Με «απόκλιση» ύψους 2,1 δισ. ευρώ σε σχέση με τον αντιλαϊκό στόχο που έχει τεθεί, διαμορφώθηκαν στην περίοδο Γενάρης - Οκτώβρης 2015 τα «καθαρά έσοδα» του κρατικού προϋπολογισμού και αυτό παρά το γεγονός ότι στο κρατικό ταμείο ξεκίνησαν να εισρέουν και οι δόσεις από το χαράτσι του ΕΝΦΙΑ. Και βέβαια, η πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από τη διάλυση των κονδυλίων που αφορούν στην κάλυψη λαϊκών αναγκών και την άτυπη στάση πληρωμών στο εσωτερικό, τα οποία σε συνδυασμό με τη διόγκωση των αντιλαϊκών φόρων που έχουν ήδη τεθεί σε εφαρμογή (αυξημένος ΦΠΑ κ.ά.), εμφανίζουν «πρωτογενή πλεονάσματα» που φτάνουν στο αστρονομικό ύψος των 4,5 δισ. ευρώ!

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα προσωρινά στοιχεία (Γενάρης - Οκτώβρης 2015) του υπουργείου Οικονομικών:

-- Τα καθαρά έσοδα φτάνουν στα 39,7 δισ. ευρώ, έναντι εισπρακτικού στόχου ύψους 41,8 δισ. ευρώ. Να σημειωθεί ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προχώρησε στη συγκρότηση και λειτουργία του «Δημοσιονομικού Συμβουλίου», έργο του οποίου είναι η καρατόμηση κονδυλίων σε περιπτώσεις αποκλίσεων από τους στόχους.

-- Κρατικές δαπάνες: Σε επίπεδο «τακτικού προϋπολογισμού» (χωρίς τις δαπάνες για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων) καταγράφονται στα 37,7 δισ. ευρώ, με συρρίκνωση ύψους 3,2 δισ. σε σχέση με τον προϋπολογιζόμενο στόχο. Και βέβαια, βασικός πυλώνας αυτής της πολιτικής είναι η παραπέρα συμπίεση των κονδυλίων σε τομείς όπως η Κοινωνική Ασφάλιση, τα επιδόματα σε κατηγορίες λαϊκών νοικοκυριών κ.ά., στοιχεία τα οποία θα κοινοποιηθούν με επόμενη ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών. Την ίδια ώρα, οι αποπληρωμές τόκων για την εξυπηρέτηση του κρατικού χρέους φτάνουν στα 5,3 δισ. ευρώ, ακριβώς στο ύψος των στόχων που έχουν προβλεφθεί για το 2015 και αυξημένες κατά 223 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 10μηνο του 2014.

Στο σημερινό 4σέλιδο «Διεθνή και Οικονομία» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

-- Κυβέρνηση - ΕΕ - ΔΝΤ: Αντιλαϊκή κλιμάκωση «εδώ και τώρα» με νέα αντιλαϊκά μέτρα.

-- Κυβέρνηση - ΔΕΗ ΑΕ: Ετοιμάζουν νέα επίθεση και ένταση των εκβιασμών στα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά, με πρόσχημα... τους «μπαταχτσήδες».

-- «Παγκόσμια Διάσκεψη για το Κλίμα»: Στη συνάντηση στο Παρίσι τον επόμενο μήνα, με πρόσχημα τις κλιματικές αλλαγές και την «πράσινη ανάπτυξη», κλιμακώνεται ο ανταγωνισμός των μονοπωλιακών ομίλων σε νέα πεδία, σε μια περίοδο που αναζητείται η ανάκαμψη από την καπιταλιστική κρίση.

Eurokinissi

Στόχος της... «κουλτούρας πληρωμών» που προωθούν κυβέρνηση και «εταίροι» να ξαναστηθούν μπροστά από τα γκισέ τα χρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά κόβοντας και από τις πιο στοιχειώδεις ανάγκες τους...

Οι «θεσμοί» πρέπει να συμπληρώσουν την «έκθεση συμμόρφωσης», δηλαδή την αξιολόγηση των μέτρων από το πρώτο πακέτο και τις μεταρρυθμίσεις που σχετίζονται με το χρηματοπιστωτικό τομέα, σημείωσε η εκπρόσωπος της Κομισιόν, Μίνα Αντρέεβα, σύμφωνα με την οποία «συντελείται πρόοδος», ενώ οι διαβουλεύσεις συνεχίζονται σε «πολιτικό και τεχνικό επίπεδο».

Σε αυτό το πλαίσιο, η Ομάδα Εργασίας του Γιούρογκρουπ (Euro Working Group) είναι έτοιμη να συνεδριάσει, ενδεχομένως ακόμη και μέσα στο Σαββατοκύριακο, προκειμένου να αποφασίσει για τις εκταμιεύσεις των 2 δισ. ευρώ προς την πλευρά του ελληνικού κράτους και των 10 δισ. για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζικών ομίλων (συνολικά 12 δισ. ευρώ). Σε κάθε περίπτωση, όπως είπε η εκπρόσωπος της Κομισιόν, η Ομάδα Εργασίας του Γιούρογκρουπ θα πρέπει να έχει συγκληθεί μέχρι τις αρχές της επόμενης βδομάδας.

Την ίδια ώρα, οι εκταμιεύσεις των δόσεων από την πλευρά της Ευρωζώνης συνδέονται με την ψήφιση των νέων αντιλαϊκών μέτρων. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, οι σχετικές νομοθετικές παρεμβάσεις θα κατατεθούν στη Βουλή στις αρχές της ερχόμενης βδομάδας.

Αυτές αφορούν:

-- Στο νέο καθεστώς για τους πλειστηριασμούς στην πρώτη κατοικία των χρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών.

