Από παλιότερη κινητοποίηση των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία

Στο πλαίσιο αυτό δρομολογήθηκαν και υλοποιήθηκαν μια σειρά από αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις που είχαν ως στόχο τη μείωση του λεγόμενου μη μισθολογικού κόστους, την παραπέρα εμπορευματοποίηση του κρατικού τομέα Υγείας, την ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης, ως απαραίτητες προϋποθέσεις για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας και την ανάκαμψη των καπιταλιστικών κερδών.

Αυτή την πολιτική θα συνεχίσει, σύμφωνα με τις εξαγγελίες της, και η νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, πατώντας πάνω στις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις της προηγούμενης αστικής κυβέρνησης και σχεδιάζοντας νέες στην ίδια κατεύθυνση. Κι αυτό διότι η ουσία, το περιεχόμενο και οι στόχοι της αστικής πολιτικής δεν αλλάζουν, επειδή άλλαξε η κυβέρνηση που τη διαχειρίζεται. Αλλωστε συχνά πυκνά τα στελέχη της το επιβεβαιώνουν, λέγοντας ότι «το κράτος έχει συνέχεια», δηλαδή το αστικό κράτος το οποίο υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Στο έργο αυτό σταθεροί αρωγοί και στυλοβάτες είναι - μεταξύ άλλων - οι αστοί επιστήμονες που θέτουν τις γνώσεις τους στην υπηρεσία του κεφαλαίου, ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο διαχειριστής της κυβερνητικής εξουσίας.

Γι' αυτό και τα διάφορα αστικά επιστημονικά κέντρα μελετών, ινστιτούτα, οργανισμοί, αλλά και ιατρικοί σύλλογοι, επιστημονικές ιατρικές εταιρείες, πανεπιστήμια, με ένα τμήμα των καθηγητών τους προτείνουν διάφορες λύσεις για τα προβλήματα του χώρου της Υγείας, πολλές φορές και διαφορετικές μεταξύ τους, που το ενοποιητικό τους στοιχείο είναι ότι δεν ξεφεύγουν ρούπι από τη ράγα της στρατηγικής που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Γι' αυτό και πίσω από τον δήθεν ουδέτερο «επιστημονικό μανδύα» αυτών των προτάσεων ή ακόμα και τον φαινομενικά «φιλολαϊκό» χαρακτήρα ορισμένων από αυτών, δεν μπορεί να κρυφτεί το βαθύτατα αντιδραστικό και επικίνδυνο περιεχόμενο της αστικής επιστήμης, αναδίνοντας τη δυσωδία του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος που αυτή υπηρετεί, του καπιταλισμού.

Για παράδειγμα, οι συνεχείς δραστικές περικοπές στον Κανονισμό Παροχών του ΕΟΠΥΥ για εξετάσεις, φάρμακα, υγειονομικό υλικό έγιναν με εργαλείο τα «επιστημονικά θεραπευτικά πρωτόκολλα και τις κατευθυντήριες οδηγίες» και τα πορίσματα των διάφορων «επιστημονικών επιτροπών». Είναι αυτοί οι «εγνωσμένου κύρους» επιστήμονες που βεβαίωσαν ότι δεν χρειάζεται οι γυναίκες κάτω των 21 ετών να κάνουν Test Pap, γιατί είναι λίγες οι περιπτώσεις εμφάνισης του καρκίνου σε αυτές τις ηλικίες!!!

Αφορμή για να αναφερθούμε σε αυτά αποτέλεσε το άρθρο («Τα ΝΕΑ», 4-5/4/2015) του Γ. Τούντα, πρώην προέδρου του ΕΟΦ (επί συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ), καθηγητή της Ιατρικής Σχολής και διευθυντή του Κέντρου Μελετών Υπηρεσιών Υγείας της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, στο οποίο παρουσιάζει προτάσεις-μέτρα για την «αντιμετώπιση των χρόνιων παθογενειών του ΕΣΥ». Ας δούμε ορισμένες πλευρές:

Αυτή είναι η βάση που όλοι μαζί, ΕΕ, αστικές κυβερνήσεις, αστοί επιστήμονες συμφωνούν και υποστηρίζουν την εφαρμογή πολιτικών συνεχούς δραστικής μείωσης των κρατικών δαπανών για παροχές Υγείας - Πρόνοιας και Φαρμάκου, κρύβοντας αυτήν τη συμφωνία τους πίσω από δήθεν «φιλολαϊκές κορόνες», για να έχει μεγαλύτερη διεισδυτικότητα στις λαϊκές μάζες.

