Τα εκτεταμένα περιοριστικά μέτρα που πάρθηκαν στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες, υπό τον φόβο της κατάρρευσης των συστημάτων Υγείας σε πολύ μικρό διάστημα, λόγω των τεράστιων ελλείψεων σε υποδομές, μηχανήματα, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, αποτελούν ομολογία ήττας των διαχρονικών πολιτικών υποχρηματοδότησης και της εμπορευματοποίησης των συστημάτων δημόσιας Υγείας. Αποτελούν ομολογία ήττας των πολιτικών των αστικών κομμάτων που προωθούν την εμπορευματοποίηση της Υγείας.

Στην Ελλάδα, οι συνθήκες σήμερα για τα λαϊκά στρώματα είναι πολύ χειρότερες από το ξεκίνημα της πανδημίας, εξανεμίζοντας τις θυσίες τους και όσα κερδήθηκαν από την υπεύθυνη στάση τους απέναντι στις υποδείξεις των επιστημόνων, καταφέρνοντας να εκμηδενίσουν ουσιαστικά τα κρούσματα. Στις 4 Μάη, μέρα της άρσης των περιοριστικών μέτρων, ο συνολικός αριθμός των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων ανερχόταν σε 2.632 ενώ είχαν καταγραφεί συνολικά 146 θάνατοι. Στις 12/8/2020, όμως, ο αριθμός των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων είχε ξεπεράσει τις 6.000 και οι θάνατοι είχαν φτάσει τους 214.

Και ενώ είμαστε μπροστά σε ένα δεύτερο κύμα της πανδημίας, το οποίο είναι ακόμα στην αρχή του, η κυβέρνηση συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο να κουνάει το δάχτυλο στους εργαζομένους και στη νεολαία, προτάσσοντας την «ατομική ευθύνη». Με αυτόν τον τρόπο προσπαθεί να μεταθέσει και να καλύψει τις δικές της ευθύνες και του κράτους, να συγκαλύψει το γεγονός ότι όλο αυτό το διάστημα δεν έκανε απολύτως τίποτα για να ενισχύσει ουσιαστικά το ήδη απαξιωμένο δημόσιο σύστημα Υγείας.

Οπως σημείωνε το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του την περασμένη Τρίτη, «η αύξηση των κρουσμάτων, η όποια χαλαρότητα και ο εφησυχασμός είναι ο καθρέφτης της δικής της (της κυβέρνησης) ανευθυνότητας, των παλινωδιών και των αντιφάσεών της στα μέτρα προστασίας, κυρίως όμως της υποταγής της δημόσιας υγείας στην κερδοφορία των μεγαλοεπιχειρηματιών, ιδιαίτερα στον τουριστικό και μεταφορικό τομέα».

Αντί λοιπόν το κράτος να αναλάβει τις ευθύνες του για να θωρακίσει το λαό, η κυβέρνηση, αμέσως σχεδόν μετά την άρση των περιοριστικών μέτρων, απηύθυνε πρόσκληση στους πολίτες της ΕΕ να επισκεφθούν φέτος το καλοκαίρι τη χώρα μας, «ως ασφαλή τουριστικό προορισμό», κάνοντας «λάστιχο» τα υγειονομικά πρωτόκολλα, με ανεπαρκείς ελέγχους στα αεροδρόμια και στα χερσαία σύνορα, για να τα προσαρμόσει στις ανάγκες της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, κυρίως του Τουρισμού και των Μεταφορών.

Αντί να προσλάβει μόνιμο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, με κατεύθυνση της ΕΕ επιτρέπεται πληρότητα 100% στα αεροπλάνα. Αντί να ανοίξει και να στελεχώσει τα νοσοκομεία που έκλεισαν οι αστικές κυβερνήσεις τα προηγούμενα χρόνια, με ΦΕΚ αύξησε την πληρότητα στα πλοία μέχρι και 85%. Αντί να δημιουργήσει νέες ΜΕΘ για να καλύψει τις τεράστιες ελλείψεις σε κανονικές συνθήκες, διαφημίζει ως «ευκαιρία για τη χώρα» το μοντέλο της Σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα στην Υγεία, τις λεγόμενες ΣΔΙΤ.

Αντί να εντατικοποιήσει και να επιβάλει αυστηρά μέτρα για την προστασία των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, προχωρά σε μια σειρά από νέες αντεργατικές ρυθμίσεις στη βάση του ευρωενωσιακού «Ταμείου Ανάκαμψης», που θα φορτώσει νέα αντιλαϊκά μέτρα στις πλάτες των εργαζομένων, προς όφελος του κεφαλαίου. Μόλις λίγες μέρες πριν, επιβεβαιώθηκαν 24 νέα κρούσματα σε εργοστάσιο κρέατος και 50 κρούσματα σε εργοστάσιο ελαιουργίας.

Δύο ακόμα στοιχεία είναι χαρακτηριστικά για την αντιλαϊκή διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση: Σύμφωνα με τον υφυπουργό Πολιτικής Προστασίας, Ν. Χαρδαλιά, από τους 2.162.251 εισερχόμενους στη χώρα ελέγχθηκαν στα σημεία εισόδου μόνο οι 266.116, δηλαδή μόλις το 12%!

Οταν μάλιστα ρωτήθηκε σε συνέντευξη Τύπου, την περασμένη Τρίτη, γιατί δεν επιβλήθηκε εξαρχής η επίδειξη αρνητικής εξέτασης στις πύλες εισόδου της χώρας, που θα πιστοποιεί ότι ο επισκέπτης δεν πάσχει από κορονοϊό, ανέφερε με κυνισμό ότι οι αποφάσεις της κυβέρνησης παίρνονται με βάση τα επιδημιολογικά δεδομένα και ότι ανάλογα με την εξέλιξή τους κρίνεται και η αποτελεσματικότητα των μέτρων!

Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, ο λαός χρησιμοποιείται ως πειραματόζωο, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι όροι που έθεσαν οι επιχειρηματικοί όμιλοι στο άνοιγμα του Τουρισμού. Και τώρα που τα κρούσματα κινούνται σε ανοδική τροχιά, με καθοριστική συμβολή των «εισαγόμενων», επιβάλλονται αυστηρότεροι όροι για την είσοδο στη χώρα, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση συνεχίζει το κήρυγμα για την «ατομική ευθύνη».

Ενα άλλο στοιχείο που έδωσε ο αρμόδιος υπουργός, είναι ότι από τα 5.623 κρούσματα στη χώρα, τα 1.146 πήραν εξιτήριο από νοσοκομεία και τα 2.839 ανάρρωσαν κατ' οίκον. Δηλαδή, η συντριπτική πλειοψηφία όσων νόσησαν, είτε έμειναν σπίτι χωρίς συστηματική ιατρική παρακολούθηση είτε αναγκάστηκαν να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για κατ' οίκον ιατρικές επισκέψεις. Επιβεβαιώνεται δηλαδή κι από αυτό ότι με ευθύνη της κυβέρνησης το δημόσιο σύστημα Υγείας παραμένει αθωράκιστο και γυμνό, ενόψει μάλιστα του δεύτερου κύματος της πανδημίας.

Εξίσου αποκαλυπτική είναι και η κατάσταση με τα τεστ για τον κορονοϊό, καθώς πληθαίνουν οι καταγγελίες για καθυστερήσεις στην έκδοση των αποτελεσμάτων, αλλά και για τους περιορισμούς που ισχύουν στο εύρος των περιπτώσεων που ελέγχονται, για να μειώνεται το κόστος, εκθέτοντας σε μεγαλύτερο κίνδυνο την υγεία του λαού.

Στην περίπτωση του Πόρου, για παράδειγμα, υπάρχουν καταγγελίες ότι o ΕΟΔΥ καθυστέρησε να ενημερώσει για τα αποτελέσματα μέχρι και πέντε μέρες, ενώ η αρχική οδηγία σε όσους υποβλήθηκαν στον έλεγχο ήταν ότι «θα ενημερωθούν το αργότερο εντός τριών ημερών στην περίπτωση που είναι θετικοί». Το αποτέλεσμα ήταν οι άνθρωποι μετά από τις τρεις μέρες να κυκλοφορούν κανονικά, θεωρώντας ότι δεν έχουν τίποτα και στη συνέχεια ο ΕΟΔΥ να ενημερώνει κάποιους από αυτούς ότι είναι θετικοί! Καταγγελίες για καθυστερήσεις υπάρχουν ακόμα και από ασθενείς που έχουν εισαχθεί για άλλες ασθένειες στα νοσοκομεία.

