Γρηγοριάδης Κώστας

• Για το περιβάλλον: Νομοθέτηση του χωροταξικού σχεδιασμού που μεταβάλλει τη χώρα σε ένα απέραντο ...ξενοδοχείο και εμπορευματοποιεί όλα τα φυσικά οικοσυστήματα. Ολοκλήρωση του Εθνικού Κτηματολογίου με την επιβολή τριπλών χαρατσιών στο λαό, αλλά και με την αντιεπιστημονική οριοθέτηση των δασών, με αποτέλεσμα τον αποχαρακτηρισμό μέχρι και του 30% του δασικού μας πλούτου. Μέτρα για τις κλιματικές αλλαγές με την προώθηση του εμπορίου ρύπων κατ' επιταγήν της ΕΕ, που ενισχύει την κερδοσκοπία του κεφαλαίου και φέρνει νέα χαράτσια για το λαό. Πολιτική για τους υδάτινους πόρους με στόχο την ιδιωτικοποίηση των φορέων διαχείρισης και την επιβολή υδρομέτρων στους αγρότες. Ξεπούλημα των ελεύθερων χώρων, με πρώτη και καλύτερη την οικοπεδοποίηση του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού.
• Για τα Δημόσια Εργα: Ολοκλήρωση των «συμβάσεων παραχώρησης», με τις οποίες παραδίδονται οι οδικοί άξονες της χώρας σε δύο ουσιαστικά επιχειρηματικούς ομίλους, που θα υποχρεώσουν το λαό σε λίγα χρόνια να πληρώνει μέχρι και πενταπλάσια διόδια. Ολοκλήρωση των έργων που συγχρηματοδοτεί η ΕΕ, από τα οποία λείπουν όσα ενισχύουν την ασφάλεια του λαού, όπως της αντισεισμικής θωράκισης, της αντιπλημμυρικής προστασίας.

Οπως είναι φυσικό, με τέτοιες αντιλαϊκές προτεραιότητες, μόνο το μεγάλο κεφάλαιο δικαιούται να είναι ικανοποιημένο. Ο λαός, όπως απέδειξε και στις εκλογές, δε «μασάει»...

Ο νεοεκλεγείς βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ, αρθρογράφος της «Ελευθεροτυπίας», Π. Κοροβέσης, σε συνέντευξή του στα «ΝΕΑ» του Σαββάτου, ερωτηθείς για την Παιδεία απαντά επί λέξει: «Εγώ είμαι με το φινλανδικό σύστημα Παιδείας. Να έχουμε μια καλή Δημόσια Παιδεία και αν θέλει κάποιος να την ανταγωνιστεί, ας το κάνει, δε με πειράζει. Ο Προυντόν, ο μέγας αναρχικός, ο οποίος παραπονιόταν ότι ο Μαρξ του είχε κλέψει τις ιδέες του, ήταν υπέρ των τραπεζών. Σου λέει, αφού λέμε ατομική ελευθερία δεν μπορούμε να το εμποδίσουμε. Το θέμα είναι ο κοινωνικός έλεγχος, δεν μπορούμε όμως να δώσουμε στο κράτος το ρόλο του παντογνώστη».

Ωραίο! Δηλαδή τι να καταλάβουμε τώρα; Οτι ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ είναι με τον Προυντόν; ΄Η ότι τον επικαλείται για να πει αυτό που πάνε να συγκαλύψουν στο ΣΥΡΙΖΑ, ότι δε μιλούν για κατάργηση του ιδιωτικού τομέα στην εκπαίδευση; Γιατί μπορεί να φωνασκούν μεν ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, αλλά συμφωνούν με τη συνύπαρξη δημόσιου - ιδιωτικού τομέα στην εκπαίδευση. Απλά λένε πως θέλουν ένα καλό δημόσιο. Τώρα βεβαίως από «μοντέλο», περί ορέξεως κολοκυθόπιτα ή ...φινλανδικό με ολίγο Προυντόν!!!