Για παράδειγμα, στο προαναφερθέν άρθρο του Γ. Τούντα αναφέρεται: «(...)η χρηματοδότηση του ΕΣΥ θα πρέπει να προέρχεται από τον κρατικό προϋπολογισμό (...)», ενώ ταυτόχρονα προτείνεται «η κατάργηση των εισφορών υγείας». Παρόμοιοι προβληματισμοί υπάρχουν και στον ΣΥΡΙΖΑ.

Θα μπορούσε κανείς να υποθέσει πως πρόκειται για πρόταση σε φιλολαϊκή κατεύθυνση. Είναι όμως έτσι;

Συνεχίζοντας παρακάτω, το τοπίο ξεδιαλύνεται.

Η πρόταση για κατάργηση των εισφορών υγείας στα ασφαλιστικά ταμεία συμπληρώνεται από την αιτιολογική φράση: «Προκειμένου να ενισχυθεί σημαντικά η ανταγωνιστικότητα της εγχώριας οικονομίας». Δηλαδή αυτό που νοιάζει τον κ. καθηγητή είναι ότι με την κατάργηση των εισφορών (στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι εργοδοτικές), θα μειωθεί κι άλλο «το μη μισθολογικό κόστος», που είναι ένας από τους απαραίτητους όρους για την «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της εγχώριας οικονομίας». Με άλλα λόγια, τον νοιάζει πώς οι εργαζόμενοι θα «στοιχίζουν» όλο και λιγότερο στους εργοδότες, προκειμένου να τονώνεται η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία των μονοπωλίων που δρουν στην Ελλάδα.

Επίσης η απλή αναφορά στη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό φυσικά και δεν έχει το περιεχόμενο της πλήρους κάλυψης των σύγχρονων λαϊκών αναγκών για δωρεάν υπηρεσίες Υγείας, όπως διεκδικεί το ταξικό εργατικό κίνημα, αλλά προσδιορίζεται ως εκείνο το επίπεδο που «θα εξασφαλίζει την εξοικονόμηση πόρων (...) από την καθιέρωση ενός βασικού πακέτου παροχών», όπως διευκρινίζεται στη συνέχεια του άρθρου. Δηλαδή δραστικός περιορισμός του μέρους των δωρεάν παροχών από το κράτος στο ελάχιστο δυνατό επίπεδο για όλους και αύξηση αυτών που παρέχονται σε ανταποδοτική βάση, μέσω πληρωμών από τα λαϊκά στρώματα.

Τα παραπάνω είναι αντίστοιχα με τις προτάσεις κι άλλων επιστημόνων, όπως του πρώην προέδρου του ΕΟΠΥΥ Δ. Κοντού, ο οποίος είχε προτείνει «ως εναλλακτική πηγή χρηματοδότησης του ΕΣΥ τον κοινωνικό φόρο», κάτι που στη βασική του κατεύθυνση υιοθετείται και από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Δηλαδή, ανεξαρτήτως ονομασίας, πάλι το φέσι στο λαό.

Αυτό σημαίνει σταθερή και ραγδαία μείωση της κρατικής χρηματοδότησης των δημόσιων μονάδων Υγείας και προώθηση της λειτουργίας τους σαν «οικονομικά αυτοτελείς μονάδες», δηλαδή όλο και πιο πολύ η λειτουργία τους να γίνεται με όρους επιχείρησης, που από τη μια προσπαθεί να μειώνει τα έξοδά της και από την άλλη να αυξάνει τα έσοδά της.

Μέσο για αυτό - ανάμεσα σε άλλα - είναι κι αυτό που προτείνει ο κ. καθηγητής: «Η αναθεώρηση των εργασιακών σχέσεων των εργαζομένων και η αλλαγή του τρόπου αμοιβών τους». Δηλαδή η αντικατάσταση των σταθερών και μόνιμων εργασιακών σχέσεων με ελαστικές μορφές κάθε είδους, η σύνδεση των μισθών με τα έσοδα και τον τζίρο του κάθε νοσοκομείου. Οπως ακριβώς γίνεται σε όλες τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις που οργανώνουν τη λειτουργία τους με κριτήριο την επίτευξη του μέγιστου κέρδους.

