ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Τσιράκια» των εφοπλιστών

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δεν προλαβαίνουν να ...βήξουν οι εφοπλιστές της ακτοπλοΐας και η κυβέρνηση της ΝΔ «χτυπάει προσοχή»! Την περασμένη βδομάδα μόλις ανακοίνωσαν ότι θα ακινητοποιήσουν τα ακτοπλοϊκά πλοία, την επομένη, δηλαδή σε λιγότερο από ένα 24ωρο, οι υπουργοί Εμπορικής Ναυτιλίας, Οικονομίας και Αιγαίου, έσπευσαν να υπογράψουν κοινή Υπουργική Απόφαση για την «απελευθέρωση» των τιμών των ναύλων (επιβατών και οχημάτων) και από το λιμάνι του Πειραιά. Προχτές, οι εφοπλιστές επανήλθαν, δηλώνοντας ότι επιμένουν στο δέσιμο των πλοίων τους, επειδή δεν τους αρκεί μόνο η «απελευθέρωση» των ναύλων και θέλουν κι άλλα προνόμια. Ε, λοιπόν, από προχτές ως και χτες το απόγευμα, βρίσκονταν σε συνεχείς συνομιλίες με τον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας. Αρχικά συναντήθηκαν στα γραφεία της Ενωσης Εφοπλιστών Ακτοπλοΐας και συνέχισαν τις ...συνομιλίες τους χτες το απόγευμα στο πλοίο «ΚΝΩΣΟΣ ΠΑΛΛΑΣ». Μέχρι και ο υπουργός Αιγαίου Αρ. Παυλίδης κατέφτασε χτες εσπευσμένα από τη Λέσβο, για να πάρει μέρος στη συνάντηση.

Οταν οι ναυτεργάτες επί 8 μέρες βρίσκονταν στους καταπέλτες για να υπερασπιστούν το αυτονόητο δικαίωμά τους, αυτό του μπάρκου, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, η κυβέρνηση, αντί απάντησης τους επιστράτευσε. Τα ίδια γίνονταν κι επί των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Βλέπετε, άλλο οι εφοπλιστές κι άλλο οι ναυτεργάτες και οι εργαζόμενοι κάτοικοι των νησιών...

«Νίκησε» πριν το διαγωνισμό

Μια πρώτη γεύση του τι σημαίνει εμπλοκή του κεφαλαίου στην εκπαιδευτική διαδικασία πήραν γονείς και μαθητές στη Θεσσαλονίκη, με αφορμή τους περιφερειακούς καλλιτεχνικούς αγώνες, όπου είδαν, πριν καλά καλά προλάβουν να διαγωνιστούν όλα τα σχολεία, να δημοσιεύεται σε τοπική εφημερίδα ως νικητής των περιφερειακών καλλιτεχνικών αγώνων γνωστό ιδιωτικό σχολείο της πόλης. Οπως, μάλιστα, καταγγέλλουν οι γονείς, «η καταχώριση έλαβε χώρα πριν η επιτροπή παρακολουθήσει τα θεατρικά έργα ενός άλλου ιδιωτικού και ενός δημόσιου σχολείου». Πέρα από την πικρία που προκαλεί κάτι τέτοιο στους μαθητές που έχουν δουλέψει, για να παρουσιάσουν ένα έργο, γεννιούνται εύλογα ερωτήματα και για το τι τελικά επιβραβεύεται μέσα από αυτή τη διαδικασία.

«Τζανακούλεια φάλτσα» στη Λάρισα!

Το Εργατικό Κέντρο Λάρισας καταγγέλλει τη Δημοτική Αρχή της πόλης, η οποία αρνείται να εφαρμόσει τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και ν' ασφαλίσει στο ΙΚΑ τους εργαζόμενους στη Φιλαρμονική του Δήμου κι ετοιμάζεται να στήσει απεργοσπαστικό μηχανισμό, για να «σπάσει» την απεργία που εξήγγειλαν για τις 14 και 15 Μάη. Είναι η ίδια Δημοτική Αρχή, υπό τον δήμαρχο Κ. Τζανακούλη - πρόσκειται στη ΝΔ - που διοργανώνει, συνεχώς, «φιέστες» στο κέντρο της Λάρισας, φιλοξενώντας «τηλεπερσόνες», που μεταφέρουν την υποκουλτούρα των τηλεοπτικών καναλιών. Η ίδια που «κατάφερε» να κατεδαφίσει το μεγάλο και πρωτοποριακό πολιτιστικό έργο, που είχε να επιδείξει ο Δήμος Λάρισας επί δημαρχίας του αείμνηστου Αριστείδη Λαμπρούλη. Η ίδια, πρωτοστατεί στην καταστρατήγηση των εργατικών και εργασιακών δικαιωμάτων στο δήμο, αναγκάζοντας πολλούς εργαζόμενους να δουλεύουν με συμβάσεις γαλέρας, με μερική απασχόληση, μισό μεροκάματο και μισή ασφάλιση.

