• Κλαδικές Οργανώσεις Αττικής της ΚΝΕ: Τίμησαν τον κομμουνιστή συνδικαλιστή Μήτσο Παπαρήγα
• Τηλεργασία: Η πείρα των εργαζομένων ξεσκεπάζει το απατηλό περιτύλιγμα εργοδοσίας - κυβέρνησης
• Ιδρυση Σωματείου Μισθωτών και Ασκούμενων Δικηγόρων: Σημαντικό βήμα για την οργάνωση και την ενίσχυση της πάλης στον κλάδο
• Σωματεία - Ενώσεις Εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία: Καταγγέλλουν τις τεράστιες ελλείψεις, αποκαλύπτουν το παραμύθι περί «θωράκισης του ΕΣΥ»

Από την ιδρυτική Γενική Συνέλευση

Η ώριμη αυτή πρωτοβουλία αποτελεί κορύφωση της δράσης της Επιτροπής Αγώνα Μισθωτών Δικηγόρων, που έδρασε στον κλάδο όλο το προηγούμενο διάστημα, προετοιμάζοντας τις συνθήκες για το τωρινό βήμα.

Στην ιδρυτική συνέλευση παραβρέθηκε και χαιρέτισε ο Αντώνης Αντανασιώτης, μέλος του ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Στην παρέμβασή του μεταξύ άλλων τόνισε ότι πέρα από τη σημασία του για τους μισθωτούς δικηγόρους, η συγκρότηση του σωματείου θα συμβάλει στην αφύπνιση και των αυτοαπασχολούμενων με χαμηλά εισοδήματα, δυναμώνοντας μια πιο αποφασιστική συμπόρευση με το εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Ακολούθησε χαιρετισμός από τον Ηλία Τσιμπουκάκη, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, που αναφέρθηκε στην ανάλογη πείρα από τον κλάδο του, όπου η αντίστοιχη προσπάθεια ξεκίνησε με περίπου 100 εργαζόμενους και σήμερα το σωματείο αγκαλιάζει μερικές χιλιάδες.

Οι χαιρετισμοί ολοκληρώθηκαν με την παρέμβαση του Σπύρου Τσούνη, μέλους του ΔΣ του Συλλόγου Φοιτητών Νομικής Αθήνας, που στάθηκε στην ανάγκη κοινού αγώνα για σύγχρονες σπουδές και παρεμπόδιση της αποσύνδεσης πτυχίου - επαγγέλματος.

Την κεντρική εισήγηση έκανε ο Αλέξανδρος Μίχας, μισθωτός δικηγόρος και μέλος της Επιτροπής Αγώνα Μισθωτών Δικηγόρων.

Ακολούθησαν ζωντανή συζήτηση και μεταφορά πείρας τόσο από την κατάσταση στον κλάδο όσο και από την αγωνιστική δράση του προηγούμενου διαστήματος, ενώ κατατέθηκαν και προτάσεις για τους άξονες δράσης τους επόμενους μήνες.

Από τους περισσότερους ομιλητές επισημάνθηκε πως η μαζικότητα της ιδρυτικής συνέλευσης επιβεβαιώνει την ανάγκη ύπαρξης σωματείου για τον μεγάλο αριθμό μισθωτών και ασκούμενων δικηγόρων που στοιβάζονται στα μεγάλα δικηγορικά γραφεία. Ενδεικτική ήταν η αναφορά ομιλήτριας που επικαλέστηκε στοιχεία της Ενωσης Δικηγορικών Εταιρειών, η οποία συγκροτήθηκε για να εκφράσει τα συμφέροντα των μελών της απέναντι στους έμμισθους δικηγόρους, που αναγνωρίζει ότι υπάρχουν κατ' ελάχιστον 5.000 μισθωτοί στον κλάδο. Στην πραγματικότητα, βέβαια, ο αριθμός που υποκρύπτεται από άλλες συγκαλυμμένες εργασιακές σχέσεις είναι ακόμα μεγαλύτερος.

Κοινός τόπος των ομιλητών ήταν η αντιπαράθεση με το περιβόητο επιχείρημα του «συνεργάτη», που επικαλείται η μεγαλοεργοδοσία για μην αποδώσει ακόμα και τα ελάχιστα εργασιακά δικαιώματα στους μισθωτούς δικηγόρους.

Οπως ανέφερε χαρακτηριστικά μια ομιλήτρια, «είμαστε εργαζόμενοι γιατί από την αμοιβή μας εξαρτάται ο βιοπορισμός μας. Λογοδοτούμε κάθε μέρα στο αφεντικό, ζούμε με το άγχος της αξιολόγησης. Η ζωή μας δεν είναι αμερικάνικη ταινία, όπου στο τέλος της ημέρας όλοι μαζί πίνουμε το ποτό μας και λέμε τις εμπειρίες μας...».

Αντίστοιχα, μισθωτός δικηγόρος που πρόσφατα απολύθηκε από μεγάλη δικηγορική εταιρεία επισήμανε ότι «πίσω από την επίκληση της συνεργασίας θέλουν να κρύψουν τις απολύσεις, να μην μας καταβάλλεται καμία αποζημίωση. Μένουμε ξεκρέμαστοι χωρίς κανένα εισόδημα».

Αναφέρθηκε επίσης η πείρα της κινητοποίησης της Επιτροπής Αγώνα για την ανάκληση των απολύσεων των δυο μισθωτών δικηγόρων από την Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου (ΕΤΑΔ ΑΕ), με μεγάλο αριθμό εργαζομένων από όλα τα τμήματα να παίρνει την ανακοίνωση, να συζητά και να συμμετέχει στην κινητοποίηση, που δείχνει ότι η αγωνιστική δράση, την οποία καλείται να ενισχύσει το Σωματείο, μπορεί να κερδίσει την εκτίμηση των μισθωτών δικηγόρων και άλλων συνάδελφων στους χώρους δουλειάς.

Στη συζήτηση αποτυπώθηκε επίσης η δραματική επιδείνωση των συνθηκών εργασίας μετά την εκδήλωση της πανδημίας.

