Στο σημερινό τετρασέλιδο «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία» μπορείτε να διαβάσετε:

-- Αναλυτικό ρεπορτάζ από την εξέλιξη της μεγάλης πορείας αγώνα κατά της ανεργίας από την Πάτρα έως την Αθήνα.

-- Παρουσίαση της κεντρικής ομιλίας στην εκδήλωση για τους χαλυβουργούς και τη δεύτερη μπροσούρα που εξέδωσε για τον ηρωικό τους αγώνα η ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ.

-- Αρθρο: Με αφορμή τις πρόσφατες εξελίξεις αναφορικά με το γάλα.

Στιγμιότυπο από τη μαζική εκδήλωση - παρουσίαση

Η συμβολή του αγώνα των Χαλυβουργών στο εργατικό κίνημα ήταν μεγάλη, γεγονός που πολλοί εργάτες αναγνωρίζουν. Θα ήταν αλλιώς, όμως, τα πράγματα, αν το παράδειγμά τους τότε το ακολουθούσαν και άλλα εργοστάσια του κλάδου του Μετάλλου, ολόκληρος ο κλάδος, όλοι οι κλάδοι της Βιομηχανίας.

Αυτό είναι ένα συμπέρασμα που χρειάζεται να συνειδητοποιηθεί, γιατί μας βοηθάει στο να δούμε καλύτερα το τι εργατικό κίνημα χρειάζεται σήμερα, με ποια γραμμή και ποια οργάνωση, για να μπορέσει να αντιμετωπιστεί η επίθεση του αντιπάλου και να περάσει στην αντεπίθεση.

Σήμερα, για παράδειγμα, αναπτύσσονται σε αρκετούς χώρους αγώνες. Ανάβουν ξεχωριστές φωτιές και σβήνουν, χωρίς να πολλαπλασιάζονται, να επεκτείνονται στον όμιλο, στον κλάδο, γιατί ο κάθε αγώνας δεν γίνεται υπόθεση όλου του κλάδου. Υπάρχουν φορές που οι εργάτες χαίρονται όταν κάποια άλλη επιχείρηση του κλάδου κλείσει, γιατί θα έχει περισσότερες δουλειές η επιχείρηση που δουλεύουν. Ταυτίζουν το συμφέρον τους με το συμφέρον της επιχείρησης, επιδρά ο συντεχνιασμός, η λογική «της επιχείρησής μας».

Από την άλλη, οργανώνονται κλαδικοί αγώνες που δεν στηρίζονται απ' όλα τα εργοστάσια των κλάδων, γιατί σε πολλά κυριαρχεί ο φόβος, η ανασφάλεια, η λογική της «αναποτελεσματικότητας των αγώνων», αλλού ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός που βάζει εμπόδια.

Δεν έχει ακόμα συνειδητοποιηθεί ότι τα επιτελεία της αστικής τάξης, για να προωθήσουν τα αντεργατικά τους σχέδια, συντονίζονται σε κάθε κλάδο και γενικότερα, επεξεργάζονται και βαθαίνουν την ενιαία γραμμή τους απέναντι στην εργατική τάξη και το κίνημά της. Οτι παρά τις αντιθέσεις τους μεταξύ τους, όλοι τους συμφωνούν στην επίθεση απέναντι στους εργάτες. Ο Μάνεσης, για παράδειγμα, είχε τη στήριξη απ' όλη την τάξη του, από το κράτους τους, τη δικαιοσύνη τους, τα μέσα προπαγάνδα τους.

Γι' αυτό σήμερα χρειάζεται να προβάλουμε με μεγαλύτερη ένταση την ανάγκη ιδεολογικής και οργανωτικής ανασύνταξης του κινήματος, να κατανοηθεί το περιεχόμενο, ο στόχος της. Πως όταν εμείς μιλάμε για κίνημα, σε καμία περίπτωση δεν το ταυτίζουμε με έναν αγώνα ή μια κινητοποίηση ανάλογα με το ξέσπασμα του ενός ή του άλλου προβλήματος στο εργοστάσιο, στον κλάδο κ.λπ.

Μιλάμε για ένα ενιαίο πανελλαδικό κίνημα με βάση τον κλάδο, που θα πατάει γερά στα πρωτοβάθμια σωματεία και τους τόπους δουλειάς, που θα διακρίνεται για τη σταθερή συμμετοχή στην οργάνωση, στη δράση, με πολύμορφα χαρακτηριστικά με βάση τις ανάγκες της ζωής των εργαζομένων, που θα παλεύει σε ενιαία κατεύθυνση και δε θα εξαντλείται στη συμμετοχή στις αρχαιρεσίες ή και σε κάποιες απεργίες και κινητοποιήσεις.

Σήμερα, υπάρχει ένα μεγάλο τμήμα εργατών που νομίζει ότι δε βγαίνει τίποτα με τους αγώνες, γιατί ο αντίπαλος είναι ισχυρός και αυτό τον κρατάει σε αδράνεια. Δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι ο ταξικός αντίπαλος δεν είναι τόσο ισχυρός όσο εμφανίζεται και ότι οι αγώνες έχουν αποτελέσματα.