Η εξήγηση για όλα αυτά βρίσκεται στο γεγονός ότι στους πέντε μήνες από το ξέσπασμα της πανδημίας, και παρά τις μεγαλόστομες κυβερνητικές διακηρύξεις, το προσωπικό που απαιτείται (και στα εργαστήρια μοριακής ανάλυσης) δεν επαρκεί ή/και δεν είναι επαρκώς εκπαιδευμένο, ενώ αντιδραστήρια και μηχανήματα ανάλυσης του δημόσιου τομέα υπάρχουν σε ελάχιστα μεγάλα νοσοκομεία και στο Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας (ΕΚΕΑ) μόλις πρόσφατα.

Να σημειωθεί επίσης ότι πλέον δεν αποστέλλονται δείγματα από τα δημόσια νοσοκομεία προς το «Παστέρ», έπειτα από την απαίτηση της διοίκησής του «κάθε δείγμα να συνοδεύεται από βεβαίωση αποζημίωσης από το νοσοκομείο». Ακόμη και για το περιβόητο rapid test, που δίνει φερέγγυο αποτέλεσμα, τα αντιδραστήρια είναι τόσο λίγα που, όπως καταγγέλλεται, εξαντλούνται στις πρώτες 6 - 7 ώρες από το άνοιγμα μιας γενικής εφημερίας μεγάλου νοσοκομείου!

Ανάλογη κατάσταση αντιμετωπίζει και το υγειονομικό προσωπικό. Ειδικά για όσους επιστρέφουν από άδεια και παρά το γεγονός ότι πλέον υποβάλλονται υποχρεωτικά σε τεστ για τον κορονοϊό, δεν υπάρχει ούτε ο στοιχειώδης προγραμματισμός για τη διαδικασία που θα ακολουθηθεί (π.χ. πότε θα γίνει και πού το τεστ, αν θα μείνουν σε καραντίνα, αν υπάρχει ισχυρή υποψία και σε ποιες περιπτώσεις για επανάληψη σε περίπτωση ακόμη και αρνητικού αποτελέσματος κ.λπ.).

Ετσι, αλλού το τεστ γίνεται σε όλους όσοι επιστρέφουν από άδεια, αλλού σε κανέναν αν είναι ασυμπτωματικός, αλλού συνδυάζονται απαντήσεις στο ερωτηματολόγιο και κλινική εικόνα κι αλλού οι εργαζόμενοι πάνε για δουλειά αμέσως, πριν βγει το αποτέλεσμα!

Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες και πριν η πανδημία πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, αποκτά επείγοντα χαρακτήρα το κάλεσμα που απευθύνει το ΚΚΕ στους εργαζόμενους και στα φτωχά λαϊκά στρώματα, να διεκδικήσουν μαζί με τους μαχόμενους υγειονομικούς μέτρα αποφασιστικής στήριξης του δημόσιου συστήματος Υγείας, με μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, όλων των ειδικοτήτων, στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, αλλά και στα νοσοκομεία.

• Καμία απόλυση
• Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και των επικουρικών
• Μαζικά, επαναλαμβανόμενα τεστ στους εργαζόμενους στην Υγεία και την Πρόνοια, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ), στην εστίαση, στον τουρισμό, στο εμπόριο, αλλά και τους μεγάλους χώρους δουλειάς (εργοστάσια κ.τ.λ.)
• Να ανοίξουν όλα τα νοσοκομεία που έκλεισαν τα τελευταία χρόνια
• Σχέδιο επίταξης όλων των δομών του ιδιωτικού τομέα Υγείας και Πρόνοιας, για να μπει σε εφαρμογή σε περίπτωση γιγάντωσης της πανδημίας
• Μέτρα προστασίας των εργαζομένων στους τόπους δουλειάς με όλα τα απαραίτητα μέσα και μέτρα υγείας και ασφάλειας
• Κατεπείγουσες προσλήψεις στα ΜΜΜ για να αυξηθούν τα δρομολόγια, για να μειωθεί ο συγχρωτισμός, με ταυτόχρονη μείωση στην πληρότητα των πλοίων και των αεροπλάνων, με παράλληλη μείωση της τιμής των εισιτηρίων.

Για την κατάσταση στα νοσοκομεία ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με την Μαίρη Αγρογιάννη, επικουρική παθολόγο στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών, και την Δήμητρα Σταματέλου, ειδικευόμενη παθολόγο στο Νοσοκομείο Νίκαιας. Η συζήτηση αναδεικνύει καθαρά ότι ο «χρόνος που κερδήθηκε», όπως λέει η κυβέρνηση, δεν αξιοποιήθηκε για να ενισχυθεί το δημόσιο σύστημα Υγείας, που βρίσκεται «στα ίδια και χειρότερα» μπροστά σε ένα δεύτερο κύμα της πανδημίας.

Η κουβέντα ξεκινά με την Δ. Σταματέλου να επισημαίνει πως «ουσιαστικά έχουμε ένα δεύτερο κύμα. Επιβεβαιώνεται από τα μέτρα που ανακοινώνουν, από τα κρούσματα που ανεβαίνουν. Οι υπηρεσίες του ΕΟΔΥ καταγράφουν για συνεχόμενες μέρες τριψήφιο αριθμό κρουσμάτων, που χρειάζεται να αξιολογηθεί συνδυαστικά με τον συνολικό αριθμό δειγμάτων. Αν εστιάσουμε στα δημόσια νοσοκομεία, το ζήτημα που μπαίνει είναι πώς θα ανταποκριθούν στις αυξημένες ανάγκες και ενώ έχουμε ως δεδομένα ότι από όσους νοσήσουν περίπου το 15% θα χρειαστεί εισαγωγή σε νοσοκομείο, και από όσους νοσηλευτούν το 5% θα χρειαστεί να εισαχθεί σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.

Ακόμα, συμπληρώνει η Μ. Αγρογιάννη, «πήραν 2.700 νοσηλευτές και τραυματιοφορείς, επίσης συμβασιούχους, με δίχρονες συμβάσεις. Πρόκειται για σταγόνα στον ωκεανό καθώς οι κενές οργανικές θέσεις στα νοσοκομεία υπολογίζονται σε 25.000 - 30.000. Και εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι το σύνολο των οργανικών θέσεων είναι αυτές που απαιτούνται σύμφωνα με τους δικούς τους σχεδιασμούς, στο πλαίσιο αυτής της οικονομίας και σε συνθήκες, ας τις πούμε, "φυσιολογικές". Είναι προφανές ότι, ακόμα και με τα δικά τους κριτήρια, οι ανάγκες και άρα οι ελλείψεις σε προσωπικό είναι πολύ μεγαλύτερες σε συνθήκες πανδημίας.

Ο λόγος που δεν γίνονται προσλήψεις αντίστοιχες των αναγκών, ο λόγος που επεκτείνονται οι "ελαστικές" σχέσεις εργασίας και η προσωρινή απασχόληση είναι ο προσανατολισμός της λειτουργίας των δημόσιων νοσοκομείων με γνώμονα τους νόμους της αγοράς.

Το αποτέλεσμα είναι πως βγαίνοντας από το πρώτο κύμα της πανδημίας, ο "χρόνος που κερδήθηκε", όπως λέει η κυβέρνηση, δεν αξιοποιήθηκε για να ενισχυθεί το δημόσιο σύστημα Υγείας. Και αυτό αποδεικνύεται και τώρα. Τους δύο τελευταίους μήνες, που ήταν λιγότερα τα κρούσματα, όχι μόνο δεν έγινε τίποτα για να είμαστε έτοιμοι για το δεύτερο κύμα αλλά έχουμε αποδυναμωθεί ακόμα περισσότερο».

Με αφορμή πρόσφατη απόφαση του υπουργείου Υγείας, στις 7/8, που επιβάλλει στο σύνολο των δημόσιων νοσοκομείων να νοσηλεύουν επιβεβαιωμένα κρούσματα (μέχρι τώρα γίνεται στα αποκαλούμενα νοσοκομεία αναφοράς, που στην Αττική, για παράδειγμα, ήταν 4), η συζήτηση στράφηκε στις προϋποθέσεις και διαδικασίες που πρέπει να τηρούνται για να μπορεί να συμβεί αυτό και αν τηρούνται.

