Σάββατο 14 Νοέμβρη 2015
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 13
ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ (ΤΕΤΡΑΣΕΛΙΔΟ)
«ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΚΛΙΜΑΤΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ»
Εντατικοί σχεδιασμοί για να βρουν διέξοδο λιμνάζοντα κεφάλαια
  • Η «Παγκόσμια Διάσκεψη για το Κλίμα», που ετοιμάζεται στο Παρίσι, συνδέεται και με την προσπάθεια των μονοπωλίων να αντιμετωπίσουν τη δυσκολία ανάκαμψης των κερδών τους
  • Χαρακτηριστικό το «Επιχειρηματικό Φόρουμ για το Κλίμα» που προηγήθηκε της Διάσκεψης

Οι πλημμύρες και οι καταστροφές που πλήττουν κυρίως τα φτωχά λαϊκά στρώματα, δεν οφείλονται γενικά στην παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον, αλλά στην εκμετάλλευση περιβάλλοντος και ανθρώπων από τους καπιταλιστές
Οι πλημμύρες και οι καταστροφές που πλήττουν κυρίως τα φτωχά λαϊκά στρώματα, δεν οφείλονται γενικά στην παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον, αλλά στην εκμετάλλευση περιβάλλοντος και ανθρώπων από τους καπιταλιστές
Καθώς λιγοστεύουν οι βδομάδες μέχρι την «Παγκόσμια Διάσκεψη για το Κλίμα», που θα γίνει στο Παρίσι από 30 Νοέμβρη μέχρι 11 Δεκέμβρη, πυκνώνουν τα δημοσιεύματα, οι δηλώσεις και οι αναλύσεις αστών πολιτικών και ΜΜΕ για την ανάγκη να «αντιμετωπιστούν οι κλιματικές αλλαγές», αλλά και να αξιοποιηθούν για «τη στήριξη της ανάπτυξης». Πληθαίνουν οι διακηρύξεις για την προστασία του περιβάλλοντος από τους ίδιους που «τα δίνουν όλα» για την εμπορευματοποίηση της γης, του αέρα, του νερού και όλων αυτών με τα οποία η φύση «προίκισε» τον άνθρωπο.

Η αλήθεια είναι ότι μαζί με την ανησυχία που προκαλούν ορισμένες επιπτώσεις της καπιταλιστικής οργάνωσης της οικονομίας (γιατί το πρόβλημα δεν είναι γενικά ο «ανθρώπινος παράγοντας») στο περιβάλλον, επιχειρηματικοί κολοσσοί όλου του κόσμου στρέφουν την προσοχή τους σε αυτό που έχει βαφτιστεί «πράσινη ανάπτυξη» και «πράσινη οικονομία», προσδοκώντας ότι έτσι η κερδοφορία τους θα μπορέσει να ανακάμψει στα επιθυμητά επίπεδα, τα μερίδιά τους στην αγορά θα ενισχυθούν, αλλά και θα εκτοπίσουν ανταγωνιστές με τους οποίους μοιράζονται τον πλούτο που κλέβουν από την εργατική τάξη. Να διευκρινίσουμε, βέβαια, ότι και η όποια ανησυχία για τις κλιματικές αλλαγές διακρίνει τα μονοπώλια και το πολιτικό τους προσωπικό αφορά το πώς δε θα διαταραχτεί η καπιταλιστική παραγωγή, η αύξηση του μονοπωλιακού κέρδους. Δεν αφορά την ουσιαστική προστασία της φύσης, η οποία άλλωστε ακυρώνεται από την ίδια την οργάνωση της παραγωγής με σκοπό το κέρδος.

Οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι που ευθύνονται για τη ρύπανση, τώρα εμφανίζονται ως οι ...ευαίσθητοι που θα την αντιμετωπίσουν
Οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι που ευθύνονται για τη ρύπανση, τώρα εμφανίζονται ως οι ...ευαίσθητοι που θα την αντιμετωπίσουν
Ενδεικτικό για όλα τα παραπάνω είναι το Επιχειρηματικό Φόρουμ για το Κλίμα (Business Climate Forum) που έγινε επίσης στη γαλλική πρωτεύουσα 200 μέρες πριν αρχίσει η Παγκόσμια Διάσκεψη, δηλαδή στις 20 και 21 του περασμένου Μάη.

Στη συνάντηση «παρέλασαν» εκπρόσωποι πανίσχυρων μονοπωλίων όπως: «Areva», «Vinci», «SNCF», «Michelin», «Infosys» κ.τ.λ.