Κατάργηση των «προνομιακών όρων συνταξιοδότησης» που ισχύουν σε ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων, ειδικά στο δημόσιο τομέα. Χορήγηση επιδομάτων ή επιπλέον άδειας σε όσους αποφασίσουν να εργάζονται πλέον των 35 ωρών τη βδομάδα και «ενθάρρυνση» της «εθελούσιας» παράτασης του εργάσιμου βίου πέρα από την ηλικία των 65 χρόνων. Επιπλέον, δόθηκε εντολή στον υπουργό Εργασίας να αρχίσει «διάλογο» με τους κοινωνικούς εταίρους». Οχι, οι παραπάνω εξαγγελίες δεν έγιναν από την κυβέρνηση της ΝΔ, αν και θα μπορούσαν να γίνουν, δεν είναι ούτε εξαγγελίες από μια «μελλοντική» κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, της μιας ή της άλλης εκδοχής. Πρόκειται για τα σχέδια του Γάλλου Προέδρου Ν.Σαρκοζί για το συνταξιοδοτικό και τα εργασιακά. Αυτή η ταύτιση με όσα γίνονται και όσα εξαγγέλλονται και στην Ελλάδα δεν είναι καθόλου τυχαία. Οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που προωθούνται στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχουν τον ίδιο εμπνευστή, που είναι το ευρωπαϊκό κεφάλαιο και εντάσσονται στη μεγάλη παγκόσμια επιχείρηση της πλουτοκρατίας να αποκαθηλώσει δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων, να απογυμνώσει και να κατεδαφίσει το ασφαλιστικό σύστημα και τις εργασιακές σχέσεις, ώστε να μην υπάρχουν φραγμοί και εμπόδια στην αδηφάγο λαιμαργία της.

Εσπευσαν όλοι να «χαιρετίσουν» τη «νίκη της δημοκρατίας», τις αντεπαναστάσεις στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Εκτοτε, «μαύροι» όλοι οι αριθμοί που αφορούν τις χώρες αυτές: Ανεργία, φτώχεια, εξαθλίωση, άστεγοι, τοξικομανείς, αρρώστιες, εμπόριο λευκής σαρκός...

Το ίδιο εξοργιστικά είναι και τα πρόσφατα στοιχεία, που εξέδωσε, σε έκθεσή της, η UNICEF, για τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και την Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών (πρώην σοβιετικές Δημοκρατίες). Σύμφωνα με αυτά, υπάρχουν περίπου 2,4 εκατομμύρια «απόντα παιδιά» πρώτης σχολικής ηλικίας, τα οποία θα έπρεπε να βρίσκονται στο σχολείο, αλλά δεν πηγαίνουν, και σχεδόν 12 εκατομμύρια «απόντα παιδιά» από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Δηλαδή, «περισσότερα από 14 εκατομμύρια παιδιά φτάνουν στην ενηλικίωση κάθε χρόνο χωρίς κανενός είδους δημόσια εκπαίδευση ή σχολικό δίπλωμα, ενώ πρόκειται για μια περιοχή ευρέως γνωστή στο παρελθόν για τα υψηλά ποσοστά πρόσβασης, την ποιότητα και την ισότητα στην εκπαίδευση», σημειώνεται στην έκθεση. Κι όταν οργανισμοί, όπως η UNICEF, αναγκάζονται να μνημονεύσουν το σοσιαλισμό που εφαρμόστηκε, σημαίνει ότι η κατάσταση είναι πολύ «μαύρη». Κι η σύγκριση - φυσικά - αναπόφευκτη...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τα επιτεύγματα αυτά της επιστήμης όμως απευθύνονται μόνο σε όσα ζευγάρια έχουν να πληρώσουν απ' την τσέπη τους, αφού οι μέθοδοι αυτές είναι πανάκριβες και κοστίζουν περίπου 3.000 ευρώ. Η πολιτική παράδοσης στους ιδιώτες της Υγείας έχει μετατρέψει την αγωνία των 250.000 - 300.000 υπογόνιμων ζευγαριών στην Ελλάδα να αποκτήσουν παιδί, σε πεδίο ανεξέλεγκτης δράσης των ιδιωτών και άγριας οικονομικής εκμετάλλευσης. Ετσι, στην Ελλάδα γίνονται 12.000 - 15.000 κύκλοι εξωσωματικής γονιμοποίησης, το 90% από ιδιωτικά κέντρα τα οποία λειτουργούν χωρίς να έχουν αδειοδοτηθεί.

Ομως το υπουργείο Υγείας, αντί να αναλάβει την ευθύνη για τη δημιουργία δημόσιων κέντρων εξωσωματικής γονιμοποίησης που θα λειτουργούν με 100% χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, και να γίνεται αυτή η διαδικασία αποκλειστικά δωρεάν, προκρίνει την κάλυψη των εξόδων για την εξωσωματική από τα ασφαλιστικά Ταμεία. Δηλαδή, πάλι με τα λεφτά των εργαζομένων.