Οπως ανέφερε μισθωτή δικηγόρος, «έχουμε δεκάδες καταγγελίες τώρα με τον κορονοϊό. Καταγράφονται πάμπολλα παραδείγματα μονομερών αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις, μειώσεις μισθών, προσπάθεια συμψηφισμού με το επίδομα των 600 ευρώ».

Ταυτόχρονα, όμως, με τη συμβολή της δράσης της Επιτροπής Αγώνα, μέσα στην ένταση της εργοδοτικής επίθεσης ήταν περισσότεροι οι μισθωτοί δικηγόροι που συνειδητοποίησαν την ανάγκη οργάνωσης. «Ενας κόσμος ψάχνει κάπου να ακουμπήσει, από αυτή τη σκοπιά η συγκρότηση σωματείου έρχεται να καλύψει ένα κενό που υπήρχε», επισημάνθηκε σχετικά.

Ενα άλλο θέμα που αναδείχθηκε, είναι η ακόμα χειρότερη κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενες μητέρες στον κλάδο, όπως και η ανάγκη να ασχοληθεί με τα ζητήματα αυτά το νεοσύστατο σωματείο. «Αρνούνται να τους δώσουν άδεια λοχείας και επίδομα τέκνων. Σε συναδέλφισσα απαίτησαν να αφήσει το παιδί της δύο μηνών και να επιστρέψει στην εργασία. Οταν αυτή το αρνήθηκε, της πρότειναν άδεια άνευ αποδοχών», επισήμανε ομιλήτρια στη συνέλευση. Και πρόσθεσε: «Πολλές συναδέλφισσες όταν πάνε για να βρουν δουλειά, τους ρωτούν αν έχουν σκοπό να μείνουν έγκυες, ενώ σε άλλες δεν τους αναγνωρίζουν το δικαίωμα στο επίδομα τοκετού»...

Για τους ασκούμενους δικηγόρους οι συνθήκες δουλειάς δεν είναι καλύτερες. Ενας ομιλητής ανέφερε χαρακτηριστικά: «Καμία σχέση με αυτά που μας έλεγαν στη σχολή για "δυνατό πτυχίο" και ότι θα βρούμε όλες τις πόρτες ανοιχτές. Το "αμερικανικό όνειρο" δεν πατάει στην πραγματικότητα. Σήμερα επικρατούν τα εξαντλητικά ωράρια, οι μισθοί χαρτζιλίκι... Ψέμα είναι και το επιχείρημα ότι η πρακτική άσκηση είναι "για την τριβή με το επάγγελμα", γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι οι ασκούμενοι κάνουν τη λάντζα».

Παράλληλα, οι ασκούμενοι δικηγόροι έρχονται αντιμέτωποι με όλο και πιο απαιτητικές εξετάσεις, που λειτουργούν ως φίλτρο ξεκαθαρίσματος για ακόμη μεγαλύτερο αριθμό αποφοίτων μετά το πτυχίο, ενώ η επιχειρούμενη ίδρυση σχολής δικηγορίας συμβάλλει στην πλήρη αποσύνδεση του πτυχίου από το επάγγελμα.

Οπως επισημάνθηκε και στη συνέλευση, απέναντι σε όλες αυτές τις εξελίξεις ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθήνας βάζει πλάτες στα συμφέροντα των μεγάλων δικηγορικών εταιρειών. Αρνείται την ύπαρξη εξαρτημένης εργασίας, αναμασά τα περί «συνεργατών» και κάνει λόγο για... δισεπίλυτα νομικά ζητήματα.

«Δεν μαζευτήκαμε εδώ απλά για να διεκδικήσουμε έναν καλύτερο μισθό, αγωνιζόμαστε για να ζούμε σαν άνθρωποι. Ναι, να προάγουμε την επιστήμη και την ίδια μας τη ζωή», ανέφερε ένας μισθωτός δικηγόρος εκφράζοντας το γενικό αίσθημα των συγκεντρωμένων.

Οι βασικές διεκδικήσεις του νέου σωματείου είναι η κατοχύρωση μέσα από Συλλογική Σύμβαση Εργασίας κατώτατου μισθού και ασφαλιστικής κάλυψης, σταθερά ωράρια εργασίας, αναγνώριση του δικαιώματος σε επίδομα αδείας, αποζημίωση απόλυσης, άδεια μητρότητας, κατάργηση της άσκησης, με μόνη προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος να είναι το πτυχίο.

Παράλληλα, μερικές από τις προτάσεις που κατατέθηκαν ήταν για την οργάνωση καμπάνιας εγγράφων, για συγκρότηση επιτροπής γυναικών και ασκούμενων δικηγόρων κ.ά.

Η συνέλευση ολοκληρώθηκε με την ψήφιση των άρθρων του Καταστατικού, την εκλογή προσωρινής διοίκησης και άνοιγμα καταλόγου ιδρυτικών μελών, ενώ όπως διαπιστώθηκε και στο κλείσιμο της διαδικασίας, μέσα από τη μαζική συνέλευση και την ίδρυση του Σωματείου αποδεικνύεται ότι υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός μισθωτών και ασκούμενων δικηγόρων που είναι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν συλλογικά τα εργασιακά τους δικαιώματα σε σύγκρουση με την εργοδοσία.

Μέσα από ταμπλό παρουσιάστηκαν στιγμές από την Ιστορία του εργατικού κινήματος στον Βόλο

Με αυτόν τον τρόπο έστειλαν μήνυμα ότι οι αιματηροί αγώνες της εργατικής τάξης στη χώρα μας τις δεκαετίες του '30 και του '40, στους οποίους ο Μήτσος Παπαρήγας πρωτοστάτησε μαζί με χιλιάδες άλλους αλύγιστους αγωνιστές, αποτελούν οδηγό για τη δράση των νέων κομμουνιστών.