Να σημειωθεί ότι λίγες μέρες μετά, στις 11/8, η διοίκηση της 1ης ΥΠΕ Αττικής έδωσε αντικρουόμενη οδηγία που λέει ότι τα επιβεβαιωμένα κρούσματα θα νοσηλεύονται μόνο στα νοσοκομεία αναφοράς, επιβεβαιώνοντας την προχειρότητα της κυβέρνησης στο σχεδιασμό και τη λήψη μέτρων.

«Η νοσηλεία επιβεβαιωμένων κρουσμάτων», επισημαίνει η Δ. Σταματέλου, «σημαίνει ότι τα τμήματα νοσηλείας των κρουσμάτων αυτών πρέπει να είναι χωροταξικά διαχωρισμένα, να μην επικοινωνούν με το υπόλοιπο νοσοκομείο. Το τμήμα να είναι πλήρως εξοπλισμένο με όλη την υποδομή που χρειάζεται, από παροχές οξυγόνου, μέχρι πιεσόμετρα, ηλεκτροκαρδιογράφο, ειδικούς αναπνευστήρες κ.ά. Κατάλληλο σύστημα εξαερισμού. Δεν μπορεί ο ασθενής να περνάει από δέκα άλλα τμήματα για να πάει στο συγκεκριμένο τμήμα. Δεν μπορεί να είναι δίπλα σε άλλα τμήματα με ασθενείς χειρουργημένους, καρκινοπαθείς κ.ά. Ακόμα, πρέπει το προσωπικό να απασχολείται αποκλειστικά σε αυτά τα τμήματα, ώστε να έχει την εικόνα της πορείας του κάθε ασθενούς, να αποφευχθεί το ενδεχόμενο της διασποράς από το ένα τμήμα στο άλλο.

Ομως, σήμερα αυτοί οι ειδικοί χώροι είναι ελάχιστοι σε νοσοκομεία. Σε κάποια υπάρχουν μονάδες ειδικών λοιμώξεων και θάλαμοι για απομόνωση ασθενών με λοιμώδη μεταδοτικά νοσήματα, αλλά και αυτά δεν είναι ούτε όσα θα έπρεπε ούτε καλύπτουν τις ανάγκες της πανδημίας. Σε εμάς, στο Νοσοκομείο Νίκαιας, δεν υπάρχει τέτοιος χώρος ούτε σε κανονικές συνθήκες. Το έχουμε αναδείξει από την πρώτη στιγμή (Μάρτη) και ακόμα δεν έχει λυθεί. Ακόμα και το ιατρείο των Επειγόντων όπου εξετάζουμε τα ύποπτα κρούσματα είναι πολύ μικρό και δεν υπάρχει χώρος αναμονής».

Σε αυτό το σημείο η Μ. Αγρογιάννη εξηγεί ότι «είναι πάρα πολύ δύσκολο για το προσωπικό να δουλεύει για 8 ώρες και πάνω, φορώντας τον απαραίτητο εξοπλισμό. Η λύση εδώ είναι η αύξηση των εφημερευόντων γιατρών, ώστε να "σπάει" το ωράριο, να μπορεί να γίνει διάλειμμα. Επομένως και εδώ ερχόμαστε αντιμέτωποι με την ανάγκη για επιπλέον προσωπικό. Για παράδειγμα, πολλές φορές στο ιατρείο των Επειγόντων της Νίκαιας που υποδέχεται τους ασθενείς με πυρετό, που μέχρι αποδείξεως του εναντίου θεωρείται ύποπτο, ήταν ένας γιατρός και η βάρδια άλλαζε κάθε 12 ώρες».

Σε ό,τι αφορά το προσωπικό η Δ. Σταματέλου επισημαίνει ότι στα νοσοκομεία που δεν ήταν αναφοράς «το προσωπικό που "έβλεπε" τα ύποπτα κρούσματα δεν δούλευε αποκλειστικά εκεί αλλά έκανε βάρδιες και σε άλλα τμήματα. Εμείς είχαμε νοσηλεύτριες στα Παθολογικά τμήματα που τη μια βδομάδα κάνανε τις βάρδιες στο Παθολογικό και την επόμενη βδομάδα κάνανε και ένα 8ωρο στο Covid!».

Χαρακτηριστικές είναι και οι συνθήκες νοσηλείας των ύποπτων κρουσμάτων. Η Μ. Αγρογιάννη αναφέρει πως μέχρι τώρα «είχε διαμορφωθεί ένας μεγάλος θάλαμος σαν ένα ξεχωριστό τμήμα. Αυτό όμως γέμιζε συχνά και πηγαίνανε ύποπτα κρούσματα και σε διπλανά δωμάτια, όπου όμως δεν τηρούνται οι αποστάσεις, δεν είχαν δική τους τουαλέτα, δεν έκλεινε η πόρτα.

Τώρα βγήκε η υπουργική απόφαση που λέει να νοσηλεύουν επιβεβαιωμένα κρούσματα όλα τα νοσοκομεία. Σε εμάς, χωρίς να υπάρχει καμία ενημέρωση, ήρθε πριν από λίγες μέρες επιβεβαιωμένο κρούσμα, χωρίς κανείς να ξέρει πού θα νοσηλευτεί, πώς θα περάσει από τα Επείγοντα, ποιος θα το δει, ποιος γιατρός, ποια νοσηλεύτρια.

Πριν από λίγες μέρες η διοίκηση του νοσοκομείου αποφάσισε ότι στον θάλαμο που νοσηλεύονταν έως τώρα τα ύποπτα θα νοσηλεύονται τα επιβεβαιωμένα κρούσματα, τα οποία θα αναλαμβάνει η κλινική που εφημερεύει κάθε φορά και κάνει την εισαγωγή του ασθενούς. Στην πορεία της νοσηλείας τους έτσι δημιουργούνται πολλές δυσκολίες.

Π.χ. ο παθολόγος που εφημερεύει και έχει στην ευθύνη του αρκετούς άλλους ασθενείς, μπορεί και πάνω από 50, οποιασδήποτε πάθησης, θα βλέπει και τους ασθενείς με Covid. Το ίδιο και η νοσηλεύτρια του τμήματος! Φανταστείτε ο εφημερεύων να εξετάζει τα περιστατικά Covid και μετά να συνεχίζει στους υπόλοιπους ασθενείς! 'Η, ακόμα χειρότερα, να συμβεί κάτι επείγον σε ασθενή στο θάλαμο Covid, που είναι και το πιο πιθανό σενάριο, και να πρέπει πρώτα να φορέσει όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό για να μπει μέσα.

Επίσης, αποφάσισαν να μπαίνουν τα ύποπτα περιστατικά σε κάποιο θάλαμο που θα εξασφαλίζει κάθε κλινική να υπάρχει. Που στον διπλανό θάλαμο θα νοσηλεύονται άλλοι ασθενείς. Που οι θάλαμοι στις Παθολογικές και στην Πνευμονολογική του νοσοκομείου δεν έχουν καν δική τους τουαλέτα. Υπάρχουν τουαλέτες μόνο στον διάδρομο. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει να νοσηλεύονται τα ύποπτα κρούσματα σε δωμάτιο που δεν κλείνει η πόρτα, ή σε δωμάτιο με κοινές τουαλέτες με διπλανά δωμάτια!

Ολα τα παραπάνω συμβάλλουν στη διασπορά αντί να την εμποδίζουν».

Η Δ. Σταματέλου τονίζει: «Δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός, καμία πρόβλεψη, καμία ενημέρωση. Πρακτικά το σχέδιό τους είναι "βλέποντας και κάνοντας", παρά το γεγονός ότι όλο το προηγούμενο διάστημα έχουμε καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις και αιτήματα. Δεν έχει γίνει τίποτα από αυτά».

Εδώ εντάσσεται και ένα ακόμα ημίμετρο του υπουργείου, να υποβάλλονται σε έλεγχο οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία που επιστρέφουν από άδεια. Την αναποτελεσματικότητά του ανέδειξε η Δ. Σταματέλου επισημαίνοντας πως, «πρώτον, ο εργαζόμενος από τη στιγμή που του γίνεται το τεστ μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα - περίπου ένα 24ωρο - δουλεύει κανονικά. Αρα, εάν είναι θετικός μπορεί να μεταδώσει τον ιό στους ασθενείς ή σε συναδέλφους του. Δεύτερον, θετικός στον ιό μπορεί να είναι και ένας εργαζόμενος που δεν έχει πάρει άδεια και να μην το ξέρει. Γι' αυτό λέμε ότι πρέπει να γίνονται περιοδικοί συστηματικοί έλεγχοι σε όλο το προσωπικό. Ξέρουμε ότι οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία έχουν πολλαπλάσιο κίνδυνο έκθεσης και νόσησης. Ηδη μετράμε εκατοντάδες συναδέλφους που έχουν βγει θετικοί στον ιό. Τελευταίο τραγικό συμβάν, ειδικευόμενη στη Λάρισα που διασωληνώθηκε».