Αυτή η Δημοτική Αρχή, θα ξαναζητήσει την ψήφο των Λαρισαίων, για να συνεχίσει το αντεργατικό και αντιλαϊκό έργο της στο δήμο. Στο χέρι των δημοτών της Λάρισας είναι να μην της το επιτρέψουν, καταδικάζοντάς την στις εκλογές - όπως πρέπει να καταδικάσουν και την παράταξη του ΠΑΣΟΚ, που έχει ανάλογο παρελθόν ως δημοτική αρχή και κινείται στις ίδιες κατευθύνσεις ως «αντιπολίτευση» - και υπερψηφίζοντας το ριζοσπαστικό ψηφοδέλτιο της «Δημοτικής Συνεργασίας», της παράταξης που ανέδειξε την αξέχαστη δημαρχία Λαμπρούλη κι αποτελεί συνέχειά της...

Η παράλειψη

Με αφορμή τον αδόκητο θάνατο του καθηγητή πολιτικών επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης Στέλιου Αλεξανδροπούλου στην εφημερίδα «Εθνος» δημοσιεύτηκε χτες ένα κείμενο με την υπογραφή «σύντροφοί του από τον αντιδικτατορικό αγώνα» και στο οποίο περιλαμβάνεται κι ένα σύντομο βιογραφικό του εκλιπόντος. Στο βιογραφικό αυτό, λοιπόν, παραλείπεται η αναφορά ότι ο Στέλιος Αλεξανδρόπουλος συμμετείχε στην αντιδικτατορική ΚΝΕ και μετά την αντιπολίτευση στο νόμιμο πλέον ΚΚΕ, από το οποίο αποχώρησε στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Πολλά δε άρθρα του είναι δημοσιευμένα στην ΚΟΜΕΠ. Για κάποιον τρίτο που παρακολουθεί τα πράγματα εκ του μακρόθεν, ίσως αυτές οι αναφορές να μη του λένε και πολλά πράγματα. Για όλους όμως, όσους συμμετείχαν στο κομμουνιστικό κίνημα πριν και μετά τη μεταπολίτευση, ορισμένα πράγματα, πρόσωπα και καταστάσεις έχουν εντυπωθεί στη μνήμη και ομολογούμε ότι τέτοιες γενικόλογες και θολές αναφορές για συγκεκριμένους ανθρώπους με συγκεκριμένες πολιτικές και κομματικές διαδρομές, δεν μπορούμε και δε θέλουμε να τις κατανοήσουμε...

Να καταργήσουμε τους απαγωγείς

Επί μήνες η κυβέρνηση αρνούνταν ότι έγιναν απαγωγές και ανακρίσεις Πακιστανών μεταναστών και χαρακτήριζε το γεγονός «ανύπαρκτο». Προχτές το πόρισμα του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου έφερε στο φως ένα μέρος της αλήθειας για το τι συμβαίνει στη χώρα. Από τη δικαστική έρευνα προέκυψε ότι τον περασμένο Ιούλη (μερικά εικοσιτετράωρα μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στο Λονδίνο), σε Ομόνοια, Πετράλωνα, Οινόφυτα και Γιάννενα έγιναν απαγωγές και ακολούθως παράνομες ανακρίσεις Πακιστανών. Η εισαγγελία άσκησε ποινική δίωξη κατά παντός υπευθύνου για το αδίκημα της αρπαγής κατά συρροή και συναυτουργία. Οι απαγωγές έγιναν από όργανα των ελληνικών κρατικών υπηρεσιών. Ηδη εξετάστηκαν οκτώ ΚΥΠατζήδες. Οι έξι πρόβαλαν «άλλοθι» ενώ για τους δύο θα γίνει περαιτέρω έρευνα. Ο Βρετανός εμπλεκόμενος Ν. Λάνγκμαν δεν κλήθηκε να καταθέσει επειδή καλυπτόταν από διπλωματική ασυλία. Στο μεσοδιάστημα κάποιοι από τους απαχθέντες μετανάστες κατήγγειλαν ότι πιέστηκαν για να πάρουν πίσω τις καταθέσεις τους, ενώ και χτες η κυβέρνηση, διά του κυβερνητικού εκπροσώπου, επέμενε να καλύπτει τον τότε άμεσα αρμόδιο υπουργό, Γ. Βουλγαράκη, αρνούμενη να παραδεχτεί ότι έγιναν απαγωγές ακόμα και μετά το εισαγγελικό πόρισμα.