-- Το ζήτημα της περιστολής των «διευκολύνσεων» για τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς την Εφορία, στη βάση της περιβόητης «κουλτούρας πληρωμών» με την οποία εκβιάζουν τα λαϊκά νοικοκυριά, προκειμένου να κόβουν και από τις πιο στοιχειώδεις ανάγκες για να αποπληρώνουν τις «οφειλές» στις τράπεζες και στα κρατικά ταμεία.

-- Την ανάληψη «ισοδύναμων» μέτρων για το ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση.

-- Το καθεστώς τιμολόγησης των φαρμάκων, ζήτημα το οποίο συνδέεται με την επιχειρηματική διαπάλη στον κλάδο της φαρμακοβιομηχανίας.

Και βέβαια, ήδη συζητούνται τα αντιλαϊκά μέτρα και της επόμενης δέσμης, που αναμένονται να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος Νοέμβρη. Στο επίκεντρο βρίσκεται το Ασφαλιστικό, ενώ ήδη συντάσσονται ο Κρατικός Προϋπολογισμός για το 2016 και το Μεσοπρόθεσμο Σχέδιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2016-2019.

Σε αυτό το φόντο συνεδρίασε εκ νέου χτες το Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΙΠ), υπό τον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα, ενώ, παράλληλα, τα παζάρια συνεχίστηκαν και χτες ανάμεσα στο οικονομικό επιτελείο της συγκυβέρνησης με τα υψηλόβαθμα κλιμάκια του κουαρτέτου. Ηδη, μετά και την προχτεσινή συνεδρίαση του ΚΥΣΟΙΠ, η συγκυβέρνηση έσπευδε να διαμηνύσει πως «ο στόχος της ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων και της συμφωνίας έως και το Σάββατο είναι απόλυτα εφικτός, καθώς συντρέχουν όλες οι προϋποθέσεις να συμβεί αυτό».

Ταυτόχρονα και παράλληλα με το νέο καθεστώς για τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας των χρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών, προβλέπεται σειρά παρεμβάσεων και κανονιστικών ρυθμίσεων, προκειμένου να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των τραπεζών και των μεγαλομετόχων τους.

Σε αυτό το πλαίσιο, «κεφάλι» φαίνεται να παίρνει η «λύση» για τη διαχείριση των κάθε είδους «κόκκινων» δανείων, ανά τραπεζικό όμιλο, με την ανάπτυξη ειδικών μονάδων διαχείρισης κάτω από συγκεκριμένα κριτήρια.

Στο επόμενο διάστημα, αναμένεται η μελέτη της BlackRock, την οποία έχει παραγγείλει η Τράπεζα της Ελλάδας. Συνοδευτικά, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας θα παρουσιάσει μελέτη για τα καθυστερούμενα δάνεια, ανά κατηγορία. Τα «προβληματικά» επιχειρηματικά δάνεια θα ταξινομηθούν και ανά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας, ενώ, παράλληλα, οι τράπεζες θα καλούνται να επιτύχουν την ανάκτηση των δανείων αυτών και μάλιστα με συγκεκριμένους στόχους και ρυθμούς «απόδοσης».

Είναι χαρακτηριστική η τοποθέτηση του επικεφαλής της ΕΚΤ, Μ. Ντράγκι. Μιλώντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, χαρακτήρισε το ζήτημα των «κόκκινων» δανείων ως «άμεσης προτεραιότητας» για την επιτυχία της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, αργότερα της άρσης των κεφαλαιακών ελέγχων και παράγοντα «σταθεροποίησης και ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας».

«Η νοοτροπία αποπληρωμής ενός χρέους πρέπει να επανέλθει, ειδάλλως δε θα υπάρξει κανονική λειτουργία τραπεζικού συστήματος», είπε χαρακτηριστικά ο Μ. Ντράγκι, τονίζοντας ότι «οι όροι της προστασίας της α' κατοικίας θα πρέπει να έχουν τη σωστή ισορροπία».

Να σημειωθεί ότι και οι 4 τραπεζικοί όμιλοι ήδη έχουν προχωρήσει στο άνοιγμα των «βιβλίου προσφορών», μέσω των οποίων θα εκδηλώσουν το ενδιαφέρον τους οι ιδιώτες - «επενδυτές». Τα «βιβλία προσφορών» και των τεσσάρων τραπεζών αναμένεται να κλείσουν την ερχόμενη Τρίτη. Στη συνέχεια θα αναλάβει δράση το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, προκειμένου να συμπληρώσει τα ποσά της κεφαλαιακής επάρκειας που θα μείνουν ακάλυπτα από τους ιδιώτες. Και βέβαια, οι κρατικές ενισχύσεις έχουν ως όρο και προϋπόθεση την ψήφιση από τη Βουλή των προαπαιτούμενων αντιλαϊκών μέτρων.

Η ηλιακή ενέργεια και τα φωτοβολταϊκά είναι ένα πολύ σημαντικό πεδίο που κοντράρονται επιχειρηματικά συμφέροντα

«Προσφέρουμε αποτελεσματικές υπηρεσίες για βιώσιμη ανάπτυξη με βάση τη ζήτηση, κομμένα στα μέτρα (του κάθε πελάτη και της κάθε χώρας)», διαφημίζει η GIZ στην ιστοσελίδα της, όπου μπορεί καθένας να εντοπίσει ένα τεράστιο δίκτυο πελατών που έχει σε κάθε γωνιά του πλανήτη, χωρίς καμιά υπερβολή.