Ο αγώνας των Χαλυβουργών ήταν ένας αγώνας ενός εργοστασίου και όμως ανάγκασε την κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα προκειμένου να τους χτυπήσει και παρ' όλα αυτά κράτησε 9 μήνες, την πλειοψηφία δεν μπόρεσαν να την λυγίσουν. Μέσω της αλληλεγγύης και άλλων μορφών κινητοποίησε και ευαισθητοποίησε χιλιάδες εργάτες, ανέδειξε το βάρβαρο πρόσωπο της εργοδοσίας, της έκανε ζημιά. Στρίμωξε τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, τον ανάγκασε να εκτεθεί περισσότερο στα μάτια των εργατών. Βοήθησε αρκετούς εργάτες να ξεπεράσουν το φόβο, να καταλάβουν τη δύναμή τους.

Το ίδιο επιβεβαίωσαν και οι τελευταίες κινητοποιήσεις, συλλαλητήρια, απεργίες. Ανάγκασαν την κυβέρνηση να καθυστερήσει να φέρει το Ασφαλιστικό, πιθανόν και να μην φέρει τώρα όσα είχε αποφασίσει τον Αύγουστο. Ανάγκασε και τις άλλες πολιτικές δυνάμεις να ταχθούν κατά του κυβερνητικού ασφαλιστικού σχεδίου, χωρίς να διαφωνούν στην ουσία του. Ανάγκασαν τον κυβερνητικό συνδικαλισμό να ελιχθεί για να μην απομονωθεί. Απέδειξαν τη δύναμη του εργατικού κινήματος, παρ' όλο που και αυτή τη φορά η πλειοψηφία της εργατικής τάξης δεν κινητοποιήθηκε.

Κανένας δεν είπε ότι ο αντίπαλος δεν είναι ισχυρός. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι η εργατική τάξη δεν έχει συνειδητοποιήσει την ακατανίκητη δύναμή της, ότι «χωρίς αυτή γρανάζι δε γυρνά». Το πρόβλημα είναι ότι η εργατική τάξη ακόμα δεν την έχει αξιοποιήσει. Η πλειοψηφία της εργατικής τάξης παραμένει ανοργάνωτη. Σε πολλά εργοστάσια δεν υπάρχουν συνδικαλιστικές οργανώσεις. Οι συσχετισμοί παραμένουν αρνητικοί, οργιάζει η νοθεία και έτσι ο αντίπαλος φαίνεται πιο ισχυρός απ' ό,τι στην πραγματικότητα είναι.

Σήμερα, όλοι μας μπορούμε να καταλάβουμε ποια θα ήταν η δύναμή μας, αν μέσα στα εργοστάσια είμαστε οργανωμένοι, είχαμε συγκροτήσει ισχυρά ταξικά εργοστασιακά σωματεία, ισχυρά κλαδικά συνδικάτα και συμμετείχαμε όλοι ενεργά. Αν συνολικά στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα υπήρχε άλλος συσχετισμός και δεν πλειοψηφούσαν οι δυνάμεις του συμβιβασμού, της κοινωνικής διαχείρισης και συναίνεσης.

Αν όλοι μας είχαμε συμβάλλει στο να έχει συγκροτηθεί ένα πανελλαδικό κίνημα με βάση τον κλάδο, με ισχυρά πρωτοβάθμια σωματεία στους χώρους δουλειάς, με ενιαία κατεύθυνση απέναντι στην καπιταλιστική εργοδοσία, στις κυβερνήσεις και το κράτος, στον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, στο ρεφορμισμό, στον οπορτουνισμό, σε συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους και τη φτωχή αγροτιά.

Μέσα από τον αγώνα των Χαλυβουργών αποδείχτηκε για άλλη μια φορά πως δεν φτάνει η συμμετοχή σε αγώνες, ακόμα και με ανεβασμένες μορφές, για να αλλάξει η συνείδηση του εργάτη. Δεν φτάνει η σύγκρουση με τον εργοδότη, γιατί αυτός δεν είναι μόνος του, έχει την κυβέρνηση, το κράτος, τα κόμματά του, τον εργοδοτικό συνδικαλισμό, είναι μέλος μιας τάξης που έχει την οικονομική και πολιτική εξουσία. Γι' αυτό μέσα σε κάθε αγώνα χρειάζεται να γίνεται ταυτόχρονα και συνδυασμένη ιδεολογική, πολιτική, οργανωτική δουλειά.

Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί σήμερα, μαζί με τον οικονομικό πόλεμο που κάνει η αστική τάξη απέναντι στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, δυναμώνει ταυτόχρονα και τον ιδεολογικό πόλεμο. Εχει στην κυβέρνησή της ένα κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ, που έχει μεγαλύτερη ικανότητα από τα προηγούμενα στο να κάνει το μαύρο - άσπρο, να ενσωματώνει συνειδήσεις και μέσα από το κίνημα.

Γι' αυτό σήμερα, η προσπάθεια για να οργανωθούν και να κινητοποιηθούν οι εργαζόμενοι, για να έχει επιτυχία η 48ωρη απεργία, η Πρωτομαγιάτικη απεργία και συγκέντρωση, απαιτεί το ανέβασμα της ιδεολογικής δουλειάς και διαπάλης μέσα στο κίνημα.

Σε πολλούς εργάτες, για παράδειγμα, που σήμερα κινητοποιούνται, που μας πλησιάζουν και μας ακούνε, συνυπάρχουν θετικά και αρνητικά στοιχεία. Ζητάνε να αποσυρθεί το Ασφαλιστικό και τα μέτρα, ταυτόχρονα όμως είναι με την καπιταλιστική ανάκαμψη, από την οποία πηγάζουν και τα υπόλοιπα, θέλουν να γίνουν επενδύσεις, γιατί αυτές νομίζουν ότι είναι ο δρόμος για να έχουν δουλειά.