Στον χώρο της εκδήλωσης, στην πλατεία Ελευθερίας, υπήρχαν ταμπλό που είχαν ετοιμαστεί από την ΚΟ Μαγνησίας του ΚΚΕ, παρουσιάζοντας στιγμές από την Ιστορία του εργατικού κινήματος στον Βόλο.

Η εκδήλωση άνοιξε με ομιλία του Βασίλη Μεταξά, Γραμματέα της ΤΕ Μαγνησίας του ΚΚΕ, ο οποίος υπογράμμισε: «Ο σύντροφος Μήτσος Παπαρήγας στη ζωή του, ζωή ανιδιοτελούς προσφοράς στην υπόθεση της εργατικής τάξης, ζωή σκληρών ταξικών αναμετρήσεων, έζησε όλες τις καμπές της ταξικής πάλης, έζησε και πρωτοστάτησε τόσο σε μη επαναστατικές όσο και σε επαναστατικές συνθήκες στη χώρα μας. Η περίοδος εκείνη, που περιλαμβάνεται στον Α' τόμο του Δοκιμίου Ιστορίας του Κόμματός μας, είναι πολύτιμη και αξίζει να τη μελετάμε με κάθε ευκαιρία».

Από την εκδήλωση

Αποτυπώνοντας την αφοσίωση του Μ. Παπαρήγα στην υπόθεση της εργατικής τάξης, την αδιαλλαξία απέναντι στον ταξικό εχθρό, ο ομιλητής αναφέρθηκε σε χαρακτηριστικές πλευρές της δράσης του: Το μοίρασμα προκηρύξεων ανάμεσα στους φαντάρους και η δημιουργία πυρήνων κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής εκστρατείας, η δράση στα συνδικάτα και στους εργατικούς αγώνες τα χρόνια μετά τον πόλεμο. Δράση που έως και το 1944 «κόστισε» στον Μήτσο Παπαρήγα 13 χρόνια και 8,5 μήνες καταδίκες σε φυλακή και 2,5 χρόνια καταδίκες σε εξορία. Η περίοδος μετά τη μάχη του Δεκέμβρη του 1944, όπου παρά την κρατική τρομοκρατία εις βάρος των κομμουνιστών οι ταξικές δυνάμεις παίρνουν απόλυτη πλειοψηφία στο Εργατικό Κέντρο Βόλου, εκλέγοντας ταυτόχρονα τον Μήτσο Παπαρήγα πρόεδρό του και αντιπρόσωπο στο Συνέδριο της ΓΣΕΕ.

«Το παράδειγμα χιλιάδων συντρόφων όπως ο Μήτσος Παπαρήγας μάς διδάσκει πώς να είσαι πρωτοπόρος, αλύγιστος...»

Παίρνοντας το λόγο, ο Αντώνης Κωσταδήμας, μέλος του Γραφείου Περιοχής Αττικής της ΚΝΕ, σημείωσε μεταξύ άλλων:

«Τα μέλη της ΚΝΕ διδασκόμαστε και εμπνεόμαστε από τη μελέτη της Ιστορίας του Κόμματός μας. Παλεύουμε καθημερινά να αποκτήσουμε πολύπλευρες ικανότητες, να βελτιωνόμαστε, να μελετάμε, να δουλεύουμε συλλογικά, κοντά και μέσα στη νεολαία της εργατικής τάξης, στις ίδιες αγωνίες, στα ίδια προβλήματα, προσπαθώντας να ανεβαίνει το επίπεδο συνείδησης των νέων που παρεμβαίνουμε, να μπαίνουν στον αγώνα περισσότεροι.

Από την πορεία μέσα στον Βόλο, σε σημεία αναφοράς για την πάλη των εργατών

Κάθε μέλος της ΚΝΕ πρέπει να είναι ηγέτης, καθοδηγητής στο χώρο του, δίπλα στους συναδέλφους του, ακούραστος, ψύχραιμος, αδιάλλακτος με τον ταξικό αντίπαλο. Οσο δύσκολη και αν είναι η καθημερινότητα που ζούμε, όσο ακίνητα κι αν φαίνονται τα πράγματα, ένας νέος άνθρωπος, ένας νέος επαναστάτης, ένα μέλος της ΚΝΕ παίρνει δύναμη από το ότι η κοινωνία είναι επιστημονική νομοτέλεια να αλλάξει και θα αλλάξει, παίρνει κουράγιο από τους συντρόφους του, γεμίζει με ελπίδα όσο μελετάει την εκατοντάχρονη πορεία του ΚΚΕ, γεμάτη παραδείγματα σαν τον σύντροφο Μήτσο Παπαρήγα».

Με το τέλος των ομιλιών ο Θανάσης Βογιατζής, στέλεχος του ΚΚΕ, δημοσιογράφος - ερευνητής, παρουσίασε βασικά σημεία αναφοράς εκείνης της περιόδου.

Ξεκίνησε με την πλατεία Ελευθερίας, όπου έγινε και το μεγάλο συλλαλητήριο του λαού του Βόλου, οργανωμένο από το ΕΑΜ και την ΕΠΟΝ στις 6 Αυγούστου του 1943, ενάντια στην κάθοδο των Βουλγάρων στη Θεσσαλία. Σε αυτό το μέρος παράλληλα, τα ΕΑΣΑΔ και οι Γερμανοί κρεμούσαν την περίοδο της Κατοχής αγωνιστές.

Επόμενος σταθμός η διασταύρωση των οδών Ιωλκού και Αλεξάνδρας, όπου λειτουργούσαν οι ομώνυμες φυλακές, την περίοδο της Κατοχής μέχρι και το τέλος του Εμφυλίου.

Συνέχισε με το καπνεργοστάσιο Ματσάγγου, ένα από τα ιστορικά εργοστάσια της πόλης, όπου τον Μάη - Ιούνη του 1936 πραγματοποιήθηκε σε αυτό αλλά και σε όλα σχεδόν τα εργοστάσια μια από τις μεγαλύτερες απεργίες στην ιστορία της πόλης.