Ετσι, ανάμεσα στα προγράμματα, στα οποία συμμετέχει η συγκεκριμένη εταιρεία του γερμανικού αστικού κράτους μπορεί κανείς να διακρίνει:

-- Πρόγραμμα για την «Ισχυροποίηση του Αφγανιστάν μέσω Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας» ή για την «Αποκέντρωση των δικτύων παροχής νερού» της χώρας. Σημειωτέον ότι ειδικά για τη συγκεκριμένη χώρα η ιστοσελίδα (στην τελευταία διαθέσιμη ανανέωσή της) ανέφερε πως «η βασική περιοχή ευθύνης της Γερμανίας απλώνεται στις βόρειες επαρχίες Κουντούζ, Τάκχαρ... όπου είναι δεσμευμένες στρατιωτικά και οι γερμανικές Ενοπλες Δυνάμεις ως μέρος της ISAF. Η ISAF ήταν η δύναμη ΝΑΤΟικής αποστολής, που είχε αφήσει πίσω της «πεσκέσι» στον αφγανικό λαό η ιμπεριαλιστική επέμβαση του 2001, η οποία σήμερα ωστόσο έχει περάσει σε νέα φάση.

-- «Πρωτοβουλία για την ανάπτυξη των πόλεων στην Ασία», που εφαρμόζεται στις Φιλιππίνες ή για την «Προώθηση της πράσινης οικονομικής ανάπτυξης».

-- Προγράμματα «διαχείρισης» των τεράστιων υδάτινων και ορεινών όγκων του Νεπάλ.

-- Περιφερειακό Πρόγραμμα με τον τίτλο «Πόλεις, Περιβάλλον, Μετακίνηση στην περιοχή της ASEAN», που περιλαμβάνει υποκατηγορίες όπως «Καθαρός αέρας για μικρότερες πόλεις», «Βιώσιμη ανάπτυξη Λιμανιών», «Ενεργειακή αποδοτικότητα και κλιματική αλλαγή στον τομέα των χερσαίων μεταφορών».

Ενα από τα πιο πρόσφατα παραδείγματα του «ανοίγματος» που η Γερμανία επιδιώκει μέσω των «πράσινων» μπίζνες είναι το 5ο επιχειρηματικό ταξίδι που έκαναν γερμανικές εταιρείες στις Φιλιππίνες, 26-30 του περασμένου Οκτώβρη, με διοργανωτές όπως τη GIZ και το Γερμανο-Φιλιππινέζικο Εμπορικό Επιμελητήριο. Δημοσιεύματα ασιατικών ηλεκτρονικών οικονομικών ΜΜΕ αναφέρονταν σε (τουλάχιστον) οκτώ εταιρείες ηλιακής ενέργειας και μικρο-δικτύων που ψάχνουν ευκαιρίες να επενδύσουν σε σχέδια Ανανεώσιμης Ενέργειας στις Φιλιππίνες. Στην επιχειρηματική αποστολή στις Φιλιππίνες συμμετείχαν συγκεκριμένα οι 8p2 Ingenieurspartnerschaft, Autarsys GmbH, IB Vogt GmbH, IBC SOLAR AG, PV2 Energie GmbH, Qinous GmbH, SaEnergy Systems GmbH, Solea AG, εταιρείες που ασχολούνται με την παραγωγή, αλλά και την αποθήκευση «εναλλακτικών» μορφών Ενέργειας, ορισμένες από τις οποίες ήδη έχουν σημαντικό μερίδιο της παγκόσμιας αγοράς στον τομέα ευθύνης τους.

Στις 8 του Νοέμβρη, ο Γερμανός υφυπουργός Περιβάλλοντος και Πυρηνικής Ασφάλειας Γκιούντερ Αντλερ συναντήθηκε στην Τεχεράνη με τον Ιρανό υπουργό Ενέργειας Χαμίντ Τσιτσιάν, με τον δεύτερο να μιλά για «θετικές επαφές» που έγιναν το περασμένο 15ήμερο με Γερμανούς αξιωματούχους που ενδιαφέρονται να αναπτύξουν τη δραστηριότητά τους στον τομέα της Διαχείρισης Υδάτων, αλλά και του Ηλεκτρισμού.

Την ίδια περίοδο, το «Μπλούμπεργκ» μετέδιδε ότι μια γερμανική εταιρεία (τον τίτλο της οποίας δεν διευκρίνιζε) υπέγραψε συμφωνία για την κατασκευή σταθμών παραγωγής ηλιακής ενέργειας στην επαρχία της Τεχεράνης. Η πρώτη μονάδα, σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα, αναμένεται να ξεκινήσει να φτιάχνεται στις αρχές του 2016 και να λειτουργήσει το Μάη του 2016. Μάλιστα, το σχετικό δημοσίευμα σχολίαζε ότι «με τη φιλοδοξία της εγκατάστασης (μονάδων) 5 gigawatts ανανεώσιμης ικανότητας μέχρι το 2020, το Ιράν θα μπορούσε να καταταχθεί μαζί με τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο σε βιομηχανικό ηγέτη».

Από την πρόσφατη υπουργική συνάντηση στο Παρίσι, που προετοιμάζει τη Σύνοδο για το Κλίμα του Δεκέμβρη

Για παράδειγμα, ίσως δεν ήταν τυχαίο ότι το πρόσφατο ταξίδι του Γάλλου Προέδρου, Φρανσουά Ολάντ, στην Κίνα επικεντρώθηκε στη συνεργασία Κίνας - Γαλλίας για την επιτυχία της Διάσκεψης του Παρισιού, ενώ η Διακήρυξη που υπέγραψαν οι Πρόεδροι των δύο χωρών έστελνε «καθαρό μήνυμα» για την ανάγκη «μετάβασης στην πράσινη, χαμηλών ρύπων, ανθεκτική στις κλιματικές αλλαγές και βιώσιμη ανάπτυξη». Πέρυσι το Φλεβάρη, ο Ολάντ έγινε ο πρώτος Πρόεδρος της Γαλλίας που έκανε επίσημη επίσκεψη στις Φιλιππίνες. Εκεί, μαζί με συμπόνοια και «βοήθεια» σε θύματα που ο τυφώνας «Χαγιάν» έπληξε το 2013, κολοσσοί όπως η ενεργειακή «Τοτάλ» που συνόδευαν τον Ολάντ, ανίχνευαν τι περιθώρια επενδύσεων έχουν.