Ενα άλλο μεγάλο ζήτημα είναι ότι, λόγω των μεγάλων ελλείψεων του δημόσιου συστήματος Υγείας, η κυβέρνηση επέλεξε να αποτρέψει την επίσκεψη στα νοσοκομεία για ανθρώπους που έχουν άλλες ασθένειες, εκτός του Covid, με αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις να επιδεινωθεί η υγεία τους.

Η Μ. Αγρογιάννη μάς λέει: «Κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος ουσιαστικά απέτρεψαν αυτούς τους ασθενείς να έρθουν στα νοσοκομεία. Το αποτέλεσμα ήταν μετά τους δύο μήνες να έρχονται σε πάρα πολύ άσχημη κατάσταση, γιατί είχαν σταματήσει προγραμματισμένες εξετάσεις, τα τακτικά ραντεβού, τα τακτικά χειρουργεία, είτε ήταν ασθενείς που ενώ θα έπρεπε να έρθουν στα Επείγοντα το καθυστερούσαν λόγω φόβου κ.ά.

Οι ασθενείς δεν έρχονταν είτε γιατί είχε ανασταλεί η λειτουργία των τακτικών ραντεβού αλλά και γιατί η ίδια η κυβέρνηση τους παρακινούσε να μην έρθουν, ουσιαστικά τους φόβιζαν με αυτά που τους έλεγαν».

«Υπάρχουν έρευνες», συμπληρώνει η Δ. Σταματέλου, «π.χ. στην Ιταλία, που συγκρίνουν τους καταγεγραμμένους θανάτους με αυτούς των προηγούμενων χρόνων, την ίδια περίοδο, και υπολογίζουν ήδη αύξηση, χωρίς τους καταγεγραμμένους θανάτους από Covid. Πιθανές εξηγήσεις είναι και ότι πρόκειται για μη επίσημα καταγεγραμμένους θανάτους από Covid, που δεν έγινε ποτέ η διάγνωση, αλλά και θανατηφόρα εξέλιξη άλλων ασθενειών που παραμελήθηκαν, δεν αντιμετωπίστηκαν έγκαιρα».

Κλείνοντας την κουβέντα και οι δύο υπογράμμισαν ότι αυτό που πρέπει να σημειωθεί με έμφαση είναι πως το δημόσιο σύστημα Υγείας έχει μεγάλες ελλείψεις και η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα για να τις καλύψει.

Αυτό που απαιτείται είναι οι εργαζόμενοι και ο λαός να σπάσουμε τη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια, να παλέψουμε για την προστασία της ζωής μας, για άμεση κρατική χρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος Υγείας, για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των κλάδων, κάλυψη όλων των αναγκών σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ), την άμεση λήψη μέτρων προστασίας της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς.

Να απαιτήσουμε και να διεκδικήσουμε ανάπτυξη ΠΦΥ και συνολικότερα ενιαίο, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας με αξιοποίηση του συνόλου των επιστημονικών και τεχνολογικών επιτευγμάτων για την κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών στην πρόληψη, στην αντιμετώπιση κινδύνων στην πηγή τους, έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία - αποκατάσταση.

Μέσα από την ανάδειξη των τεράστιων ελλείψεων σε υλικοτεχνική υποδομή, εξοπλισμό και στελέχωση φωτίζουμε τον πραγματικό ένοχο για τα προβλήματα ασθενών και υγειονομικών. Με αυτήν τη γραμμή καλούμε τους εργαζόμενους, το ταξικά προσανατολισμένο συνδικαλιστικό κίνημα να αντιπαρατεθούν με κάθε λογής απολογητές του καπιταλισμού, οι οποίοι, έχοντας ξεμπροστιαστεί από την πρόσφατη πανδημία, θα ψελλίζουν λόγια για προσλήψεις και κάποια αύξηση της χρηματοδότησης αφήνοντας στο απυρόβλητο τον βασικό ένοχο των προβλημάτων στο σύστημα Υγείας: Την κυριαρχία των νόμων της αγοράς, των νόμων που θέλουν την υγεία και την ασθένεια πεδίο κερδοφορίας, επενδύσεων και ανταγωνισμού, που αντιμετωπίζουν τις δημόσιες δαπάνες για την υγεία ως περιττό, αντιαναπτυξιακό κόστος, την κυριαρχία της λογικής που θέλει την υγεία και τις υπηρεσίες υγείας εμπόρευμα και όχι κοινωνικό αγαθό που θα διασφαλίζεται σε όλους ισότιμα με βάση τις ανάγκες.

Η πανδημία του κορονοϊού σε ελάχιστο διάστημα ξεγύμνωσε την επιχειρηματολογία χρόνων όλων των αστικών κυβερνήσεων. Η πολιτική που θεωρεί την Υγεία ατομική ευθύνη και τις υπηρεσίες Υγείας εμπόρευμα χρεοκόπησε. Γιατί αυτή ευθύνεται για τα χάλια του δημόσιου συστήματος Υγείας, τις τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές, την εντατικοποίηση, την περιπλάνηση των υγειονομικών από τη μία μονάδα στην άλλη για να μπαλώνουν τρύπες.

Αυτή η πολιτική ευθύνεται για το γεγονός ότι τον 21ο αιώνα ένα ολόκληρο ΕΣΥ μετατράπηκε σε «κορονο-ΕΣΥ», για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις ανάγκες της επιδημίας χωρίς να μπορεί να συνδυάσει τον έλεγχο και τη νοσηλεία των ασθενών από τον κορονοϊό με την περίθαλψη ασθενών με άλλες παθήσεις.

Ευθύνεται για την αναστολή της λειτουργίας και τον παροπλισμό ολόκληρων τμημάτων και κλινικών. Αυτή η πολιτική άφησε ξεκρέμαστους εκατομμύρια ασθενείς με χρόνια νοσήματα, έβαλε φρένο στη διάγνωση και τη θεραπεία ακόμα και ογκολογικών ασθενών με άγνωστες συνέπειες για την υγεία τους, που δεν αποτυπώνονται στις στατιστικές για τον κορονοϊό.

Παρά τις επιμέρους διαφορές στη διάρθρωση και την οργάνωσή τους, κανένα σύστημα Υγείας στις καπιταλιστικές χώρες δεν προστάτευσε τον λαό του. Οποια κυβέρνηση και αν είχε, όποιο επιδημιολογικό «μοντέλο» και αν ακολούθησε, τα δεινά που πλήρωσαν οι εργαζόμενοι ως ασθενείς και που θα πληρώσουν στη συνέχεια είναι μεγάλα.

Μέσα στην πανδημία ακούσαμε για τους «ήρωες του ΕΣΥ». Βλέπαμε δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, και όχι μόνο, ανθρώπων που χρόνια ολόκληρα και από όλα τα πόστα υπηρετούν το σάπιο σύστημα, να «αλλάζουν άποψη» για τα δημόσια νοσοκομεία. Χαρακτηριστικά, ο πρωθυπουργός είχε δηλώσει ότι «αναθεωρεί την άποψή του για το Εθνικό Σύστημα Υγείας» και ο υπουργός Υγείας ότι «βάζει το ΕΣΥ πάνω από το εγώ».