«Αυξάνεται η ευκαιρία» για τα μονοπώλια

Στο εισαγωγικό καλωσόρισμα του Φόρουμ, σημειωνόταν: «Ο ιδιωτικός τομέας τώρα αναγνωρίζει ότι η μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί η βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη... Περισσότερες επιχειρήσεις και επενδυτές έχουν σήμερα - περισσότερο από ποτέ στην ιστορία - αφοσιωθεί στην ανάληψη τολμηρής δράσης για το κλίμα. Και ο ιδιωτικός τομέας κινητοποιείται γιατί έτσι ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος και αυξάνεται η ευκαιρία. Με λίγα λόγια, το να παίρνει κανείς μέτρα για το κλίμα "βγάζει καλό επιχειρηματικό νόημα"».

Με ζηλευτή, είναι αλήθεια, ειλικρίνεια, οι φυσικοί εκπρόσωποι των μονοπωλίων σημειώνουν ότι «η δράση για το κλίμα» μπορεί να τους ανοίξει νέα επενδυτικά πεδία, μπορεί να δώσει ώθηση στη συγκέντρωση κεφαλαίου, αφού το θέμα δεν είναι απλά να έχουν κέρδη, αλλά και το πώς τα κέρδη τους θα τους αναγορεύουν σε κυρίαρχους.

Στη συνάντηση εμφανίστηκαν μάλιστα και «εκθέσεις» (τύπου «Το Εγχειρίδιο της πιο κερδοφόρας μπίζνας»), όπου διαγράφονται τομείς όπου τα επόμενα χρόνια θα αυξηθούν οι επενδύσεις και θα αναπτυχθούν σφοδροί ανταγωνισμοί, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για τους εργαζόμενους στους αντίστοιχους χώρους δουλειάς (που όλα δείχνουν ότι θα αυξηθούν σε ποσοστό στο σύνολο του εργατικού δυναμικού). Σύμφωνα, λοιπόν, με τη «New Climate Economy's Report» (που στα ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί ως «Εκθεση για τη Νέα Οικονομία για την αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής» διακρίνονται τρεις κατηγορίες οικονομικών δραστηριοτήτων που θεωρούνται «κρίσιμες» για τη μείωση των εκπομπών Αερίων του Θερμοκηπίου, τα οποία θεωρούνται από τις μεγαλύτερες απειλές για το κλίμα του πλανήτη. Ειδικότερα:

-- Ενέργεια: Για την οποία σύμφωνα με τη συγκεκριμένη Εκθεση επισημαίνεται ότι «η επίτευξη παγκόσμιων μηδενικών εκπομπών (αερίων του θερμοκηπίου) πριν το τέλος του αιώνα απαιτεί ένα βαθύ μετασχηματισμό όλων των ενεργειακών συστημάτων». Ετσι, στο Φόρουμ τέθηκαν ερωτήματα όπως το «πώς μπορούμε να κλιμακώσουμε την (ανάπτυξη) ανανεώσιμη ενέργεια και να ενθαρρύνουμε τις εταιρείες να δεσμευτούν ότι θα προμηθεύονται το 100% των αναγκών τους σε ηλεκτρική ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές στο συντομότερο πρακτικό χρονοδιάγραμμα;»

Με βάση μια σειρά δεδομένα, γεωπολιτικά αλλά και οικονομικά, όπως για παράδειγμα τους ανταγωνισμούς για το ποια κατηγορία «ενεργειακών πόρων» (φυσικό αέριο, υγροποιημένο αέριο, πετρέλαιο κ.λπ.) θα έχει το προβάδισμα στις διεθνείς αγορές, για το ποιος θα ελέγχει τις πηγές και τους δρόμους μεταφοράς Ενέργειας, αλλά και για το ποιος θα κυριαρχήσει στις μεγάλες αγορές (βλ. εξελίξεις με επίκεντρο Ουκρανία, Μέση Ανατολή), τα μονοπώλια μελετούν εναλλακτικές και για τη μείωση του κόστους παραγωγής και για τη λεγόμενη «ενεργειακή απεξάρτηση» και για τη διοχέτευση κεφαλαίων σε νέες επενδύσεις. Ερωτήματα όπως τα παραπάνω ουσιαστικά ξεκινούν μια συζήτηση για ριζικές (θα μπορούσε να πει κάποιος) αλλαγές στις μορφές και τους τρόπους, με τους οποίους οι εταιρείες όλων των κλάδων θα εξασφαλίζουν καύσιμα για να λειτουργούν, αλλά και και στην ίδια την οργάνωση της Ενέργειας που αποτελεί στρατηγικό κλάδο της οικονομίας κάθε χώρας.

