Μαζική παράσταση στη Σύγκλητο του ΑΠΘ προγραμματίζουν για αύριο Τετάρτη, στις 9 το πρωί, φοιτητικοί σύλλογοι της Φιλοσοφικής Σχολής, διεκδικώντας να τερματιστεί το απαράδεκτο καθεστώς, που θέλει τους φοιτητές να πληρώνουν το 90% των συγγραμμάτων και σημειώσεων, και να διανεμηθούν άμεσα όλα τα απαραίτητα συγγράμματα και σημειώσεις όλων των μαθημάτων δωρεάν.

Η κινητοποίηση έρχεται ως κλιμάκωση του αγώνα των φοιτητών της Φιλοσοφικής, που την προηγούμενη βδομάδα προχώρησαν σε επιτυχημένες μαζικές παραστάσεις στην κοσμήτορα της Σχολής και στον πρύτανη του Πανεπιστημίου.

«Απαιτούμε να δοθεί άμεση λύση στο πρόβλημα που βασανίζει χιλιάδες φοιτητές εδώ και τόσα χρόνια», δήλωσε στο «Ρ» ο Φάνης Καρκατζούνης, μέλος της ΠΚΣ από το Ιστορικό - Αρχαιολογικό. Και συνέχισε: «Αυτό που ζητάμε είναι να εφαρμοστεί ο νόμος, κάτι για το οποίο δεσμεύτηκε και ο πρύτανης στην προηγούμενη κινητοποίηση».

«Είμαστε αποφασισμένοι να κλιμακώσουμε παραπέρα τον αγώνα μας αν χρειαστεί»,, μας λέει ο Παύλος Σπυρόπουλος από το Σύλλογο Φοιτητών Φιλολογικού. «Η οργή είναι γενικευμένη και σε περίπτωση που δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας, θα κλιμακώσουμε παραπέρα τον αγώνα μας με μορφές που θα επιλέξουμε μέσα από Γενικές Συνελεύσεις», κατέληξε.

Μόνος δρόμος, ο δρόμος του συντονισμένου αγώνα

Το πρώτο που θα πρέπει να σημειώσουμε είναι ότι υποδομή του Πανεπιστημίου και των ΤΕΙ στη Θεσσαλία δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες «φιλοξενίας» των 15.000 περίπου φοιτητών και σπουδαστών, ο αριθμός των οποίων αυξάνεται συνεχώς. Να σημειωθεί ότι φέτος οι πρωτοετείς φοιτητές έφτασαν στους 1.000. Τα στοιχεία που συνθέτουν την απαράδεκτη εικόνα είναι τα εξής: Οι αίθουσες διδασκαλίας και τα εργαστήρια έχουν τεράστιες ελλείψεις. Μεγάλο στεγαστικό πρόβλημα αντιμετωπίζουν τα τμήματα Ιατρικής και Βιοχημείας στη Λάρισα. Ειδικότερα, τα δύο κτίρια της Ιατρικής Σχολής δε χωρούν, πλέον, περισσότερους φοιτητές απ' αυτούς που ήδη υπάρχουν, γεγονός που το γνωρίζει πολύ καλά το υπουργείο Παιδείας, χωρίς ωστόσο να λαμβάνει μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Η λύση είναι γνωστή και δεν είναι άλλη από την ανέγερση νέου κτιρίου, που θα στεγάσει τα θεωρητικά και μέρος των εργαστηριακών τμημάτων. Επίσης, το τμήμα Βιοχημείας, που λειτουργεί από φέτος στη Λάρισα, έχει στεγαστεί «προσωρινά» (;) σε κτίριο της πρώην Ακαδημίας.

Τα προβλήματα που δημιουργούνται εξαιτίας της αύξησης του αριθμού των φοιτητών φέτος είναι έντονα και στις σχολές της Αρχιτεκτονικής, του Οικονομικού, στο ΤΕΦΑΑ των Τρικάλων κ.ά., καθώς και σε σχολές των ΤΕΙ, με αποτέλεσμα να υποβαθμίζεται συνεχώς το επίπεδο σπουδών.