Ακούσαμε τους πανηγυρισμούς ότι «νικήσαμε τον κορονοϊό», ότι «οι θυσίες έπιασαν τόπο». Φτάνοντας στο δεύτερο κύμα της πανδημίας, ένα βασικό ερώτημα πρέπει να απαντηθεί. Πώς αξιοποιήθηκε ο χρόνος που κερδήθηκε από την κυβέρνηση; Η κυβέρνηση σίγουρα δεν έμεινε άπραγη στην περίοδο της πανδημίας, δεν άφησε το χρόνο να περάσει έτσι. Τι έκανε λοιπόν;

Αλήθεια, βλέποντας τις τρομακτικές εικόνες ισχυρών καπιταλιστικών κρατών που κατέρρευσαν από έναν ιό, που έθαψαν κάτω από τα σαθρά θεμέλιά τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς (και δεν ξέρουμε ακόμα πού θα φτάσει), πόσο θράσος και κυνισμός χρειάζεται για να αποτυπώσει κανείς στο παραπάνω νομοσχέδιο πως «για τις μεθόδους αξιολόγησης θα ακολουθούνται συμπεράσματα από την εφαρμογή διαφορετικών μοντέλων αξιολόγησης που έγιναν σε άλλα κράτη - μέλη (...) στη Γερμανία, στην Ιταλία, στην Πορτογαλία και τη Σουηδία»;

Πώς θα περιληφθεί στα κριτήρια «το ποσοστό πληρότητας κλινών και ο αριθμός των κρεβατιών που θα λειτουργούν στις ΜΕΘ», όταν τα προηγούμενα χρόνια καταργήθηκαν χιλιάδες νοσοκομειακές κλίνες, έκλεισαν εργαστήρια, ακόμα και ολόκληρα νοσοκομεία, επικαλούμενοι ακριβώς το «χαμηλό ποσοστό πληρότητας» των νοσοκομειακών κρεβατιών, λες και μιλάμε για ξενοδοχεία; Οταν οι ελλείψεις σε μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων φτάνουν τις 30.000, με τα αποτελέσματα που ζούμε σήμερα, των συνθηκών πολέμου στις εφημερίες, ράντζα, πολύμηνες αναμονές για τακτικά ραντεβού και χειρουργεία;

Ειδικά για τις ΜΕΘ, το ότι αυξήθηκαν κατά κάποιες δεκάδες δεν συνοδεύτηκε από πρόσληψη των αντίστοιχων γιατρών και νοσηλευτών ώστε να λειτουργήσουν με ασφάλεια. Να σημειωθεί ότι τα 1.200 κρεβάτια ΜΕΘ που ορίζει η ΕΕ για τη χώρα μας, είναι κάτω από το 50% των κρεβατιών ΜΕΘ που θα έπρεπε κανονικά να έχει. Είναι αυτός ο ευρωπαϊκός «μέσος όρος» που στοίχισε και στοιχίζει χιλιάδες ανθρώπινες ζωές. Είναι ο μέσος όρος που ανάγκαζε τους γιατρούς στην Ευρώπη - και τώρα και πριν την επιδημία - να διαλέξουν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει.

Πώς τολμούν να ορίσουν ως κριτήριο το χρόνο νοσηλείας και τις καθυστερήσεις στην έκδοση εξιτηρίων; Παραβλέπουν επιδεικτικά τις αμέτρητες ελλείψεις στην υποδομή των νοσοκομείων που καθυστερούν τη διαγνωστική και θεραπευτική προσέγγιση του κάθε ασθενούς. Την τραγική έλλειψη ειδικοτήτων, υποδομών και εξοπλισμού, ώστε να διεκπεραιώνεται κάθε εξέταση που χρειάζεται για κάθε ασθενή αμέσως. Το ότι είναι αδύνατο να γίνουν συγκεκριμένες επείγουσες επεμβατικές θεραπευτικές πράξεις, γιατί υπάρχουν μέρες που δεν τις υποστηρίζει κανένα νοσοκομείο.

Πώς θα ανταποκριθεί π.χ. το Νοσοκομείο της Νίκαιας, με μόλις έναν αξονικό τομογράφο, στις ανάγκες των δεκάδων νοσηλευομένων ασθενών; Η πίεση για τα λεγόμενα «αιματηρά εξιτήρια» πρακτικά σημαίνει ότι ασθενείς θα τερματίζουν τη νοσηλεία πριν «την ώρα τους», προκειμένου να μην υπάρξει υπέρβαση του προβλεπόμενου «κόστους».

Πόσο αστείο ανάμεσα στους υγειονομικούς ακούγεται ότι ο ΟΔΙΠΥ «θα ερευνήσει τις ανάγκες υγείας, θα εντοπίσει τις ελλείψεις στις υπηρεσίες Υγείας», όταν όλα αυτά έχουν αποτυπωθεί, καταγγελθεί εκατοντάδες φορές και έχουν διαμορφωθεί συγκεκριμένα αιτήματα για την ουσιαστική κάλυψή τους, πολύ πριν την εμφάνιση της πανδημίας, για τις καθημερινές πάγιες ανάγκες παροχής υπηρεσιών Υγείας!

Το κράτος, αντί να σχεδιάζει την ανάπτυξη των υπηρεσιών Υγείας με πρώτο και βασικό κριτήριο την ικανοποίηση των αναγκών υγειονομικών και ασθενών, αναλαμβάνει ρόλο ρυθμιστή των κανόνων του ανταγωνισμού μεταξύ των δημόσιων και των ιδιωτικών μονάδων Υγείας, πάντα με βάση τους νόμους της αγοράς, το τι μένει στο ταμείο.

Αυτό θα είναι το κριτήριο αξιολόγησης και των υγειονομικών: Να υπολογίζουν σε ευρώ τη νοσηλεία των ασθενών, να εφαρμόζουν τον αντιεπιστημονικό «κόφτη», να δίνουν το φθηνότερο φάρμακο και όχι το καταλληλότερο, να κάνουν λιγότερες διαγνωστικές εξετάσεις και όχι όσες είναι απαραίτητες. Και φυσικά το κατά πόσο θα υπηρετούν με προθυμία και συνέπεια το management, την προσέλκυση επιχειρήσεων - χρηματοδοτών και ασθενών - πελατών.

Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο σύστημα Υγείας δεν θα βάλουμε πλάτη στην πολιτική που θεωρεί την Υγεία από τη μία «κόστος», που μπαίνει εμπόδιο στην ανταγωνιστικότητα, και από την άλλη χρυσωρυχείο για να κερδοσκοπούν οι επιχειρηματίες του κλάδου. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε στο πλευρό του λαού για απολύτως δωρεάν υπηρεσίες Υγείας για όλους, στο ύψος των σύγχρονων αναγκών.

Copyright 2020 The Associated

Και ενώ αποδεικνύεται η ανάγκη λήψης ουσιαστικών μέτρων για την προστασία της υγείας του λαού, η κυβέρνηση αποθεώνει την ατομική ευθύνη και δεν κάνει τίποτα για την επιβολή και τον έλεγχο αυστηρότερων μέτρων προστασίας στους χώρους δουλειάς, προκειμένου να μη θίξει τη λειτουργία και τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Τα 34 θετικά κρούσματα στις αρχές Αυγούστου, σε εργοστάσιο επεξεργασίας κρεάτων που εδρεύει στα Αμισιανά του δήμου Παγγαίου και απασχολεί συνολικά 130 εργαζόμενους, έδειξαν ότι τα μέτρα ασφαλείας τηρούνται τουλάχιστον πλημμελώς και ανέδειξαν την ανάγκη για μαζικούς ελέγχους σε μεγάλους και μικρότερους χώρους δουλειάς.

Λίγες μέρες μετά ήρθε η περίπτωση του εργοστασίου επεξεργασίας και τυποποίησης βρώσιμης ελιάς στην Ορμύλια Χαλκιδικής, όπου τουλάχιστον 50 στους 300 εργαζόμενους βρέθηκαν θετικοί στον κορονοϊό.

Και οι δύο περιπτώσεις μαζικής εμφάνισης κρουσμάτων αφορούν επιχειρήσεις τροφίμων, που τα τελευταία χρόνια διαρκώς αναπτύσσονται και επεκτείνουν τη δραστηριότητά τους, με υψηλή κερδοφορία για τους ομίλους - ιδιοκτήτες τους. Διαφημίζουν ότι λαμβάνουν τα προβλεπόμενα μέτρα προστασίας και τηρούν τα υποτιθέμενα υγειονομικά πρωτόκολλα, που όπως αποδείχθηκε δεν είναι αρκετά για να διασφαλίσουν αποφυγή της διασποράς του κορονοϊού.

Και στις δύο περιπτώσεις, αναδείχθηκε επίσης η απουσία του κράτους, αφού ο ΕΟΔΥ ήταν απών και οι εργαστηριακοί έλεγχοι των εργαζομένων και των συγγενών τους, η περίφημη ιχνηλάτηση, αφέθηκε στην ευθύνη της εργοδοσίας.