Ομως, αυτά είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Στο πλαίσιο της πρόσδεσής μας στο ζυγό της ΕΕ και της κοινής ρότας που έχουν χαράξει ο ευρωενωσιακός ιμπεριαλισμός με τον αμερικανικό, τα κράτη της ΕΕ, οι κυβερνήσεις τους, έχουν υπογράψει πάμπολλες συμφωνίες μεταξύ τους και με τις ΗΠΑ, για ανεξέλεγκτη δράση μυστικών υπηρεσιών στο έδαφος της κάθε χώρας, που μετατρέπεται σε ξέφραγο αμπέλι. Με τα δημοκρατικά δικαιώματα των κατοίκων της να γίνονται κουρέλι στο βωμό της «ασφάλειας», όπως οι κρατούντες την ορίζουν με μόνο άξονα τα κέρδη τους, από τους «τρομοκράτες» που κατασκευάζουν, για να ενισχύουν την καταστολή κατά των λαϊκών κινημάτων. Ανθρωποι απήχθησαν και βασανίστηκαν στην Ελλάδα συνεπεία του τρομοκρατικού καθεστώτος που επιβλήθηκε (και) εδώ επειδή η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υπέγραψε και επί ημερών της ΝΔ εφαρμόζεται μια τέτοια συμφωνία (απόφαση της ΕΕ, με ημερομηνία 29/5/2000, για την «αμοιβαία δικαστική συνδρομή επί ποινικών υποθέσεων μεταξύ των κρατών - μελών»), που δίνει το «ελεύθερο» στις ξένες μυστικές υπηρεσίες να πραγματοποιούν «απόρρητες έρευνες» υπό «απόρρητη ή πλαστή ταυτότητα» στο ελληνικό έδαφος.

Το πόρισμα του εισαγγελέα, αν και αποκαλύπτει μέρος μόνο της αλήθειας, φανερώνει τις τεράστιες ευθύνες των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ που ως κυβερνήσεις υπογράφουν και εφαρμόζουν «αντιτρομοκρατικά» μέτρα και μυστικές συμφωνίες με ΕΕ και ΗΠΑ. Ο ελληνικός λαός, οι δημοκράτες, όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι δεν έχουν τώρα άλλο δρόμο παρά αποφασιστικά να παλέψουν πεισματικά, οργανωμένα, καθημερινά για την κατάργηση όλων αυτών των αντιδημοκρατικών - τρομοκρατικών μέτρων. Αλλά και να απορρίψουν μαζικά, να καταψηφίσουν τους εταίρους του δικομματισμού που μας τα έφεραν, αρχής γενομένης από τις δημοτικές εκλογές του Οκτώβρη. Αλλωστε, η κατάργηση της μαύρης πραγματικότητας που διαμορφώνουν απαιτεί την κατάργηση των ιδίων. Που σημαίνει αλλαγή του πολιτικού συσχετισμού δυνάμεων σε βάρος τους έως την ανατροπή της εξουσίας των καπιταλιστών.

Θανάσης ΜΠΑΛΟΔΗΜΑΣ

Τα ... ασήμαντα

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ τοποθέτηση αυτή του Ευ. Αντώναρου σχετικά με την υπόθεση της απαγωγής των Πακιστανών. Κάποιοι, λέει, προσπαθούν να κάνουν «την τρίχα, τριχιά»...