Είναι εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, όχι όμως για τη στρατηγική του αλλά για τα ψέματα που τους είπε. Είναι ενάντια στην ΕΕ και στα κόμματα που τη στηρίζουν και ταυτόχρονα φοβούνται την πολιτική αστάθεια, ανησυχούν που η ΕΕ δεν είναι ενωμένη. Εκφράζουν συμπάθεια απέναντι στους πρόσφυγες, αλλά είναι και υπέρ της γεωστρατηγικής αναβάθμισης της χώρας, της παρέμβασης του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, ανησυχούν μήπως βγούμε έξω από την αντιδραστική συμφωνία της Σέγκεν και υιοθετούν πολλές αντιδραστικές και ρατσιστικές αντιλήψεις.

Βρίζουν τα αστικά πολιτικά κόμματα, για παράδειγμα, όχι γιατί υπηρετούν την αστική τάξη, αλλά γιατί τους ξεγέλασαν, γιατί τους είπαν ψέματα, γιατί είναι ανίκανοι κ.ά. Ολα αυτά, όμως, διαμορφώνουν το κατάλληλο έδαφος για τη δημιουργία των αντίστοιχων ιδεολογημάτων, διλημμάτων που εγκλωβίζουν, όπως αριστερά - δεξιά, μνημόνιο - αντιμνημόνιο και το νέο μεταρρυθμιστές - λαϊκιστές.

Εμείς θα πρέπει να δουλεύουμε με υπομονή, με ανεκτικό πνεύμα απέναντι σε εργάτες που έχουν διαφορετικές απόψεις και με καμία ανεκτικότητα απέναντι στην αστική ιδεολογία και πολιτική, στα μονοπώλια και στον οπορτουνισμό. Να δουλεύομε με τέτοιο τρόπο που δε θα βάζει τους εργάτες με διαφορετικές απόψεις απέναντι και με όξυνση της διαπάλης με τις απόψεις και τις δυνάμεις που τους κρατάνε εγκλωβισμένους.

Παρά τον ηρωισμό των Χαλυβουργών, χωρίς την καθοδήγηση και τη βοήθεια του ΚΚΕ δύσκολα θα μπορούσε αυτός ο αγώνας να γίνει όπως έγινε. Η πολύτιμη συλλογική πείρα του Κόμματος αποτέλεσε πολύτιμο όπλο στα χέρια των απεργών, ενώ σημαντική ήταν και η πείρα που απέκτησε και το ίδιο το Κόμμα απ' αυτό τον αγώνα.

Αναδείχτηκε πιο παραστατικά ο αναντικατάστατος καθοδηγητικός ρόλος του ΚΚΕ, η ανάγκη ύπαρξης οργανωμένων δυνάμεων του ΚΚΕ μέσα στα εργοστάσια. Χωρίς γερό Κόμμα σε κάθε κλάδο και μεγάλο χώρο δουλειάς, τέτοιοι αγώνες δεν μπορούν να γίνουν, ούτε να έχουν σωστό προσανατολισμό, ότι η μάχη της ανασύνταξης είναι άρρηκτα δεμένη με τη μάχη της ισχυροποίησης του ΚΚΕ.

Από τη συναυλία που δόθηκε προς τιμήν των πεζοπόρων το βράδυ της Τρίτης στο Ξυλόκαστρο

Μετά τη μεγάλη εκδήλωση που έγινε το βράδυ της Τρίτης στο Ξυλόκαστρο για την υποδοχή της πορείας, χτες οι πεζοπόροι πέρασαν από Μελίσσι, Κιάτο, Βέλο, Λέχαιο, για να καταλήξουν στην Κόρινθο.

Οσο η μεγάλη πορεία ενάντια στην ανεργία πλησιάζει στην Αθήνα και τη μεγάλη κορύφωσή της, τη συγκέντρωση στο Σύνταγμα την Κυριακή το απόγευμα, τόσο πιο θερμή γίνεται η υποδοχή του κόσμου. Η πρωτοβουλία αυτή του Δήμου Πάτρας «έχει συμπαρασύρει και όλους τους δήμους στο διάβα της», όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε σε έναν από τους χαιρετισμούς στο Κιάτο, τον πρώτο σταθμό της χτεσινής διαδρομής.

Στην είσοδο της πόλης, στον «Πευκώνα», οι διαδηλωτές πήραν μια σύντομη ανάσα δροσιάς στο πάρκο με τα πεύκα και ενώθηκαν με εκείνους που περίμεναν στο σημείο για να μπουν όλοι μαζί στο κέντρο της πόλης, κάπου 2 χλμ. μακριά. Μπαίνοντας στην πόλη, οι στιγμές είναι συγκινητικές: Κόσμος έξω στα δεκάδες μικρομάγαζα, στα μανάβικα, στα καφενεία, στα συνεργεία, στα καταστήματα με τα σιδηρικά. Σε ένα φούρνο, με τις αλευρωμένες ποδιές έχουν βγει έξω όλοι οι εργαζόμενοι και χειροκροτάνε. Μια γυναίκα πάνω στο ποδήλατο γνέφει με το χέρι. Το ίδιο και άλλες από τα μπαλκόνια πάνω από τις απλωμένες μπουγάδες. Από παντού ακούς ένα «καλώς τα παιδιά μας», «μπράβο δήμαρχε», «μπράβο παιδιά». Η πορεία ανταποδίδει το χαιρετισμό με απανωτά συνθήματα «Θέλουμε δουλειά και όχι ανεργία, την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία», «Εργάτη μπορείς και αν το καταλάβεις, θα γίνεις ο κυρίαρχος του πλούτου που παράγεις», «Εδώ, εδώ, μ' αγώνα ταξικό, γιατί εμείς δε ζούμε με 400 ευρώ». Στα δυο αυτά χιλιόμετρα έως την κεντρική πλατεία μπροστά στο Δημαρχείο, όπου έγιναν οι χαιρετισμοί, η πορεία «φουσκώνει», σχεδόν διπλασιάζεται.