Πέραν της υποβάθμισης του επιπέδου σπουδών, οι φοιτητές και σπουδαστές έχουν ν' αντιμετωπίσουν και το υψηλό οικονομικό κόστος για την επιβίωσή τους. Η στέγη και η σίτιση κοστίζουν πολύ ακριβά, επιβαρύνοντας τις τσέπες των οικογενειών τους. Πολλοί, μάλιστα, αναγκάζονται να δουλεύουν υποαπασχολούμενοι σε φαστφουντάδικα κ.ά., για να «τα βγάλουν πέρα».

Σ' ολόκληρη τη Θεσσαλία, εκτός από τη σπουδαστική εστία του ΤΕΙ Λάρισας, που ικανοποιεί τις στεγαστικές ανάγκες ελάχιστων σπουδαστών, δεν προβλέπεται η παροχή στέγης. Κατά συνέπεια, οι φοιτητές και σπουδαστές προσφεύγουν στον ιδιωτικό τομέα για την εξεύρευση σπιτιού, τα νοίκια των οποίων είναι ιδιαίτερα υψηλά, λόγω και της μεγάλης ζήτησης. Ιδιαίτερα στη Λάρισα και στο Βόλο, το ενοίκιο μιας γκαρσονιέρας - οι περισσότερες εξ αυτών που δίνονται στους φοιτητές και τους σπουδαστές είναι ελάχιστων τετραγωνικών, παλιές και σε κάκιστη κατάσταση - ανέρχεται από 60 έως 80 χιλ. δρχ. μηνιαίως.

Στο Βόλο προβλέπεται, για ελάχιστους φοιτητές, επιδότηση ενοικίου, η οποία, μάλιστα, έχει μειωθεί από φέτος. Οι φοιτητές και οι σπουδαστές δαπανούν πολλά χρήματα και για τη σίτισή τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε σχολές του Πανεπιστημίου Βόλου μόνο για 100 φοιτητές, από τους 3.000 που είναι συνολικά, προβλέπεται παροχή μειωμένης τιμής γεύματος.

Μιλώντας στο «Ρ» η Σίσσυ Κόντου, τεταρτοετής στη σχολή Μηχανολόγων - Μηχανικών Βιομηχανίας που εδρεύει στο Βόλο, τονίζει: «Ενώ κάθε χρόνο ο αριθμός των φοιτητών στα τμήματα του Πανεπιστημίου αυξάνονται, με ευθύνη της κυβέρνησης δε γίνεται κανένα βήμα για τη βελτίωση της υποδομής, που θα συμβάλλει, κατά συνέπεια, και στη βελτίωση του σπουδών μας. Και όσον αφορά στο κόστος ζωής, αυξάνεται συνεχώς. Για σπίτι, φαγητό και όλες τις άλλες ανάγκες μας απαιτούνται πολλά χρήματα».

Και στη Λάρισα η έλλειψη λέσχης σίτισης και τα ελάχιστα εστιατόρια που υπάρχουν - κι εκεί τα φαγητά πωλούνται σε υψηλές τιμές - δημιουργούν υπέρογκο οικονομικό κόστος.

Χωρίς φοιτητική εστία και λέσχη είναι και το ΤΕΦΑΑ που εδρεύει στα Τρίκαλα, όπου οι 400 περίπου φοιτητές και οι οικογένειές τους υπόκεινται σε μεγάλη οικονομική αφαίμαξη για να μπορέσουν να σπουδάσουν στην εποχή που ακόμα μερικοί επιμένουν να ισχυρίζονται ότι υπάρχει «δωρεάν παιδεία».