Επειτα η διασταύρωση της οδού Δημητριάδος, στη συμβολή με την οδό Αγ. Νικολάου, όπου τα ξημερώματα στις 2 Ιούνη 1936 η Χωροφυλακή είχε στημένο το πολυβόλο που σκότωσε τον 30χρονο ραπτεργάτη Ν. Μπουμπαγιατζή και τραυμάτισε πολλούς άλλους εργαζόμενους.

Τέλος, το πρώην κτίριο καπναποθηκών Παπαστράτου, όπου συνεδρίαζε το Εκτακτο Στρατοδικείο την περίοδο 1947-1949.

Αμέσως μετά την παρουσίαση, σχηματίστηκε μια μαχητική πορεία που πέρασε από τα παραπάνω σημεία, με τους ΚΝίτες και τις ΚΝίτισσες να φωνάζουν συνθήματα όπως «Ενας αιώνας αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία», «Ολοι στον αγώνα για των αστών την ήττα, όρκος στη μνήμη του Μήτσου Παπαρήγα».

Απέναντι στους σχεδιασμούς κυβέρνησης και εργοδοσίας για μονιμοποίηση και γενίκευση της τηλεργασίας, τα σωματεία προχώρησαν σε κοινό ψήφισμα - ανακοίνωση στο οποίο καταγράφεται η εμπειρία από τη μέχρι τώρα εφαρμογή αυτού του αντεργατικού καθεστώτος, ενώ ταυτόχρονα καλούν σε συντονισμένο αγώνα ενάντια στο νομοσχέδιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση και σε συγκέντρωση στο κέντρο της Αθήνας εάν έρθει το νομοσχέδιο στη Βουλή.

Τα συνδικάτα διεκδικούν:

• Να καταργηθούν οι αντεργατικές διατάξεις και οι ΠΝΠ που περιλαμβάνουν και την τηλεργασία. Καμία σκέψη για μονιμοποίησή της.
• Η επιστροφή στους χώρους δουλειάς να ολοκληρωθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα, τηρώντας τις αποστάσεις, εξασφαλίζοντας κατάλληλους χώρους και με όλα τα απαραίτητα μέτρα. Να υπάρχει γιατρός Εργασίας σε μόνιμη βάση.
• Να θεωρηθούν άκυρες οι απολύσεις που έγιναν στις συνθήκες της πανδημίας.
• Σταθερό και συνεχές ωράριο, 7ωρο - 5ήμερο, να καταργηθούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, καμία διευθέτηση του χρόνου εργασίας, σαφής διάκριση εργάσιμου - μη εργάσιμου χρόνου.
• Αποκλειστικά δημόσιες, δωρεάν, αναβαθμισμένες δομές στήριξης της οικογένειας (βρεφονηπιακοί σταθμοί, Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών και ΑμεΑ, μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων, «Βοήθεια στο Σπίτι» κ.ά.).

Το ψήφισμα - ανακοίνωση, για το οποίο η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται, υπογράφουν μέχρι στιγμής τα εξής Σωματεία: Εργαζομένων Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής Αττικής (ΣΕΤΗΠ), Εργαζομένων Χρηματοπιστωτικού Αττικής, Λογιστών Ελεγκτών Αττικής (ΕΛΕΠΑ), Εργαζομένων «Mellon», Εργαζομένων «First Data», ΠΑΣΕ «Wind», Εργαζομένων «Vodafone - 360 Connect», Εργαζομένων «Cosmote - eValue», Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση Αττικής «O Βύρων», Eργαζομένων «Αθηναϊκής Ζυθοποιίας», Εργαζομένων Ενέργειας, Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αθήνας, Εργαζομένων Φαρμάκου Αττικής.

Από τη σύσκεψη των συνδικάτων

Το παραπάνω βασικό συμπέρασμα αναδείχθηκε μέσα από την πλούσια πείρα και τα ζωντανά παραδείγματα που μετέφεραν εργαζόμενοι στη σύσκεψη συνδικάτων της Αττικής την Παρασκευή 17/7, κατά την οποία πάρθηκαν αποφάσεις ενίσχυσης και συντονισμού της πάλης ενάντια στο αντεργατικό καθεστώς της τηλεργασίας και ενάντια στο νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να φέρει η κυβέρνηση στη Βουλή για τη μονιμοποίησή του και τη γενίκευσή του.

Την πρωτοβουλία για τη σύσκεψη πήραν τα κλαδικά Συνδικάτα Εργαζομένων Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής Αττικής (ΣΕΤΗΠ), Εργαζομένων Χρηματοπιστωτικού Αττικής και Ελεγκτών - Λογιστών Περιφέρειας Αττικής (ΕΛΕΠΑ), ενώ σε αυτή συμμετείχαν επίσης επιχειρησιακά σωματεία από τους τρεις αυτούς κλάδους, καθώς και εκπρόσωποι από συνδικάτα άλλων κλάδων.

Μέσα από τις παρεμβάσεις τους στη σύσκεψη, οι εκπρόσωποι των σωματείων ανέδειξαν μια σειρά χαρακτηριστικές πλευρές της πείρας των εργαζομένων από τη μέχρι σήμερα εφαρμογή της τηλεργασίας και τις επιπτώσεις της σε βάρος όλης της ζωής των εργαζομένων.

«Από την πείρα που αντλήσαμε αυτούς τους μήνες, έχουμε βγάλει κάποια πρώτα συμπεράσματα και καταλαβαίνουμε πολύ καλά πού το πάνε, τι θέλουν να πετύχουν με τη νομιμοποίηση και μονιμοποίηση αυτής της μορφής εργασίας», ανέφερε στην εισήγησή της η Εφη Χαλιού, πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων Χρηματοπιστωτικού Αττικής.