Για παράδειγμα, η επέκταση του καθεστώτος στελέχωσης των νοσοκομείων με επικουρικό και εποχιακό προσωπικό, που εφαρμόζεται εδώ και χρόνια, και που προωθείται και από τη νέα συγκυβέρνηση, εντάσσεται σε αυτήν την κατεύθυνση, μιας και οι μισθοί αυτών των εργαζομένων δεν καλύπτονται από τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά από τα έσοδα του κάθε νοσοκομείου.

Με αυτά τα αντιδραστικά επιχειρήματα δηλητηριάζονται οι συνειδήσεις των νέων επιστημόνων (γιατροί, νοσηλευτές κ.λπ.), από τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ ακόμα. Να ασκούν δηλαδή το επάγγελμά τους αντιμετωπίζοντας τον ασθενή ως πελάτη και με γνώμονα πώς θα εξασφαλίσουν έσοδα, κέρδη και πελατεία για το νοσοκομείο, για να εξασφαλίσουν κι αυτοί με τη σειρά τους τη θέση και το μισθό τους.

Στη βάση του «κόστους - οφέλους», που υλοποιήθηκε το προηγούμενο διάστημα και προτείνεται επίσης και στο προαναφερθέν άρθρο, είναι η παραπέρα προώθηση των συγχωνεύσεων και του κλεισίματος νοσοκομειακών μονάδων, τμημάτων και κλινικών.

Μάλιστα, προβάλλεται, όπως διαβάζουμε και στο συγκεκριμένο άρθρο, από τη σκοπιά της «καθοριστικής συμβολής του στη βελτίωση του κρατικού τομέα Υγείας λόγω του ανταγωνισμού», αφήνοντας έτσι να εννοείται ότι ωφελείται ο ίδιος ο λαός και οι ανάγκες του τελικά από την επιχειρηματική δράση και στο χώρο της Υγείας, ενώ ουσιαστικά το μόνο που υπηρετείται είναι η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.

Η ίδια η ζωή το επιβεβαιώνει.

Για παράδειγμα, η γιγάντωση του ιδιωτικού τομέα Υγείας, ακόμα από τη δεκαετία του 1980, όχι απλά δεν βελτίωσε την κατάσταση στο χώρο της Δημόσιας Υγείας, αντίθετα ενισχύθηκε και πάτησε ακριβώς πάνω στο έδαφος των υπαρκτών προβλημάτων και ελλείψεων του δημόσιου τομέα, που χρόνο με το χρόνο οξύνονταν.

Το ίδιο γίνεται και στις σημερινές συνθήκες. Για παράδειγμα, προβάλλεται και προτείνεται «η αξιοποίηση δημόσιων υποδομών που είναι ανεκμετάλλευτες για κερδοφόρες επενδύσεις π.χ. στον ιατρικό τουρισμό». Δηλαδή, νέα και περισσότερα πεδία κερδοφορίας για τα μονοπώλια στο χώρο της Υγείας, αλλά και νέοι τομείς επιχειρηματικής δραστηριότητας για ένα μέρος των εμπορευματοποιημένων κρατικών μονάδων.

Φυσικά, αυτές οι «ανεκμετάλλευτες υποδομές» υπάρχουν όχι γιατί «περισσεύουν» για τις λαϊκές ανάγκες, αλλά γιατί η ανάπτυξη και στελέχωσή τους από το αστικό κράτος δεν χωράει στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου. Τα σημερινά πλαίσια της καπιταλιστικής οικονομίας υπαγορεύουν το δημόσιο σύστημα Υγείας να λειτουργεί ακόμα περισσότερο με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, στο έδαφος του ανταγωνισμού του με τον αμιγώς ιδιωτικό επιχειρηματικό τομέα.

Ο λαός έτσι αναγκάζεται να βάζει ολοένα και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για την υγεία του, είτε στον ιδιωτικό είτε στον εμπορευματοποιημένο κρατικό τομέα.

Στη βάση αυτής της αντίθεσης χρειάζεται οι εργατικές λαϊκές μάζες να σκεφτούν και να οργανώσουν την πάλη τους.

Να σκεφτούν με κριτήριο ότι σήμερα υπάρχουν όλες οι υλικές προϋποθέσεις (υποδομές, εξειδικευμένο προσωπικό, επίπεδο επιστήμης και τεχνολογίας) που καθιστούν ρεαλιστικό το στόχο της πλήρους και δωρεάν ικανοποίησης των σύγχρονων λαϊκών αναγκών στην πρόληψη, τη θεραπεία και την αποκατάσταση της υγείας.