Μιλώντας στο «Ρ» η Γιώτα Πολλάτου, δευτεροετής στο ΤΕΦΑΑ Τρικάλων, επισημαίνει: «Ενας φοιτητής, για να επιβιώσει σε μια επαρχιακή πόλη, όπως στα Τρίκαλα, θέλει το λιγότερο 150.000 δρχ. Τα έξοδα αυξάνονται, καθώς εκτός από σπίτι, φαγητό, πρέπει ν' αγοράζουμε τα συγγράμματα και να πληρώνουμε το κόστος των εργασιών μας και του αθλητικού εξοπλισμού. Είναι χαρακτηριστικό ότι το κόστος ενός, από τους αθλητικούς εξοπλισμούς που χρειαζόμαστε, ανέρχεται περίπου στις 60.000 δρχ. Πρόσθετο μεγάλο έξοδο είναι για μας το κόστος μεταφοράς στους χώρους που αθλούμαστε, οι οποίοι είναι διάσπαρτοι στην πόλη. Για ν' αλλάξει αυτή η κατάσταση, οι φοιτητές και οι σπουδαστές, που έχουν δώσει πολλές φορές δυναμικό "παρών" στο δρόμο του αγώνα, πρέπει να οργανώσουν τη δράση τους μαζί με τους άλλους φορείς της παιδείας, τους εργαζόμενους κ.ά., ώστε να απαιτήσουν όλοι μαζί αναβάθμιση των σπουδών μέσα από την ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης».

Με όπλο την ενότητα και δύναμη του αγώνα και με αίτημα τη δημιουργία ενός σύγχρονου, δημοκρατικού, δημοσίου και δωρεάν συστήματος επαγγελματικής κατάρτισης, στο οποίο θα έχουν πρόσβαση όλοι, ο Σύλλογος Σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ μπαίνει και φέτος μπροστά στα μικρά και μεγάλα προβλήματα των σπουδαστών. Η αρχή του αγώνα θα γίνει αύριο, Τετάρτη, σε παράσταση διαμαρτυρίας που θα πραγματοποιηθεί στις 11 το πρωί, έξω από τα γραφεία του ΟΕΕΚ (Ηλιουπόλεως 1 - έναντι ΤΕΦΑΑ).

Κύρια αιτήματα του Συλλόγου είναι η κατάργηση των διδάκτρων - τα οποία αγγίζουν τις 130.000 δραχμές το χρόνο, χωρίς να περιλαμβάνονται σε αυτήν την τιμή τα βιβλία και οι σημειώσεις - η χορήγηση «πάσο» για μειωμένο εισιτήριο, η δωρεάν παροχή συγγραμμάτων, η επίλυση των υλικοτεχνικών προβλημάτων, η πρόσληψη μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού. Ενώ ένα από τα σημαντικότερα αιτήματα είναι να κατοχυρωθούν τα συνδικαλιστικά τους δικαιώματα: Να γίνεται ανά δύο μήνες, μια δίωρη γενική συνέλευση στο χώρο του ΙΕΚ, να διοικούνται τα ΙΕΚ συλλογικά και όχι μονοπρόσωπα και να συμμετέχει εκπρόσωπος των συλλόγων στη διοίκηση του ΟΕΕΚ.

Ο Σύλλογος καλεί όλους τους σπουδαστές να γραφτούν μαζικά στο Σύλλογο «για να δυναμώσει και άλλο η φωνή μας» και επισημαίνουν ότι «χρειαζόμαστε ένα άλλο σύστημα κατάρτισης, που θα διευρύνει αντί να κατακερματίζει τους επαγγελματικούς μας ορίζοντες, που θα μας μορφώνει αντί να μας "εκπαιδεύει"».

Κατάλογο βιβλίων που λείπουν από ΤΕΕ της δύναμής της έδωσε στη δημοσιότητα η Α΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης. Ετσι, λοιπόν, σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτει η ΕΛΜΕ, στα 5 από τα 10 ΤΕΕ της δύναμής της λείπουν 116 (!) βιβλία...Οπως φαίνεται και με την πρώτη ματιά, οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και αποκαλύπτουν για μια ακόμα φορά την κατάντια της δήθεν επαγγελματικής εκπαίδευσης στη χώρα μας. Οι εξαγγελίες του υπουργού Παιδείας για αναβάθμιση των ΤΕΕ αποδείχτηκαν γράμμα κενό, υποσχέσεις που έμειναν υποσχέσεις.

