούστος χωρίς ζύμωση δεν γίνεται ευφραντικό κρασί. Το πραγματικό υλικό, αν δεν ζυμωθεί με ευαισθησία και έμπνευση, δεν κάνει έργο τέχνης".
Ας κρατήσουμε αυτές τις σκέψεις, αυτά τα λόγια, αυτήν την πείρα».
«Ας μην επαναπαυόμαστε, να ψάχνουμε, να αναζητάμε συνεχώς νέους τρόπους επικοινωνίας με τη νεολαία, πλάι στους δοκιμασμένους, φροντίζοντας να έχουμε τη στέρεη άποψή μας και να τη μεταφέρουμε για προβληματισμό, με ανοικτό μυαλό, πλατιά σε όλους και όλες, όσοι θέλουν να βρεθούν μαζί μας, να δημιουργήσουμε, να αγωνιστούμε, να ομορφύνουμε τη ζωή μας.
Μέσα από τη μελέτη, το τραγούδι, τη μουσική, το θέατρο, το χορό, τον κινηματογράφο, τη ζωγραφική, τη χαρακτική, την ποίηση, τη λογοτεχνία.
Ας γίνει αυτό το Στέκι, που παραχώρησε το ΚΚΕ στην ΚΝΕ, κυψέλη δημιουργίας και ανάτασης για τους νέους και τις νέες.
Στην πορεία για το γιορτασμό των 100 χρόνων από την ίδρυση του ΚΚΕ και των 50 χρόνων από την ίδρυση της ΚΝΕ που συμπληρώνονται το 2018, ας δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας για να κάνουμε πράξη το σύνθημα των 100χρονων:
"Με το λαό για το σοσιαλισμό", διανθισμένο με το στίχο του μεγάλου κομμουνιστή ποιητή μας, Γιάννη Ρίτσου: "Σεμνή υπογραφή του λαού μας στις λεωφόρους του μέλλοντος".
Καλή δύναμη, νέες επιτυχίες σε όλους και όλες».
Πλούσια δράση της ΚΝΕ μπροστά στην 9η Μάη
Οπλο στο άνοιγμα των Οργανώσεων της ΚΝΕ είναι ο «Οδηγητής», που κυκλοφορεί με αφιέρωμα για τα 70 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών. Ακόμα, η ΚΝΕ θα κυκλοφορήσει ειδική ανακοίνωση για τους μαθητές, ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζει site αφιερωμένο στην 9η Μάη.
Επιπλέον, τα μέλη της ΚΝΕ πρωτοστατούν ώστε και μέσα στα σχολεία οι μαθητές να γνωρίσουν την πραγματική ιστορία, να τιμήσουν όσους έπεσαν στη μάχη ενάντια στο φασισμό. Σε δεκάδες σχολεία διοργανώνονται αντιφασιστικές συναυλίες, εκδηλώσεις με τη συμμετοχή εκπροσώπων της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, αντιφασιστικά αφιερώματα με φωτογραφίες, προβολή ταινιών κ.ά. Για παράδειγμα, με πρωτοβουλία του 15μελούς του Ζάννειου Σχολείου στον Πειραιά, στις 7 Μάη θα πραγματοποιηθεί συναυλία. Στη Σιβιτανίδειο με πρωτοβουλία του 15μελούς του 2ου ΕΠΑΛ θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση - συζήτηση στις 8 Μάη.
Στις γειτονιές της Αττικής οργανώνονται δεκάδες εκδηλώσεις, συζητήσεις, ιστορικοί περίπατοι, ενώ στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ οι Οργανώσεις της ΚΝΕ ετοιμάζουν εκθέσεις φωτογραφικού υλικού, προβολές βίντεο.
Η δραστηριότητα της ΟΠ Αττικής της ΚΝΕ θα κορυφωθεί στη μεγάλη εκδήλωση που διοργανώνει η ΚΕ του ΚΚΕ, το Σάββατο 9 Μάη, στις 20.00, στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, όπου θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.
Παράλληλα, Τομεακές Οργανώσεις της ΟΠ Αττικής προγραμματίζουν οργανωμένες επισκέψεις και ξεναγήσεις στις μεγάλες εκθέσεις που διοργανώνει το ΚΚΕ στα δημαρχεία Χαϊδαρίου και Καισαριανής.