«Πρώτο συμπέρασμα», τόνισε, «είναι ότι η τηλεργασία καταργεί κάθε διάκριση ανάμεσα στον εργάσιμο και μη εργάσιμο χρόνο. Υπάρχουν δεκάδες καταγγελίες εργαζομένων, που μιλούν για 12ωρη εργασία, δουλειά τα Σαββατοκύριακα, αργά το βράδυ. Δεν ήταν λίγες οι φορές που έπαιρναν στα κινητά τους οι προϊστάμενοι για να τσεκάρουν μες στη νύχτα κάποιο mail που τους έστειλαν ή κάποιοι τους έκαναν και παρατήρηση που δεν απάντησαν σε mail που τους έστειλαν αρκετές ώρες μετά τη λήξη του συμβατικού ωραρίου. Και όταν τους έλεγαν οι συνάδελφοι ότι ήταν εκτός ωραρίου, η απάντηση ήταν "αυθόρμητη": "Ε, απ' το σπίτι σου σου είπα να απαντήσεις!"».

Με την πανδημία, πρόσθεσε, οι μεγαλοεργοδότες βρήκαν την ευκαιρία να κατοχυρώσουν μια σειρά από αντεργατικά μέτρα που παρουσιάστηκαν ως έκτακτα και τώρα μονιμοποιούνται, όπως είναι και η τηλεργασία, ενώ σημείωσε ότι για τον ίδιο σκοπό εταιρείες δίνουν σήμερα χρήματα για να προπαγανδίσουν με καμπάνιες τα «καλά της τηλεργασίας», για να περάσουν το απατηλό μήνυμα «τι τυχερός που είσαι που δουλεύεις από το σπίτι» και ότι «η τηλεργασία είναι το αύριο».

Σε αυτό το πλαίσιο, όπως πρόσθεσε η Αλεξάνδρα Καπαρού, πρόεδρος της Ενωσης Λογιστών - Ελεγκτών Περιφέρειας Αττικής, «οι εργοδότες προβάλλουν μια σειρά από "πλεονεκτήματα" της τηλεργασίας και προσπαθούν να προσδώσουν μια αίσθηση πλήρους ελευθερίας μιλώντας ακόμα και για "ιδανικές εργασιακές συνθήκες". Οπου ακούς βέβαια πολλές "ελευθερίες" από τους εργοδότες, κράτα και μικρό καλάθι...».

Αποδομώντας αυτήν την επιχειρηματολογία των εργοδοτών, σημείωσε: «Μας λένε ότι "αλλάζει απλά ο χώρος από τον οποίο δουλεύεις", όμως στην πλειοψηφία των περιπτώσεων οι εργαζόμενοι επωμίζονται το κόστος της μετατροπής του σπιτιού σε εργασιακό χώρο, κόστος από το οποίο απαλλάσσονται οι εργοδότες, όπως σταδιακά θα απαλλαχθούν από τα ενοίκια των γραφείων που θα αδειάσουν από εργαζόμενους».

Οπως αναδείχθηκε και από τη συζήτηση, ενώ ο εργοδότης μειώνει τα λειτουργικά του κόστη, οι εργαζόμενοι καλούνται να πληρώνουν ξανά και ξανά για τις ανάγκες της εργασίας τους (τεχνικό εξοπλισμό, ίντερνετ, φωτισμό, ανατομική καρέκλα, θέρμανση κ.λπ.).

«Μας λένε ότι "ο χρόνος εργασίας δεν αλλάζει"», πρόσθεσε η Αλ. Καπαρού, «αλλά οι εργαζόμενοι υποχρεώνονται επί της ουσίας να είναι διαρκώς διαθέσιμοι στην εργοδοσία 24 ώρες τη μέρα, 7 μέρες τη βδομάδα, με μικρότερα διαλείμματα και απλήρωτες υπερωρίες» πρόσθεσε, σημειώνοντας για παράδειγμα ότι «από τις πρώτες κιόλας μέρες εφαρμογής της τηλεργασίας, μια από τις μεγαλύτερες ελεγκτικές του κλάδου, η PwC, κάλεσε ένα ολόκληρο τμήμα 150 ατόμων σε Call (τηλεδιάσκεψη) Κυριακή, στις 5 το απόγευμα...».

Επιπλέον, «την ώρα που η εργοδοσία μάς λέει προκλητικά ότι "δεν περίμενε να λειτουργήσει τόσο καλά η τηλεργασία", έχει ξεκινήσει ήδη να παίρνει μέτρα για την καλύτερη εφαρμογή της μέσα από "νέες" - "σύγχρονες" μεθόδους ασφυκτικού ελέγχου και αξιολόγησης των εργαζομένων, με εφαρμογή χρονομέτρου της εργασίας, με εταιρικά κινητά σε όλους τους εργαζόμενους, για να εξασφαλίζει ότι θα είναι stand by 24 ώρες το 24ωρο και να είναι πιο εύκολος ο έλεγχός τους».

Εξίσου χαρακτηριστικά, η Αλ. Καπαρού σημείωσε: «Μας λένε ότι "από το σπίτι ο εργαζόμενος συνδυάζει καλύτερα όλα τα καθήκοντά του", συναδέλφισσες μητέρες όμως, με μικρά παιδιά, μας έλεγαν πως κατέληγαν να δουλεύουν 6 με 8 το πρωί, κάποιες ώρες το μεσημέρι και από τις 10 το βράδυ μέχρι τα ξημερώματα που το παιδί έχει κοιμηθεί...».

Αντίστοιχη πείρα από τον κλάδο του Φαρμάκου μετέφερε εκ μέρους του κλαδικού Συνδικάτου ο Βαγγέλης Τζίμας.

«Στο Φάρμακο η τηλεργασία αφορά κυρίως τους εργαζόμενους στα γραφεία και την ιατρική ενημέρωση», σημείωσε, τονίζοντας ότι αυτό «αποτελεί επιδίωξη της εργοδοσίας από το παρελθόν».