Στο πλαίσιο αυτό, τις κινήσεις τους μελετούν πολύ προσεκτικά και χώρες όπως η Γερμανία, από τους ισχυρότερους «παίκτες» στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα. Με δεδομένη την όξυνση του ανταγωνισμού με άλλα ισχυρά μονοπώλια και πρώτα απ' όλα τα αμερικανικά, η γερμανική πλουτοκρατία είναι λογικό να επιδιώκει να στερεώσει την παρουσία της σε αναδυόμενες αγορές, στις οποίες μια καλή θέση (αν όχι κυρίαρχη) θα της δώσει πλεονεκτήματα για την κατάταξή της στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική πυραμίδα.

Χαρακτηριστική για τη σημασία που το Βερολίνο δίνει σε τομείς που σχετίζονται με τις «κλιματικές αλλαγές», είναι η «International Klimate Initiative» («Διεθνής Κλιματική Πρωτοβουλία»), που δημιουργήθηκε το 2008 υπό την αιγίδα του γερμανικού υπουργείου για το Περιβάλλον, τη Διατήρηση της Φύσης και την Πυρηνική Ασφάλεια.

Η ΙΚΙ αποτελεί εργαλείο με το οποίο η γερμανική κυβέρνηση «παρέχει στήριξη» (κύρια με δάνεια, αλλά και «συμβουλευτική υποστήριξη» κ.τ.λ.) σε διάφορα «προγράμματα» («projects» κυβερνητικά, επιχειρηματικά, ΜΚΟ) που συνδέονται με την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών και προφανώς λειτουργεί ως προπομπός για τη δράση γερμανικών μονοπωλίων. Αλλωστε, κάθε ...σοβαρή καπιταλιστική κυβέρνηση διαθέτει τέτοια «εργαλεία» με τα οποία ανοίγει δρόμους για τα μονοπώλια που στηρίζει.

Από το 2008 μέχρι και τα τέλη του 2014, η ΙΚΙ πρωτοστάτησε στην έναρξη 446 «δραστηριοτήτων», με το σύνολο της σχετικής χρηματοδότησης να φτάνει το 1,6 δισ. ευρώ. Οι «δραστηριότητες» αυτές αφορούν π.χ. «τη χρηματοδότηση μέτρων μετριασμού και προσαρμογής του κλίματος» ή «την άμβλυνση των επιπτώσεων των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου».

Οπως διευκρινίζει η ιστοσελίδα της «Πρωτοβουλίας», «οι εταίροι της ΙΚΙ προσλαμβάνουν στήριξη με τη μορφή της μεταφοράς γνώσης, της τεχνολογικής συνεργασίας, της συμβουλευτικής και των επενδυτικών μέτρων, που τους καθιστούν ικανούς και αναπτύξουν και να εφαρμόσουν κατάλληλες μεθόδους και εργαλεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να προχωρήσουν οι διαδικασίες μετασχηματισμού» (κλίματος, παραγωγής, οικονομίας).

Ειδικό ενδιαφέρον, ίσως, έχει και η «German Climate and Technology Initiative (Deutsche Klima und Technologieinitiative, DKTI)», η «Γερμανική κλιματική και τεχνολογική πρωτοβουλία», ένα ακόμα «εργαλείο» στην υπηρεσία των γερμανικών εταιρειών.

Σύμφωνα με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Γερμανίας - αναφέρεται στη σχετική ιστοσελίδα - «η DKTI έχει τις ακόλουθες προτεραιότητες: Την προώθηση της ανάπτυξης και της διανομής τεχνολογικών λύσεων σε πρόσφατα βιομηχανοποιημένες και αναπτυσσόμενες χώρες... Τη δημιουργία ενός πλαισίου που ευνοεί την ανάπτυξη τεχνολογίας για την κλιματική προστασία... Την ανάπτυξη των διεθνών αγορών για τη γερμανική βιομηχανία».

Ουσιαστικά, πρόκειται για «εργαλείο» που στρώνει το έδαφος για μπίζνες τομέων της βαριάς βιομηχανίας, αφού πλέον η ανάπτυξη της τεχνολογίας είναι αυτή που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό και τις εξελίξεις όσον αφορά τα νέα σύγχρονα μηχανήματα και μέσα παραγωγής που χρησιμοποιούνται σε κάθε κλάδο της οικονομίας. Και αν σκεφτούμε ότι υπό το πρίσμα της «αντιμετώπισης των κλιματικών προκλήσεων», αυτό που ουσιαστικά καλούν κυβερνήσεις και επιχειρηματίες είναι να αλλάξουν πολλά πράγματα σε μια σειρά κλάδους, οι ανάγκες σε νέα σύγχρονα μηχανήματα θα μπορούσαν να είναι πάρα πολλές, άρα και τα κέρδη των αντίστοιχων εταιρειών.

«Η αντίληψη της DKTI παρέχει κίνητρα για τη στενότερη ενσωμάτωση της επιστημονικής κοινότητας και του ιδιωτικού τομέα», επισημαίνεται για να περηφανευτούν οι αρμόδιοι πως καιροφυλαχτούν ώστε οτιδήποτε καινοτόμο και αξιόλογο γεννήσει η επιστημονική πρόοδος, να πέσει στα δίχτυα του «ιδιωτικού τομέα», δηλαδή του θησαυρισμού των λίγων.