Ενδεικτικά, για τις 3 Μάη οργανώνονται οι εξής εκδηλώσεις:
- Οι ΟΒ Αργυρούπολης και Γλυφάδας πραγματοποιούν ιστορικό περίπατο στην περιοχή «μπαρουταποθήκης» στη Βούλα.
- Οι μαθητικές ΟΒ Μπραχαμίου και Αλίμου πραγματοποιούν επίσκεψη στο Μουσείο Μακρονήσου.
- Οι μαθητικές ΟΒ Καλλιθέας πραγματοποιούν εκδήλωση για τη μάχη της Καλλιθέας στο «κάστρο» της οδού Μπιζανίου.
- Οι ΟΒ Θριασίου συμμετέχουν στο 2ο ιστορικό περίπατο που διοργανώνει η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ στα κατατόπια που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στα χρόνια της ΕΑΜικής Αντίστασης.
- Η ΤΟ Κέντρου πραγματοποιεί ιστορικό περίπατο στα Πετράλωνα, στην περιοχή των Σφαγείων.
- Οι ΟΒ Δάφνης και Υμηττού πραγματοποιούν επίσκεψη στο «κάστρο» του Υμηττού.
- Η ΤΟ του Βόρειου Τομέα πραγματοποιεί ιστορικό περίπατο στη Ν. Φιλαδέλφεια, με αφετηρία το Πνευματικό Κέντρο.
- Οι ΟΒ Ρέντη και Νίκαιας πραγματοποιούν ιστορικό περίπατο στο αμαξοστάσιο του ΟΣΕ που έγινε η μάχη της περιστρεφόμενης πλάκας.
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε χτες η ημερίδα του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ και του Τομέα ΑΕΙ - ΤΕΙ - Ερευνας της ΚΟ Αττικής
Η εκδήλωση εντάσσεται στο πλαίσιο της συνέχισης και επικαιροποίησης επεξεργασιών του Κόμματος, της αποτίμησης των νεότερων εξελίξεων. Αναδείχτηκε η πρόταση του ΚΚΕ για ουσιαστική αναβάθμιση, μέσα από την Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, στο πλαίσιο μιας πραγματικά φιλολαϊκής οικονομίας και της λαϊκής εξουσίας.
Αναφερόμενος στο περιεχόμενο της πρωτοβουλίας, ο Δημ. Κουτσούμπας τόνισε: «Ως Κόμμα, θεωρούμε ότι έχουμε ιδιαίτερη ευθύνη για το χώρο των Τεχνολογικών Ιδρυμάτων, καθώς εδώ συγκεντρώνεται ένα κομμάτι της σπουδάζουσας νεολαίας, που κατ' εξοχήν προέρχεται από τα λαϊκά στρώματα, είναι πολλοί οι σπουδαστές που ταυτόχρονα εργάζονται.
Δίνουμε προτεραιότητα, λοιπόν, στην παρέμβασή μας στα ΤΕΙ, όπως άλλωστε έχουμε διατυπώσει σε παλιότερες καμπάνιες ειδικά για το χώρο αυτό, αλλά και στις πρόσφατες πρωτοβουλίες και διαδικασίες του Κόμματος, στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη που πραγματοποιήσαμε για τη νεολαία το Δεκέμβρη του 2013, στο 11ο Συνέδριο που πραγματοποίησε η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας το Δεκέμβρη του 2014.
Η αναγκαιότητα της σημερινής ημερίδας πηγάζει από τη συναίσθηση αυτής της ιδιαίτερης ευθύνης και έρχεται να συνοψίσει και μια πείρα του Κόμματος και της ΚΝΕ, που προέκυψε βέβαια μέσα από τις επεξεργασίες και τα ντοκουμέντα του Κόμματος, αλλά και από τη συστηματική παρακολούθηση των εξελίξεων, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια στα ΤΕΙ» (Εκτενή αποσπάσματα από την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα στην ημερίδα θα δημοσιευθούν στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη»).
Το «άνοιγμα» της ημερίδας έκανε η Κέλλυ Παπαϊωάννου, μέλος του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ.