«Πρόκειται για μετατροπή του σπιτιού σε φυλακή», πρόσθεσε, «ακόμη και αυτοί που το έβλεπαν θετικό στην αρχή, τώρα μας παίρνουν τηλέφωνο και μας ρωτάνε "τι να κάνουμε". Μας λένε ότι... νιώθουν ενοχές ακόμα και για το διάλειμμα που κάνουν. Γενικεύεται ο χαφιεδισμός. Η εργοδοσία ελέγχει τα πάντα, μονιμοποιεί εργαλεία για τον έλεγχο της δουλειάς. Την ίδια ώρα, στον κλάδο του Φαρμάκου, παρότι εταιρείες αύξησαν τα κέρδη τους στην πανδημία, έχουν ήδη γίνει 40 με 50 απολύσεις με το επιχείρημα του περάσματος στην "ψηφιοποίηση της εργασίας". Κάποιοι άλλοι εργαζόμενοι παραιτήθηκαν λόγω σωματικής και κυρίως ψυχικής εξάντλησης».

Μια άλλη παράμετρος που αναδείχθηκε από τον κλάδο των ελεγκτικών εταιρειών είναι το ζήτημα της διασφάλισης των προσωπικών δεδομένων που διαχειρίζονται οι εργαζόμενοι. «Μας καθιστούν υπεύθυνους για την προστασία προσωπικών δεδομένων που πλέον θα είναι καταχωρημένα στους υπολογιστές που θα έχουμε στα σπίτια μας», σημείωσε η Αλ. Καπαρού. «Μάλιστα, είναι τόσο προκλητικοί που μας λένε πως θα πρέπει να προστατεύσουμε τα προσωπικά δεδομένα από ανθρώπους που ζούμε στο ίδιο σπίτι. Αλήθεια, τι θα περιλαμβάνει μια σύμβαση εμπιστευτικότητας που θα κληθούν εργαζόμενοι να υπογράψουν, όταν τα στοιχεία των εταιρειών βρίσκονται στο σπίτι τους; Ποιος θα είναι υπεύθυνος σε μια περίπτωση κλοπής ηλεκτρονικού εξοπλισμού ή hacking;».

Στο θέμα αυτό στάθηκε και η Μαρία Κουραφάνη, γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων στη «Mellon», σημειώνοντας ότι πρόκειται για ένα ζήτημα που ήδη εργαζόμενοι το έχουν πληρώσει στο παρελθόν. Τόνισε επίσης ότι με την τηλεργασία σε έναν κλάδο όπως το Χρηματοπιστωτικό, όπου απαιτούνται λεπτοί χειρισμοί, η έλλειψη προσωπικής επαφής του εργαζόμενου με τον προϊστάμενό του δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την εργασία και αυξάνει το άγχος των εργαζομένων.

«Υπήρξαν περιπτώσεις που ενημερωθήκαμε για απολύσεις συναδέλφων μια και δυο μέρες αφότου έγιναν, καθώς απολύθηκαν χωρίς να βρίσκονται στο χώρο εργασίας, αλλά δουλεύοντας από το σπίτι», επισήμανε η Ολγα Κολιούση, γραμματέας του ΣΕΤΗΠ, αναδεικνύοντας μια ακόμα σημαντική πτυχή των επιπτώσεων της τηλεργασίας, το γεγονός δηλαδή ότι βάζει πρόσθετα εμπόδια στη συλλογική οργάνωση και δράση των εργαζομένων, καλλιεργεί την αποξένωσή τους.

«Η τηλεργασία», τόνισε, «δεν μπαίνει μπροστά μόνο ως "τυράκι" για την περαιτέρω διάλυση των εργασιακών σχέσεων, αλλά και για την απαξίωση των σωματείων και της συνδικαλιστικής δράσης». Επισήμανε μάλιστα ότι μέσα από την τηλεργασία ανοίγει πιο εύκολα ο δρόμος για νέα χτυπήματα στη ζωντανή συνδικαλιστική δράση των εργαζομένων, όπως με τη σχεδιαζόμενη επιβολή ηλεκτρονικής ψηφοφορίας στα συνδικάτα και τη μετατροπή τους σε «σωματεία - ηλεκτρονικές διευθύνσεις», που θα λειτουργούν μακριά και έξω από τους χώρους δουλειάς.

Στο ζήτημα της λειτουργίας των σωματείων αναφέρθηκε μεταξύ άλλων και ο Κώστας Σφακιανάκης από το επιχειρησιακό σωματείο της «First Data», αναδεικνύοντας την ανάγκη να αξιοποιηθεί κάθε τρόπος επικοινωνίας των συνδικάτων με τους εργαζόμενους ακόμα και σε καθεστώς τηλεργασίας.

Αποτυπώνοντας χαρακτηριστικές πλευρές αυτής της κατάστασης, η οποία μάλιστα συνδυάζεται με το τζογάρισμα της υγείας του λαού για τα κέρδη του κεφαλαίου, με το εντεινόμενο πετσόκομμα των ήδη ξεχειλωμένων υγειονομικών πρωτοκόλλων στον Τουρισμό, στις Μεταφορές κ.α. σε συνθήκες διεθνούς αύξησης της εξάπλωσης της πανδημίας, ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει σήμερα ενδεικτικά καταγγελίες: Για τα τεράστια προβλήματα στο «Θριάσιο» Νοσοκομείο, στα οποία αντανακλώνται τα προβλήματα όλων των νοσοκομείων της Αττικής. Για τα αντίστοιχα προβλήματα των νοσοκομείων σε νησιά, όπως η Κεφαλονιά και η Λευκάδα, που καλούνται αυτήν την περίοδο με τον Τουρισμό να καλύψουν πολλαπλάσιο κόσμο χωρίς καμία ουσιαστική ενίσχυση. Για τις τεράστιες ελλείψεις στον τομέα της διακομιδής ασθενών, μέσα από το παράδειγμα της Αίγινας.

Τα σοβαρότατα προβλήματα που εντοπίζονται στο νοσοκομείο, με υπολειτουργία κλινικών και τμημάτων, εντατικοποίηση για τους υγειονομικούς και αδυναμία παροχής υψηλού επιπέδου περίθαλψης, αναδεικνύει το Σωματείο Εργαζομένων Νοσοκομείου «Θριάσιο».