-- Υποδομές και Κατασκευές, Τεχνολογία και Μεταφορά: Η συγκεκριμένη Εκθεση τόνιζε πως έως το 2050, σημαντικά μεγαλύτερο μέρος από το μισό του παγκόσμιου πληθυσμού θα ζει σε πόλεις, οι οποίες «αποδεικνύονται σε κρίσιμο κέντρο για την καινοτομία σε συνδυασμό με την κλιματική πρόκληση». Το Φόρουμ διερεύνησε «αναδυόμενες ευκαιρίες για να επιταχυνθεί η πρόοδος μέσα από καινοτόμες υποδομές, τεχνολογίες, μεταφορές και κινητικότητα». Πρόκειται για την εξάπλωση π.χ. των λεγόμενων «Εξυπνων Πόλεων» («Smart cities»), αστικών και βιομηχανικών κέντρων στις οποίες θα αξιοποιείται η «τελευταία λέξη» της τεχνολογίας, με ζητούμενο τη μεγαλύτερη αύξηση της παραγωγικότητας και γενικά του βαθμού εκμετάλλευσης των εργατών. Νέα οδικά και άλλα μεταφορικά δίκτυα, αεροπορικές και λιμενικές υποδομές θα «σηκωθούν» σε κάθε ήπειρο, με υλικά και τεχνική που θα «σέβεται το περιβάλλον», με άξονα την επίσπευση επενδυτικών σχεδιασμών και όχι φυσικά τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και ζωής των ανθρώπων. Για παράδειγμα, αν μειώνεται ο χρόνος μεταφοράς εμπορευμάτων από τη μια χώρα στην άλλη, αυτό για τους καπιταλιστές δε μεταφράζεται σε φτηνότερα και ασφαλέστερα αγαθά για τη λαϊκή οικογένεια. Αν εκσυγχρονίζεται η γραμμή παραγωγής, αυτό δε σημαίνει μείωση του χρόνου εργασίας χωρίς μείωση των μισθών. Ολ' αυτά συμβάλλουν στην αύξηση κερδών.

-- Διατροφή, δάση και γεωργία: Εδώ τονίστηκε πως «η ραγδαία ανάπτυξη του παγκόσμιου πληθυσμού, η αστικοποίηση, η αύξηση των εισοδημάτων και οι φιλοδοξίες μιας ακμάζουσας μεσαίας τάξης δημιουργούν τεράστια πίεση στη γη και τους υδάτινους πόρους που χρησιμοποιούνται στη γεωργία και τα δάση». Ζητούμενο θεωρήθηκε πως «θα υποστηριχτεί η αλλαγή από τα ορυκτά καύσιμα στη βιομάζα». Πρόκειται για την προώθηση των λεγόμενων «βιοκαυσίμων», ένα θέμα που σηκώνει πολλή συζήτηση, που αφορά και την «εναλλακτική» χρήση γης για την οποία όμως με τα μονοπώλια να είναι αφέντες της παραγωγής δεν μπορούν να υπάρξουν «δικλείδες ασφαλείας» για το αποτέλεσμα, ότι θα είναι το ασφαλέστερο δυνατό για την υγεία του ανθρώπου, αλλά και την ανάπτυξη των οικοσυστημάτων, ενώ η γη θα μπορούσε να καλλιεργείται για την παραγωγή καλών, υγιεινών και φτηνών τροφίμων.

Ποιοι γράφουν τις «συνταγές της επιτυχίας»

Για να γίνει κατανοητή η (ταξική) αφετηρία από την οποία διαμορφώνονται αναπτυξιακές προτάσεις όπως οι παραπάνω, που δήθεν ιεραρχούν την προστασία του περιβάλλοντος, μπορούμε να καταγράψουμε μερικούς μόνο από τους συντάκτες αυτής της «New Climate Economy's Report», για την ολοκλήρωση της οποίας υπεύθυνη ήταν η «Global Commission on the Economy and Climate» («Παγκόσμια Επιτροπή για την Οικονομία και το Κλίμα»). Μια Επιτροπή που συγκροτήθηκε στο πλαίσιο και του ΟΗΕ, ο οποίος ουσιαστικά είναι βασικός οργανωτής όλων των σχετικών Φόρουμ (αφού όλα τους θεωρούνται προεόρτια της Διάσκεψης που θα γίνει στο Παρίσι).

Στην Επιτροπή συμμετέχουν πρωτοκλασάτα στελέχη καπιταλιστικών κυβερνήσεων και χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, αλλά και εκπρόσωποι μεγάλων μονοπωλίων όπως:

Ο πρώην Πρόεδρος του Μεξικού, Φελίπε Καλντερόν, (που εκτελεί και χρέη προέδρου), ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, Σούμα Τσακραμπάρτι, ο ΓΓ του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη, Ανχελ Γκουρία, ο πρώην διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου Οικονομικής Ενημέρωσης Μπλούμπεργκ, Ντάνιελ Ντόκτοροφ, ο πρόεδρος της Ασιατικής Αναπτυξιακής Τράπεζας, Τακεχίκο Νακάο.

Επίσης, ο πρόεδρος της «Shell», Τσαντ Χολιντέι, ο αντιπρόεδρος του ομίλου της Ντόιτσμπανκ, Caio Koch-Weser, ο διευθύνων σύμβουλος του ομίλου της «Swiss», Μισέλ Λιε, ο διευθύνων σύμβουλος της «Γιουνιλέβερ», Πολ Πόλμαν, και πάει λέγοντας...


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