Στο δρόμο του αγώνα και η νέα βάρδια της εργατικής τάξης που ξεκινά τη ζωή της με το χαρακτηρισμό «άνεργοι»

Στην υποδοχή μπροστά από το Δημαρχείο Κιάτου, την πορεία υποδέχονται ο δήμαρχος Σπύρος Σταματόπουλος, ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου της περιοχής, Παναγιώτης Κόλιας, ο γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων της ΔΕΥΑ, Γιάννης Κελάρης, η πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Κάτω Διμηνιού «ΑγκαλιάΖΩ»Μ Αθανασία Κούγια, ο πρόεδρος της τοπικής ΕΛΜΕ, Στρ. Παγδάτογλου, ενώ παρευρίσκονται και από άλλους φορείς, όπως ο Φιλοπρόοδος - Μορφωτικός Σύλλογος Διμηνιού «Η Αναγέννησις» και ο Σύλλογος Γυναικών Διμηνιού «Η Νεφέλη».

«Ναι, Πίττα, έρχονται από την Πάτρα με τα πόδια. Γιατί; Κάτσε να μας πει το παιδί που μπήκε». Τους λέμε. «Πίττα, ακούς τι λέει το παιδί; Για την ανεργία και τη γενικότερη κατάσταση. Και βέβαια καλά τους κάνουν. Μπράβο παιδιά». Είναι ένα μαγαζί με έπιπλα, κάπου στο Κιάτο. Μιλάει με μια συγγενή της στην Αυστραλία! «Μαθαίνουν τα νέα της Ελλάδας. Καλή συνέχεια παιδιά».

Δεν είναι το μόνο «διεθνές» στιγμιότυπο της πορείας που η σημασία της στιγματίζει όχι μόνο τους δήμους απ' όπου περνάει, αλλά και όλη την Ελλάδα, περνώντας και τα σύνορα. Την Τρίτη, στη στάση στη Λυκοποριά, μια κυρία που περπατάει πιάνει τον δήμαρχο της Πάτρας και τον ενημερώνει ότι η ξαδέρφη της... στο Λονδίνο τούς στηρίζει!

Η πορεία φτάνει στο Μελίσσι

Από την υποδοχή στο Κιάτο

Χιλιόμετρο το χιλιόμετρο φτάσανε ήδη στο Βραχάτι

Στο πόρταλ «902.gr» σε ειδική εφαρμογή εμφανίζεται το σημείο που βρίσκεται κάθε στιγμή η πορεία στην εξέλιξή της

Η πορεία μπαίνει στην Κόρινθο

Νωρίτερα και στη διαδρομή από το Λέχαιο μέχρι τη Βιομηχανική Ζώνη της Κορίνθου, ο κόσμος υποδεχόταν με θερμές εκδηλώσεις τους οδοιπόρους. Χαρακτηριστικά, μια ιδιοκτήτρια ανθοπωλείου προσέφερε λουλούδια στους οδοιπόρους, οι οποίοι ανταπέδωσαν με παρατεταμένα χειροκροτήματα και με τη φράση «Σας ευχαριστούμε πολύ».

Αργά το απόγευμα η πορεία έφτασε στη Βιομηχανική Ζώνη της Κορίνθου, όπου έκαναν μια σύντομη στάση προκειμένου να ξεκουραστούν, αλλά και να ενωθούν με τα σωματεία και τις επιτροπές από διάφορες περιοχές.

Στην είσοδο της πόλης της Κορίνθου έχει τοποθετηθεί από το Εργατικό Κέντρο ένας ξεχωριστός «σηματοδότης». Πρόκειται για τις δεκάδες κλειστές επιχειρήσεις και τα εργοστάσια με τον αριθμό των ανέργων που άφησαν η κάθε μία. Ανά τακτά διαστήματα, σε κολόνες έχουν αναρτηθεί ενημερωτικές πικέτες που περιγράφουν τη βαρβαρότητα της ανεργίας που έχει πλήξει και τη συγκεκριμένη περιοχή. Ενδεικτικά ο «σηματοδότης» καταγράφει: ΒΕΚΚΑ - 150 άνεργοι, ΕΛΒΙΟΝΥ - 100 άνεργοι, «Κεραφίνα» - 50 άνεργοι, ADAMS - 60 άνεργοι, COSMOFARM - 50 άνεργοι κ.λπ. Αντιπροσωπεία του Εργατικού Κέντρου υποδέχτηκε την πορεία στην αρχή της Βιομηχανικής Ζώνης με πανό και συνθήματα. Το μπλοκ του ΕΚ ενώθηκε στο τέλος της πορείας, όπου όλοι μαζί κατευθύνθηκαν στο κέντρο της πόλης όπου έγινε μια ιδιαίτερα μαική συγκέντρωση.