Ενδεικτική είναι η μεγάλη αύξηση του χρόνου αναμονής για χειρουργικές επεμβάσεις, λόγω των ελλείψεων σε νοσηλευτικό και βοηθητικό υγειονομικό προσωπικό. Στο «Θριάσιο» ο χρόνος αναμονής για τα γενικά χειρουργικά περιστατικά φτάνει τους 6 μήνες, για τα ορθοπεδικά ξεπερνά τους 8. Παρόμοιοι είναι οι χρόνοι αναμονής στις υπόλοιπες χειρουργικές ειδικότητες, ενώ οι εργαζόμενοι στα Χειρουργεία και στο Αναισθησιολογικό έχουν δεκάδες χρωστούμενες μέρες ανάπαυσης.

«Λόγω των ελλείψεων», προσθέτει το Σωματείο, «οι εργαζόμενοι στα Χειρουργεία και στο Αναισθησιολογικό έχουν δεκάδες χρωστούμενες ημέρες ανάπαυσης, ενώ η χρόνια καταπόνηση, λόγω της φύσης της εργασίας, σε συνδυασμό με τις αλλεπάλληλες βάρδιες (απόγευμα - πρωί - νύχτα), έχει σαν αποτέλεσμα την επιβάρυνση της υγείας των συναδέλφων».

Επιπλέον, το Σωματείο καταγγέλλει ότι 6 μήνες μετά την έναρξη της πανδημίας παραμένουν και οι ελλείψεις σε Μέσα Ατομικής Προστασίας.

«Ακόμα και στη ΜΕΘ υπάρχουν ελλείψεις, ακόμα και σε γάντια», τονίζει και απαιτεί άμεση έκδοση προκήρυξης για την κάλυψη των μεγάλων ελλείψεων με μόνιμο προσωπικό και τη μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων με ελαστικές εργασιακές σχέσεις.

Οπως επισημαίνει, μάλιστα, την ίδια ώρα που ακόμα και στους ανεπαρκέστατους οργανισμούς οι κενές οργανικές θέσεις στα νοσοκομεία ξεπερνούν τις 30.000 και οι πραγματικές ανάγκες είναι πολύ μεγαλύτερες, αντιμέτωποι με τον κίνδυνο απόλυσης είναι πάνω από 18.000 χιλιάδες εργαζόμενοι με ελαστικές εργασιακές σχέσεις (επικουρικοί, μέσω ΟΑΕΔ και ΕΟΔΥ, με συμβάσεις έργου και ορισμένου χρόνου) οι οποίοι καλύπτουν κρίσιμες ανάγκες και αναπληρώνουν ένα σημαντικό μέρος των μεγάλων ελλείψεων.

Ταυτόχρονα, στο έδαφος των τεράστιων ελλείψεων, «απογειώνεται» η εντατικοποίηση σε βάρος των υγειονομικών, με τους εργαζόμενους να καταγγέλλουν απειλές και εκβιασμούς από διοικήσεις.

Χαρακτηριστικά, όπως καταγγέλλει η Ομοσπονδία Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ), στην Κεφαλονιά ο διοικητής «προσπαθεί να εκβιάσει την μοναδική αναισθησιολόγο του νοσοκομείου να εφημερεύει καθημερινά όλο το μήνα»!

«Με έγγραφό του ο κ. Μεσσάρης προς την συνάδελφο» καταγγέλλει η ΟΕΝΓΕ, «ισχυρίζεται ότι αν η συνάδελφος αρνηθεί να εφημερεύει 24 ώρες το 24ωρο για 30 συνεχόμενες μέρες το μήνα, είναι ανήθικο εκ μέρους της και "τυχόν λανθασμένη αντιμετώπιση περιστατικού θα είναι δική της υπαιτιότητα". Μάλιστα "προτρέπει" την συνάδελφο να εφαρμόσει την ισχύουσα νομοθεσία»...

«Πού το είδε γραμμένο ότι είναι "υποχρεωμένη" η μία και μοναδική αναισθησιολόγος να εφημερεύει 24 ώρες το 24ωρο για 30 συνεχόμενες μέρες το μήνα, μέχρι να φιλοτιμηθεί η κυβέρνηση να προσλάβει γιατρούς; Γνωρίζει ή δε γνωρίζει ότι αν η συνάδελφος πραγματοποιεί εφημερίες ετοιμότητας καθημερινά, τότε μετά τις 20 του μήνα η αποζημίωση των εφημεριών θα έχει υπερβεί το μισθό της και σύμφωνα με το νόμο δεν πρόκειται να πληρωθεί το σύνολο των εφημεριών;» είναι τα χαρακτηριστικά ερωτήματα που θέτει η ΟΕΝΓΕ, αναδεικνύοντας τις τεράστιες ευθύνες και των κυβερνήσεων για την εκρηκτική κατάσταση στα νοσοκομεία και των διοικήσεων που προσπαθούν να φορτώσουν αυτές τις ευθύνες στους εργαζόμενους.

Και ξεκαθαρίζει: «Είναι πρόκληση να λένε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι είμαστε ανήθικοι επειδή αρνούμαστε να εφημερεύουμε non stop χωρίς ξεκούραση και να θέσουμε σε κίνδυνο τους ασθενείς. Ανήθικη είναι η πολιτική που εφαρμόζουν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις και η οποία αντιμετωπίζει την υγεία του λαού σαν κόστος και πανάκριβο εμπόρευμα, για να θησαυρίζουν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Δική τους υπαιτιότητα είναι το γεγονός ότι: Ενα ολόκληρο νοσοκομείο στηρίζεται σε μία και μοναδική αναισθησιολόγο. Οι δημόσιες μονάδες Υγείας στενάζουν κάτω από το βάρος των ελλείψεων σε προσωπικό».