Σύντομο χαιρετισμό απηύθυνε ο πρόεδρος του ΤΕΙ, Μιχ. Μπρατάκος, ο οποίος αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στα προβλήματα υποχρηματοδότησης των ιδρυμάτων.
Ακολούθησαν οι εισηγήσεις για ζητήματα που αφορούν πλευρές της λειτουργίας των ΤΕΙ, ενώ στο τέλος της ημερίδας υπήρξαν και παρεμβάσεις συμμετεχόντων.
Η Μαρία Παραλίκα, καθηγήτρια του ΤΕΙ Αθήνας, στην ομιλία της αναφέρθηκε στα ζητήματα των συγχωνεύσεων και στα προγράμματα σπουδών. Σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι οι μεταβολές της ελληνικής Ανώτατης Εκπαίδευσης προσαρμόζονται στις εξελίξεις των επιστημών και νέων τεχνολογιών, υποτάσσονται όμως και στις ανάγκες ανάπτυξης ή συρρίκνωσης συγκεκριμένων τομέων παραγωγής, ανάλογα με τις εξελίξεις στην οικονομία. Παράλληλα, εξήγησε τους πολλαπλούς στόχους που έρχονται να καλύψουν τα νέα προγράμματα σπουδών, όπως παραγωγή αποφοίτων με πρόσκαιρες και αποσπασματικές γνώσεις, αποψίλωση των παρεχόμενων γνώσεων, άμεση εμπλοκή των επιχειρήσεων, διάθεση ζωτικού χώρου στα κολέγια, διευκόλυνση της προσπάθειας ενσωμάτωσης της νεολαίας και στοίχισης πίσω από τα συμφέροντα της αστικής τάξης.
Το ζήτημα των εργασιακών σχέσεων των διδασκόντων στα ΤΕΙ ήταν το θέμα της ομιλίας του ερευνητή Νίκου Αβραμίδη, που σημείωσε πως η σταθερή υποστελέχωση των ιδρυμάτων από μόνιμο επιστημονικό προσωπικό, η κάλυψη εκπαιδευτικών ωρών από ωρομίσθιους διαμόρφωσαν ένα καθεστώς απαράδεκτο σε εργασιακό επίπεδο αλλά και στην εμβάθυνση του επιστημονικού αντικειμένου. «Η συνέχιση τέτοιων σχέσεων εργασίας και η επιδείνωσή τους με την εισαγωγή των πανεπιστημιακών υποτρόφων, εκτός από τη μη αξιοποίηση ή, καλύτερα, απαξίωση ενός μεγάλου επιστημονικού προσωπικού συμβάλλει και στην ομηρία των ιδρυμάτων, τα οποία δεν μπορούν επί της ουσίας να κάνουν έναν ολοκληρωμένο προγραμματισμό λειτουργίας», είπε μεταξύ άλλων.
Στο τοπίο που διαμορφώνεται στην Ερευνα και στα προβλήματα ανάπτυξής της στα ΤΕΙ αναφέρθηκε ο καθηγητής του ΤΕΙ Αθήνας Γιάννης Κανδαράκης. Σημείωσε πως στο κεφαλαιοκρατικό σύστημα οι τομείς Ερευνας καθορίζονται με γνώμονα τη δυνατότητα επενδύσεων, το επιχειρηματικό κέρδος και όχι τις εξελίξεις των επιστημών και το κοινωνικό όφελος, αναφερόμενος στην ταχύτατη ιδιωτικοποίηση και σύνδεση της Ερευνας με τα συμφέροντα των επιχειρήσεων. Απαριθμώντας τα προβλήματα που στέκονται εμπόδιο στην ανάπτυξη αυτοδύναμης ερευνητικής δραστηριότητας στα ΤΕΙ, αναφέρθηκε στην έλλειψη δυνατότητας απονομής διδακτορικού διπλώματος, στο μικρό αριθμό των μελών του διδακτικού προσωπικού, στην έλλειψη ερευνητικών υποδομών.
