ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΤΟ 4ΣΕΛΙΔΟ «ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ»:

«ΚΟΚΚΙΝΑ» ΤΡΑΠΕΖΙΚΑ ΔΑΝΕΙΑ: Μπαράζ πλειστηριασμών στο νομικά ανοχύρωτο «κεραμίδι» της λαϊκής οικογένειας

ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ: Επισπεύδονται τα σχέδια εκμετάλλευσης για τα κέρδη των πολυεθνικών

ΕΕ - ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ: Μετά τη Σύνοδο Κορυφής δυναμώνει η παρέμβαση των ευρωενωσιακών μονοπωλίων στη «μαύρη ήπειρο» και προετοιμάζεται νέα επέμβαση στη Λιβύη, με το πρόσχημα των μεταναστών και της εμπορίας ανθρώπων

ΣΥΝΟΔΟΣ «16+1»: Περαιτέρω άνοιγμα των κινεζικών επιχειρηματικών ομίλων στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, στο πλαίσιο του «Δρόμου του Μεταξιού», ανησυχεί άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα

MotionTeam

Αποκαλυπτικές από αυτήν την άποψη - και για το μέγεθος της κυβερνητικής απάτης - είναι οι νέες παρεμβάσεις που δρομολογούν κυβέρνηση και κουαρτέτο για τη θωράκιση των τραπεζών, σε συνέχεια βέβαια αυτών που έχουν προηγηθεί.

Οπως προβλέπεται στο προς υπογραφή «συμπληρωματικό μνημόνιο» της κυβέρνησης με την Ευρωζώνη:

-- Προωθείται η κατάργηση της όποιας παρεχόμενης νομικής προστασίας για την πρώτη κατοικία της λαϊκής οικογένειας. Ειδικότερα, το «συμπληρωματικό μνημόνιο» προβλέπει την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας του νομικού πλαισίου περί «αφερεγγυότητας των νοικοκυριών», ενώ με ορόσημο το Φλεβάρη του 2018 ο αρχικός νόμος 3869/2010 (λεγόμενος «νόμος Κατσέλη») θα έχει «τροποποιηθεί». Τα παχιά λόγια της κυβέρνησης για την τάχα προστασία των σπιτιών των λαϊκών οικογενειών είναι δηλαδή κυριολεκτικά χωρίς αντίκρισμα.

Ετσι κι αλλιώς, ακόμη και σήμερα, το όποιο καθεστώς της παρεχόμενης προστασίας αποκλειστικά και μόνο για την πρώτη κατοικία - και βέβαια με σειρά προϋποθέσεων και περιορισμών - αποτελεί ένα τελείως προσωρινό μέτρο, που παρέχεται μόνο μετά την υποβολή της αίτησης στα δικαστήρια, καθώς ο λεγόμενος «νόμος Κατσέλη», και μάλιστα μετά και τις τελευταίες «τροποποιήσεις» από τη σημερινή κυβέρνηση, ήρθε να ενισχύσει την προστασία των τραπεζών σε βάρος των λαϊκών νοικοκυριών.

Επιπλέον, καμία προστασία δεν υπάρχει για τα λαϊκά σπίτια που έχουν χρέη στο κράτος, όπως και για τα σπίτια αυτοαπασχολούμενων και επαγγελματιών που σε προηγούμενη φάση είχαν βάλει υποθήκη το σπίτι τους για επαγγελματικό δάνειο και σήμερα βρίσκονται χρεωμένοι, προς χρέη σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία.

-- Ταυτόχρονα, θα «τροποποιηθεί» ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας, καθώς και «άλλοι συναφείς νόμοι», αναφορικά με τις νέες διατάξεις στήριξης των τραπεζών κατά τη διαδικασία των πλειστηριασμών, αναβαθμίζοντας ακόμη περισσότερο τη θέση τους έναντι άλλων, όπως οι εισφορές προς τα ασφαλιστικά ταμεία, οι οφειλές προς εργαζόμενους κ.ά.

Επίσης, με βάση το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο που πέρασε η σημερινή κυβέρνηση από την 1η Γενάρη 2018, το σύνολο των δανείων πρώτης κατοικίας «απελευθερώνεται» πλήρως και σε ό,τι αφορά τη δυνατότητα πώλησης στα διάφορα «επενδυτικά funds», που ήδη έχουν αρχίσει να πιάνουν «πόστα» στην ελληνική αγορά, διαβλέποντας στην περίπτωση των «κόκκινων» δανείων νέα πεδία κερδοφορίας.

Το ζήτημα της διαχείρισης των κάθε είδους «κόκκινων» δανείων βρέθηκε στο επίκεντρο των διαβουλεύσεων που είχε αυτήν τη βδομάδα στην Αθήνα το κλιμάκιο του εποπτικού βραχίονα (SSM) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας με τις διοικήσεις των εγχώριων τραπεζικών ομίλων. Μάλιστα, όπως όλα δείχνουν, η μάζα με τα προβληματικά δάνεια θα έχει ειδική βαρύτητα και κεντρικό ρόλο θα παίξει στο ζήτημα των διαγνωστικών ελέγχων που θα διενεργήσει η ΕΚΤ στις αρχές του 2018, αναφορικά με την κεφαλαιακή επάρκεια των εγχώριων τραπεζικών ομίλων. Μάλιστα, το ζήτημα αυτό αξιοποιείται και ως εκβιασμός απέναντι στο λαό, ότι δηλαδή αν αντισταθεί στους πλειστηριασμούς θα χρειαστεί να πληρώσει αλλιώς - με κάποια ανακεφαλαιοποίηση - τη στήριξη των τραπεζικών ομίλων.

Σε κάθε περίπτωση, τα «σπασμένα» φορτώνονται στις λαϊκές πλάτες, ενώ εκρηκτικές διαστάσεις έχει προσλάβει η καταστροφή των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων που λιμνάζουν, αδυνατώντας να βρουν κερδοφόρες διεξόδους σε κλάδους της οικονομίας και της παραγωγής.