«Αντί να αξιοποιήσουν τον χρόνο που κερδήθηκε την περίοδο της πανδημίας και να στελεχώσουν τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας με όλο το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό, έκαναν ελάχιστες προσλήψεις συμβασιούχων, που μόλις φτάνουν για να αναπληρώσουν τα κενά, λόγω των συνταξιοδοτήσεων και των απολύσεων των συμβασιούχων. Η προσπάθειά τους είναι να καλύψουν τα κενά με την εντατικοποίηση και την εξουθένωση των υγειονομικών, με μπαλώματα και μετακινήσεις προσωπικού», επισημαίνει η ΟΕΝΓΕ.

Η Ομοσπονδία απαιτεί από τη διοίκηση του Νοσοκομείου Κεφαλονιάς να αποσύρει το απαράδεκτο έγγραφο, να γίνουν άμεσα όλες οι αναγκαίες ενέργειες για την επαρκή στελέχωση του Αναισθησιολογικού Τμήματος με μόνιμο ιατρικό προσωπικό, να στελεχωθεί άμεσα το νοσοκομείο με όλο το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό.

Λίγο πιο βόρεια, στη Λευκάδα, πριν από ένα χρόνο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε εγκαινιάσει σε πανηγυρικό τόνο το Νοσοκομείο Λευκάδας... «ξεχνώντας» να εξασφαλίσει και το απαιτούμενο προσωπικό.

Ενα χρόνο μετά, η κυβέρνηση της ΝΔ διατηρεί στο ακέραιο τα κενά και την υποχρηματοδότηση του νοσοκομείου, και ο Σύλλογος Εργαζομένων Νοσοκομείου Λευκάδας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την οριακή κατάσταση.

Οπως καταγγέλλει, η Παθολογική Κλινική νοσηλεύει εκτός από παθολογικά περιστατικά και πνευμονολογικά, νευρολογικά, αιματολογικά, γαστρεντερολογικά, λόγω ανυπαρξίας αντίστοιχων κλινικών, τα οποία περιστατικά «βλέπουν» δύο μόνιμοι γιατροί και μία επικουρική!

Το πρόβλημα οξύνθηκε με τις καλοκαιρινές άδειες και σήμερα ένας και μόνο γιατρός καλύπτει την Παθολογική, αλλά έχει στην ευθύνη του και τα Επείγοντα, το τακτικό παθολογικό ιατρείο, την κλινική Covid, τη διαχείριση των ύποπτων κρουσμάτων που προσέρχονται στο νοσοκομείο και τη διεκπεραίωση των σοβαρών περιστατικών που χρήζουν διακομιδής και νοσηλείας σε άλλα τριτοβάθμια νοσοκομεία.

«Για όλα αυτά εφημερεύει μόνος του, με έναν αγροτικό ανειδίκευτο γιατρό, καθώς δεν εφημερεύουν κάθε μέρα άλλες ειδικότητες (π.χ. πνευμονολόγος, νευρολόγος, γαστρεντερολόγος) που είναι μονήρεις. Στα δε Επείγοντα, για 8 μέρες το μήνα εφημερεύει μαζί με ένα γενικό γιατρό που ανήκει στο Κέντρο Υγείας Βασιλικής και τον έχουν κάνει "μπαλάκι" μεταξύ νοσοκομείου και Κέντρου Υγείας. Η μοναδική παθολόγος γιατρός, όπως και άλλοι συνάδελφοί της, έχει φτάσει στα όρια της ψυχικής και σωματικής της κατάρρευσης, μιας και δουλεύει ανελλιπώς χωρίς ξεκούραση», καταγγέλλει ο Σύλλογος. Η δε «λύση» που επιλέχτηκε και εδώ είναι η μετακίνηση του μοναδικού παθολόγου από το ΠΕΔΥ (πρώην ΙΚΑ) Λευκάδας.

«Την ίδια ώρα που συμβαίνουν όλα αυτά, διοίκηση, 6η Υγειονομική Περιφέρεια, Περιφέρεια Ιονίων Νήσων και κυβέρνηση έχουν επιδοθεί σε ένα μπαράζ δηλώσεων ωραιοποίησης της άθλιας κατάστασης, αντιστρέφοντας την πραγματικότητα», τονίζει ο Σύλλογος.

Οι τεράστιες ελλείψεις και στον κρίσιμο τομέα των διακομιδών ασθενών αποτυπώνονται σε καταγγελία της Ενωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθήνας - Πειραιά (ΕΙΝΑΠ), αντιπροσωπεία της οποίας συναντήθηκε τις προηγούμενες μέρες με τους εργαζόμενους στο Κέντρο Υγείας Αίγινας.

Το ΚΥ Αίγινας, η μοναδική δημόσια μονάδα Υγείας στην περιοχή, εξυπηρετεί 15.000 μόνιμους κατοίκους σε Αίγινα και Αγκίστρι, ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες ο πληθυσμός τετραπλασιάζεται. Το 2019 κατέγραψε 27.000 επισκέψεις ασθενών.

Μαζί με όλες τις υπόλοιπες ελλείψεις σε χειρουργούς, τραυματιοφορείς, γενικούς γιατρούς - παθολόγους, παιδίατρους, αγροτικούς γιατρούς κ.λπ., αναδεικνύονται τα σοβαρά προβλήματα και στη διακομιδή.

Σύμφωνα με όσα καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι και η Ενωση Ιατρών, υπάρχουν 2 ασθενοφόρα και 3 διασώστες, που αδυνατούν σε 24ωρη λειτουργία και σε ετήσια βάση να καλύψουν όλες τις βάρδιες. Οι διακομιδές από την ενδοχώρα προς το Κέντρο Υγείας καθυστερούν, ενώ όπως καταγγέλλεται, στις πλωτές διακομιδές με συνοδεία γιατρού προς τον Πειραιά, εκτός από την καθυστέρηση, ο γιατρός αναγκάζεται να πληρώνει για την επιστροφή στο νησί και, αν είναι νύχτα και δεν υπάρχει δρομολόγιο, πληρώνει και τη διανυκτέρευση!

Λόγω των ανεπαρκών μέσων, υπάρχουν και περιπτώσεις όπου ασθενείς πληρώνουν 300 με 400 ευρώ σε ιδιωτικό πλωτό για διακομιδές!