Κείμενα: Αναστασία ΜΟΣΧΟΒΟΥ

Οι πλημμύρες και οι καταστροφές που πλήττουν κυρίως τα φτωχά λαϊκά στρώματα, δεν οφείλονται γενικά στην παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον, αλλά στην εκμετάλλευση περιβάλλοντος και ανθρώπων από τους καπιταλιστές

Η αλήθεια είναι ότι μαζί με την ανησυχία που προκαλούν ορισμένες επιπτώσεις της καπιταλιστικής οργάνωσης της οικονομίας (γιατί το πρόβλημα δεν είναι γενικά ο «ανθρώπινος παράγοντας») στο περιβάλλον, επιχειρηματικοί κολοσσοί όλου του κόσμου στρέφουν την προσοχή τους σε αυτό που έχει βαφτιστεί «πράσινη ανάπτυξη» και «πράσινη οικονομία», προσδοκώντας ότι έτσι η κερδοφορία τους θα μπορέσει να ανακάμψει στα επιθυμητά επίπεδα, τα μερίδιά τους στην αγορά θα ενισχυθούν, αλλά και θα εκτοπίσουν ανταγωνιστές με τους οποίους μοιράζονται τον πλούτο που κλέβουν από την εργατική τάξη. Να διευκρινίσουμε, βέβαια, ότι και η όποια ανησυχία για τις κλιματικές αλλαγές διακρίνει τα μονοπώλια και το πολιτικό τους προσωπικό αφορά το πώς δε θα διαταραχτεί η καπιταλιστική παραγωγή, η αύξηση του μονοπωλιακού κέρδους. Δεν αφορά την ουσιαστική προστασία της φύσης, η οποία άλλωστε ακυρώνεται από την ίδια την οργάνωση της παραγωγής με σκοπό το κέρδος.

Οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι που ευθύνονται για τη ρύπανση, τώρα εμφανίζονται ως οι ...ευαίσθητοι που θα την αντιμετωπίσουν

Στη συνάντηση «παρέλασαν» εκπρόσωποι πανίσχυρων μονοπωλίων όπως: «Areva», «Vinci», «SNCF», «Michelin», «Infosys» κ.τ.λ.

Στο εισαγωγικό καλωσόρισμα του Φόρουμ, σημειωνόταν: «Ο ιδιωτικός τομέας τώρα αναγνωρίζει ότι η μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί η βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη... Περισσότερες επιχειρήσεις και επενδυτές έχουν σήμερα - περισσότερο από ποτέ στην ιστορία - αφοσιωθεί στην ανάληψη τολμηρής δράσης για το κλίμα. Και ο ιδιωτικός τομέας κινητοποιείται γιατί έτσι ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος και αυξάνεται η ευκαιρία. Με λίγα λόγια, το να παίρνει κανείς μέτρα για το κλίμα "βγάζει καλό επιχειρηματικό νόημα"».

Με ζηλευτή, είναι αλήθεια, ειλικρίνεια, οι φυσικοί εκπρόσωποι των μονοπωλίων σημειώνουν ότι «η δράση για το κλίμα» μπορεί να τους ανοίξει νέα επενδυτικά πεδία, μπορεί να δώσει ώθηση στη συγκέντρωση κεφαλαίου, αφού το θέμα δεν είναι απλά να έχουν κέρδη, αλλά και το πώς τα κέρδη τους θα τους αναγορεύουν σε κυρίαρχους.

Στη συνάντηση εμφανίστηκαν μάλιστα και «εκθέσεις» (τύπου «Το Εγχειρίδιο της πιο κερδοφόρας μπίζνας»), όπου διαγράφονται τομείς όπου τα επόμενα χρόνια θα αυξηθούν οι επενδύσεις και θα αναπτυχθούν σφοδροί ανταγωνισμοί, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για τους εργαζόμενους στους αντίστοιχους χώρους δουλειάς (που όλα δείχνουν ότι θα αυξηθούν σε ποσοστό στο σύνολο του εργατικού δυναμικού). Σύμφωνα, λοιπόν, με τη «New Climate Economy's Report» (που στα ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί ως «Εκθεση για τη Νέα Οικονομία για την αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής» διακρίνονται τρεις κατηγορίες οικονομικών δραστηριοτήτων που θεωρούνται «κρίσιμες» για τη μείωση των εκπομπών Αερίων του Θερμοκηπίου, τα οποία θεωρούνται από τις μεγαλύτερες απειλές για το κλίμα του πλανήτη. Ειδικότερα:

-- Ενέργεια: Για την οποία σύμφωνα με τη συγκεκριμένη Εκθεση επισημαίνεται ότι «η επίτευξη παγκόσμιων μηδενικών εκπομπών (αερίων του θερμοκηπίου) πριν το τέλος του αιώνα απαιτεί ένα βαθύ μετασχηματισμό όλων των ενεργειακών συστημάτων». Ετσι, στο Φόρουμ τέθηκαν ερωτήματα όπως το «πώς μπορούμε να κλιμακώσουμε την (ανάπτυξη) ανανεώσιμη ενέργεια και να ενθαρρύνουμε τις εταιρείες να δεσμευτούν ότι θα προμηθεύονται το 100% των αναγκών τους σε ηλεκτρική ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές στο συντομότερο πρακτικό χρονοδιάγραμμα;»

Με βάση μια σειρά δεδομένα, γεωπολιτικά αλλά και οικονομικά, όπως για παράδειγμα τους ανταγωνισμούς για το ποια κατηγορία «ενεργειακών πόρων» (φυσικό αέριο, υγροποιημένο αέριο, πετρέλαιο κ.λπ.) θα έχει το προβάδισμα στις διεθνείς αγορές, για το ποιος θα ελέγχει τις πηγές και τους δρόμους μεταφοράς Ενέργειας, αλλά και για το ποιος θα κυριαρχήσει στις μεγάλες αγορές (βλ. εξελίξεις με επίκεντρο Ουκρανία, Μέση Ανατολή), τα μονοπώλια μελετούν εναλλακτικές και για τη μείωση του κόστους παραγωγής και για τη λεγόμενη «ενεργειακή απεξάρτηση» και για τη διοχέτευση κεφαλαίων σε νέες επενδύσεις. Ερωτήματα όπως τα παραπάνω ουσιαστικά ξεκινούν μια συζήτηση για ριζικές (θα μπορούσε να πει κάποιος) αλλαγές στις μορφές και τους τρόπους, με τους οποίους οι εταιρείες όλων των κλάδων θα εξασφαλίζουν καύσιμα για να λειτουργούν, αλλά και και στην ίδια την οργάνωση της Ενέργειας που αποτελεί στρατηγικό κλάδο της οικονομίας κάθε χώρας.