Θυμίζουμε πως μεταξύ άλλων:

• Το ελληνικό κράτος, στο πλαίσιο των τριών ανακεφαλαιοποιήσεων (η τελευταία με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ), «επένδυσε» στις ελληνικές τράπεζες ποσά 45,5 δισ. ευρώ. Μάλιστα, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση από το «Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο» και, απ' ό,τι φαίνεται, σε μια «αισιόδοξη» εκτίμηση, από το ποσό αυτό το ελληνικό κράτος, σε βάθος χρόνου, ενδεχομένως να ανακτήσει μόλις 5,7 δισ. ευρώ. Η χασούρα δηλαδή φτάνει σε 40 δισ. Βέβαια, ο όποιος περιορισμός της χασούρας, τόσο για το κράτος όσο και τους ιδιώτες μεγαλομετόχους, συνδέεται με τις μελλοντικές χρηματιστηριακές αποτιμήσεις, η ανάκαμψη των οποίων έχει όρο και προϋπόθεση την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής, και από την πλευρά της διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων και βέβαια από τις γενικότερες αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις που έχουν στόχο την τόνωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων.

Θυμίζουμε ότι οι εν λόγω κεφαλαιακές ενισχύσεις διοχετεύθηκαν μέσω των προγραμμάτων χρηματοπιστωτικής στήριξης και των τριών μνημονίων και βέβαια φορτώθηκαν στο κρατικό χρέος και τους προϋπολογισμούς των ματωμένων πλεονασμάτων.

Σε αυτό το φόντο, τα «σπασμένα» της καπιταλιστικής κρίσης, και μάλιστα σε ορίζοντα πολλών δεκαετιών, φορτώνονται στις λαϊκές πλάτες μέσω του κρατικού χρέους, των ματωμένων πλεονασμάτων και των κρατικών προϋπολογισμών. Η συνέχεια δίνεται σήμερα, με την άμεση αρπαγή ακίνητης λαϊκής περιουσίας, με στόχο να αποκτήσουν «αξία» τα «επενδυτικά χαρτοφυλάκια» των τραπεζικών ομίλων και των μεγαλομετόχων τους.

• Στα 15 δισ. ευρώ υπολογίζονται τα «αδρανή» δάνεια, κατά κύριο λόγο, νοικοκυριών που υπάγονται στο όποιο καθεστώς της παρεχόμενης «νομικής προστασίας», σύμφωνα με στοιχεία από την Τράπεζα της Ελλάδας. Πρόκειται βέβαια για μια πολύ κρίσιμη μάζα (15% στο σύνολο των «κόκκινων» δανείων) που ανεβαίνει πολύ ψηλά στην αντιλαϊκή ατζέντα, ενώ και η ανάκτηση των ποσών αυτών για τις τράπεζες, ακόμη και για ένα επιμέρους τμήμα τους, αποτελεί ζήτημα αιχμής.

Ειδικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η μελέτη της ΤτΕ σχετικά με την «ανακτήσιμη αξία» των ήδη καταγγελμένων «κόκκινων» δανείων, ύψους 48 δισ. ευρώ. Οπως υποστηρίζουν, η επιτάχυνση των «χρονοβόρων» δικαστικών διαδικασιών και της ρευστοποίησης περιουσιακών στοιχείων των χρεοκοπημένων εταιρειών κατά 3 χρόνια (στα 2 από περίπου 5 χρόνια κατά μέσο όρο σήμερα) θα μπορούσε να αυξήσει την ανακτήσιμη αξία τους κατά 7 δισ. ευρώ.

Τις στοχεύσεις αποτυπώνει σε πρόσφατη έκθεσή της η Τράπεζα της Ελλάδας: «Η απομείωση των προβληματικών δανείων», σημειώνει, «θα συμβάλλει στη συνολική αναδιάρθρωση της οικονομίας υπέρ των κλάδων παραγωγής εμπορεύσιμων αγαθών και υπηρεσιών, με αποτέλεσμα την άνοδο της συνολικής παραγωγικότητας», αποτελεί δηλαδή αναπόσπαστο μέρος του σχεδίου για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, όπως και «μοχλό» για την αναδιανομή της «πίτας» ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου.

Βέβαια, η πορεία αυτή δεν είναι ανέφελη, καθώς δεν μπορούν να αποκλειστούν και νέοι κλυδωνισμοί. Οπως επισημαίνεται στην έκθεση της ΤτΕ, «δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού. Το εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα παραμένει ευάλωτο σε μακροοικονομικές και χρηματοπιστωτικές διαταραχές». Επιπρόσθετα, γίνεται λόγος για το διεθνές εποπτικό και θεσμικό περιβάλλον των τραπεζών, που γίνεται αυστηρότερο, καθώς «οι αρχές και οι κυβερνήσεις δεν θέλουν να επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος», όπως υποστηρίζει η ΤτΕ, «δείχνοντας» προς τις προαναφερόμενες αλλαγές που δρομολογούνται σε επίπεδο ΕΕ σε σχέση με το πλαίσιο για την «τραπεζική ένωση».

Αλλά και από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μέσω πρόσφατης έκθεσης αναφορικά με την αποτίμηση του αντιλαϊκού «προγράμματος» στην Ελλάδα, γίνεται ξεκάθαρο ότι τα «κόκκινα» δάνεια εντάσσονται στην κεντρική στρατηγική για την ανάκαμψη των επιχειρηματικών ομίλων και μάλιστα πέρα από το τρέχον μνημόνιο.

Οπως χαρακτηριστικά τονίζουν, «πολλές μεταρρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των διαρθρωτικών αδυναμιών και των συσσωρευμένων προβλημάτων», και βέβαια με ειδική επισήμανση για «το υψηλό επίπεδο» των «κόκκινων» δανείων, «θα απαιτήσουν περαιτέρω προσπάθειες για να ολοκληρωθούν, τόσο κατά τη διάρκεια του εναπομείναντος προγράμματος, όσο και μετά τη λήξη του».

