Αντίστροφα μετρά πλέον τα χιλιόμετρα η μεγάλη πορεία ενάντια στην ανεργία που ξεκίνησε την προηγούμενη Κυριακή από την Πάτρα και θα φτάσει την Κυριακή το απόγευμα στο Σύνταγμα. Εχοντας διανύσει ήδη 132 χιλιόμετρα μέχρι την Κόρινθο, όπου έφτασε χτες, θέλει ακόμα 88 έως τον τερματισμό της, και βρίσκεται ήδη εντός μιας ζώνης όπου εναλλάσσονται στη διαδρομή κουφάρια εργοστασίων και σύγχρονα εργασιακά γκέτο.

Μετά τη μεγάλη εκδήλωση που έγινε το βράδυ της Τρίτης στο Ξυλόκαστρο για την υποδοχή της πορείας, χτες οι πεζοπόροι πέρασαν από Μελίσσι, Κιάτο, Βέλο, Λέχαιο, για να καταλήξουν στην Κόρινθο.

Οσο η μεγάλη πορεία ενάντια στην ανεργία πλησιάζει στην Αθήνα και τη μεγάλη κορύφωσή της, τη συγκέντρωση στο Σύνταγμα την Κυριακή το απόγευμα, τόσο πιο θερμή γίνεται η υποδοχή του κόσμου. Η πρωτοβουλία αυτή του Δήμου Πάτρας «έχει συμπαρασύρει και όλους τους δήμους στο διάβα της», όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε σε έναν από τους χαιρετισμούς στο Κιάτο, τον πρώτο σταθμό της χτεσινής διαδρομής.

Στην είσοδο της πόλης, στον «Πευκώνα», οι διαδηλωτές πήραν μια σύντομη ανάσα δροσιάς στο πάρκο με τα πεύκα και ενώθηκαν με εκείνους που περίμεναν στο σημείο για να μπουν όλοι μαζί στο κέντρο της πόλης, κάπου 2 χλμ. μακριά. Μπαίνοντας στην πόλη, οι στιγμές είναι συγκινητικές: Κόσμος έξω στα δεκάδες μικρομάγαζα, στα μανάβικα, στα καφενεία, στα συνεργεία, στα καταστήματα με τα σιδηρικά. Σε ένα φούρνο, με τις αλευρωμένες ποδιές έχουν βγει έξω όλοι οι εργαζόμενοι και χειροκροτάνε. Μια γυναίκα πάνω στο ποδήλατο γνέφει με το χέρι. Το ίδιο και άλλες από τα μπαλκόνια πάνω από τις απλωμένες μπουγάδες. Από παντού ακούς ένα «καλώς τα παιδιά μας», «μπράβο δήμαρχε», «μπράβο παιδιά». Η πορεία ανταποδίδει το χαιρετισμό με απανωτά συνθήματα «Θέλουμε δουλειά και όχι ανεργία, την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία», «Εργάτη μπορείς και αν το καταλάβεις, θα γίνεις ο κυρίαρχος του πλούτου που παράγεις», «Εδώ, εδώ, μ' αγώνα ταξικό, γιατί εμείς δε ζούμε με 400 ευρώ». Στα δυο αυτά χιλιόμετρα έως την κεντρική πλατεία μπροστά στο Δημαρχείο, όπου έγιναν οι χαιρετισμοί, η πορεία «φουσκώνει», σχεδόν διπλασιάζεται.

Αυτή η πορεία είναι μια μεγάλη εξόρμηση που απ' όπου περνάει σπάει την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία, προσπερνάει λυτούς και δεμένους που 'χουν ξαμοληθεί εναντίον της, δίνει ανάσα και αισιοδοξία στο λαό.

Στην υποδοχή μπροστά από το Δημαρχείο Κιάτου, την πορεία υποδέχονται ο δήμαρχος Σπύρος Σταματόπουλος, ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου της περιοχής, Παναγιώτης Κόλιας, ο γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων της ΔΕΥΑ, Γιάννης Κελάρης, η πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Κάτω Διμηνιού «ΑγκαλιάΖΩ»Μ Αθανασία Κούγια, ο πρόεδρος της τοπικής ΕΛΜΕ, Στρ. Παγδάτογλου, ενώ παρευρίσκονται και από άλλους φορείς, όπως ο Φιλοπρόοδος - Μορφωτικός Σύλλογος Διμηνιού «Η Αναγέννησις» και ο Σύλλογος Γυναικών Διμηνιού «Η Νεφέλη».

«Ναι, Πίττα, έρχονται από την Πάτρα με τα πόδια. Γιατί; Κάτσε να μας πει το παιδί που μπήκε». Τους λέμε. «Πίττα, ακούς τι λέει το παιδί; Για την ανεργία και τη γενικότερη κατάσταση. Και βέβαια καλά τους κάνουν. Μπράβο παιδιά». Είναι ένα μαγαζί με έπιπλα, κάπου στο Κιάτο. Μιλάει με μια συγγενή της στην Αυστραλία! «Μαθαίνουν τα νέα της Ελλάδας. Καλή συνέχεια παιδιά».

Δεν είναι το μόνο «διεθνές» στιγμιότυπο της πορείας που η σημασία της στιγματίζει όχι μόνο τους δήμους απ' όπου περνάει, αλλά και όλη την Ελλάδα, περνώντας και τα σύνορα. Την Τρίτη, στη στάση στη Λυκοποριά, μια κυρία που περπατάει πιάνει τον δήμαρχο της Πάτρας και τον ενημερώνει ότι η ξαδέρφη της... στο Λονδίνο τούς στηρίζει!

Βέβαια, το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Παναγιώτης, συνταξιούχος από τη Στοκχόλμη στη Σουηδία, ο γνωστός πλέον και ως «Σουηδός». Ηρθε εδώ μόνο γι' αυτό το σκοπό. «Θέλω τα εγγόνια μου να ζήσουν με αξιοπρέπεια»...