Δηλαδή, τι άλλο πρέπει να γίνει, για να θεωρήσει η κυβέρνηση ότι υπάρχει κάποιο σημαντικό θέμα καταπάτησης των ατομικών ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων των πολιτών;

Δεν αρκούν η απαγωγή, η ανάκριση και η κακοποίηση και, μάλιστα, πιστοποιημένα πλέον από τη δικαστική έρευνα; `Η, μήπως, είναι θέμα αριθμού; Εάν ήταν μερικές εκατοντάδες οι απαχθέντες, θα ήταν σημαντικό το ζήτημα;

Εκτός και αν η κυβέρνηση έχει υπόψη της να κάνει ακόμη χειρότερα, οπότε καταλαβαίνουμε τη στάση του κυβερνητικού εκπροσώπου, θέλοντας να μας προετοιμάσει από τώρα για καταστάσεις, που ίσως ξεπεράσουν και την πιο καλπάζουσα φαντασία.

Εμείς, πάντως, δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία, τόσο για τις μεγάλες «ορέξεις» των οπαδών του «αντιτρομοκρατικού δόγματος», όσο και για την εφευρετικότητά τους σε κατασταλτικές μεθόδους.

Οσο για την αναφορά του Ευ. Αντώναρου στην ασκηθείσα «δίωξη κατ' αγνώστων», η οποία - υποτίθεται - θα πρέπει να μας καθησυχάζει μια και η υπόθεση είναι στα χέρια της Δικαιοσύνης, μόνο μειδιάματα μπορεί να προκαλέσει.

Προφανώς, μόνο για την κυβέρνηση είναι ...άγνωστοι οι υπεύθυνοι. Γιατί όλη η Ελλάδα γνωρίζει και έχει καταλάβει πως η «δουλιά» έγινε για λογαριασμό των Βρετανών και, μάλιστα, με τον πλέον επίσημο τρόπο.

Αλλωστε, οι υπογραφές της σημερινής, αλλά και της προηγούμενης κυβέρνησης είναι καθόλα ευδιάκριτες στις σχετικές συμφωνίες νομιμοποίησης τέτοιων απαράδεκτων πρακτικών.

ΛΙΓΟ ΑΠΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ καλοκαιρινούς μήνες. Αυτούς, δηλαδή, που ο κόσμος πάει διακοπές και οι οικοπεδοφάγοι βάζουν φωτιές, προκειμένου να κερδοσκοπήσουν όπως μπορούν.

Γρηγοριάδης Κώστας

Κι όμως, οι διαμαρτυρίες των συμβασιούχων πυροσβεστών, που ζητούν το αυτονόητο της μονιμοποίησής τους, κάθε άλλο παρά συγκινούν τα αρμόδια υπουργεία.

Πλην όμως, τα ίδια υπουργεία αρέσκονται να παρουσιάζουν τους ταλαιπωρημένους αυτούς ανθρώπους, ως ...βασικά στοιχεία του φοβερού αντιπυρικού σχεδιασμού τους...

Σκάνδαλα και «σκάνδαλα»

Γρηγοριάδης Κώστας

Πολύ μελάνι έχει χυθεί και ακόμα περισσότερο αναμένεται να χυθεί για το λεγόμενο παραδικαστικό κύκλωμα, για το τι έχουν ή δεν έχουν κάνει η Μπουρμπούλια, ο Γιοσάκης, ο Καλούσης ή ο Κεχαγιόγλου, αλλά πολύ λίγα γράφονται και λέγονται από τα αυτοαποκαλούμενα ανεξάρτητα Μέσα Ενημέρωσης για σκάνδαλα και για συγκαλύψεις εγκλημάτων όταν αυτά διαπράττονται από βιομηχάνους ή εφοπλιστές.

Για παράδειγμα, τη Δευτέρα αρχίζει στο Εφετείο η δίκη των κατηγορούμενων για την κατάρρευση του εργοστασίου της «Ρικομέξ», στο μεγάλο σεισμό του 1999 όπου στα συντρίμμια του εργοστασίου θάφτηκαν δεκάδες εργάτες. Το πρώτο μεγάλο σκάνδαλο βρίσκεται στο γεγονός, πως στο εδώλιο ΔΕΝ κάθησαν ποτέ οι ιδιοκτήτες της επιχείρησης, αφού οι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα των καπιταλιστών νόμοι του αστικού κράτους, τους επιτρέπουν να μετακυλίουν τις ευθύνες τους σε αυτούς που εκτελούν τις εντολές τους. Το δεύτερο μεγάλο σκάνδαλο είναι ότι στο εδώλιο ΔΕΝ κάθισαν ούτε θα καθίσουν αυτοί που έχουν φτιάξει τις Πολεοδομίες έτσι, ώστε να λειτουργούν προασπίζοντας την επίτευξη του μέγιστου κέρδους αδιαφορώντας για την τήρηση ακόμα και των ελάχιστων νόμων που υποτίθεται ότι προστατεύουν τη ζωή και την υγεία των εργαζόμενων.