Οι εργαζόμενοι της επιχείρησης στην Ορμύλια είναι κάτοικοι 7 τουλάχιστον οικισμών του δήμου Πολυγύρου και οι τοπικές κοινωνίες παραμένουν ανάστατες, καθώς δεν είδαν να λαμβάνεται κανένα μέτρο από την κυβέρνηση για τον έλεγχο και την προστασία του πληθυσμού. Δεν λήφθηκε μέριμνα π.χ. για μαζικά τεστ στα χωριά και τους εργασιακούς χώρους, ώστε να εντοπιστεί και να περιοριστεί άμεσα η εξάπλωση της πανδημίας.

Την ίδια ώρα, στις επιχειρήσεις του κλάδου των Τροφίμων στη ΒΙΠΕ της Σίνδου και άλλες βιομηχανικές περιοχές, οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι σε πολλές περιπτώσεις δεν τηρείται η χρήση μάσκας, δεν εφαρμόζεται η απόσταση των δύο μέτρων και της επέκτασης των βαρδιών ώστε να αποφεύγεται ο συνωστισμός, δεν γίνεται απολύμανση μετά το τέλος της βάρδιας κ.ά.

Ταυτόχρονα, ενώ το προηγούμενο διάστημα μια σειρά από επιχειρήσεις έχουν κάνει χρήση των ευνοϊκών μέτρων της κυβέρνησης για μετακύλιση της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων, στο όνομα της μειωμένης παραγωγής, αυτή την περίοδο έχουν ανεβάσει ρυθμούς, με αποτέλεσμα η εντατικοποίηση να χτυπάει κόκκινο, και μέσα στους δύο τελευταίους μήνες να εμφανίζεται ραγδαία αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων».

Αυτήν την κατάσταση επιβεβαιώνει ο Κριστιάν Τριανταφυλλίδης, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων στις Επιχειρήσεις Παραγωγής Επισιτιστικών Προϊόντων Κεντρικής Μακεδονίας, μιλώντας στον «Ριζοσπάστη».

Οπως λέει, «το Σωματείο από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η πανδημία του κορονοϊού, ανέδειξε επιτακτικά την ανάγκη λήψης ουσιαστικών μέτρων για την προστασία της υγείας και των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων, ενημερώνοντας τους συναδέλφους και παρεμβαίνοντας άμεσα όπου χρειάστηκε. Ομως η κατάσταση σε επιχειρήσεις του κλάδου έχει ξεπεράσει τα όρια. Δεν υπάρχουν ουσιαστική επίβλεψη και έλεγχος εφαρμογής των μέτρων προστασίας των εργαζομένων, τα οποία σε πάρα πολλές περιπτώσεις είναι στο όριο της τυπικότητας.

Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί όπως η Επιθεώρηση Υγιεινής και Ασφάλειας υπολειτουργούν και λόγω της υποστελέχωσης, ενώ τώρα είναι με προσωπικό ασφάλειας, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει κανένας επιτόπιος έλεγχος και η όποια παρέμβαση να περιορίζεται στις τηλεφωνικές συστάσεις.

Η εντατικοποίηση στον κλάδο σπάει κόκαλα και στις περισσότερες περιπτώσεις πολλοί εργαζόμενοι είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν μέσα σε λίγα τετραγωνικά μέτρα χωρίς να τηρούνται αποστάσεις ασφαλείας. Με ευθύνη των επιχειρήσεων δεν εξασφαλίζονται ατομικά είδη προστασίας (αντισηπτικά, γάντια, μάσκες, σαπούνια, υλικά καθαριότητας), ενώ δεν γίνεται καμία προσπάθεια για τη διασφάλιση υγιεινών συνθηκών εργασίας με καλά αεριζόμενους και επαρκείς χώρους».

Τα ταξικά Σωματεία στον κλάδο απαντούν με διεκδικήσεις, να εξασφαλιστούν με ευθύνη των επιχειρήσεων ατομικά είδη προστασίας (αντισηπτικά, γάντια, μάσκες, σαπούνια, υλικά καθαριότητας) σε όλους τους εργαζόμενους, να υπάρξει διασφάλιση υγιεινών συνθηκών εργασίας (επαρκής, καλά αεριζόμενος χώρος ανά εργαζόμενο κ.ά.).

Απαιτούν επίσης να γίνονται διαγνωστικά τεστ με ευθύνη και δαπάνη κράτους και επιχειρήσεων, να δημιουργηθεί μόνιμος επαρκής μηχανισμός επιδημιολογικής επιτήρησης και συστηματικού δειγματοληπτικού ελέγχου. Να μην έχουν καμία δυσμενή επίπτωση οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία τροφίμων, όπου καταγράφηκαν τα κρούσματα με τον Covid-19. Να εξασφαλιστεί τέλος ότι δεν θα υπάρξει καμία αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις και στο εισόδημα των εργαζομένων.

Ενδεικτικό εξάλλου για το πως αντιλαμβάνονται οι μεγαλοεργοδότες την προστασία των εργαζόμενων στις επιχειρήσεις τους από τον κορονοϊό, είναι η περίπτωση μεγάλης βιομηχανικής μονάδας τροφίμων στον Εβρο, που προσπαθεί να αποποιηθεί τις δικές της ευθύνες και να φορτώσει την ευθύνη και το οικονομικό βάρος των τεστ ή της 14ήμερης καραντίνας στους εργαζόμενους.

Οπως αποκάλυψε το Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων - Ιδιωτικών Υπαλλήλων Περιοχής Αλεξανδρούπολης - Φερών - Σουφλίου «Η ΕΝΟΤΗΤΑ», η εργοδοσία ανακοίνωσε στους εργαζόμενους ότι όποιος πηγαίνει σε κοινωνικές εκδηλώσεις ή διακοπές, θα μπορεί να επιστρέψει στη δουλειά μόνο εφόσον προσκομίσει αρνητικό τεστ για τον Covid-19, διαφορετικά θα μπαίνει σε καραντίνα 14 ημερών. Μάλιστα απειλεί με απόλυση όποιον δεν ενημερώνει την υπεύθυνη προσωπικού σε ποια εκδήλωση παρευρέθηκε και όποιον εργαζόμενο για να συμπληρώσει το εισόδημά του «δουλεύει βράδια ή Σαββατοκύριακα, σε μπαρ - καφετέριες - ταβέρνες»...

Ως αναλώσιμοι αντιμετωπίζονται και οι εργαζόμενοι στις υπηρεσίες των δήμων και του Δημοσίου, όπου πρώτα εμφανίζονται τα κρούσματα και μετά λαμβάνονται τα όποια υποτυπώδη μέτρα για τον περιορισμό της διασποράς. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των δήμων Θεσσαλονίκης και Νέας Προποντίδας στη Χαλκιδική, όπου βρέθηκαν θετικά κρούσματα στις υπηρεσίες καθαριότητας και το Δημοτικό Κατάστημα (ένα κρούσμα) Ν. Καλλικράτειας αντίστοιχα.

Στο δήμο Θεσσαλονίκης, τις τελευταίες μέρες τουλάχιστον 5 εργαζόμενοι στην υπηρεσία καθαριότητας βρέθηκαν θετικοί στον κορονοϊό (ένας οδηγός, ένας αποθηκάριος και τρεις υπάλληλοι γραφείου). Μετά τις αντιδράσεις των εργαζομένων και τις καταγγελίες της ΔΑΣ, κινητοποιήθηκε η διοίκηση του δήμου και σε συνεργασία με τον ΕΟΔΥ προγραμματίστηκε ο έλεγχος όλων των εργαζομένων της υπηρεσίας. Μέχρι και την Τετάρτη (12/8) ήταν σε εξέλιξη η διαδικασία διαγνωστικών τεστ για την καταγραφή της πανδημίας στην υπηρεσία.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη στη διοίκηση για την προστασία της υγείας τους, αφού δεν ξεχνούν ότι μέσα στο Μάρτη μάζεψαν 250 σχολικούς καθαριστές σε χώρο του ΣΜΑ στον Φοίνικα, όπου λόγω της βροχής ήταν κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλον. Αρκετοί είναι μεγάλης ηλικίας και με προβλήματα υγείας, ενώ όσους έστελναν σε χώρους για εργασία δεν τους χορηγούσαν τα απαραίτητα μέσα προστασίας.

Αδιάψευστος μάρτυρας ο λαός της πόλης, που έβλεπε τους εργαζόμενους της καθαριότητας και άλλων υπηρεσιών να εργάζονται χωρίς τα απαραίτητα μέσα ατομικής προστασίας. Αλλά και οι δημόσιες καταγγελίες των ίδιων των εργαζομένων (εργοτάξιο Ευαγγελίστριας), που σε πολλές περιπτώσεις αγόραζαν με δικά τους έξοδα τα μέσα ατομικής προστασίας.

