Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο κυβερνητικός υποψήφιος, όμως, για την Αθήνα -όπως διαβάζουμε στις εφημερίδες- παρουσίασε προχθές το σχέδιο για μια ανθρώπινη, φιλική, καθαρή, βιώσιμη, πράσινη, ασφαλή πόλη, μια πόλη του μέλλοντος, μια πόλη του πολιτισμού, την Ολυμπιακή Αθήνα.

Προφανώς, δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: Είτε ο Χρ. Παπουτσής... δε γνωρίζει ότι η Αθήνα, βρίσκεται στην Ελλάδα, είτε έχει την εντύπωση ότι μπορεί να δουλεύει ψιλό γαζί τους κατοίκους της. Διαλέξτε και πάρτε...

«Ως εξής απάντησε στις αιτιάσεις που δέχεται ο κ. Χρυσοχοΐδης: "Μόνος υπεύθυνος να κρίνει τη δουλειά μου είναι ο κ. Πρωθυπουργός!". Σωστός και οι λοιποί, Κοινοβούλιο, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, πολίτες, περισσεύουμε. Πολύ δημοκρατικό, δεδομένου ότι ο τελευταίος που έκρινε το άλογο του Καλιγούλα ήταν ο Καλιγούλας. Πάντως για να μην αδικήσουμε τον κ. Χρυσοχοΐδη, εκτός απ' τον κ. Πρωθυπουργό "μόνον υπεύθυνον να τον κρίνει", τον κρίνουν και οι Αμερικανοί καθώς και ο λοχίας υπηρεσίας της Σκότλαντ Γιαρντ που έχει εγκατασταθεί στο γραφείο του. Λογικόν λοιπόν οι λοιποί να περισσεύουμε...».

Από τον χτεσινό «Ναυτίλο» του Στάθη.

Τελικά, μπορεί να έχει προσωπικές επιλογές ένας πολιτικός - π.χ. ένας υπουργός - ή υποτάσσονται όλα στις πολιτικές σκοπιμότητες; Το ερώτημα αυτό βασανίζει από προχτές τους πολιτικούς αναλυτές και οι απαντήσεις που δέχεται είναι πολλές και διάφορες. Οι τελευταίες όμως, μικρή σημασία έχουν. Πρώτον, γιατί οι όποιες προσωπικές επιλογές των πολιτικών, συνήθως, δεν είναι ανεξάρτητες από το γενικότερο πολιτικό πλαίσιο και τις καταστάσεις και δεύτερον, γιατί αρκετά γεγονότα συνηγορούν στο συμπέρασμα πως η περίπτωση του Αλ. Παπαδόπουλου έχει κατ' εξοχήν πολιτικά χαρακτηριστικά, παρά τα όσα αντίθετα λένε μερικοί μερικοί. Αλλωστε, μόνον η ύπαρξη τέτοιου περιεχομένου μπορεί να δικαιολογήσει το απαξιωτικό για τον Αλ. Παπαδόπουλο ανεπίσημο και ανυπόγραφο ενημερωτικό σημείωμα που μοίρασε το πρωθυπουργικό γραφείο, σχετικά με το περιεχόμενο της συνάντησης και το οποίο προκάλεσε την οργισμένη απάντηση του τέως υπουργού Υγείας και την έμμεση πλην σαφέστατη πρόκληση προς τον Κ. Σημίτη ή να επαληθεύσει το σημείωμα του πρωθυπουργικού συμβούλου Τύπου ή να σιωπήσει.

Απομένει, τώρα, κάποια στιγμή, να μάθουμε και τους συγκεκριμένους λόγους που δημιούργησαν την εξέλιξη αυτή και, τελικά, την αποπομπή του τέως πλέον υπουργού Υγείας.