-- Υποδομές και Κατασκευές, Τεχνολογία και Μεταφορά: Η συγκεκριμένη Εκθεση τόνιζε πως έως το 2050, σημαντικά μεγαλύτερο μέρος από το μισό του παγκόσμιου πληθυσμού θα ζει σε πόλεις, οι οποίες «αποδεικνύονται σε κρίσιμο κέντρο για την καινοτομία σε συνδυασμό με την κλιματική πρόκληση». Το Φόρουμ διερεύνησε «αναδυόμενες ευκαιρίες για να επιταχυνθεί η πρόοδος μέσα από καινοτόμες υποδομές, τεχνολογίες, μεταφορές και κινητικότητα». Πρόκειται για την εξάπλωση π.χ. των λεγόμενων «Εξυπνων Πόλεων» («Smart cities»), αστικών και βιομηχανικών κέντρων στις οποίες θα αξιοποιείται η «τελευταία λέξη» της τεχνολογίας, με ζητούμενο τη μεγαλύτερη αύξηση της παραγωγικότητας και γενικά του βαθμού εκμετάλλευσης των εργατών. Νέα οδικά και άλλα μεταφορικά δίκτυα, αεροπορικές και λιμενικές υποδομές θα «σηκωθούν» σε κάθε ήπειρο, με υλικά και τεχνική που θα «σέβεται το περιβάλλον», με άξονα την επίσπευση επενδυτικών σχεδιασμών και όχι φυσικά τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και ζωής των ανθρώπων. Για παράδειγμα, αν μειώνεται ο χρόνος μεταφοράς εμπορευμάτων από τη μια χώρα στην άλλη, αυτό για τους καπιταλιστές δε μεταφράζεται σε φτηνότερα και ασφαλέστερα αγαθά για τη λαϊκή οικογένεια. Αν εκσυγχρονίζεται η γραμμή παραγωγής, αυτό δε σημαίνει μείωση του χρόνου εργασίας χωρίς μείωση των μισθών. Ολ' αυτά συμβάλλουν στην αύξηση κερδών.

-- Διατροφή, δάση και γεωργία: Εδώ τονίστηκε πως «η ραγδαία ανάπτυξη του παγκόσμιου πληθυσμού, η αστικοποίηση, η αύξηση των εισοδημάτων και οι φιλοδοξίες μιας ακμάζουσας μεσαίας τάξης δημιουργούν τεράστια πίεση στη γη και τους υδάτινους πόρους που χρησιμοποιούνται στη γεωργία και τα δάση». Ζητούμενο θεωρήθηκε πως «θα υποστηριχτεί η αλλαγή από τα ορυκτά καύσιμα στη βιομάζα». Πρόκειται για την προώθηση των λεγόμενων «βιοκαυσίμων», ένα θέμα που σηκώνει πολλή συζήτηση, που αφορά και την «εναλλακτική» χρήση γης για την οποία όμως με τα μονοπώλια να είναι αφέντες της παραγωγής δεν μπορούν να υπάρξουν «δικλείδες ασφαλείας» για το αποτέλεσμα, ότι θα είναι το ασφαλέστερο δυνατό για την υγεία του ανθρώπου, αλλά και την ανάπτυξη των οικοσυστημάτων, ενώ η γη θα μπορούσε να καλλιεργείται για την παραγωγή καλών, υγιεινών και φτηνών τροφίμων.

Για να γίνει κατανοητή η (ταξική) αφετηρία από την οποία διαμορφώνονται αναπτυξιακές προτάσεις όπως οι παραπάνω, που δήθεν ιεραρχούν την προστασία του περιβάλλοντος, μπορούμε να καταγράψουμε μερικούς μόνο από τους συντάκτες αυτής της «New Climate Economy's Report», για την ολοκλήρωση της οποίας υπεύθυνη ήταν η «Global Commission on the Economy and Climate» («Παγκόσμια Επιτροπή για την Οικονομία και το Κλίμα»). Μια Επιτροπή που συγκροτήθηκε στο πλαίσιο και του ΟΗΕ, ο οποίος ουσιαστικά είναι βασικός οργανωτής όλων των σχετικών Φόρουμ (αφού όλα τους θεωρούνται προεόρτια της Διάσκεψης που θα γίνει στο Παρίσι).

Στην Επιτροπή συμμετέχουν πρωτοκλασάτα στελέχη καπιταλιστικών κυβερνήσεων και χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, αλλά και εκπρόσωποι μεγάλων μονοπωλίων όπως:

Ο πρώην Πρόεδρος του Μεξικού, Φελίπε Καλντερόν, (που εκτελεί και χρέη προέδρου), ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, Σούμα Τσακραμπάρτι, ο ΓΓ του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη, Ανχελ Γκουρία, ο πρώην διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου Οικονομικής Ενημέρωσης Μπλούμπεργκ, Ντάνιελ Ντόκτοροφ, ο πρόεδρος της Ασιατικής Αναπτυξιακής Τράπεζας, Τακεχίκο Νακάο.

Επίσης, ο πρόεδρος της «Shell», Τσαντ Χολιντέι, ο αντιπρόεδρος του ομίλου της Ντόιτσμπανκ, Caio Koch-Weser, ο διευθύνων σύμβουλος του ομίλου της «Swiss», Μισέλ Λιε, ο διευθύνων σύμβουλος της «Γιουνιλέβερ», Πολ Πόλμαν, και πάει λέγοντας...