Αποκαλυπτική είναι και η στάση της ΑΑΔΕ, με τη σπουδή της να επαναλειτουργήσει άρον άρον την Α' ΔΟΥ Θεσσαλονίκης, όπου βρέθηκαν θετικοί στον κορονοϊό 17 από τους 50 εργαζόμενους. Η φορομπηχτική πολιτική της κυβέρνησης δεν καταλαβαίνει από κορονοϊούς και δεν λογαριάζει βέβαια την υγεία των εργαζομένων...

«Η ζωή της εργατικής τάξης δεν τζογάρεται! Η ζωή των εργαζομένων δεν ανήκει στα παράσιτα τους κεφαλαιοκράτες!», σημειώνει το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, σε ανακοίνωσή του με αφορμή την αύξηση των κρουσμάτων του κορονοϊού σε χώρους δουλειάς και αλλού.

Το ΠΑΜΕ καλεί Συνδικάτα, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα να πάρουν νέες πρωτοβουλίες: «Να γίνουν το αποκούμπι και η ασπίδα των εργαζομένων. Να μην αφήσουμε κανένα χώρο δουλειάς, κανέναν εργαζόμενο απροστάτευτο. Να βρεθούμε κοντά στους εργαζόμενους και να οργανώσουμε την πάλη μας. Με την οργάνωσή μας, με σχέδιο και αποφασιστικότητα διεκδικούμε, παρεμβαίνουμε σε κάθε πρόβλημα χωρίς καμιά καθυστέρηση».

Τους καλεί να διεκδικήσουν:

• Καμία απόλυση - καμιά περικοπή εργασιακών δικαιωμάτων!
• Τώρα δωρεάν παροχή μέσων προστασίας για όλους τους εργαζομένους στους τόπους δουλειάς, με επιβολή όλων των απαραίτητων μέτρων υγιεινής και ασφάλειας.
• Μαζικά, επαναλαμβανόμενα τεστ στους εργαζόμενους στην Υγεία και την Πρόνοια, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, στην Εστίαση, στον Τουρισμό, στο Εμπόριο, αλλά και τους μεγάλους χώρους δουλειάς (εργοστάσια κ.λπ.) με επιβάρυνση της εργοδοσίας.
• Μαζικές προσλήψεις σε γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και των επικουρικών στην Υγεία.
• Να ανοίξουν όλα τα νοσοκομεία που έκλεισαν τα τελευταία χρόνια.
• Σχέδιο επίταξης όλων των δομών του ιδιωτικού τομέα Υγείας και Πρόνοιας, για να μπει σε εφαρμογή, σε περίπτωση γιγάντωσης της πανδημίας.
• Κατεπείγουσες προσλήψεις στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς για να αυξηθούν τα δρομολόγια, για να μειωθεί ο συγχρωτισμός, με ταυτόχρονη μείωση στην πληρότητα των πλοίων και των αεροπλάνων, με παράλληλη μείωση της τιμής των εισιτηρίων.

Οπως καταγγέλλει το ΠΑΜΕ, «για την εργοδοσία η ζωή του εργάτη είναι κόστος. Θυσιάζουν την υγεία του λαού στο βωμό της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας. Για την εργοδοσία τα μέτρα υγείας και ασφάλειας είναι κόστος. Θεωρούμαστε αναλώσιμα υλικά. Εμπιστοσύνη στη δύναμή μας. Αγώνας για τη ζωή και την υγεία του λαού».

Οι αρχικές εκδηλώσεις «συγκρατημένης αισιοδοξίας» από τους εργοδοτικούς φορείς μετά το «άνοιγμα» του Τουρισμού και των Μεταφορών, με όρους που προσαρμόστηκαν στην κερδοφορία τους, δίνουν μετά την έξαρση των κρουσμάτων τη θέση τους σε δηλώσεις που ρίχνουν από τώρα τίτλους τέλους στη φετινή σεζόν. Μετά το περσινό ρεκόρ των 18,5 δισ. ευρώ, τα φετινά τουριστικά έσοδα εκτιμάται πως θα περιοριστούν σε 3,5 - 5 δισ. ευρώ. Αισιόδοξες και απαισιόδοξες προβλέψεις και εκτιμήσεις καταλήγουν στην ίδια επωδό, με τους επιχειρηματικούς ομίλους να αξιώνουν χρηματοδότηση από το «Ταμείο Ανάκαμψης», δάνεια και άλλες «διευκολύνσεις». Ο ...λογαριασμός για τα παραπάνω έχει προκαταβολικά σταλεί στους εργαζόμενους, με επίθεση στις θέσεις εργασίας, στο εισόδημα και τα δικαιώματά τους.

Στην πράξη, τα υγειονομικά πρωτόκολλα για τη λειτουργία των ξενοδοχείων δεν περιλαμβάνουν παρά τα στοιχειώδη μέτρα όσον αφορά την πρόληψη της μετάδοσης του ιού.

Οι προβλέψεις τους εξαντλούνται στη χρήση Μέσων Ατομικής Προστασίας (μάσκα και γάντια μιας χρήσης) και την τήρηση βασικών μέτρων υγιεινής. Παρά τα αιτήματα δεκάδων σωματείων του κλάδου, δεν προβλέφθηκε η διενέργεια προληπτικών τεστ στους εργαζόμενους που από τη φύση της δουλειάς τους έρχονται σε επαφή με δεκάδες ανθρώπους που προέρχονται από διαφορετικές χώρες και έχουν πρόσφατα ταξιδέψει.

Ακόμα και τα προβλεπόμενα προληπτικά μέτρα υπονομεύονται στην πράξη. Βασικό εμπόδιο στο οποίο «σκοντάφτει» η εφαρμογή τους είναι το γεγονός ότι ο αριθμός των εργαζομένων κρατιέται καθηλωμένος στα χαμηλότερα δυνατά επίπεδα. Στις τουριστικές περιοχές οι επαναπροσλήψεις των εποχικών γίνονται με το σταγονόμετρο ενώ και στα ξενοδοχεία 12μηνης λειτουργίας το μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων εξακολουθεί να βρίσκεται σε καθεστώς αναστολής των συμβάσεων. Μάλιστα, οι ρυθμίσεις της κυβέρνησης έχουν λύσει τα χέρια των ξενοδόχων δίνοντάς τους τη δυνατότητα να προχωρούν σε προσωρινή άρση της αναστολής εργασίας των εργαζομένων για να καλύπτουν «έκτακτες» ανάγκες. Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να καλούν τους εργαζόμενους να δουλέψουν για μια - δυο μέρες, για ένα Σαββατοκύριακο που υπάρχουν αυξημένες κρατήσεις ή για τις ανάγκες μιας εκδήλωσης, και στη συνέχεια τους αναγκάζουν να επιστρέψουν στην αναστολή.

Ετσι, ενώ η ανάγκη τήρησης των υγειονομικών πρωτοκόλλων συνεπάγεται αυξημένο φόρτο εργασίας, οι εργαζόμενοι είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν σε συνθήκες εντατικοποίησης, να τρέχουν από πόστο σε πόστο για να βγει η δουλειά, να δουλεύουν χωρίς διάλειμμα, να κάνουν υπερωρίες και να θυσιάζουν τα ρεπό τους. Στο έδαφος αυτό, το συχνό πλύσιμο των χεριών, η σωστή χρήση της μάσκας, η συχνή καθαριότητα επιφανειών και κοινόχρηστων χώρων γίνονται αδύνατα. Ενδεικτική είναι η καταγγελία εργαζομένων σε πολυτελή ξενοδοχειακή μονάδα, στην οποία σε ορισμένες βάρδιες δεν υπάρχει ούτε ένας εργαζόμενος στο πόστο της λάντζας. Το αποτέλεσμα είναι να αναγκάζονται εργαζόμενοι που έρχονται σε επαφή με τους πελάτες να μπαινοβγαίνουν οι ίδιοι στη λάντζα ενάντια σε κάθε κανόνα υγιεινής.

Οι ίδιοι εργοδότες που αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι το «κόστος» της πρόσληψης εργαζομένων και της προμήθειας μέσων ατομικής προστασίας, φροντίζουν να καλλιεργούν κλίμα τρομοκρατίας, ακόμα και να αποσπούν την υπογραφή του προσωπικού σε ιδιωτικά συμφωνητικά με τα οποία εξασφαλίζουν ...εχεμύθεια ώστε ό,τι συμβαίνει στο ξενοδοχείο να μη βγαίνει έξω από τους τέσσερις τοίχους του.