Τα ΤΕΕ, που κυριολεκτικά έχουν «φρακάρει» από μαθητές που πετιούνται έξω από το Ενιαίο Λύκειο, πολύ λίγο μοιάζουν με αυτό που συνηθίζουμε να αποκαλούμε σχολείο. Χωρίς βιβλία, χωρίς σημειώσεις, χωρίς εργαστηριακό εξοπλισμό, χωρίς καθηγητές, με θολό περιεχόμενο σπουδών, χωρίς κανένα επαγγελματικό μέλλον για τους αποφοίτους.

«Πέρσι, ουσιαστικά κατήργησαν τον Οργανισμό Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων με το πρόσχημα ότι έτσι θα γίνει πιο ευέλικτο το σύστημα διανομής των βιβλίων. Τα αποτελέσματα είναι αυτά που βλέπετε», δήλωσε στο «Ρ» ο Θανάσης Κρουστάλλης, πρόεδρος της Α΄ ΕΛΜΕ. Και συνέχισε: «Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο τραγική αν συνυπολογίσει κανείς και το γεγονός ότι τα βιβλία που έχουν ήδη έρθει είναι κακής ποιότητας, ότι υπάρχουν τομείς και μαθήματα χωρίς αναλυτικό πρόγραμμα, ότι υπάρχει πλήρης ανακολουθία των περσινών αναλυτικών προγραμμάτων με τα φετινά, κάτι που δεν επιτρέπει την ομαλή συνέχεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας».

«Καθηγητές, μαθητές και γονείς είναι ανάστατοι», μας λέει ο Θανάσης Κρουστάλλης, για να καταλήξει τονίζοντας: «Αν η κυβέρνηση νομίζει ότι με την ωραιοποίηση της κατάστασης και προπαγανδιστικά κόλπα θα ανακόψει τις αντιδράσεις είναι γελασμένη. Ο εκπαιδευτικός κόσμος αργά ή γρήγορα θα της το αποδείξει».

Ενας απαράδεκτος εσωτερικός κανονισμός κοινοποιήθηκε στο 5οΕνιαίο Λύκειο Νίκαιας και προωθείται σε όλα τα σχολεία της περιοχής, που προσπαθεί να μετατρέψει το σχολείο σε ένα «γκέτο» άμεσα ελεγχόμενο από τη διεύθυνση.

Πρόκειται για ένα άκρως αντιδημοκρατικό κείμενο-κανονισμό, με συνολικά 22 «όρους», υποτίθεται για «την αρμονική συμβίωση και την πρόοδο της σχολικής οικογένειας», που ξεκάθαρα παραπέμπει σε άλλες μαύρες εποχές. Κάτω από την επίφαση... δημοκρατικών δικαιωμάτων, κανόνων ηθικής και αρχών... σύγχρονης παιδαγωγικής επιχειρείται ουσιαστικά η στρατιωτικοποίηση και ο έλεγχος της ζωής των μαθητών μέσα και έξω από το σχολείο.

Συγκεκριμένα, ανάμεσα σε άλλους «κανόνες» που αναφέρονται, περιλαμβάνονται η υποχρεωτική παρουσία όλων των μαθητών και καθηγητών στην προσευχή, ενώ απαγορεύεται «η είσοδος των μαθητών στις αίθουσες διδασκαλίας πριν από την προσευχή». Ακόμα δεν επιτρέπεται η έξοδος των μαθητών από το σχολείο πριν από το τέλος των μαθημάτων της μέρας, ενώ αναφέρεται ότι «οι μαθητές και οι μαθήτριες οφείλουν να υπακούουν στους καθηγητές τους και να εκτελούν χωρίς αντίρρηση τις εντολές τους».