Στην ανάγκη ανασύνταξης του φοιτητικού κινήματος αναφέρθηκε στην παρέμβασή του ο Σταύρος Σκουλλής, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ. «Σήμερα είναι ανάγκη να ανοίξει πλατιά σε κάθε εξάμηνο, τμήμα και σχολή η συζήτηση για το τι σπουδαστικό κίνημα χρειαζόμαστε (...) Το ερώτημα "για τα μονοπώλια ή για το λαό" βρίσκει και εδώ στην Εκπαίδευση και ειδικά στα ΤΕΙ, την ιδιαίτερη έκφρασή του, είναι στρατηγικό ζήτημα, ζήτημα κατεύθυνσης στο οποίο πρέπει να απαντήσει το σπουδαστικό κίνημα συνολικά», τόνισε μεταξύ άλλων. «Ως ΚΚΕ και ΚΝΕ πάντα είχαμε και συνεχίζουμε να έχουμε σταθερή δράση και προσανατολισμό στους χώρους των ΤΕΙ, γιατί γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι θέσεις και η πολιτική πρότασή μας είναι για τέτοια παιδιά, για παιδιά εργατικών - λαϊκών οικογενειών», σημείωσε.
Βήμα στην αλλαγή συσχετισμών στις 13 Μάη σημαίνει ότι οι φοιτητές την επόμενη μέρα από καλύτερη θέση θα μπορούν:
Προϋπόθεση για να γίνουν τα παραπάνω είναι να καταποντιστούν στις ερχόμενες εκλογές οι δυνάμεις της ΔΑΠ, που είναι 1η δύναμη πανελλαδικά, και τα απομεινάρια της ΠΑΣΠ. ΔΑΠ και ΠΑΣΠ είναι οι παρατάξεις που υποστηρίζουν την αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική πολιτική της ΕΕ «απ' όπου κι αν εφαρμόζεται». Θέλουν τους συλλόγους μας νεκροζώντανους και τους φοιτητές όχι απλά θεατές, αλλά υπερασπιστές της αντιλαϊκής πολιτικής. Θέλουν συλλόγους ανοργάνωτους, συμβιβασμένους, με τους φοιτητές να απέχουν από τις μαζικές διαδικασίες. Οι φοιτητές και οι σπουδαστές που έχουν πάνω από το κεφάλι τους τη ΔΑΠ στις σχολές τους μπορούν να αξιοποιήσουν την εμπειρία τους.
Την ώρα που μας έχουν αφαιρέσει πλήρως το δικαίωμα στη σταθερή δουλειά πάνω στο αντικείμενο που σπουδάζουμε, η ΔΑΠ διαφημίζει τα προγράμματα «τζάμπα» εργασίας για να ξεχάσουμε μια και καλή τι σημαίνει μόνιμη και σταθερή δουλειά.
Την ίδια στιγμή που οι αντιλαϊκές κατευθύνσεις της ΕΕ μας στερούν την επιστημονική γνώση και ειδίκευση, η ΔΑΠ διοργανώνει διάφορα σεμινάρια ανά την Ελλάδα δίνοντας ψευτοπιστοποιητικά παρακολούθησης. Για να συνηθίσει από τώρα ο φοιτητής να μαζεύει σκόρπιες γνώσεις ανάλογα με το τι χρειάζεται η αγορά εργασίας και να μη διεκδικεί όλη η απαιτούμενη επιστημονική γνώση να του παρέχεται στις προπτυχιακές σπουδές.
Τη στιγμή που η ναζιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή πραγματοποιεί δολοφονικές επιθέσεις, όπως η δολοφονία του Π. Φύσσα, όπως η επίθεση σε συνδικαλιστές του ΚΚΕ στο Πέραμα και οι δεκάδες επιθέσεις κατά μεταναστών, εργατών, αντιφασιστών, η ΔΑΠ κάνει πλάτες στη Χρυσή Αυγή στις σχολές: Με αφορμή τη δίκη των ναζιστών, στους Ηλεκτρολόγους Μηχανικούς στην Πάτρα ψήφισε κατά σε ψήφισμα καταδίκης της Χρυσής Αυγής, ενώ σε άλλες σχολές έλεγε ότι «δεν μπορούμε να πούμε από τώρα ότι η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση».