Οταν προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ, στην προσπάθειά του να υφαρπάξει λαϊκές ψήφους για να αναρριχηθεί στην κυβέρνηση, έριχνε το σύνθημα «κανένα λαϊκό σπίτι δίχως ρεύμα», προφανώς δεν εννοούσε ότι η ΔΕΗ θα χαρίσει τα χρέη των λαϊκών νοικοκυριών, αλλά ότι θα βρει τρόπο η ΔΕΗ να πάρει τα χρωστούμενα από τους ανέργους και τους εξαθλιωμένους και βεβαίως θα συνεχίσει να κερδίζει. Αλλωστε, καπιταλιστική επιχείρηση είναι η «ΔΕΗ ΑΕ», όπως είναι η κανονική της ονομασία, αντιστοιχώντας σ' αυτό που πραγματικά είναι, άρα και κερδοφόρα πρέπει να είναι, και τα χρέη της πρέπει να εισπράττει, ακόμη και από τους πάμπτωχους ανθρώπους. Διαφορετικά, δε θα τους πουλά ρεύμα, θα τους το κόβει. Και βεβαίως οι ανείσπρακτοι λογαριασμοί μπορεί να τραβήξουν μέχρι και το δρόμο της κατάσχεσης, αν βεβαίως υπάρχει κάτι στους ανθρώπους του μόχθου για να κατασχέσουν. Ετσι βλέπει και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ τη ΔΕΗ, ως καπιταλιστική επιχείρηση. Μάλιστα, το ηλεκτρικό ρεύμα πωλείται πιο ακριβά στα λαϊκά νοικοκυριά και φθηνά στις βιομηχανίες.

Με αυτά ως δεδομένα είναι μάλλον φυσικό αποτέλεσμα το γεγονός ότι τις τελευταίες δεκαπέντε μέρες τα συνεργεία του ΔΕΔΔΗΕ (εταιρεία διαχείρισης του Δικτύου Ηλεκτρικής Ενέργειας), έπειτα από αντίστοιχες εντολές της ΔΕΗ, έχουν προχωρήσει σε τουλάχιστον 15.000 διακοπές παροχής ηλεκτροδότησης και, όπως όλα δείχνουν, έπεται συνέχεια και μάλιστα σφοδρή. Ηδη, στη Δυτική Ελλάδα και τη Θεσσαλία τα ειδοποιητήρια που έχουν σταλεί τον τελευταίο μήνα προς τους οφειλέτες ξεπερνούν τα 1.000 και τις επόμενες μέρες σειρά παίρνουν και οι υπόλοιπες περιοχές της χώρας.

Αλλωστε, υπήρξε η διαρροή στα ΜΜΕ τις προηγούμενες μέρες ότι η διοίκηση της ΔΕΗ έχει δώσει εντολή για τη διακοπή σε πάνω από 700.000 παροχές τους επόμενους μήνες. Στη συνέχεια διαψεύστηκε «κατηγορηματικά», ωστόσο η σχετική ανακοίνωση που εκδόθηκε επισημαίνει πως «προφανώς δεν γίνεται αποκοπή σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες και σε όσους έχουν ενταχθεί στο Κοινωνικό Τιμολόγιο και το έχουν δηλώσει στη ΔΕΗ ΑΕ».

Ομως, στο Κοινωνικό Τιμολόγιο είναι ενταγμένοι περίπου 600.000 καταναλωτές, ενώ ο αριθμός των καταναλωτών που έχουν ανεξόφλητα χρέη προς την επιχείρηση ξεπερνά τα 2 εκατ. και συνολικά οι οφειλές από τη χαμηλή τάση, δηλαδή κατοικίες και επιχειρήσεις αυτοαπασχολουμένων και μικρών ΕΒΕ, ξεπερνούν τα 1,6 δισ. ευρώ. Πράγμα που σημαίνει ότι περίπου 1,5 εκατ. καταναλωτών βρίσκονται στην «επικίνδυνη ζώνη». Επομένως, οι 700.000 εντολές διακοπής δεν πρέπει να είναι και τόσο εκτός πραγματικότητας.

Είναι ενδεικτικό πως την περασμένη βδομάδα ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΔΕΔΔΗΕ, Ν. Χατζηαργυρίου, σε δηλώσεις του επισήμανε πως χρειάζεται αναδιοργάνωση και ενίσχυση των συνεργείων για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στον όγκο εντολών διακοπής που έχει αποστείλει η ΔΕΗ, οι οποίες μέχρι στιγμής φτάνουν τις 100.000. Πρόσθεσε ότι εξαιτίας του τεράστιου όγκου εντολών διακοπών ηλεκτροδότησης ο ΔΕΔΔΗΕ είναι σε συνεννόηση με τους εργολάβους για αύξηση των ιδιωτικών συνεργείων που εκτελούν τις σχετικές εργασίες.

Κι ενώ ετοιμάζονται μαζικές διακοπές ηλεκτροδότησης η διοίκηση της ΔΕΗ επισημαίνει ότι εάν δεν προχωρήσει σε διακοπές ρεύματος, προβάλλοντας το επιχείρημα «διακοπή σε εκείνους που έχουν αλλά σκόπιμα δεν πληρώνουν», τότε θα υπάρξουν νέες αυξήσεις τιμολογίων. Κι άλλη απειλή. `Η μήπως νέο άλλοθι για νέες αυξήσεις στα τιμολόγια; Η αλήθεια βέβαια είναι πως από το 2008 μέχρι σήμερα οι αυξήσεις στα οικιακά τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος, συνυπολογίζοντας τις αυξήσεις σε ΦΠΑ, τέλη ΑΠΕ, αυξήσεις Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας και μια σειρά άλλες χρεώσεις, πρέπει να ξεπερνάνε το 70%. Πάντως, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Οργανισμού Συνεργασίας Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας (ACER) και του Συμβουλίου Συνεργασίας Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας (CEER), η αύξηση του ηλεκτρικού ρεύματος στην Ελλάδα το διάστημα 2008 - 2013 είχε φτάσει το 60%. Οι απλήρωτοι λογαριασμοί, λοιπόν, των λαϊκών οικογενειών, των αυτοαπασχολούμενων και της φτωχομεσαίας αγροτιάς συνδέονται άμεσα με τις αυξήσεις στα τιμολόγια - σε συνδυασμό βεβαίως με τη γενική επίθεση στο λαϊκό εισόδημα - και όχι το αντίστροφο.