Επιπλέον, όπως επισημαίνεται και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, «από την άποψη αυτή, οι πολιτικές του προγράμματος πρέπει να ενταχθούν σε μια εύλογη μεσοπρόθεσμη στρατηγική για την ανάπτυξη και τη μεταρρύθμιση».

Eurokinissi

Από την υπογραφή των συμβάσεων μίσθωσης για την παραχώρηση στα ΕΛΠΕ των περιοχών της ΒΔ Πελοποννήσου και Αρτας - Πρέβεζας, τον περασμένο Μάη

Από το ίδιο βήμα, τα αρμόδια κυβερνητικά στελέχη εξέφρασαν την προσήλωσή τους στην εφαρμογή όλου του απαραίτητου θεσμικού πλαισίου που απαιτούν οι ενδιαφερόμενοι μονοπωλιακοί όμιλοι για να προχωρήσουν στα επενδυτικά τους προγράμματα στη χώρα μας, με πιο χαρακτηριστική τη φράση του υπουργού Περιβάλλοντος, Γ. Σταθάκη, πως η κυβέρνηση καταβάλλει «προσπάθειες για τη βελτίωση του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου» για την προσέλκυση επενδυτών. Ο υπουργός πρόσθεσε ακόμη ότι η Ελλάδα «μπαίνει στο χάρτη των ερευνών υδρογονανθράκων, με κοινό βηματισμό με τις άλλες χώρες της ΝΑ Μεσογείου που προηγήθηκαν από εμάς» και υπογράμμισε ότι από την επικείμενη προκήρυξη για περιοχές σε Κρήτη και Ιόνιο «έχουμε σημαντικές προσδοκίες, με τις εξελίξεις για τους διαγωνισμούς να αναμένονται μέχρι το τέλος του πρώτου εξαμήνου του 2018».

Ετσι, για μια ακόμη φορά, αποκαλύφθηκε ότι οι μεγάλοι ωφελημένοι απ' τη γενικότερη ενεργειακή πολιτική που ακολουθεί η σημερινή κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, θα είναι οι μεγαλομέτοχοι εγχώριων και ξένων ομίλων. Να σημειωθεί πως μέσα σε αυτό το πλαίσιο, της αξιοποίησης δηλαδή των υδρογονανθράκων για τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων και την «ανάταξη» της καπιταλιστικής οικονομίας, δεν έλειψαν και οι «παραινέσεις» για επίσπευση των διαδικασιών χάραξης ΑΟΖ από την Ελλάδα.

Περισσότερο αναλυτικός για τις εξελίξεις στο ζήτημα ήταν ο πρόεδρος της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ, πρόκειται για τον οργανισμό που έχει επιφορτιστεί με τη διαχείριση των ερευνών στην ελληνική επικράτεια και εποπτεύεται από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ενώ λειτουργεί υπό το καθεστώς της «Ανώνυμης Εταιρείας») Γ. Μπασιάς, λέγοντας ότι τα επόμενα δύο χρόνια είναι κρίσιμα για τις έρευνες υδρογονανθράκων στην Ελλάδα. Μάλιστα, σημείωσε ότι υπάρχει καθυστέρηση στις έρευνες και στους διαγωνισμούς, λέγοντας ότι «έχουμε αργήσει πολύ. Πρέπει να βιαστούμε. Ο επενδυτής θα κοιτάξει να βάλει τα λεφτά του εκεί που θα πάει πιο γρήγορα»... Πάντως, χαρακτήρισε σημαντικό το ενδιαφέρον που έχουν επιδείξει μέχρι σήμερα «διεθνείς κολοσσοί της βιομηχανίας πετρελαίου» για έρευνες στη χώρα μας και συμπλήρωσε ότι το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για έρευνες πετρελαίου παρουσιάζει η Δυτική Ελλάδα. Είπε ακόμη ότι είναι «ανάγκη να γίνουν νέες σεισμικές έρευνες σε Ιόνιο και Κρήτη» για να έχουν οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές «ξεκάθαρη εικόνα για τις συγκεκριμένες περιοχές» και ανακοίνωσε ότι αυτήν την περίοδο η ΕΔΕΥ σε συνεργασία με τη νορβηγική ερευνητική εταιρεία PGS - είχε πραγματοποιήσει και τις προηγούμενες σεισμικές έρευνες στην Ελλάδα - σχεδιάζουν τη χρηματοδότηση των ερευνών.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι πρόσφατα στελέχη της ΕΔΕΥ σε συνεργασία με την PGS συμμετείχαν στη διεθνή έκθεση που διοργάνωσε η «American Association of Petroleum Geοlogists (AAPG)» (Αμερικανική Ενωση Γεωλόγων Πετρελαίου) στο Λονδίνο, πραγματοποιώντας συναντήσεις με εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη Μεσόγειο, στην Ανατολική Ευρώπη και την Αφρική. Ακόμη, όπως είχε ανακοινώσει η εταιρεία βρίσκεται σε «συζητήσεις και ανταλλαγή απόψεων» με την National Agency for Hydrocarbon Resources Valorization (ALNAFT), εταιρεία αντίστοιχη με την ΕΔΕΥ στην Αλγερία, η οποία έχει σημαντική εμπειρία στην έρευνα και την εκμετάλλευση σε χερσαίες περιοχές.

Για τον «πρωταγωνιστικό ρόλο στο εθνικό εγχείρημα Ερευνας και Παραγωγής Υδρογονανθράκων, πέραν της εμπορίας πετρελαιοειδών», μίλησε μεταξύ άλλων ο πρόεδρος των ΕΛΠΕ, Στ. Τσοτσορός, τονίζοντας ιδιαίτερα «την επίτευξη διεθνών συνεργασιών με κορυφαίους ενεργειακούς ομίλους». Υπενθυμίζουμε ότι τα ΕΛΠΕ έχουν συνάψει συνεργασίες με την «Exxon Mobil» και την «Total» για έρευνες σε περιοχές του Ιονίου και νότια της Κρήτης, ενώ επίσης έχει αποκτήσει δικαιώματα ερευνών στα χερσαία οικόπεδα Αρτα - Πρέβεζα και ΒΔ Πελοποννήσου. Ακόμη, ο πρόεδρος των ΕΛΠΕ, αφού εξέθεσε το γενικότερο επενδυτικό πλάνο του ομίλου, χαρακτήρισε τις έρευνες για παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου «καθοριστικής σημασίας για τις αναπτυξιακές προοπτικές» της χώρας, προτρέποντας σε σύντομη διευθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με Κύπρο, Αίγυπτο και Λιβύη.