Οι κολόνες στην Κόρινθο σηματοδοτήθηκαν με τα ονόματα των εργοστασίων που έκλεισαν και τον αριθμό των ανέργων που άφησαν

Δεκάδες φορείς του Χαϊδαρίου ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της δημοτικής αρχής, δίνοντας το «παρών» στη σύσκεψη με θέμα τη διοργάνωση εκδήλωσης υποδοχής και τη συμμετοχή των φορέων στη μεγάλη πορεία ενάντια στην ανεργία.

Στη σύσκεψη έδωσαν το «παρών» σωματεία και σύλλογοι εργαζομένων, ο Εμπορικός Σύλλογος Χαϊδαρίου, ο Σύλλογος Γυναικών Χαϊδαρίου, το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ και πολλοί αθλητικοί, πολιτιστικοί και εθνικοτοπικοί σύλλογοι.

Στην εισηγητική του ομιλία, ο δήμαρχος Χαϊδαρίου, Μιχάλης Σελέκος, μεταξύ άλλων τόνισε ότι ένα από τα πιο βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι λαϊκές οικογένειες είναι το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας. Τα στοιχεία δεν αφήνουν περιθώρια σε κανέναν για παρερμηνείες, αποτυπώνουν ωμά την πραγματικότητα: 3.641.682 απασχολούμενοι και 1.174.658 άνεργοι. Με το ποσοστό ανεργίας να υπολογίζεται σε 24,4%, ολοένα αυξανόμενο. Οπως είπε, αντίστοιχη κατάσταση επικρατεί και στο Δήμο Χαϊδαρίου, σημειώνοντας ότι οι Κοινωνικές Δομές κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους ώστε να βοηθήσουν με όλους τους τρόπους όσους έχουν ανάγκη. Ωστόσο, τόνισε ότι είναι λογικό ότι αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει τη λύση στο πρόβλημα της ανεργίας.

Ενημέρωσε πως στο Χαϊδάρι, αυτήν τη στιγμή έχουν καταγραφεί πάνω από 970 οικογένειες με πολύ σοβαρά οικονομικά προβλήματα, 780 οικογένειες σιτίζονται από τρόφιμα που τους διαθέτει η Κοινωνική Υπηρεσία, πάνω από 700 ανέργους έχει καταγράψει το Γραφείο Ανέργων, ενώ το Λαϊκό Φροντιστήριο εξυπηρετεί πάνω από 70 παιδιά, γνωρίζοντας ότι η πραγματική ανεργία ξεπερνά τους παραπάνω αριθμούς.

Τέλος, κάλεσε κάθε φορέα ξεχωριστά να ενημερώσει τα μέλη του για την πρωτοβουλία αυτή, να πάρουν μέρος στην εκδήλωση την Κυριακή 10 Απρίλη, στις 11.30 π.μ., στην πλατεία Δημαρχείου και στη συνέχεια στην πορεία από το Χαϊδάρι έως το Σύνταγμα.

Η δημοτική αρχή Χαϊδαρίου θα συνεχίσει τις επόμενες μέρες με ακόμα μεγαλύτερη ένταση τη μάχη της ενημέρωσης, με στόχο τη μαζική συμμετοχή εργαζομένων και ανέργων στην πορεία.

Εντείνονται τις επόμενες μέρες οι προετοιμασίες συνδικαλιστικών οργανώσεων και φορέων της Αττικής, για την επιτυχία του μεγάλου συλλαλητηρίου που θα γίνει την Κυριακή 10 Απρίλη, στις 6 μ.μ., στο Σύνταγμα, όπου θα τερματίσει η πορεία αγώνα κατά της ανεργίας από την Πάτρα.

Ταυτόχρονα, το συλλαλητήριο αποτελεί παρέμβαση των εργαζομένων και του λαού στις εξελίξεις, καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη η διαπραγμάτευση για τα νέα μέτρα και τα σωματεία προετοιμάζουν κλιμάκωση με 48ωρη απεργία.

Στο συλλαλητήριο καλούν τα συνδικάτα Τροφίμων και Ποτών, Φαρμάκου, Μετάλλου, Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, Λιθογράφων, Πρακτορείων Τύπου, Χαρτεργατών, Οικοδόμων, Ηλεκτροτεχνιτών, Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας και Πειραιά, Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Καθαριστριών Πειραιά, Λογιστών Ελεγκτών, Τουρισμού - Επισιτισμού - Ξενοδοχείων, Ταχυδρομείων - Ταχυμεταφορών, Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής, ΟΤΑ Α' και Β' Βαθμού, Χρηματοπιστωτικού, ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ, Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος, Ιδιωτικής Υγείας Αθήνας και Πειραιά.

Τη στήριξή τους στη μεγάλη πορεία ενάντια στην ανεργία εκφράζουν μια σειρά από πρωτοβάθμια σωματεία εκπαιδευτικών και κάποια από αυτά δίνουν ραντεβού την Κυριακή στο Σύνταγμα. Πρόκειται για τους Συλλόγους Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Α' Αθήνας, «Ρόζα Ιμβριώτη», «Παρθενώνας», «Μακρυγιάννης», «Σωκράτης», «Γ. Σεφέρης», «Ρ. Φεραίος», «Αριστοτέλης», Ηλιούπολης, την ΕΛΜΕ Πειραιά, Ε' Ανατολικής Αττικής, Α' Δυτικής Αττικής, Γ' ΕΛΜΕ Αθήνας.