Αλλες διατάξεις προβλέπουν ότι «οποιαδήποτε μη φυσιολογική φθορά τιμωρείται πειθαρχικά ενώ τα έξοδα αποκατάστασής της βαραίνουν αυτόν που την προκάλεσε ή το σύνολο των μαθητών που χρησιμοποιούν το χώρο, σε περίπτωση που δε βρεθεί ο υπεύθυνος». Παράλληλα, η οποιαδήποτε εσωσχολική ή εξωσχολική εκδήλωση τμήματος ή τάξης πρέπει πάντα να είναι σε γνώση της διεύθυνσης του σχολείου και ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην ανάρτηση αφισών. Παρατηρήσεις επίσης υπάρχουν για την ενδυματολογική εμφάνιση των παιδιών, που πρέπει, σύμφωνα με τους εμπνευστές του κανονισμού-διατάγματος, να είναι «λιτή, απλή και ανεπιτήδευτη».

Το θέμα έχει προκαλέσει δικαιολογημένες αντιδράσεις στους μαθητές της περιοχής και σε συνεδρίαση που πραγματοποίησε το Συντονιστικό Αγώνα σχολείων Νίκαιας-Κορυδαλλού, αποφάσισε να εκφραστεί η έντονη αποδοκιμασία των μαθητών.

Ταυτόχρονα, οι μαθητές με τα Συντονιστικά τους αντιπαλεύουν συνολικά την κυβερνητική αντιεκπαιδευτική πολιτική, που και φέτος ρίχνει βαριά τη σκιά της στα σχολειά τους. Ετσι τα Συντονιστικά Αγώνα σχολείων Νίκαιας και κέντρου Πειραιά καλούν σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις με πρώτη αυτή που προγραμματίζουν στις 18 του Οκτώβρη στις 11.30 το πρωί στην πλατεία Κοραή με αιτήματα την κατάργηση των νόμων της αντιδραστικής μεταρρύθμισης, 2525/97 και 2640/98, και ταυτόχρονα την απόσυρση του αντιδημοκρατικού εσωτερικού κανονισμού. Για το λόγο αυτό, την ίδια μέρα θα πραγματοποιήσουν παράσταση διαμαρτυρίας στα γραφεία της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, στον Αγιο Νικόλαο Νίκαιας.

Δεν υπάρχει ορατή λύση για το τεράστιο πρόβλημα της σχολικής στέγης, που ταλανίζει τη Θεσσαλονίκη, καθώς και οι μεν δαπάνες χρόνο με το χρόνο μειώνονται ενώ για την οριστική λύση, κατά ομολογία του αρμόδιου υφυπουργού, θα απαιτηθούν περίπου 50 δισ. δρχ.

Το θέμα έφερε στη Βουλή με Επίκαιρη Ερώτηση ο βουλευτής του ΚΚΕ Γ. Χουρμουζιάδης και ο Φ. Πετσάλνικος παραδέχτηκε την ύπαρξη του προβλήματος λέγοντας ότι αυτό είναι παλιό και οφείλεται στο ότι δεν έγινε τόσα χρόνια σχεδιασμός για την εξασφάλιση οικοπέδων.

Ισχυρίστηκε ότι από το 1995 μέχρι σήμερα έχουν δοθεί στη Νομαρχία Θεσσαλονίκης 40 δισ. περίπου για τη σχολική στέγη και έχουν κατασκευαστεί 1.200 νέες αίθουσες, ενώ μέχρι το τέλος της χρονιάς θα έχουν κατασκευαστεί άλλες 35.

Ο υφυπουργός Παιδείας είπε ότι μέχρι το τέλος Οκτώβρη οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου θα έχουν αποτυπώσει πλήρως τις πραγματικές ανάγκες και μία πρώτη εκτίμηση ανεβάζει το κόστος κατασκευής των σχολικών αιθουσών σε 50 δισ. δρχ. Οπως παραδέχτηκε και ο ίδιος, ούτε σε πέντε χρόνια δε θα έχει αντιμετωπιστεί πλήρως το πρόβλημα, αλλά ελπίζει μέχρι τότε να το προσεγγίσει. Θέλοντας να απαντήσει στην κριτική για τη μείωση των δαπανών, είπε ότι στο πρώτο τετράμηνο έχουν δοθεί στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση πιστώσεις που είναι αυξημένες σε σχέση με πέρσι κατά 25%.