Μεγάλη προσοχή χρειάζεται από κάθε φοιτητή και η συζήτηση που έχει ανοίξει αυτό το διάστημα γύρω από το ζήτημα των καταλήψεων σε ΕΚΠΑ και Νομική. Είναι ενέργειες που δεν έχουν καμία σχέση με τους συλλόγους μας, με το φοιτητικό και το ευρύτερα λαϊκό κίνημα. Αυτή η κατάσταση δίνει αφορμή για τη συκοφάντηση των αγώνων μας, των διεκδικήσεών μας ως φοιτητών, και δίνει αφορμή στις δυνάμεις καταστολής να επέμβουν στις σχολές μας. Ανοίγει την όρεξη στη ΔΑΠ να πλασάρει τη λογική της για τις «ανοιχτές σχολές». Η ΔΑΠ, όταν μιλάει για ανοιχτές σχολές, θέλει τα ιδρύματά μας να είναι ανοιχτά στις επιχειρήσεις, στις εργολαβίες, στις δεσμεύσεις των κυβερνήσεων στην ΕΕ. Θέλει να παρεμβαίνουν οι εισαγγελείς και τα ΜΑΤ. Ομως το φοιτητικό κίνημα πρέπει να τους χαλάει αυτήν τη σούπα, να έχει στον προσανατολισμό του να τα βάλει με τις παραπάνω κατευθύνσεις.
Είναι τουλάχιστον υποκριτικό να μιλάει για ανοιχτές σχολές η πολιτική δύναμη που έχει οδηγήσει σε υπολειτουργία ή σε κλείσιμο μια σειρά σχολές και Τμήματα. Αλήθεια, ποιος στήριξε το σχέδιο «Αθηνά»; Ποιος στήριξε την υποχρηματοδότηση, με αποτέλεσμα εργαστήρια να υπολειτουργούν, με σοβαρές ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό, που έχει οδηγήσει στο να μην πραγματοποιούνται μαθήματα;
Μόνο η αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος μπορεί να δώσει απάντηση σε «κουκουλο - ομάδες» και σε ενέργειες που καμία σχέση δεν έχουν με το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα και αξιοποιούνται για τη συκοφάντηση των αγώνων μας και την όξυνση της καταστολής.
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι φοιτητικοί σύλλογοι που αντιστέκονται, δεν προσκυνάνε, ούτε χειροκροτούνε την αντιλαϊκή πολιτική και τις κατευθύνσεις της ΕΕ.
Ολοι εμείς που βιώνουμε τα ίδια προβλήματα, μοιραζόμαστε τις ίδιες ανησυχίες, κάνουμε όνειρα για το μέλλον μας, είμαστε από την ίδια πλευρά.
Μαζί είμαστε πιο δυνατοί! Μαζί μπορούμε να μετρήσουμε βήμα στην αλλαγή των συσχετισμών των συλλόγων μας! Μαζί μπορούμε να ξηλώσουμε τους πλασιέ των επιχειρήσεων από τα Διοικητικά Συμβούλια.
Να καταδικαστεί παντού και με όλους τους τρόπους η ΔΑΠ, η παράταξη της ΝΔ που στηρίζει την αντιλαϊκή πολιτική «απ' όπου κι αν έρχεται».
Να δυναμώσουμε τη συλλογική διεκδίκηση για τις σπουδές και τη ζωή που μας αξίζουν, για την αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, με περισσότερους αγωνιστές στα ΔΣ, με ψήφο στην «Πανσπουδαστική Κ.Σ.» στις 13 Μάη.
«Κόκκινο ποτάμι, μαύρο πρόβατο», Τουρκία 1967, ταινία μυθοπλασίας μεγάλου μήκους. Σενάριο Ναζίμ Χικμέτ - Λιτφί Ακάντ, σκηνοθεσία Λιτφί Ακάντ. Πρωταγωνιστεί ο Γιλμάζ Γκιουνέι.
«Ορατόριο για τον Ναζίμ Χικμέτ» Τουρκία 2005, κινηματογραφημένη μουσική παράσταση από το αρχαίο θέατρο της Ασπένδου. Μουσική Φαζίλ Σάι, απαγγελία Γκέντζο Ερκάλ, διεύθυνση ορχήστρας Ιμπραήμ Γιαζιτζί και άλλοι 200 συντελεστές.
Οι προβολές πραγματοποιούνται στον κινηματογράφο «Αλκυονίς» (Ιουλιανού 42 - 46, Πλ. Βικτώριας).