Γι' αυτό απαιτείται το εργατικό λαϊκό κίνημα να απορρίψει τα παραπάνω αντιδραστικά μέτρα που στηρίζουν μια ανάπτυξη εχθρική για το λαό. Να απαιτήσει εδώ και τώρα καθολικές, σύγχρονες και απολύτως δωρεάν υπηρεσίες Υγείας για όλους, πλήρη ανάπτυξη, στελέχωση με μόνιμο προσωπικό και εξοπλισμό όλων των κρατικών μονάδων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας περίθαλψης, κατάργηση κάθε μορφής επιχειρηματικής δράσης.

Σε αυτό το μετερίζι, πλάι στους εργάτες, τους ανέργους, τους συνταξιούχους πρέπει να πάρουν τη θέση τους οι φοιτητές, οι εργαζόμενοι επιστήμονες υγειονομικοί, θέτοντας τις γνώσεις και την επιστήμη τους στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών και συμφερόντων.

Να πουν στις σημερινές συνθήκες το δικό τους «Κι όμως η Γη γυρίζει» σε όλους αυτούς που, είτε από καθέδρας είτε όχι, πασχίζουν για να μείνουν ασάλευτα τα πράγματα υπέρ των εκμεταλλευτών του λαού!

Eurokinissi

Το «Θεαγένειο» Νοσοκομείο στη Θεσσαλονίκη

Ο προϋπολογισμός του νοσοκομείου βαίνει διαρκώς μειούμενος, με επιπτώσεις στη λειτουργία των υπηρεσιών του. Το 2009 είχε συνολικό προϋπολογισμό 78.323.496 ευρώ και το 2014 είχε προϋπολογισμό 68.692.859 ευρώ. Οπως λένε οι εργαζόμενοι, η μείωση των προϋπολογισμών των νοσοκομείων αντικατοπτρίζεται στη μείωση που αφορά στα όρια των δαπανών. Και αυτά για το «Θεαγένειο» είναι δραματικά.

Συγκεκριμένα, το 2012 τα όρια δαπανών ήταν 47.153.726 ευρώ και το 2014 ήταν 30.872.755, δηλαδή μειωμένα κατά 35%. Για το 2015 τα όρια δαπανών μειώνονται ακόμη περισσότερο, στα 27.264.133 ευρώ, δηλαδή είναι μειωμένα κατά 42% σε σχέση με το 2012. Ανάλογα μειώνεται και ο προϋπολογισμός του νοσοκομείου για τα φάρμακα. Το 2013 ήταν 25 εκατ. ευρώ, το 2014 ήταν 20 εκατ. ευρώ και για το 2015 καθορίστηκε στα 16.787.933 ευρώ. Ποσό που δεν επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες των ασθενών του νοσοκομείου σε φάρμακα.

Εξαιτίας αυτής της οικονομικής θηλιάς το νοσοκομείο δεν χορηγεί από το φαρμακείο του το ιδιοσκεύασμα HERCEPTIN 150 MG I.V., το οποίο δίνεται στη θεραπεία των γυναικών με καρκίνο του μαστού. Ο λόγος είναι ότι το συγκεκριμένο σκεύασμα είναι ακριβό και θα έπρεπε να απορροφά ετησίως περίπου το 1/3 του σημερινού προϋπολογισμού του φαρμακείου. Τελικά, οι ασθενείς το προμηθεύονται από το φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ, με τη μεσολάβηση του νοσοκομείου. Επιπλέον, υπάρχουν συχνά ελλείψεις φθηνών σχετικά, αλλά απαραίτητων φαρμάκων.

Με το νέο οργανισμό, μειώθηκαν οι κλίνες του νοσοκομείου από 358 σε 331. Από αυτές οι 41 είναι κλίνες για Νοσηλεία Μιας Ημέρας και οκτώ Εντατικής Θεραπείας.

Ακόμη και με τον τελευταίο οργανισμό, που συντάχθηκε πριν από τρία χρόνια, με βάση το μειωμένο προσωπικό που υπήρχε εκείνη την περίοδο, οι ελλείψεις είναι μεγάλες. Το νοσοκομείο λειτουργεί με 240 άτομα λιγότερο προσωπικό. Ετσι, ενώ προβλέπονται 128 θέσεις γιατρών, κενές είναι οι 30. Για παράδειγμα, παθολόγοι ογκολόγοι ήταν 12, με το νέο οργανισμό έγιναν 10 και υπηρετούν 8, εκ των οποίων ένας είναι αποσπασμένος σε άλλο νοσοκομείο.