Η εργοδοτική αυθαιρεσία δεν εξαντλείται στα παραπάνω αλλά αποτυπώνεται οξυμένη όσον αφορά τους όρους δουλειάς και αμοιβής, τους εκβιασμούς και την τρομοκρατία σε βάρος των εργαζομένων. Η κλαδική Συλλογική Σύμβαση καταστρατηγείται, οι μισθοί των ξενοδοχοϋπαλλήλων «ψαλιδίζονται» είτε με την εφαρμογή του προγράμματος «Συν-Εργασία» είτε με την επιβολή απευθείας μειώσεων.

Σε μια σειρά από τουριστικές περιοχές οι εργαζόμενοι κλήθηκαν να δουλέψουν για την καθαριότητα και την προετοιμασία των μονάδων ώστε να επαναλειτουργήσουν χωρίς να πληρωθούν. Σε άλλες περιπτώσεις, εργαζόμενοι ανακάλυψαν ότι ενώ είχαν επιστρέψει στη δουλειά οι εργοδότες τους εξακολουθούσαν, εντελώς παράτυπα, να έχουν τις συμβάσεις τους σε αναστολή.

Στο στόχαστρο έχει βρεθεί και το δικαίωμα των εποχικών στην επαναπρόσληψη. Ηδη έχουν καταγραφεί εργοδότες που προχώρησαν σε «ενοικίαση» πιο «φθηνών» εργαζομένων από εργολαβική εταιρεία, αφήνοντας στα αζήτητα τους εποχικούς. Με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη χρονιά, επιχειρήσεις εκβιάζουν τους εργαζόμενους να υπογράψουν «υπεύθυνες δηλώσεις» όπου αποποιούνται το δικαίωμά τους για επαναπρόσληψη την επόμενη σεζόν.

Η όξυνση της επιθετικότητας της εργοδοσίας αποτυπώνεται στα δύο παρακάτω περιστατικά: Στη Λευκάδα, εργαζόμενος έγινε στόχος επίθεσης και ξυλοδαρμού όταν ζήτησε να του δοθεί αντίγραφο της σύμβασής του, ενώ στο Ηράκλειο εποχικά εργαζόμενος μάγειρας μετά από λιποθυμία την ώρα της δουλειάς, που αποδίδεται σε υπερκόπωση λόγω των συνθηκών δουλειάς, απολύθηκε από την εργοδοσία πριν λήξει η αναρρωτική άδεια που του χορήγησαν οι γιατροί!

Με τη σεζόν να βαίνει προς το τέλος της, χιλιάδες εργαζόμενοι που πέρασαν τους καλοκαιρινούς μήνες στην ανεργία, που δούλεψαν για μετρημένες μέρες, που είδαν το μισθό και το εισόδημά τους να συρρικνώνονται, αγωνιούν τώρα για την επιβίωσή τους το χειμώνα που έρχεται.

Οσον αφορά τους εποχικούς, στο τέρμα της σεζόν περιμένει όπως κάθε χρόνο η ανεργία. Φέτος, όμως, θα φτάσουν σε αυτήν χωρίς να έχουν πάρει μια οικονομική «ανάσα» από τη δουλειά του καλοκαιριού, ενώ η ένταξή τους στο επίδομα ανεργίας έχει γίνει πιο δύσκολη. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι εξαγγελίες της κυβέρνησης πως τα απαιτούμενα ένσημα για να λάβουν το επίδομα ανεργίας θα μειωθούν σε 50 (από 100) δεν έχουν ακόμα γίνει πράξη. Στην ίδια μοίρα κινδυνεύουν να βρεθούν χιλιάδες ακόμα εργαζόμενοι. Μετά την αναστολή των συμβάσεων, που για τις επιχειρήσεις του κλάδου συνεχίζεται έως το τέλος Σεπτέμβρη, οι εργοδότες έχουν λάβει από την κυβέρνηση το «πράσινο φως» να προχωρούν σε απολύσεις αφού κανένα μέτρο δεν έχει ληφθεί για την απαγόρευσή τους.

Αντίστοιχα, η κυβέρνηση όχι μόνο δεν έχει εξασφαλίσει το εισόδημα των εργαζομένων αλλά καταβάλλει με μεγάλη καθυστέρηση το πενιχρό μηνιαίο επίδομα των 534 ευρώ σε όσους βρίσκονται σε αναστολή. Στα μέσα Αυγούστου, υπάρχουν ακόμα εργαζόμενοι στους οποίους δεν έχει καταβληθεί το επίδομα για τον Ιούνη. Σε άλλες περιπτώσεις οι δικαιούχοι του επιδόματος διαπίστωσαν ότι στους λογαριασμούς τους δεν κατατέθηκε το πλήρες ποσό. Στα ερωτήματα που έθεσαν η απάντηση είναι πως έχει γίνει ...λάθος, το οποίο όμως δεν έχει διορθωθεί μέχρι σήμερα. Από το συγκεκριμένο επίδομα εξακολουθούν να αποκλείονται ολόκληρες κατηγορίες εργαζομένων, όπως οι εργαζόμενοι με «ευέλικτες» μορφές δουλειάς στα ξενοδοχεία, οι εποχικοί στον Επισιτισμό, εργαζόμενοι σε τουριστικά γραφεία.

Στο έδαφος των παραπάνω συνθηκών και μπροστά σε έναν ακόμα πιο δύσκολο χειμώνα, κλαδικά συνδικάτα, επιχειρησιακά σωματεία, επιτροπές αγώνα καλούν τους εργαζόμενους να θέσουν στην ημερήσια διάταξη του αγώνα τους τα αιτήματα για την επιβίωση των ίδιων και των οικογενειών τους.

Μεταξύ άλλων διεκδικούν: Κατάργηση όλων των αντεργατικών ΠΝΠ. Επαναπρόσληψη όλων όσοι εργάστηκαν το 2019 στον Επισιτισμό - Τουρισμό ως εποχικοί, ανεξάρτητα από τη διάρκεια και τη σχέση εργασίας. Να διασφαλιστεί το εισόδημα των εργαζομένων, ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας, με βάση τις ΣΣΕ. Να ακυρωθούν οι χιλιάδες απολύσεις που έγιναν μέχρι σήμερα, να απαγορευτούν για το επόμενο διάστημα. Αμεσα μέσα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς. Να γίνουν δωρεάν τα τεστ για Covid-19 σε όλους τους εργαζόμενους. Να γίνουν προσλήψεις επιπλέον προσωπικού για την ορθή εφαρμογή των πρωτοκόλλων προστασίας των πελατών και των εργαζομένων. Επίδομα ανεργίας 600 ευρώ για όλους τους ανέργους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, για όλο το διάστημα της ανεργίας, με διασφάλιση όλων των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Παύση πληρωμών σε ρεύμα, νερό, τηλέφωνο, τράπεζες. Να απαγορευτούν οι πλειστηριασμοί λαϊκής κατοικίας. Διαγραφή των χρεών των εργατικών οικογενειών. Να ισχύσουν για όλους τα μέτρα μείωσης ενοικίου, αναστολής καταβολής δόσεων δανείου και ρυθμίσεων στην εφορία.

Σε αρχαιρεσίες προχωρά από τις 20 έως τις 28 Αυγούστου το Συνδικάτο Ξενοδοχοϋπαλλήλων και Εργαζομένων Επισιτισμού - Τουρισμού Κέρκυρας. Οι εκλογές θα γίνουν με την τήρηση όλων των απαραίτητων μέτρων για την αποφυγή της μετάδοσης του κορονοϊού. Οι αρχαιρεσίες πραγματοποιούνται σε μια περίοδο οξυμένων προβλημάτων για τους χιλιάδες εργαζόμενους του κλάδου στο νησί αλλά και πλούσιας αγωνιστικής δραστηριότητας. Τους τρεις τελευταίους μήνες το Συνδικάτο έχει οργανώσει 15 κινητοποιήσεις, που ξεχώρισαν ως οι πιο μαζικές των τελευταίων ετών. Το Συνδικάτο θέτει στόχο να εκφραστεί αυτό και σε αυξημένη συμμετοχή στις αρχαιρεσίες. Παράλληλα με τις εκλογές για την ανάδειξη των νέων του οργάνων, το Συνδικάτο προετοιμάζει την απεργία που έχει προκηρύξει για την Παρασκευή 4 Σεπτέμβρη.