Και λέμε, κάποια στιγμή, θα μάθουμε, γιατί τα όσα διοχετεύονται και κυκλοφορούν τις μέρες αυτές, τόσο από το περιβάλλον του Αλ. Παπαδόπουλου, όσο και από την κυβέρνηση, δεν αντέχουν σε μια ουσιαστική κριτική εξέταση. Μπορεί, για παράδειγμα, ο πρώτος να θέλει να εμφανιστεί, ως θύμα του κατεστημένου και των μεγάλων συμφερόντων και, επομένως, ως υπερασπιστής των λαϊκών συμφερόντων, αλλά η όλη πορεία του, μέχρι σήμερα, δεν επαληθεύει παρόμοιους ισχυρισμούς. Η κυβερνητική πολιτική, με την οποία χρόνια τώρα συμφωνούσε, συναποφάσιζε και εφάρμοζε, σε διάφορα υπουργεία, αντιστρατευόταν και ζημίωνε τα λαϊκά συμφέροντα και όχι αυτά του κατεστημένου και της ολιγαρχίας. Αλλωστε, είναι σε όλους γνωστές οι θετικές εκτιμήσεις στελεχών της ΝΔ για την πορεία του Αλ. Παπαδόπουλου, είτε ως υπουργού Εσωτερικών, είτε, τελευταία, ως υπουργού Υγείας. Και μπορεί, βέβαια, να αντιτείνει κάποιος τη διαμάχη του Αλ. Παπαδόπουλου με τους πανεπιστημιακούς γιατρούς, ως απόδειξη των προαναφερόμενων ισχυρισμών. Η διαμάχη αυτή, όμως, δε στοιχειοθετεί και τη φιλολαϊκότητα της λεγόμενης μεταρρύθμισης στο χώρο της Υγείας. `Η, για να το πούμε αλλιώς, το υπαρκτό γεγονός των αντιδράσεων μιας μερίδας του κατεστημένου στο χώρο της Υγείας (πανεπιστημιακών γιατρών), δεν αναιρεί το φιλομονοπωλιακό περιεχόμενο της μεταρρύθμισης και τη βασικά θετική εκτίμηση των αντίστοιχων μερίδων της ολιγαρχίας γι' αυτή.

Γρηγοριάδης Κώστας

Πάντως, ακόμα και η αδυναμία της κυβέρνησης να επισυνάψει μαζί με το νομοσχέδιο έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους είναι ενδεικτική και αποκαλυπτική. Γιατί, βέβαια, ούτε καμιά χρηματοδότηση εξασφαλίζεται, ούτε καμιά βιωσιμότητα. Πού να βγάλει άκρη το Λογιστήριο...

Αλλωστε, όπως είναι γνωστό, η βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων - σύμφωνα με την κυβερνητική λογική - βρίσκεται σε απόλυτη συνάρτηση με την απώλεια ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Οσο μεγαλύτερες οι απώλειες, τόσο μεγαλύτερη η βιωσιμότητα.

ΜΕΙΩΣΗ ΚΑΤΑ 10% της αλιείας ζητά τώρα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για ολόκληρη την Ευρώπη. Γεγονός, που, στην καλύτερη περίπτωση, θα οδηγήσει 30.000 ψαράδες στην ανεργία και την εξαφάνιση. Δικαιολογία, η διάσωση του περιβάλλοντος.

Το σενάριο είναι γνωστό, όπως και οι διάφορες πτυχές του. Αλλωστε, την καταπολέμηση του καπνίσματος επικαλέστηκαν, όταν ζήτησαν τη μείωση της παραγωγής καπνού και τη σωτηρία του Τρίτου Κόσμου, όταν ζήτησαν την εξαφάνιση της αγροτικής παραγωγής.

Παπαγεωργίου Βασίλης

«ΕΤΣΙ ΚΙ ΕΤΣΙ» τα πράγματα με τον ευρωστρατό, λέει επισήμως ο Αθνάρ, που ανέλαβε τη σχετική πρωτοβουλία. Δύσκολα τα πράγματα, δηλώνουν οι Γερμανοί. Γενικώς, πολλή συζήτηση γίνεται.

Οχι πως είμαστε κατά του διαλόγου, πλην όμως είναι ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα αυτά που διακυβεύονται και σίγουρα είναι μάλλον προκλητικό να ακούς τόσους «εταίρους» να τα ...διαπραγματεύονται.

Ο Γ. Ανωμερίτης είναι υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας.

Ο Βαγγέλης Ιμέρι του Χαμίλ ξεψύχησε προχτές, στις 4.30 το απόγευμα, στο Ολυμπιακό Χωριό, ενώ δούλευε για να ζήσει.

Ο Γ. Ανωμερίτης την ίδια ώρα έκανε δηλώσεις και κατηγορούσε για «πολιτικό χουλιγκανισμό» τους εργάτες, που αγωνίζονταν για να μη σκοτώνεται ο κάθε Βαγγέλης Ιμέρι.

Ο Βαγγέλης Ιμέρι, με δυο μικρά παιδιά, δούλευε για 8 χιλιάρικα 12 ώρες τη μέρα, για να στήσει μαζί με τους άλλους εργάτες τα «Ολυμπιακά σπίτια» και να ζήσει την οικογένειά του.

Ο Γ. Ανωμερίτης στην καρέκλα του Υπουργικού Συμβουλίου αποφάσιζε πως ο Βαγγέλης Ιμέρι παίρνει πολλά και ζητάει από πάνω και σύνταξη.