Ο Στ. Τσοτσορός ουσιαστικά απάντησε με αυτήν την προτροπή του στον προηγούμενο ομιλητή Θ. Ντόκο, πρόεδρο του ΕΛΙΑΜΕΠ (Ελληνικό Ιδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής), ο οποίος είχε εκφράσει αμφιβολίες για το κατά πόσο μπορεί να χαραχτεί ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου δίχως συγκατάθεση της Τουρκίας.

Πάντως, σε ό,τι αφορά τις επενδύσεις του ομίλου στον τομέα των ερευνών μίλησε ο διευθυντής Ερευνας και Παραγωγής Υδρογονανθράκων των ΕΛΠΕ Γ. Ζαφειρόπουλος, αξιώνοντας επίσπευση των διαδικασιών από πλευράς κυβέρνησης «για να μην χαθεί πολύτιμος χρόνος». Για το κοινό επενδυτικό πρόγραμμα του ομίλου με τις «Total» και «Exxon Mobil» για τις περιοχές δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης, είπε ότι αναμένεται τις επόμενες βδομάδες η δημοσίευση των σχετικών προκηρύξεων στην εφημερίδα της ΕΕ, κάτι που αρχικά είχε προγραμματιστεί για τον περασμένο Σεπτέμβρη, ενώ ζήτησε επίσπευση των διαδικασιών και για την περίπτωση παραχώρησης της περιοχής Αρτας - Πρέβεζας. Για τη συγκεκριμένη περιοχή είπε ότι τα ΕΛΠΕ μπορούν να ξεκινήσουν τις εργασίες τους την καλοκαιρινή περίοδο. Εάν υπάρξει καθυστέρηση και χαθεί η καλοκαιρινή περίοδος του 2018, το πρόγραμμα θα καθυστερήσει για έναν επιπλέον χρόνο.

Για το επενδυτικό πρόγραμμα της «Energean» στην Ελλάδα και στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου όπως επίσης και στους σχεδιασμούς για την ανάπτυξη νέων υποδομών μίλησε ο Δ. Γόντικας, αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της «Καβάλα Oil», θυγατρικής της «Energean». Οπως είπε, η «Energean» σήμερα διαθέτει συνολικά 270 εκατ. βαρέλια πετρελαίου βεβαιωμένα και δυνητικά αποθέματα σε Ισραήλ και Ελλάδα, ενώ υπάρχουν μεγάλες προοπτικές για την ανεύρεση σημαντικών ποσοτήτων και στη θαλάσσια περιοχή στο Μαυροβούνιο όπου έχει αποκτήσει η επιχείρηση δικαιώματα. Πρόσθεσε ότι οι νέες τεχνολογίες επιτρέπουν τη βελτίωση των λήψεων πετρελαίου από τα αποθέματα του Πρίνου και συμπλήρωσε ότι σχεδιάζονται νέες επενδύσεις στην περιοχή, με στόχο την αύξηση της παραγωγής. Είπε ακόμη ότι στόχος της επιχείρησης από την εκμετάλλευση των θαλάσσιων κοιτασμάτων του Ισραήλ είναι «η δημιουργία ενός κόμβου μέσα στον ευρύτερο ενεργειακό κόμβο της Ανατολικής Μεσογείου, στον οποίο ήδη δραστηριοποιούνται κορυφαίοι όμιλοι της βιομηχανίας πετρελαίου και φυσικού αερίου».

Πρόσθεσε ότι η επιχείρηση προχωρά στην εγκατάσταση μιας πλωτής μονάδας παραγωγής, αποθήκευσης και εκφόρτωσης υδρογονανθράκων (FPSO) στα θαλάσσια κοιτάσματα του Ισραήλ, στην οποία είναι δυνατό να συνδεθούν και άλλα γύρω κοιτάσματα και να τροφοδοτούν με αέριο τις αγορές της περιοχής. Τέλος, αναφέρθηκε στους σχεδιασμούς της εταιρείας για τη δημιουργία Υπόγειας Αποθήκης Φυσικού Αερίου στο υπό εξάντληση κοίτασμα φυσικού αερίου στη Νότια Καβάλα, σημειώνοντας ότι το συγκεκριμένο έργο «βρίσκεται σε ιδανικό σημείο από γεωπολιτικής και τεχνικής πλευράς» κι επίσης ενισχύει την «ασφάλεια εφοδιασμού» της Ελλάδας και της ευρύτερης περιοχής. Να σημειώσουμε ότι πρόκειται για ένα έργο που βρίσκεται εντός του καταλόγου με τα λεγόμενα «Εργα Κοινού Ενδιαφέροντος» της ΕΕ και χαρακτηρίζεται ως στρατηγικής σημασίας για τη λεγόμενη «Ενεργειακή Ενωση», μαζί με τον σχεδιαζόμενο πλωτό σταθμό Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου της Αλεξανδρούπολης.

Η Σύνοδος Κορυφής Αφρικανικής Ενωσης - ΕΕ έδωσε αφορμή για «περιοδείες» και παζάρια Ευρωπαίων ηγετών στην ευρύτερη Δυτική Αφρική.