Αν αυτά δεν είναι σκάνδαλο, τότε τι είναι;

Ενας «σημαδιακός» αγώνας ποδοσφαίρου

Ισως να πρόκειται για τον πλέον αποκαλυπτικό... ποδοσφαιρικό αγώνα. Αποκαλυπτικό για τον κυνισμό του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων, κυρίως εκείνων, που στην προκειμένη περίπτωση, ανέλαβαν τη διάλυση κάθε υποδομής που θα θύμιζε στους λαούς της ανατολικής Ευρώπης το σοσιαλισμό.

Η είδηση λέει λοιπόν, ότι «ο πρωθυπουργός της Ρουμανίας Καλίν Ποπέσκου Ταριτσεάνου θα παίξει, στη Βιέννη, σε αγώνα ποδοσφαίρου με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και τον Ευρωπαίο Επίτροπο αρμόδιο για τη Διεύρυνση Ολι Ρεν. Ο αγώνας θα γίνει με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων για τα άστεγα παιδιά της ανθρωπιστικής οργάνωσης «Concordia» του πατέρα Γκεόργκ Σπόρσιλ»!

Δε χρειάζονται γνώσεις σημειολογίας για τα προφανή: Ενας πρωθυπουργός που καπιταλιστικοποιεί με ταχύτατους ρυθμούς την πρώην σοσιαλιστική χώρα του και τη δένει σε όποιο ιμπεριαλιστικό άρμα βρεθεί μπροστά του, είναι φυσικό να μετατρέπει ένα τραγικό αποτέλεσμα της πολιτικής του, τα άστεγα παιδιά, σε προπαγανδιστικό «θέαμα», στέλνοντας παράλληλα και το μήνυμα ότι το «κράτος πρόνοιας» θα «βαφτιστεί» στο εξής... σε «Μη Κυβερνητική Οργάνωση». Η παρουσία του Μπαρόζο «σηματοδοτεί» το τι πραγματικά σημαίνει ΕΕ, ενώ ο Ρεν είναι ο φορέας του έτερου μηνύματος προς τους λαούς των πρώην σοσιαλιστικών χωρών: «Ακόμη δεν είδατε τίποτα»...

Το «διαφημίζουν» κιόλας...

Την αστυνομική δράση κατά του λαϊκού κινήματος «διαφημίζει», σε «Ημερολόγιο» που εξέδωσε, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων, (ΠΟΑΣΥ)! Π.χ. η κεντρική φωτογραφία του «Ημερολογίου» για το μήνα Οκτώβρη, δείχνει αστυνομικούς να επιτίθενται εναντίον κομμουνιστών που διαδήλωναν στη Λάρισα (διπλανή φωτ.), ενώ υπάρχουν κι άλλες φωτογραφίες αστυνομικών επιχειρήσεων κατά λαϊκών κινητοποιήσεων και μόνο μία αφορά σε επεισόδια με χούλιγκανς. Ο τίτλος της σελίδας του «Ημερολογίου» είναι «Υπηρεσίες Αστυνομικών Επιχειρήσεων: Μάχες σώμα με σώμα» και σε ρουμπρίκα αναγράφεται το σλόγκαν «Ζην (και υπηρετείν) επικινδύνως».

Αν μ' αυτό τον τρόπο η ΠΟΑΣΥ θέλει να αναδείξει την επικινδυνότητα του αστυνομικού επαγγέλματος, μάλλον δε διάλεξε τις σωστές φωτογραφίες, καθώς ο κίνδυνος για τον αστυνομικό δεν προέρχεται από το λαό, που αγωνίζεται, ειρηνικά, για το ψωμί και για το δίκιο. Πάντως, η Ομοσπονδία με όσα προβάλλει στο «Ημερολόγιο», παραδέχεται, εμμέσως πλην σαφώς, ότι ο προσανατολισμός και η κύρια αποστολή της Αστυνομίας είναι η καταστολή του λαϊκού κινήματος και όχι η αντιμετώπιση της παρανομίας και του εγκλήματος, όπως ισχυρίζονται οι εκάστοτε κυβερνήσεις. O ρόλος αυτός, όμως, δεν περιποιεί τιμή για τους αστυνομικούς, για να επιδεικνύεται από το συνδικαλιστικό σωματείο τους...