Ο Γ. Χουρμουζιάδης απαντώντας στον υφυπουργό είπε ότι το πρόβλημα είναι μεγάλο, με αποτέλεσμα αρκετοί μαθητές να φοιτούν σε αίθουσες νοικιασμένες και ακατάλληλες, ενώ εάν δει κάποιος τα σχετικά νούμερα δεν μπορεί να είναι αισιόδοξος αφού οι επιχορηγήσεις ολοένα και πέφτουν. Είναι χαρακτηριστικό, τόνισε, ότι το 1999 είχαν δοθεί 9 δισ. δρχ. και για το 2000 προβλέπονται μόνο 4 δισ. Ο βουλευτής του ΚΚΕ κάλεσε τον υπουργό, πέρα από τα νούμερα που ανακοίνωσε, να εξετάσει και το ενδεχόμενο έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης.

Αυτό το φαινόμενο προϋπήρχε, βεβαίως, της τελευταίας «εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης» της κυβέρνησης, αλλά είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι, με την εφαρμογή της, τα τελευταία δυο χρόνια, πήρε ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις. Κι ήταν αναμενόμενο, καθώς η «μεταρρύθμιση» αυτή συνδέθηκε απολύτως, αν δεν ταυτίστηκε πλήρως, με το εξεταστικό σύστημα στο Λύκειο, το οποίο αποτελεί και το «κλειδί» για την εισαγωγή στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ. Επειδή, δε, η βαθμολογία του απολυτηρίου Λυκείου, η οποία είναι η βασική παράμετρος για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, εξαρτάται από την απόδοση στις εξετάσεις σε πολλά εξεταζόμενα μαθήματα, οι μαθητές αναγκάζονται να κάνουν φροντιστήριο σε περισσότερα μαθήματα απ' ό,τι πριν τη «μεταρρύθμιση».

Στροφή στα «ιδιαίτερα»...

Φαίνεται, όμως, ότι προχωρώντας η «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση» αφήνει πίσω της ακόμα και το φροντιστήριο, που στην αρχή της εφαρμογής της αποτέλεσε τον «μέγα ευνοούμενό της». Ετσι φέτος - και μετά τα νέα «βελτιωτικά» της «μεταρρύθμισης» μέτρα, που πήρε η νέα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας - βλέπουμε να διογκώνεται πολύ το φαινόμενο των «ιδιαίτερων», το οποίο, ως ένα βαθμό, μάλιστα, λειτουργεί σε βάρος των φροντιστηρίων. Πολλοί μαθητές - αναφερόμαστε σ' αυτούς που έχουν την οικονομική δυνατότητα - επιλέγουν ν' αφήσουν το φροντιστήριο και να κάνουν «ιδιαίτερα» και στα 6 βασικά μαθήματα, στα οποία θα εξεταστούν για την εισαγωγή τους σε ΑΕΙ, ή ΤΕΙ. Ιδιαίτερα, μετά τη φετινή «αποτυχία των αριστούχων» να εισαχθούν στις σχολές των προτιμήσεών τους - η οποία, σύμφωνα με κάποιους, απέδειξε ότι τώρα πια δε φτάνει ούτε το εντατικό και εκτατικό φροντιστήριο για να πετύχει ένας μαθητής σε όποια σχολή θέλει - η στροφή προς τα «ιδιαίτερα» είναι εμφανής. Σε αρκετές, μάλιστα, περιπτώσεις και προκειμένου να ικανοποιηθεί η τεράστια ζήτηση, τα «ιδιαίτερα» γίνονται, όχι σε προσωπικό επίπεδο, αλλά σε μικρές ομάδες μαθητών.