Αναισθησιολόγοι προβλέπονται οκτώ και είναι κενές οι τρεις θέσεις. Χειρουργικής θώρακα προβλέπονται τέσσερις και λειτουργεί με τον διευθυντή και έναν επικουρικό. Πυρηνικής Ιατρικής προβλέπονται πέντε και είναι κενές οι τέσσερις θέσεις. Υπηρετούν μία μόνιμη και μία με απόσπαση από άλλο νοσοκομείο. Ακτινοθεραπευτικής ογκολογίας προβλέπονται 13 και είναι κενές οι τρεις θέσεις.

Μεγάλες είναι οι ελλείψεις και στο υπόλοιπο προσωπικό. Θέσεις νοσηλευτικού προβλέπονται 407 και είναι κενές οι 107. Θέσεις διοικητικού προσωπικού προβλέπονται 81 και είναι κενές οι 21. Βοηθητικού προσωπικού προβλέπονται 44 και είναι κενές οι 28. Επιστημονικού μη ιατρικού προσωπικού προβλέπονται 34 και είναι κενές οι εννιά. Παραϊατρικού προβλέπονται 88 και είναι κενές οι 33. Στην Τεχνική υπηρεσία προβλέπονται 33 και είναι κενές οι εννιά. Η διοίκηση προσπαθεί να καλύψει τις ανάγκες με πρακτικάριους από ΤΕΙ (έξι) και ΕΠΑΛ - ΕΠΑΣ (56).

Με αυτές τις συνθήκες, το 2013, στο νοσοκομείο νοσηλεύθηκαν 53.000 άτομα, ενώ στα εξωτερικά του ιατρεία εξυπηρετήθηκαν πολλαπλάσιοι. Το 2014 έγιναν 19.961 εισαγωγές σε κλινικές και περίπου 128.000 ασθενείς εξυπηρετήθηκαν στα εξωτερικά ιατρεία. Στο Τμήμα Ημερήσιας Νοσηλείας το 2009 είχαν εξυπηρετηθεί 31.269 ασθενείς και το 2014 ο αριθμός αυτός μειώθηκε στις 27.526.

Αντίστοιχα μειώθηκε και ο αριθμός των χειρουργείων. Το 2009 πραγματοποιήθηκαν 4.101 χειρουργεία με γενική αναισθησία και 3.900 με τοπική αναισθησία, σύνολο 8.000 χειρουργεία. Το 2014 έγιναν 3.101 χειρουργεία με γενική αναισθησία και 3.310 με τοπική αναισθησία, σύνολο 6.411.

Επίσης, μία αίθουσα των χειρουργείων δε λειτουργεί λόγω έλλειψης αναισθησιολόγου. Το 2014 πραγματοποιήθηκαν 27.912 χημειοθεραπείες, 1.318 λιγότερες σε σχέση με το 2013. Μειώθηκε και ο αριθμός των ακτινοθεραπειών. Συνολικά το 2014 έγιναν 3.061 ακτινοθεραπείες.

Στο μεταξύ, από το Γενάρη, έκλεισε το γναθοχειρουργικό τμήμα, καθώς συνταξιοδοτήθηκαν οι δύο γιατροί που είχαν απομείνει. Στη γυναικολογική κλινική, τα χειρουργεία έχουν μειωθεί καθώς από πέντε, οι γυναικολόγοι μειώθηκαν στους δύο. Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και σε άλλες κλινικές (π.χ. ΩΡΛ ήταν πέντε, έμειναν τρεις, κ.ά.) που λειτουργούν στην πλειοψηφία τους με ελάχιστους γιατρούς και νοσηλευτές.

Η Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, με οκτώ κρεβάτια, λειτουργεί με τρεις ειδικούς γιατρούς, από τους οποίους η μία επικουρική, συν έναν ειδικευόμενο. Στον οργανισμό προβλέπονται οκτώ θέσεις γιατρών.

Στο νοσοκομείο υπάρχει μόλις ένας νευρολόγος. Επίσης, υπάρχουν μόλις ένας ψυχίατρος και ένας ψυχολόγος, ενώ θα έπρεπε οι ασθενείς και οι οικογένειές τους να έχουν ψυχολογική στήριξη μέσα από ολοκληρωμένες δομές ομάδων υποστήριξης από ειδικούς. Σήμερα, «επωμίζεται» αυτό το ρόλο κάθε γιατρός, νοσηλεύτρια, κάθε εργαζόμενος που έρχεται σε επαφή με τους ασθενείς και ο οποίος φυσικά δεν έχει την κατάλληλη γνώση να διαχειριστεί την κατάσταση.