Αναθεώρηση, για ποιον;

Το Σύνταγμα δεν είναι ένας νόμος σαν όλους τους άλλους νόμους. Ακόμη, το Σύνταγμα, όπως όλοι οι νόμοι, έχει τη σφραγίδα του συσχετισμού των ταξικών δυνάμεων σε κάθε φάση της κοινωνικής εξέλιξης. Το Σύνταγμα, όπως και το ίδιο το κράτος, δεν είναι «ουδέτερο» απέναντι στους ασυμφιλίωτους ανταγωνισμούς των τάξεων. Επομένως, το Σύνταγμα, ως Καταστατικός Χάρτης της χώρας, είναι ένα βασικό εργαλείο της άρχουσας τάξης για τη νομιμοποίηση και τη διαιώνιση της κυριαρχίας της.

Υπό το πρίσμα αυτό, η προωθούμενη από την κυβέρνηση συνταγματική αναθεώρηση χαρακτηρίζεται από την προσπάθεια ενίσχυσης των αντιδραστικών χαρακτηριστικών του Συντάγματος. Το μαρτυρούν οι προτάσεις που διατύπωσε ο πρωθυπουργός στην ομιλία του προς την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και οι προτάσεις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου.

Η λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, η εκποίηση του δασικού πλούτου προς όφελος επιχειρηματικών συμφερόντων, σε συνδυασμό με την επιχείρηση ελέγχου της πολιτικής δράσης των κομμάτων υπό το πρόσχημα της «διαφάνειας», η υπονόμευση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, η κατοχύρωση του αντιδημοκρατικού εκλογικού συστήματος, η θωράκιση της οικονομικής πολιτικής, είναι ορισμένες από τις προτάσεις αυτές που επικυρώνουν την εκτίμηση ότι πρόκειται για μια αναθεώρηση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των επιδιώξεων του μεγάλου κεφαλαίου.

Ματαίως προσπαθεί το ΠΑΣΟΚ να διαφοροποιηθεί από την κυβέρνηση στο θέμα της αναθεώρησης. Εξάλλου, είναι γνωστό ότι σε ένα από τα σημαντικότερα θέματα αυτής της αναθεώρησης, το θέμα των ιδιωτικών πανεπιστημίων, το ΠΑΣΟΚ δε συμφωνεί απλώς, αλλά εμφανίστηκε και στο ρόλο του σημαιοφόρου. Με τον ίδιο ζήλο και σε απόλυτη συναίνεση με την κυβέρνηση, απορρίπτει και τη στοιχειώδη αστικοδημοκρατική ρύθμιση του χωρισμού της Εκκλησίας από το κράτος.

Για την εργατική τάξη και τη συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων, αυτή η αναθεώρηση θα σημαίνει νέα, πρόσθετα δεσμά, ένταση της εκμετάλλευσης, μεγαλύτερη χειροτέρευση των συνθηκών ζωής και εργασίας, περιστολή των δημοκρατικών ελευθεριών και των ατομικών δικαιωμάτων.

Από τη σκοπιά, λοιπόν, των συμφερόντων των εργαζομένων, χρειάζεται αναθεώρηση του Συντάγματος και μάλιστα ριζική, αλλά σε τελείως διαφορετική κατεύθυνση απ' αυτήν που θέλουν η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ, αυτή που θα καταργεί τη δράση των εκμεταλλευτών και θα εφαρμόζεται για τα λαϊκά συμφέροντα. Η προοπτική αυτή είναι εφικτή μόνο από μια λαϊκή εξουσία. Η οποία απαιτεί ριζική αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για την ανατροπή της σημερινής αντιλαϊκής εξουσίας. Και που θα προκύπτει από το δυνάμωμα της πάλης για τα σύγχρονα δικαιώματα των εργαζομένων, με την ενίσχυση του ΚΚΕ και την αποδυνάμωση των κομμάτων του κεφαλαίου.