Ο Γ. Ανωμερίτης ήταν βλοσυρός, γιατί τα αφεντικά του Βαγγέλη έλεγαν ότι είναι αντιπαραγωγικός, πως αυτός και οι άλλοι εργάτες προσφέρουν στα αφεντικά τους μόνο 5.000.000 την ημέρα πριμ, μόνο ενάμισι δισ. το χρόνο.

Ο Βαγγέλης Ιμέρι γράφτηκε στο σωματείο, στο σπίτι του Ελληνα και αλλοδαπού εργάτη. Εκανε απεργία. Ζήτησε 12 χιλιάρικα τη μέρα. Ζήτησε ασφάλιση. Σκέφτηκε τη σύνταξη.

Ο Γ. Ανωμερίτης, αφού θυμήθηκε πως «πολέμησε τη χούντα», πήρε τηλέφωνο τον εφοπλιστή Αγούδημο κι ύστερα έδωσε εντολή στα εκπαιδευμένα ανθρώπινα τέρατα να τσακίσουν αυτούς που κάνουν απεργία, που ζητούν ασφάλιση και σκέφτονται τη σύνταξη.

Στις 7 το πρωί Ελληνες, Αλβανοί, Πολωνοί, Πακιστανοί εργάτες στο Ολυμπιακό Χωριό, με πρόσωπα σφιγμένα, μαζί με το Συνδικάτο τους, με το πρόσταγμα του Αλβανού εργάτη στάθηκαν αμίλητοι, προσοχή, ένα λεπτό, στη μνήμη του Βαγγέλη Ιμέρι του Χαμίλ. Το αίμα του άρχισε να στεγνώνει όπως έβγαινε ο ήλιος

Ο Γ. Ανωμερίτης πήρε ήσυχα το πρωινό του. Περίμενε άλλωστε και το τηλέφωνο για την απαλλαγή του εφοπλιστή, που έπνιξε 81 ανθρώπους στο ναυάγιο του «Σαμίνα».

Η οργισμένη τους κραυγή -απεργία- αντιλαλούσε στα κτίρια του Ολυμπιακού Χωριού κι έφτανε από την Αθήνα μέχρι την Πάρνηθα.

Ο Γ. Ανωμερίτης έτριβε την κοιλιά του, διαβάζοντας την πρωτοσέλιδη συνέντευξή του στις εφημερίδες. Αν έλειπε κι ο «Ριζοσπάστης» με αυτή τη φωτογραφία του Τούσια να κρέμεται στον καταπέλτη του πλοίου...

Μα ο Βαγγέλης Ιμέρι του Χαμίλ ακόμα χαμογελούσε. Μέσα στα θυμωμένα, σφιχτά, πέτρινα πρόσωπα των συναδέλφων του. Το αίμα του απλωμένο στις σιδερένιες ράγες δεν έμοιαζε, μα ήταν φωτιά.

Ο Γ. Ανωμερίτης ένιωθε πως η καυτή ανάσα αυτής της φωτιάς άρχισε να τον τσουρουφλίζει.

Κι ο Βαγγέλης Ιμέρι του Χαμίλ... χαμογελά ακόμα. Γιατί ξέρει πως ο κόσμος του είναι ανίκητος... Πως αργά ή γρήγορα έρχεται...

Γρηγοριάδης Κώστας

Τα ίδια, όμως, τα στοιχεία της κυβέρνησης αναφέρουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων στην Ελλάδα - πάνω από 90% - απασχολούν 1 - 5 άτομα. Με λίγα λόγια, το σύνολο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, στις περιφέρειες της Αττικής και της Θεσσαλονίκης, με τιμή και δόξα, αποκλείονται από το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Μπράβο στα κυβερνητικά σαΐνια που το επεξεργάστηκαν. Οταν οι μικρομεσαίοι έχουν τέτοιους... αρωγούς στο έργο τους, ποια άλλη... βοήθεια χρειάζονται;

«Η αναταραχή στην Κολομβία, που σοβεί επί τέσσερις δεκαετίες και συνδέεται με την παραγωγή και διακίνηση ναρκωτικών, έχει αναζωπυρωθεί πρόσφατα και εκατοντάδες άνθρωποι, πολιτικοί και άμαχοι, έχουν πέσει θύματα δολοφονιών και απαγωγών».