Οπως δηλώνουν επισήμως και ανεπισήμως διοικητικά στελέχη της ΔΕΗ αλλά και κυβερνητικές πηγές, είναι πλέον επιτακτική ανάγκη η είσπραξη των ποσών από τις ανεξόφλητες οφειλές, στις οποίες εκτός των 1,6 δισ. ευρώ που προαναφέραμε πρέπει να προσθέσουμε και τα 300 εκατ. ευρώ οφειλών της μέσης και υψηλής τάσης καθώς και τα 250 εκατ. ευρώ οφειλών του Δημοσίου προς τη ΔΕΗ.

Τα παραπάνω 2,2 δισ. ευρώ καθίσταται επιτακτική ανάγκη να εισπραχθούν, τουλάχιστον ένα αξιόλογο τμήμα αυτού του ποσού - υπό το βάρος των δανειακών υποχρεώσεων της ΔΕΗ που ξεπερνούν τα 5 δισ. ευρώ - και για έναν ακόμη λόγο: Επειδή εκατοντάδες μεγάλες επιχειρήσεις και βιομηχανίες μέσης και υψηλής τάσης διεκδικούν μετ' επιτάσεως από την κυβέρνηση να περιορίσει το ενεργειακό τους κόστος. Πρέπει να ληφθεί επίσης υπόψη πως ο Ν. 4336/2015 (το τρίτο μνημόνιο δηλαδή) προβλέπει την κατάργηση της έκπτωσης 20% στα τιμολόγια υψηλής τάσης, πρόβλεψη η οποία θα υιοθετηθεί από τη ΔΕΗ στην επικείμενη Γενική της Συνέλευση, στις 7 Δεκέμβρη.

Ολο αυτό το διάστημα βρίσκονται σε εξέλιξη διαρκείς διαπραγματεύσεις μεταξύ αρμόδιων υπουργών και εκπροσώπων της βιομηχανίας για το παραπάνω ζήτημα, ενώ μερίδα βιομηχανιών που ηλεκτροδοτούνται από τη μέση τάση έχει αποστείλει εξώδικο στο υπουργείο Οικονομίας ζητώντας άμεσα τη μείωση των τιμολογίων τους. Οι προθέσεις της κυβέρνησης απέναντι στη βιομηχανία και το ενεργειακό της κόστος είναι δεδομένες, αφού ήδη από τις πρώτες μέρες ανάληψης των καθηκόντων της, τον περασμένο Φλεβάρη, ο τότε υπουργός Περιβάλλοντος καθώς και ο σημερινός δηλώνουν σε όλους τους τόνους την κυβερνητική «κατανόηση» απέναντι στις αξιώσεις των βιομηχάνων, που σημαίνει αναζήτηση τρόπων ικανοποίησής τους.

Πολύ πρόσφατα ο πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Ηλεκτροπαραγωγών από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και πρόεδρος του ομίλου ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ, από το βήμα του συνεδρίου του Ινστιτούτου Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης, εξέφρασε την αγωνία του για τον όγκο των ανεξόφλητων οφειλών προς τη ΔΕΗ, τονίζοντας ότι πλέον είναι τέτοιο το μέγεθός τους που προκαλούν σοβαρό πρόβλημα λειτουργίας όλου του συστήματος παραγωγής, διάθεσης και εμπορίας ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα. Πρόσθεσε ακόμη ότι το 2012, όταν είχαν διαμορφωθεί ανάλογες συνθήκες στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, «παρά τρίχα αποφεύχθηκε η κατάρρευση όλου του συστήματος»...

Είναι προφανές ότι εκτός από την κυβέρνηση και τη διοίκηση της ΔΕΗ εξίσου αγωνιούν για την πορεία των ανεξόφλητων λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος και οι βιομήχανοι καθώς γνωρίζουν ότι με τα σημερινά «στενά» δημοσιονομικά πλαίσια η είσπραξή τους εν πολλοίς μπορεί να χρηματοδοτήσει τις «εκπτώσεις» προς αυτούς. Ενα ακόμη στοιχείο που πρέπει να έχουμε υπόψη είναι ότι με αφορμή τα χρέη προς τη ΔΕΗ αλλά και τα χρέη της ΔΕΗ προς τις τράπεζες έχει επαναθερμανθεί η συζήτηση για την είσοδο ιδιωτών στη μετοχική της σύνθεση.

Οποια κι αν είναι η κατάληξη το επόμενο διάστημα, μόνο θετική για τα λαϊκά συμφέροντα δεν θα είναι καθώς ο κίνδυνος λαϊκές οικογένειες να βρεθούν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα μέσα στο χειμώνα είναι άμεσος. Και μάλιστα σε μια περίοδο που τα λαϊκά στρώματα δέχονται σε κάθε πλευρά της ζωής τους τη βαναυσότητα της κυβερνητικής πολιτικής. Τις επόμενες μέρες το σύνθημα «κανένα λαϊκό σπίτι δίχως ρεύμα» πρέπει να εφαρμοστεί στην πράξη, με την πάλη των Λαϊκών Επιτροπών, των συνδικάτων και άλλων μαζικών φορέων να αποτρέψει την κυβέρνηση να προχωρήσει σε διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος σε σπίτια λαϊκών οικογενειών.