Για το συλλαλητήριο έχουν οριστεί οι παρακάτω προσυγκεντρώσεις, όλες στις 5 μ.μ.:

• Πλατεία Κάνιγγος: Συνδικάτα δημόσιου και ιδιωτικού τομέα
• Σταθμός ΗΣΑΠ Θησείο: Φοιτητικοί και Σπουδαστικοί Σύλλογοι
• Σταθμός ΗΣΑΠ Μοναστηράκι: Λαϊκές Επιτροπές του Πειραιά
• Σταθμός ΜΕΤΡΟ Ακρόπολη: Λαϊκές Επιτροπές Νότιου τομέα Αθήνας
• Σταθμός ΜΕΤΡΟ «Ευαγγελισμός»: Λαϊκές Επιτροπές Ανατολικών συνοικιών της Αθήνας
• Πλατεία Ομονοίας: Λαϊκές Επιτροπές Βόρειου Τομέα, Α΄ Αθήνας - Γαλατσίου, Μεσογείων - Λαυρεωτικής, ΟΓΕ
• Πλατεία Εθνικής Αντίστασης (πρ. Κοτζιά): Συνταξιουχικά σωματεία

Ανάμεσα σε άλλα, το πρόγραμμα της εκδήλωσης περιλαμβάνει συναυλία του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, στην οποία έχουν δηλώσει συμμετοχή οι παρακάτω καλλιτέχνες: Αντωνοπούλου Ρίτα, Κουρούση Ντένια, Λέκκας Βασίλης, Λεμπέσης Γιάννης, Μανωλοπούλου Σταυρούλα, Μεράντζας Γιώργος, Μουσάδη Νατάσσα, Μπούσαλης Πάνος, Παπάζογλου Σοφία, Σαρρής Γιώργος και τα συγκροτήματα των Καραντωνίου Χρυσόστομου και Παπαϊωάννου Πάνου, Kollektiva, «Υπεραστικών».

Για τη συμμετοχή εργαζομένων από την Αττική στην πορεία, αναχωρούν καθημερινά από την πλατεία Καραϊσκάκη πούλμαν για τα εξής σημεία: Σήμερα, Πέμπτη, 7.30 π.μ., για Κόρινθο, αύριο, Παρασκευή, 7.30 π.μ., για Αγίους Θεοδώρους και το Σάββατο, 7.45 π.μ., για Μέγαρα. Δηλώσεις συμμετοχής στα συνδικάτα και στους φορείς. Επίσης, στην Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας (210.5225.234, 9 π.μ. - 2 μ.μ.) και στην Ομοσπονδία Τροφίμων - Ποτών - Γάλακτος (210.5221.137, poeygtpn@gmail.com).

Αντίστοιχες προετοιμασίες για συμμετοχή στην πορεία κάνουν και οι Λαϊκές Επιτροπές και οι Επιτροπές Ανέργων από τους δήμους της Αττικής.

• Οι Λαϊκές Επιτροπές από Καισαριανή, Ζωγράφου, Ηλιούπολη, Βύρωνα συμμετέχουν στην πορεία σήμερα Πέμπτη από την Κόρινθο μέχρι τους Αγίους Θεοδώρους.
• Οι Λαϊκές Επιτροπές στο Δήμο Αθήνας συμμετέχουν στην πορεία αύριο, Παρασκευή, από τους Αγίους Θεοδώρους μέχρι Μέγαρα.
• Την Κυριακή 10/4, η Λαϊκή Επιτροπή Αιγάλεω ξεκινάει στις 11 π.μ. από Ιερά Οδό και Καραϊσκάκη, για να υποδεχτεί την πορεία στο Παλατάκι στο Χαϊδάρι και να συνεχίσει μαζί της μέχρι να φτάσει στον τελικό προορισμό, στο Σύνταγμα.

Στην πορεία συμμετέχουν επίσης Φοιτητικοί και Σπουδαστικοί Σύλλογοι με βάση το εξής πρόγραμμα: Σήμερα, Πέμπτη, οι Σύλλογοι Ιστορικού - Αρχαιολογικού, Δασκάλων, Νομικής, Πολιτικού Νομικής και Οικονομικού Νομικής. Αύριο, Παρασκευή, οι Σύλλογοι Φοιτητικής Εστίας Αθηνών, Μηχανολόγων Μηχανικών και Τοπογράφων Μηχανικών ΕΜΠ. Το Σάββατο, οι Σύλλογοι Φυσικού, Μαθηματικού, Φιλοσοφικής, Νηπιαγωγών και Τουρκικών Σπουδών. Την Κυριακή, από την Ελευσίνα οι Σύλλογοι Γεωλογικού, Χημικού, Πληροφορικής, Νέας Φοιτητικής Εστίας ΕΜΠ (ΝΦΕΕΜΠ), ΣΕΜΦΕ και Γεωπονικής, και από το Χαϊδάρι σύλλογοι του ΤΕΙ Αθήνας (ΣΤΕΤΡΟΔ, ΣΓΤΚΣ, ΣΤΕΦ, ΣΕΥΠ, Νοσηλευτικής).