Η νέα κατάσταση προκαλεί τις ανησυχίες πολλών φροντιστών, οι οποίοι, βλέποντας να μειώνεται η πελατεία τους, διαμαρτύρονται, επισημαίνοντας ότι όσοι ασχολούνται με τα «ιδιαίτερα» δε φορολογούνται. Υποστηρίζουν ακόμα ότι πολλοί καθηγητές που κάνουν «ιδιαίτερα» σε μαθητές είναι ταυτόχρονα και καθηγητές τους στο δημόσιο σχολείο και εκφράζουν την υπόνοια ότι τα «ιδιαίτερα» σ' αυτές τις περιπτώσεις αποτελούν προϊόν εκβιασμού - άμεσου ή έμμεσου - με δέλεαρ ή «όπλο» την προφορική βαθμολογία. Αλλοι, όμως, φροντιστές δε φαίνεται ν' ανησυχούν, υποστηρίζοντας ότι τα φροντιστήρια είναι ικανά ν' αντέξουν και στον «αθέμιτο ανταγωνισμό» με τα «ιδιαίτερα», αρκεί να πάρουν πρόσθετα μέτρα. Θεωρούν, δε, ότι οι συγχωνεύσεις φροντιστηρίων, η προσπάθεια προσέλκυσης μαθητών με διάφορες προσφορές και δώρα - όπως, π.χ., υπολογιστών κ.ά. - κι άλλοι «εκσυγχρονισμοί», που βλέπουμε σε πολλά φροντιστηριακά συγκροτήματα, κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση.

Απόρροια της «εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης» είναι και η μεγάλη αύξηση των ιδιωτικών σχολείων, ιδιαίτερα στην ελληνική επαρχία. Πάρα πολλοί μαθητές, γνωρίζοντας ότι η βαθμολογία απολυτηρίου είναι το παν για την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, φεύγουν από τα δημόσια σχολεία και πάνε στα ιδιωτικά, όπου μπορούν να εξασφαλίσουν πιο εύκολα υψηλότερη προφορική βαθμολογία. Πολλοί άλλοι μαθητές προτιμούν τα ιδιωτικά σχολεία, επηρεαζόμενοι από διάφορες προσφορές προγραμμάτων σπουδών, από την καλύτερη «ξενοδοχειακή» και, πολλές φορές, τεχνολογική υποδομή που διαθέτουν αυτά και από υποσχέσεις ότι η φοίτησή τους στα ιδιωτικά σχολεία θα τους κάνει να μη χρειάζονται πλέον τα φροντιστήρια, ή τα «ιδιαίτερα». Βεβαίως, ήδη βλέπουμε αρκετά ιδιωτικά σχολεία να λειτουργούν πλέον με προβλήματα που εμφανίζονται στα δημόσια, όπως, π.χ., το γεγονός ότι υπάρχουν τάξεις με πάρα πολλούς μαθητές κ.ά. Και φυσικά οι μαθητές των ιδιωτικών σχολείων δε γλιτώνουν τελικά από το φροντιστήριο, ή τα «ιδιαίτερα», αναγκάζοντας τους γονείς τους να πληρώνουν διπλά και τριπλά. Αυτό που σε μεγάλο βαθμό εξασφαλίζουν οι μαθητές των ιδιωτικών σχολείων είναι η υψηλή βαθμολογία της προφορικής εξέτασης - ανεξαρτήτως, πολλές φορές, αν την αξίζουν, ή όχι - η οποία από φέτος συνυπολογίζεται για την τελική βαθμολογία. Είναι, απ' αυτή την άποψη, χαρακτηριστικό το παράδειγμα ενός δημόσιου σχολείου της Λάρισας, στο οποίο ομάδα καθηγητών αποφάσισε πέρσι να λειτουργήσει αντικειμενικά στην προφορική βαθμολόγηση των μαθητών, με αποτέλεσμα οι μισοί σχεδόν από τους μαθητές ν' αλλάξουν σχολείο την επόμενη χρονιά!

Οσα αναφέρουμε παραπάνω αποτελούν κάποια νέα αρνητικά φαινόμενα, που προκαλεί η «βελτιωμένη μεταρρύθμιση Ευθυμίου» επί της πρώτης «μεταρρύθμισης Αρσένη». Και βεβαίως, παραμένουν όλα τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, που έχουν σχέση με την πλήρη υποβάθμιση και την απορύθμιση του δημόσιου σχολείου και τους ταξικούς φραγμούς που τίθενται στη μόρφωση.