Την «ευκαιρία» έδραξε πρώτος - πρώτος ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, που επισκέφτηκε τρεις χώρες της περιοχής, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη σύνοδο: την Μπουρκίνα Φάσο (για να ξεπλύνει, ανεπιτυχώς, την άσχημη εικόνα που έχει ο λαός της χώρας για τα εγκλήματα της γαλλικής αποικιοκρατίας), την Ακτή Ελεφαντοστού (λόγω συνόδου αλλά και εξαιτίας ενός «δανείου» μερικών δισεκατομμυρίων ευρώ που έχει δώσει η Γαλλία για την κατασκευή σύγχρονου μετρό στο Αμπιτζάν) και την αγγλόφωνη Γκάνα (ώστε να δείξει το ενδιαφέρον των γαλλικών μονοπωλίων και για τις πρώην αποικίες της Βρετανίας).

Ο Μακρόν δεν ήταν ο μόνος που έδειξε ζωηρό ενδιαφέρον για την Γκάνα, καθώς την πρωτεύουσά της, Ακρα, επισκέφτηκαν το ίδιο 24ωρο ο Ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε και η Εσθονή Πρόεδρος, Κέρστι Κάλιουλαϊντ.

«Ενδιαφέρον» για το Μάλι της Δυτικής Αφρικής, όπου είναι σε εξέλιξη η αποστολή στρατιωτικής εκπαίδευσης του μαλινέζικου στρατού από την αποστολή της ΕΕ, ΕUTM, και η «αντιτρομοκρατική» στρατιωτική αποστολή πέντε δυτικοαφρικανικών χωρών της περιοχής του Σαχέλ (G5 Sahel) έδειξε παράλληλα και ο Βέλγος πρωθυπουργός, Σαρλ Μισέλ.

Οι «περιοδείες» των Ευρωπαίων ηγετών στη Δ. Αφρική αντανακλούν δίχως άλλο το ζωηρό ενδιαφέρον και τους μακροπρόθεσμους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, όπως αυτοί καταγράφηκαν και σε πρόσφατη έκθεση της ευρωβουλής με τίτλο «Στρατηγική ΕΕ - Αφρικής: Ωθηση για την Ανάπτυξη». Την έκθεση αυτή καταψήφισε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, επισημαίνοντας, μεταξύ άλλων: «Προωθεί την ιμπεριαλιστική στρατηγική της ΕΕ με όχημα τη λεγόμενη "αναπτυξιακή βοήθεια" της ΕΕ στις χώρες της Αφρικής, για την ενίσχυση της γεωπολιτικής της επιρροής και την ισχυροποίηση των θέσεων των μονοπωλιακών ομίλων της, σε μια ήπειρο όπου μαίνονται οι ανταγωνισμοί της με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, κυρίως τις ΗΠΑ, την Κίνα και τη Ρωσία, και την εμπλοκή σε αυτούς και των αστικών τάξεων των χωρών της Αφρικής. Τα γνωστά προσχήματα της "δημοκρατίας", του "κράτους δικαίου", της "ασφάλειας" και της "καταπολέμησης της τρομοκρατίας" αποτελούν τα πολιτικά εργαλεία της επέμβασης, ενώ τα οικονομικά αποτελούν οι ζώνες ελεύθερων συναλλαγών και οι συμφωνίες για "απελευθέρωση" και "άνοιγμα" των αγορών, η ενίσχυση ιδιωτικών επιχειρήσεων και πολυεθνικών, οι επενδύσεις μέσω της ΕΤΕΠ και του "Καταπιστευματικού Ταμείου" της ΕΕ για την Αφρική, η προώθηση, στο όνομα της "κλιματικής αλλαγής", νέων τεχνολογιών, Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, πεδία μεγάλης και γρήγορης κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους της ΕΕ».

Copyright 2017 The Associated

Τα σχέδια του ευρωενωσιακού κεφαλαίου δεν θα μπορούσαν να προχωρήσουν δίχως τη συναίνεση και σύμπραξη Αφρικανών αστών ηγετών...

Το σχέδιο «διάσωσης» των χιλιάδων Αφρικανών μεταναστών αναμένεται να διεκπεραιώσουν οι ηγέτες των καπιταλιστικών κρατών που προκάλεσαν τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις για το ξαναμοίρασμα αγορών και την εξασφάλιση των πηγών και οδών φυσικού και ορυκτού πλούτου και προκάλεσαν τους χιλιάδες ξεριζωμένους, που αναζητούν «στον ήλιο μοίρα». Ανάμεσα στους ηγέτες των πάνω από 80 αφρικανικών και ευρωπαϊκών χωρών ξεχώρισαν η Γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ, ο υπερδραστήριος Γάλλος Πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, και κορυφαίοι αξιωματούχοι της ΕΕ όπως ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, και ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. Από τους Αφρικανούς ηγέτες που διευκόλυναν την προώθηση των νέων σχεδίων επέμβασης στη Λιβύη και στην ευρύτερη περιοχή, ξεχώρισαν ο «οικοδεσπότης» της Συνόδου, Πρόεδρος της Ακτής Ελεφαντοστού, Αλασάν Ουαταρά, ο πρόεδρος της Επιτροπής της ΑΕ, Μούσα Φάκι, ο Πρόεδρος της Γουινέας Ισημερινού, Αλφά Κοντέ και βεβαίως ο δοτός Λίβυος πρωθυπουργός, Φαγέτζ Σάρατζ.

Σύμφωνα με πληροφορίες του Γερμανικού Πρακτορείου Ειδήσεων και βάσει της απόφασης που πάρθηκε την Τετάρτη στο περιθώριο της Συνόδου από αξιωματούχους του ΟΗΕ, της ΕΕ και της ΑΕ, το σχέδιο «διάσωσης» των πολύπαθων Αφρικανών μεταναστών, μεταξύ άλλων, προβλέπει:

• Δημιουργία μιας «δύναμης κρούσης» από τον ΟΗΕ, την ΑΕ και την ΕΕ, που θα αναλάβει την αστυνόμευση και τη συγκέντρωση πληροφοριών για τα κυκλώματα των δουλεμπόρων. Θα αναλάβει, επίσης, να τα διαλύσει και να «στεγνώσει» τις πηγές χρηματοδότησής τους και να «προστατεύσει τους μετανάστες κατά μήκος των οδών διακίνησης». Δεν αποκλείεται, στο πλαίσιο αυτής της αποστολής, να συλληφθούν και να παραπεμφθούν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης ορισμένα από τα «μεγάλα αφεντικά» των δουλεμπόρων με την κατηγορία της διάπραξης εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.
• Προβλέπεται η άμεση συγκρότηση της «δύναμης κρούσης», ώστε να ξεκινήσει σύντομα η «απομάκρυνση» όσων μεταναστών επιθυμούν να επαναπατριστούν και να γλιτώσουν από την κόλαση των στρατοπέδων που έχουν φτιάξει στη Λιβύη διεθνή κυκλώματα διακίνησης ανθρώπων.
• Σημαντικό ρόλο σε αυτήν την επέμβαση θα έχουν, εκτός από τους Ευρωπαίους, και οι Αφρικανοί «εταίροι» τους, οι οποίοι θα αναλάβουν (μάλλον με δικό τους κόστος) την ταυτοποίηση των Αφρικανών μεταναστών και τη χώρα προέλευσής τους, την έκδοση ταξιδιωτικών εγγράφων και την επιστροφή στις πατρίδες τους.
• Η επιχείρηση λέγεται ότι θα γίνει σε συνεργασία με τον «Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης» και την «Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες».
• Χώρες της ΕΕ θα αναλάβουν, επίσης, μέρος της παροχής υπηρεσιών επαναπατρισμού των Αφρικανών και πιθανώς τη χορήγηση ενός «βοηθήματος», ώστε να μην επιστρέψουν οι επίδοξοι μετανάστες με «άδειες τσέπες» στις πατρίδες τους.
• Η μεταφορά μεταναστών από το Τσαντ και τον Νίγηρα προβλέπεται να γίνει από την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Ο ίδιος οργανισμός σχεδιάζεται να αναλάβει τις περιπτώσεις προσφύγων που αναζητούν άσυλο από τις πολιτικές διώξεις, ή τις συγκρούσεις στις πατρίδες τους σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα (εντός ή εκτός ΕΕ...) που επιθυμεί να τους αναλάβει.

Αξίζει να επισημανθεί ότι μερικές βδομάδες πριν από τη Σύνοδο, το κλίμα διεθνώς είχε καλλιεργηθεί «κατάλληλα», ώστε να θεωρηθεί «επιτακτική», αν όχι ...επιβεβλημένη, η νέα επέμβαση των ιμπεριαλιστών. Αρωγός σε αυτό ήταν το γνωστό αμερικανικό δίκτυο CNN που μετέβη στη Λιβύη και «ανακάλυψε» το δουλεμπόριο και τις φρικτές συνθήκες σκλαβιάς χιλιάδων Αφρικανών μεταναστών. Πρόκειται για το ίδιο δίκτυο που μερικά χρόνια πριν, προωθώντας την ιμπεριαλιστική επέμβαση του 2011, δαιμονοποιούσε τον «κακό δικτάτορα Καντάφι» επειδή, μεταξύ άλλων, δυσκόλευε τις μπίζνες ορισμένων μονοπωλίων και επιδίωξε διεύρυνση των σχέσεων με Ρωσία, Κίνα και άλλες δυνάμεις. Είναι, επίσης, το ίδιο δίκτυο που παλιότερα πριμοδότησε τα ψέματα του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ Τζ. Ου. Μπους και του Βρετανού πρώην πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ, για τα δήθεν «όπλα μαζικής καταστροφής» που είχε ο Ιρακινός ηγέτης Σαντάμ Χουσεΐν, ώστε να γίνει το 2003 η καταστροφική ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Ιράκ.

Ας επιστρέψουμε, όμως, στη Σύνοδο Κορυφής στο Αμπιτζάν, που είναι η πέμπτη που πραγματοποιείται μεταξύ ΑΕ και ΕΕ από το 2007. Δεν πρόκειται ασφαλώς για κάποιο φόρουμ συνάντησης «ισότιμων εταίρων», αλλά για πλαίσιο άσκησης πιέσεων, πολιτικών παζαριών και οικονομικών εκβιασμών, με στόχο την εξασφάλιση κυρίαρχης θέσης σε ευρωπαϊκά μονοπώλια έναντι ανταγωνιστικών από την Κίνα, την Ιαπωνία, την Ινδία, τη Ρωσία κ.ά. Δηλαδή, μονοπώλια από χώρες που εδώ και περίπου 2,5 δεκαετίες διεκδικούν δυναμικά το δικό τους μερίδιο όχι μόνον από την πίτα του άφθονου φυσικού και ορυκτού πλούτου της Αφρικής, αλλά και από την εκμετάλλευση του φθηνού, νεαρού, εργατικού δυναμικού σε μία ήπειρο με πληθυσμό που προβλέπεται να φθάσει έως το 2050 τα 2,4 δισεκατομμύρια άτομα.

Τα μονοπωλιακά συμφέροντα της ΕΕ έναντι ανταγωνιστών πάνε μαζί με τις κατά καιρούς επεμβάσεις και την εξαπόλυση στρατιωτικών επιχειρήσεων με διάφορα προσχήματα, όπως η τρομοκρατία και η δράση ισλαμικών ακραίων οργανώσεων, που μεγάλωσαν στα «θερμοκήπια» δυτικών μυστικών υπηρεσιών. Δεν είναι τυχαίο πως το πρόσχημα της «ασφάλειας», της τρομοκρατίας και της «ριζοσπαστικοποίησης» ισλαμιστών στην Αφρική χρησιμοποιείται σχεδόν σε όλες τις τελευταίες σχετικές εκθέσεις του Ευρωκοινοβουλίου. Είναι δε χαρακτηριστικό πως μέσα στα τελευταία 13 χρόνια, η ΕΕ έχει δώσει για διάφορες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην Αφρική, πάνω από 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία βεβαίως στη συνέχεια εισπράττει πολλαπλάσια, χάρη στις χρυσοφόρες μπίζνες που κλείνουν τα ευρωπαϊκά μονοπώλια σε βάρος της ευημερίας δεκάδων αφρικανικών λαών.