Ετσι «ερμηνεύει» το χτεσινό τηλεγράφημα του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων (ΑΠΕ) τον εμφύλιο πόλεμο στην Κολομβία και την εύλογη προτίμηση των «καρτέλ» των ναρκωτικών στο καθεστώς - «μπανάνα» της χώρας, έναντι του επαναστατικού κινήματος FARC-ΕΡ (Ενοπλες Επαναστατικές Δυνάμεις Κολομβίας - Στρατός του Λαού). Αφορμή για τη νέα προπαγανδιστική επίθεση στη νοημοσύνη μας στάθηκε η αναμετάδοση από το Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων της πληροφορίας ότι ο νομπελίστας συγγραφέας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες δε θα μεταβεί στην πόλη Καρταχένα ντε Ιντιας στην ακτή της Καραϊβικής για να παραστεί στην κηδεία της μητέρας του. Ο πραγματικός λόγος είναι ο φόβος για την ασφάλειά του λόγω των τρομοκρατικών και προβοκατόρικων επιθέσεων που πραγματοποιούν παραστρατιωτικές οργανώσεις κατά πολιτών, πολιτικών και δημοσιογράφων. Είναι η κατάσταση την οποία το τηλεγράφημα περιγράφει ως «πολιτική βία», χωρίς όμως να αναφέρει ποιος την ασκεί. Αντίθετα, αφήνει να «σέρνεται» η «ερμηνεία» πως στην Κολομβία υπάρχει απλώς μία «αναταραχή», που «συνδέεται» με τα ναρκωτικά και την αντιμετώπισή τους...

Δεν είναι η πρώτη φορά, βέβαια, που συκοφαντείται το επαναστατικό κίνημα της Κολομβίας και επιχειρείται να παρουσιαστεί, άμεσα ή έμμεσα, είτε σαν «απάνθρωπες συμμορίες» του κοινού ποινικού δικαίου, που πραγματοποιούν απαγωγές για να ζητήσουν λύτρα κλπ., κλπ., είτε και σαν... ομάδα «μπράβων» των «μεγάλων αφεντικών» του «καρτέλ» της κοκαΐνης. Και η στάση των Γερμανών, όπως και αρκετών άλλων, που κινδυνεύουν τα ιμπεριαλιστικά τους συμφέροντα στην Κολομβία, είναι εξηγήσιμη ως προς αυτό. Το ΑΠΕ όμως γιατί κρατά αυτή τη στάση; Για λόγους... ενδοϊμπεριαλιστικής αλληλεγγύης ή, μήπως, δε γνωρίζουν οι συνάδελφοι, που εργάζονται εκεί, τι συμβαίνει στην Κολομβία;

«Ο κ. Κ. Στεφανής ορίστηκε ως νέος υπουργός Υγείας - Αλλαγή υπουργού, αλλαγή πολιτικής». Αυτός ήταν ο χτεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος του «Βήματος». Και δε λέμε, μια αλλαγή υπουργού πάντα σημαίνει κάποιες αλλαγές στην πολιτική του αντίστοιχου υπουργείου. Πολύ περισσότερο - στη συγκεκριμένη περίπτωση - που ο νέος υπουργός Υγείας είναι καθηγητής πανεπιστημίου και μεγαλογιατρός και δεν είχε πάρει το μέρος του Αλ. Παπαδόπουλου στην αντιπαράθεσή του με τους πανεπιστημιακούς. Ολ' αυτά, όμως, δε σημαίνουν ότι αλλάζει και, μάλιστα, ριζικά η πολιτική της κυβέρνησης, τόσο γενικά όσο και στον τομέα της Υγείας. Ο «ανθυγιεινός» για τα λαϊκά συμφέροντα χαρακτήρας και προσανατολισμός της τελευταίας παραμένει αναλλοίωτος και το μόνο που μένει να μάθουμε είναι ο τρόπος με τον οποίο ο προσανατολισμός αυτός θα εκφραστεί συγκεκριμένα.

- Είναι ζωή

αυτή που ζω

έτσι που μ' έχουνε

σαν «ζω»,

έτσι που μ' έχουν

σαν μουλάρι

να κουβαλώ

όλα τα βάρη;

* * *

- Σωστά τα λες,

φτωχέ, αλλά,

μόνο η γκρίνια

δε φελά,

έτσι μονάχα

με μουρμούρα

δε θα ελαφρώσει

η καμπούρα...

* * *

- Τι μου προτείνεις

δηλαδή,

ποια είν' η λύση,

το «κλειδί»

τι πρέπει τάχατες

να πράξω

τη μαύρη μοίρα μου

ν' αλλάξω;

* * *

- Σπάσε αμέσως

το λουρί,

δεν περιμένουν

οι καιροί,

και πιάσε αμέσως

την παντιέρα

αν θες να δεις

μιαν άσπρη μέρα!