Ακόμα:

• Η ΕΛΜΕ Κεφαλονιάς - Ιθάκης θα πάρει μέρος στην πορεία την Κυριακή, από το Παλατάκι (12 μ.) μέχρι το Σύνταγμα. Λεωφορείο θα αναχωρήσει από Κεφαλονιά το Σάββατο 9/4 (πληροφορίες στο τηλ. 6982.441.416).
• Να υποδεχτεί την πορεία στο Σύνταγμα ετοιμάζεται το Σωματείο Εργαζομένων σε Μονάδες, Ιδρύματα, Σχολεία Ειδικής Αγωγής (ΣΕΜΙΣΕΑ) την Κυριακή και καλεί στις 5.30 μ.μ., στη συμβολή των οδών Οθωνος και Φιλελλήνων.
• Η ΠΕΣ ΝΑΤ θα πάρει μέρος στην πορεία το Σάββατο, περπατώντας τη διαδρομή από τα Μέγαρα μέχρι την Ελευσίνα, ενώ την Κυριακή θα υποδεχτεί την πορεία στο Σύνταγμα.

Παρατηρείται μια σημαντική μείωση της τιμής στην οποία οι γαλακτοβιομηχανίες αγοράζουν το γάλα από τους Ελληνες παραγωγούς, με αποτέλεσμα, ιδιαίτερα οι μικρότερες εκτροφές, να μην μπορούν να καλύψουν ούτε τα έξοδα παραγωγής. Σε ορισμένες, μάλιστα, περιπτώσεις η τιμή δεν ξεπερνάει τα 28 λεπτά του ευρώ, ενώ τα έξοδα μιας μέσης παραγωγικότητας εκτροφής υπολογίζεται ότι ξεπερνά τα 30 λεπτά ανά λίτρο γάλακτος.

Επίσης, οι λιγότερο παραγωγικές εκτροφές εγκαταλείπονται από τις γαλακτοβιομηχανίες, οι οποίες σύμφωνα πάντα με τα δημοσιεύματα, δεν στέλνουν καν βυτία για την παραλαβή γάλακτος από αυτές και δηλώνουν ότι τους είναι άχρηστο «τουλάχιστον το 30% της εγχώριας παραγωγής».¹

Την ίδια στιγμή, αυξάνεται το ενδιαφέρον των μονοπωλίων του γάλακτος για ακόμα περισσότερες εισαγωγές γάλακτος από άλλες χώρες της ΕΕ, που χαρακτηρίζονται από μεγαλύτερης παραγωγικότητας αγελαδοτροφία (π.χ. Γερμανία, Αυστρία, Ολλανδία) και μπορούν να προμηθεύουν το γάλα τους, στο πλαίσιο της «ελεύθερης αγοράς», με πολύ καλύτερη τιμή.

Ασφαλώς οι εξελίξεις αυτές δεν αποτελούν νέο «κεραυνό εν αιθρία». Επί δεκαετίες, ο κλάδος της εγχώριας αγελαδοτροφίας υφίσταται συνεχή αναδιάρθρωση, με στόχο τη βελτίωση της παραγωγικότητας.

Το θέμα είναι ποιος καρπώνεται την άνοδο της παραγωγικότητας, η οποία, στις συνθήκες της καπιταλιστικής οικονομίας, αντικειμενικά μεταφράζεται σε ανάπτυξη της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, σε βάρος τόσο των μικρών παραγωγών που ξεκληρίστηκαν, όσο και των λαϊκών στρωμάτων που ακριβοπληρώνουν το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Είναι χαρακτηριστικό ότι από 27.343 αγελαδοτροφικές εκμεταλλεύσεις το 1993, το 2015 υπήρχαν μόλις 3.354.²

Η αγελαδοτροφία είναι υποταγμένη στις ανάγκες κερδοφορίας των μονοπωλίων του γάλακτος, τα οποία:

Σε αυτό το έδαφος παρεμβαίνουν η ΕΕ και οι διάφοροι οργανισμοί του κεφαλαίου (π.χ. ΟΟΣΑ), έχοντας ως στρατηγικές στοχεύσεις:

α. Τη θωράκιση της κερδοφορίας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.

β. Τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους στις διεθνείς αγορές, μέσω της αύξησης της παραγωγικότητας της εργασίας.

Οι στοχεύσεις αυτές προωθούνται με τις πολιτικές παρεμβάσεις στο πλαίσιο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), οι οποίες έχουν επιπτώσεις στην αναδιάρθρωση της πρωτογενούς παραγωγής, με βασικότερη την επιτάχυνση της συγκέντρωσης και τη συγκεντροποίηση του κεφαλαίου και της παραγωγής. Αλλωστε, το γάλα αποτέλεσε ένα από τα πρώτα προϊόντα που εντάχτηκαν στο καθεστώς των Κοινών Οργανώσεων Αγοράς (ΚΟΑ).

Ενα από τα βασικά εργαλεία της ΚΑΠ στον τομέα του γάλακτος ήταν αυτό των ποσοστώσεων, το οποίο, όλη την περίοδο από το 1984 μέχρι το 2003, δεν επέτρεπε την κάλυψη ούτε του 40% των εγχώριων αναγκών σε γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα, ενώ την ίδια στιγμή πολλαπλασίαζε την πίεση των μονοπωλίων για μείωση του κόστους της παραγωγής μέσω της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης της παραγωγής.