MTVA - Media Service Support a

Από την συνάντηση Κίνας και 16 χωρών της Κεντρικής, Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων στη Βουδαπέστη

Το εγχείρημα εντάσσεται στο μεγάλο σχέδιο της Κίνας για τους «εμπορικούς δρόμους του μεταξιού», τη λεγόμενη πρωτοβουλία «Ενας δρόμος - μία ζώνη», που θα συνδέουν την Ασία με την Ευρώπη και την Αφρική. Οσο και αν διάφοροι αξιωματούχοι της Κίνας, της ΕΕ, χωρών - μελών της διατείνονται ότι το σχήμα «16+1» μπορεί να είναι συμπληρωματικό στην «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση», είναι φανερό ότι πρόκειται για ένα σχέδιο που προστίθεται στη μεγάλη «αρένα» του σφοδρού ανταγωνισμού μονοπωλιακών ομίλων. Στην περιοχή (Κεντρική, Ανατολική Ευρώπη και Βαλκάνια) διαγκωνίζονται ισχυρά συμφέροντα της Ρωσίας, των ΗΠΑ και ισχυρών καπιταλιστικών κρατών της ΕΕ.

Χαρακτηριστική η δήλωση του Βούλγαρου πρωθυπουργού, Μπόικο Μπορίσοφ, που προσφέρθηκε για τη διοργάνωση της επόμενης 7ης Συνόδου του σχήματος στη Σόφια: «Εχουμε μια σπάνια ευκαιρία να συνδυάσουμε δύο τεράστιες οικονομικές δυνάμεις - την ΕΕ και την Κίνα - με τις πρωτοβουλίες τους. Αυτό θα μας επιτρέψει να προχωρήσουμε σε πολλά έργα. Οσο περισσότερα έργα υλοποιούμε, τόσο περισσότερο η περιοχή θα είναι ευημερούσα και ανταγωνιστική». Ευημερούσα μπορεί να γίνει για τους καπιταλιστές, αλλά οι λαοί δεν έχουν να κερδίσουν απολύτως τίποτε, ενώ θα μπλεχτούν στους ανταγωνισμούς των αστικών τάξεων και οι συμφωνίες και συμμαχίες τους μπορούν να πάρουν και άλλη τροπή στη διαδικασία της φαγωμάρας για τη «μοιρασιά» του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι.

Ο πρωθυπουργός της Κίνας, Λι Κετσιάνγκ, που ήταν ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας, χαρακτήρισε το εν λόγω σχήμα «16+1» ως «εκκολαπτήριο πραγματιστικής διαπεριφερειακής συνεργασίας», μια διατύπωση που συχνά - πυκνά χρησιμοποιούν οι Κινέζοι αξιωματούχοι, για να περιγράψουν τη λεγόμενη «win- win» συνεργασία, δηλαδή την «αμοιβαία συνεργασία», κάτι όμως που στο πλαίσιο του σημερινού παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, απλά δεν μπορεί να υπάρξει λόγω της ανισόμετρης ανάπτυξης.

Η κινεζική ηγεσία πρόβαλλε και σε αυτήν τη Σύνοδο τις εξής προτεραιότητες:

-- Επέκταση των οικονομικών συνεργασιών, με νέα μέτρα διευκόλυνσης του εμπορίου στο σχήμα «16+1». Διευκόλυνση εισαγωγών αγροτικών προϊόντων από τους «16» προς την Κίνα.

-- Διεύρυνση και με νέες υποδομές της διασύνδεσης των περιοχών σε χερσαίες, εναέριες και θαλάσσιες μεταφορές με έμφαση στα σιδηροδρομικά δίκτυα και κέντρα εφοδιαστικής αλυσίδας σε διάφορες χώρες. Και το ιδιωτικοποιημένο λιμάνι του Πειραιά, που κατέχει πλειοψηφικά η COSCO εντάσσεται σε αυτόν το σχεδιασμό.

-- Ανάπτυξη «βιομηχανικών πάρκων» με έμφαση σε τομείς όπως Ενέργεια, γεωργία, διαμετακομιστικά κέντρα.

-- Περαιτέρω χρηματοπιστωτική συνεργασία, αναγγέλλοντας μάλιστα τη δημιουργία της Διατραπεζικής Ενωσης CEEC, αλλά και την έναρξη της δεύτερης φάσης του Ιδρύματος Επενδυτικής Συνεργασίας.

Σύμφωνα με το «Σινχουά», οι κινεζικές επενδύσεις στη CEEC ανέρχονται σήμερα σε 9 δισ. δολάρια, από 3 δισ. δολ. το 2012. Τα τρία πρώτα τρίμηνα του 2017 το εμπόριο Κίνας - «16» αυξήθηκε κατά 14,5% σε σχέση με πέρσι.

Μετά τη συνάντηση υπογράφτηκαν μια σειρά από συμφωνίες που αφορούν ουσιαστικά την υλοποίηση της πρωτοβουλίας «One Belt One Road» (OBOR), των νέων «Δρόμων του Μεταξιού», δηλαδή ενεργειακών και εμπορικών διαδρομών που συνδέουν Ανατολή και Δύση με την «πρωταγωνιστική» συμβολή κινεζικών μονοπωλίων.

Μετά την απόκτηση του λιμανιού του Πειραιά από την COSCO, που χρησιμοποιείται ως «πύλη» για τις ευρωπαϊκές αγορές, το επόμενο βήμα είναι η βελτίωση της σιδηροδρομικής σύνδεσης. Με κινεζική χρηματοδότηση έχει ξεκινήσει ήδη από το 2014 η σιδηροδρομική γραμμή υψηλής ταχύτητας Βελιγραδίου - Βουδαπέστης, που αναμένεται να κοστίσει 3,2 δισ. ευρώ. Μάλιστα, για το έργο αυτό προβλήθηκαν ενστάσεις από την ΕΕ για «μη τήρηση κανόνων για τις δημόσιες συμβάσεις», αλλά που στην πραγματικότητα εκφράζουν αντιθέσεις και ανταγωνιστικά συμφέροντα.