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η Α. Διαμαντoπούλου επιχείρησε να υποστηρίξει ότι οι αντιλαϊκές και αντιδραστικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ είναι «θέσεις που εκφράζουν τη σύγχρονη Αριστερά». Η ίδια, όμως, ούτε αυτόν τον ισχυρισμό της δεν μπόρεσε να στηρίξει, αφού αμέσως μετά, εμφανίζοντας το «όραμά» της για τη «σύγχρονη Αριστερά», υποστήριξε ότι το ΠΑΣΟΚ θα βγει από την κρίση, αν επιλέξει τις «πολιτικές επιλογές» των «Εργατικών στη Βρετανία»(!) και το «ενδιαφέρον παράδειγμα ανασύνθεσης της κεντροαριστεράς στην Ιταλία»...

Πρότεινε, δηλαδή, τη συνέχιση με ακόμα πιο έντονους ρυθμούς της νεοφιλελεύθερης πολιτικής του ΠΑΣΟΚ στα «βήματα» του Τ. Μπλερ και του Ρ. Πρόντι. Μια πολιτική, που στηρίχτηκε στην προώθηση της «στρατηγικής της Λισαβόνας» και των μεταρρυθμίσεων με ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση, στις εργασιακές σχέσεις, στην ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου. Στην ακόμα παραπέρα πρόσδεση στο άρμα των ιμπεριαλιστών. Αυτή η πολιτική εκφράζει τη ...«σύγχρονη Αριστερά», σύμφωνα με την Α. Διαμαντοπούλου, η οποία πιθανόν είναι επηρεασμένη από την πρόσφατη συμμετοχή της στη λέσχη Μπίλντεμπεργκ...

Οσοι από τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ τρέφουν ψευδαισθήσεις ότι τάχα μπορεί να κάνει «στροφή προς τα αριστερά», ασφαλώς θα απογοητεύτηκαν, διαβάζοντας ή ακούγοντας τις προτάσεις των ηγετικών στελεχών του. Τίποτα το αριστερό ή φιλολαϊκό δεν προκύπτει από τις τοποθετήσεις τους. Η αρθρογραφία, οι ομιλίες τους διακρίνονται από τη σκόπιμη γενικολογία και αοριστολογία και τις κενές περιεχομένου έννοιες και λέξεις. Πουθενά δε διαφοροποιούνται από το πρόγραμμά τους και την πολιτική τους και επί της ουσίας από την πολιτική της ΝΔ. Αντίθετα, πολλά είναι εκείνα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που εμφανίζονται πανέτοιμα για να σπρώξουν το κόμμα τους «μπροστά», ανταποκρινόμενα «στις επιταγές των καιρών», πράγμα που απλά σημαίνει πιο δυναμική προσαρμογή στους σχεδιασμούς των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού. Με άλλα λόγια, η ευαγγελιζόμενη «νέα αλλαγή», όλα συνηγορούν ότι θα είναι μια αλλαγή σε αντιδραστικότερη κατεύθυνση, ανεξάρτητα από τη ρητορική που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ψηφοθηρία και το ποιος θα είναι στο τιμόνι του κόμματος. Η πράξη είναι κριτήριο της αλήθειας και στη βάση αυτή πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους ψηφοφόροι του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

«Πιο σίγουρη» θεωρεί τη νέα κυβέρνηση της ΝΔ ο Γ. Αλογοσκούφης, παρά την οριακή αυτοδυναμία στη Βουλή. «Θεωρώ ότι έχουμε πολύ μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση», επεξηγεί σε χτεσινή συνέντευξή του στην «Απογευματινή».

Προφανώς, ο υπουργός Οικονομίας αντλεί «σιγουριά» από τη στήριξη του ΣΕΒ, των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων προς την κυβέρνηση. Γι' αυτό σπεύδει να δώσει το σινιάλο για την ολομέτωπη επίθεση αρχίζοντας από το Ασφαλιστικό. Η έκπληξη όμως θα είναι όλη δική του.

Στην υπηρεσία του μοντέλου επιχειρηματικής «ανάπτυξης» των καμένων περιοχών, που επαγγέλλονται η κυβέρνηση και μερίδες του μεγάλου κεφαλαίου, μπαίνουν και διάφορες ...ευαίσθητες λεγόμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ). Σε αυτό το πλαίσιο η τράπεζα HSBC ανακοίνωσε «συνεργασία» με τη WWF Hellas, προκειμένου -λένε - να υποστηρίξουν μια σειρά από ενέργειες που «στοχεύουν στο σχεδιασμό για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος στις πληγείσες περιοχές». Το τέτοιο ενδιαφέρον τους έχει να κάνει με το «χρώμα του χρήματος», με τις μπίζνες και τις συμπράξεις κράτους και μεγάλου κεφαλαίου πάνω στα καμένα.

Και, βέβαια, η όποια οικολογική σαλάτα δεν μπορεί να συγκαλύψει, πολύ περισσότερο να ακυρώσει την εγκληματική πολιτική τους σε βάρος του περιβάλλοντος.