Ενδεικτικό του βαθμού συγκεντροποίησης της εγχώριας πρωτογενούς παραγωγής γάλακτος, που επιτεύχθηκε μέσα από αυτήν τη διαδικασία, είναι ότι το γαλακτοκομικό έτος 2013 - 2014, οι 311 από τις 3.555 αγελαδοτροφικές εκμεταλλεύσεις (ποσοστό 8,7%) της χώρας παρήγαγαν το 51% του γάλακτος.

Επίσης, μια σειρά από στοιχεία³ δείχνουν ότι κερδίζουν συνεχώς μερίδια στη συνολική εγχώρια παραγωγή, εκτροφές με ζωικό κεφάλαιο μεγέθους τουλάχιστον 130 - 150 αγελάδων, το οποίο στην παρούσα φάση διασφαλίζει τη διευρυμένη αναπαραγωγή του κεφαλαίου.

Πρόκειται για καπιταλιστικές αγελαδοτροφικές μονάδες που, αν και σε ένα βαθμό εξακολουθούν να είναι οικογενειακές, εκμεταλλεύονται μισθωτή εργασία, επενδύουν σημαντικά κεφάλαια στην αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας και στη μείωση του κόστους παραγωγής και είναι ενταγμένες στις κάθετες παραγωγικές δομές των μονοπωλίων της μεταποίησης.

Η κατάργηση, πριν από ένα χρόνο, των ποσοστώσεων, ήταν μια προσαρμογή των μέσων επιδίωξης της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων στις σύγχρονες συνθήκες, όπου διαπιστωνόταν ότι το μέτρο των ποσοστώσεων, δρούσε πλέον προστατευτικά για λιγότερο ανταγωνιστικά κεφάλαια, θέτοντας εμπόδια στα πιο ανταγωνιστικά.

Για παράδειγμα, χώρες με υψηλή παραγωγικότητα της εργασίας στον αγελαδοτροφικό κλάδο, όπως η Γερμανία και η Ολλανδία, υπερέβαιναν σταθερά όλα τα τελευταία χρόνια την ποσόστωση, με αποτέλεσμα να τους καταλογίζονται σημαντικά πρόστιμα.

Για αυτόν ακριβώς το λόγο ήταν βέβαιο⁴ ότι η απελευθέρωση από το καθεστώς των ποσοστώσεων θα μεγέθυνε την πίεση από τα πιο παραγωγικά καπιταλιστικά αγροκτήματα της Βόρειας Ευρώπης (κυρίως της Γερμανίας και των Κάτω Χωρών) στην κατεύθυνση της αύξησης του ήδη σημαντικού βαθμού συγκεντροποίησης του κλάδου, αλλά και τη συνέχιση της τάσης συμπίεσης της εγχώριας παραγωγής.

Επίσης, ήταν βέβαιο ότι η απελευθέρωση της διάρκειας ζωής του παστεριωμένου γάλακτος και η υιοθέτηση από την «αριστερή» κυβέρνηση των συστάσεων του ΟΟΣΑ στο πλαίσιο του τρίτου μνημονίου, θα επέφερε αντίστοιχα αποτελέσματα και θα οδηγούσε σε εκτόπιση των λιγότερο παραγωγικών εκτροφών και σε αύξηση των εισροών γάλακτος από τις πιο παραγωγικές χώρες της ΕΕ.

Οσοι σήμερα χύνουν δάκρυα και κάνουν πως πέφτουν από τα σύννεφα για την κατάσταση, όπως η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, που συγκάλεσε ευρεία σύσκεψη για το θέμα την προηγούμενη βδομάδα, δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να κοροϊδεύουν. Αυτοί δεν είναι που χρόνια τώρα στηρίζουν την ΚΑΠ και την πολιτική υπέρ των μονοπωλίων; Αυτοί δεν ψήφισαν το τρίτο μνημόνιο και τα νέα μέτρα ενάντια στη φτωχομεσαία αγροτιά και όλο το λαό;

Σήμερα λένε ότι θα «πάρουν μέτρα» και μιλάνε για «εντατικοποίηση των ελέγχων» και για «ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής» μέσω του «ελληνικού σήματος». Κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι στο έδαφος της κυριαρχίας των μονοπωλίων και στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, η πολιτική που εφαρμόζουν αντικειμενικά εξυπηρετεί την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.

Την ίδια στιγμή, ωστόσο, η Ελλάδα διαθέτει μια σειρά από αντικειμενικές προϋποθέσεις για κάλυψη των κοινωνικών αναγκών σε γαλακτοκομικά προϊόντα, που αποτυπώνεται και με την τάση διαμόρφωσης μιας παραγωγικής βάσης που στηρίζεται στη μεγάλη παραγωγική μονάδα και στην καθετοποίηση. Αυτές οι δυνατότητες μένουν αναξιοποίητες στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και στο έδαφος της ΚΑΠ.

Για να απελευθερωθούν απαιτείται μια διαφορετική οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, που θα έχει στο επίκεντρό της τη λαϊκή ευημερία. Αυτό μπορεί να γίνει με την κοινωνικοποίηση της γης, των μεγάλων κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων, των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής σε όλους τους κλάδους και την αξιοποίησή τους προς όφελος των διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών, μέσω της ένταξής τους στον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό.

Παραπομπές:

1. http://www.ethnos.gr/oikonomia/arthro/to_mystirio_me_tis_times_sto_gala-64352974/

2. ΚΟΜΕΠ 5/2015: «Η πορεία της γαλακτοπαραγωγού αγελαδοτροφίας στην Ελλάδα»

3. ό.π.

4. ό.π.