Ο Κινέζος πρωθυπουργός, επίσης, ανήγγειλε τη σύσταση διμερούς τραπεζικής ένωσης Κίνας και χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης καθώς και περισσότερη χρηματοδότηση στο πλαίσιο του Ταμείου Επενδύσεων της Κίνας - Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.

Σύμφωνα με το υπουργείο Εμπορίου της Κίνας, το 2016, οι κινεζικές επενδύσεις στη CEEC πλέον έχουν ξεπεράσει τα 9 δισ. δολάρια, ενώ οι χώρες της CEEC επένδυσαν (την περασμένη χρονιά) στην Κίνα 1,4 δισ. δολάρια. Το πρώτο 9μηνο του 2017, το εμπόριο Κίνας - (χωρών) CEEC ξεπέρασε τα 49 δισ. δολάρια, καταγράφοντας αύξηση 14,5% σε σχέση με πέρυσι, ενώ οι εισαγωγές της Κίνας από τις χώρες της CEEC αυξήθηκαν κατά 21,9%.

Αναφέρουμε ενδεικτικά ορισμένα παραδείγματα κινεζικών επενδύσεων σε χώρες της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης:

-- Ο όμιλος «Chinese HeSteel Group» έχει αγοράσει το χαλυβουργείο «Smederevo Steel Mill», με έδρα το Βελιγράδι, επιδιώκοντας - κατά το «Σινχουά» - να το αναδείξει σε ένα από τα πιο ανταγωνιστικά του κλάδου πανευρωπαϊκά. Επίσης, στη Σερβία, μέχρι τα τέλη του 2017, αναμένεται να ολοκληρωθεί το πρώτο τμήμα του αυτοκινητοδρόμου «Expressway E763», που θα ξεκινά από το Βελιγράδι και θα φτάνει (τουλάχιστον) στο Μαυροβούνιο. Την κατασκευή έχει αναλάβει η CRBC.

-- Στην Πολωνία, ο κινεζικός όμιλος «Liugong Group» έχει εξαγοράσει τη μηχανική μονάδα της πολωνικής εταιρείας Huta Stalowa Wola (HSW), ενώ ο όμιλος «China's Hongbo Group» επένδυσε 100 εκατ. δολάρια για την κατασκευή μιας μονάδας κατασκευής λαμπτήρων LED.

-- Στην Τσεχία, η γνωστή ζυθοποιία «Lobkowicz Brewery Group» ανήκει πλέον σε κινεζικά κεφάλαια.

-- Στη Ρουμανία, συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις ώστε ο όμιλος «China General Nuclear Power Corporation» να χτίσει δύο νέες μονάδας παραγωγής πυρηνικής ενέργειας στην περιοχή Τσερναβόντα, στα νοτιοανατολικά, που αν προχωρήσει θα είναι η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα επένδυση μεταξύ Κίνας και CEEC.

Οι κινήσεις αυτές της Κίνας στην περιοχή δεν πρόκειται να μείνουν χωρίς απάντηση. Αυτό δείχνει η προσπάθεια που κάνει όλο και περισσότερο η αμερικανική κυβέρνηση για να συσφίξει τις σχέσεις με την σερβική κυβέρνηση, όπως φαίνεται και από τους σχεδιασμούς που διέρρευσαν από έκθεση του «Ατλαντικού Συμβουλίου» για τη νέα αμερικανική στρατηγική στα Βαλκάνια που αναμένεται να δημοσιοποιηθεί το επόμενο διάστημα. Εκεί γίνεται λόγος για μόνιμη αμερικανική στρατιωτική παρουσία στα Δυτικά Βαλκάνια και «ιστορική συμφιλίωση ΗΠΑ - Σερβίας», κάτι βεβαίως που στοχεύει και την επιρροή της Ρωσίας. Επίσης, η ΕΕ φαίνεται ότι θέλει να επισπεύσει την ένταξη χωρών των Δυτικών Βαλκανίων (Αλβανία, ΠΓΔΜ, Μαυροβούνιο και Σερβία).

Στο ίδιο πλαίσιο του ανταγωνισμού εντάσσεται προφανώς και η θέση των ΗΠΑ που δήλωσαν επισήμως στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου ότι είναι αντίθετες στο να δοθεί στην Κίνα status «οικονομίας της αγοράς», ώστε να διατηρήσει τους υψηλούς δασμούς αντιντάμπινγκ στα κινεζικά προϊόντα. Είναι χαρακτηριστικό ότι η δήλωση της αντίθεσης, που δημοσιοποιήθηκε χτες, κατατέθηκε σε έγγραφο προς υποστήριξη της ΕΕ σε διαμάχη της με την Κίνα για το ίδιο θέμα. ΗΠΑ και ΕΕ επικρίνουν την παρέμβαση του κράτους στην κινεζική οικονομία, με επιχορηγήσεις σε συγκεκριμένα προϊόντα. Αυτό δεν αναιρεί φυσικά την κυριαρχία των καπιταλιστικών σχέσεων στην Κίνα, αλλά χρησιμοποιείται προσχηματικά, αφού η πραγματική ανησυχία είναι για τα φτηνά σε κόστος παραγωγής κινεζικά προϊόντα που μπορεί να πλημμυρίσουν ακόμα περισσότερο τις αγορές. Η άμεση απάντηση της Κίνας, μέσω του εκπροσώπου του ΥΠΕΞ, Κένγκ Σουάνγκ, ήταν ότι τέτοιες κινήσεις είναι «επιστροφή στην εποχή του ψυχρού πολέμου» και επικαλείται ότι «όσοι συμμετέχουν στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου τηρούν συγκεκριμένους κανόνες και διεθνείς συμφωνίες» και καλεί να υπάρξει συνεννόηση. Ωστόσο, το βέβαιο είναι ότι η αντιπαράθεση και ο ανταγωνισμός θα συνεχιστούν και θα δυναμώνουν συνεχώς.