Εξαιτίας της έλλειψης γιατρών συρρικνώθηκε και ο προληπτικός έλεγχος. Ενδεικτικά, το τμήμα μαστού λειτουργεί πλέον μόνο τρεις μέρες τη βδομάδα και ο χρόνος αναμονής για τα ραντεβού έφτασε τον ένα χρόνο. Βοηθοί θαλάμων υπάρχουν έξι για όλο το νοσοκομείο. Τη Μεγάλη Πέμπτη δούλευαν δύο άτομα για να καλύψουν τις ανάγκες 11 κλινικών από τον 3ο έως τον 7ο όροφο.

Επιπλέον, μια σειρά από υπηρεσίες του νοσοκομείου έχουν παραδοθεί σε εργολάβους (φύλαξη, καθαριότητα, σίτιση, πλυντήρια, τμήμα της τεχνικής υπηρεσίας). Ιδιωτική εταιρεία έστησε και υποστηρίζει τη μηχανοργάνωση του νοσοκομείου, με υψηλό κόστος, παρέχοντας μάλιστα ένα σύστημα παλιό, δυσκίνητο και δυσλειτουργικό.

Η ταλαιπωρία των ασθενών εξαιτίας της έλλειψης κλινών είναι απίστευτη, τόσο για την εισαγωγή τους στις κλινικές όσο και για τις θεραπείες τους στο τμήμα ημερήσιας νοσηλείας.

Οπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, προκαλείται εμπλοκή και ταλαιπωρία και εξαιτίας της απόφασης του ΕΟΠΥΥ να ζητά αντιστοιχία ασθενών και κρεβατιών στις κλινικές, προκειμένου να καλύπτει το κόστος νοσηλείας για τους ασφαλισμένους. Ετσι, για παράδειγμα, υπάρχει το φαινόμενο ο ένας ασθενής, που κάνει τη θεραπεία του και θα φύγει το απόγευμα, αναγκαστικά να παίρνει εξιτήριο το πρωί, αν και ακόμη νοσηλεύεται, και ο άλλος ασθενής, που κάνει εισαγωγή το πρωί, να βρίσκεται στην αναμονή, περιμένοντας να αδειάσει κρεβάτι.

Ο ασθενής που έρχεται στις 8 το πρωί, για να κάνει εισαγωγή, είναι νηστικός για να δώσει αίμα για τις απαραίτητες εξετάσεις και περιμένει έως και το μεσημέρι για να μπει τελικά σε κρεβάτι και να κάνει τις εξετάσεις του. Και αυτό γίνεται γιατί πρέπει πρώτα να φανεί στο ηλεκτρονικό σύστημα ότι υπάρχει άδειο κρεβάτι και μετά να γίνει η εισαγωγή.

Μονάδες και τμήματα κρίσιμα για τη ζωή των ασθενών, λειτουργούν χάρη στην αυτοθυσία των εργαζομένων του νοσοκομείου

Στον ίδιο χώρο, ταυτόχρονα, λειτουργούν και ιατρεία (παθολογικά, αιματολογικό, ουρολογικό, πνευμονολογικό, γαστρεντερολογικό) όπου εξετάζονται οι ασθενείς πριν από τη χημειοθεραπεία. Επειδή οι θεραπείες συχνά είναι πολύωρες, η έλλειψη κρεβατιών είναι ιδιαίτερα αισθητή. Για την πραγματοποίηση των νοσηλειών, για τη λειτουργία των ιατρείων, για τη διάλυση των φαρμάκων και για τη χορήγηση των χημειοθεραπειών απασχολούνται 18 νοσηλευτές. Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι υπάρχει απίστευτη εντατικοποίηση και «αλλότρια καθήκοντα».

Στον ίδιο όροφο, υπάρχει και ο χώρος για τη λειτουργία της Κεντρικής Μονάδας Διάλυσης φαρμάκων. Υπάρχουν τρεις υποδοχές για να τοποθετηθούν τρεις θάλαμοι κάθετης νηματικής ροής. Τώρα λειτουργεί ένας, τελευταίας τεχνολογίας, όπου γίνονται οι διαλύσεις των κυτταροστατικών χημειοθεραπευτικών φαρμάκων. Υπάρχουν όμως οι εγκαταστάσεις για να τοποθετηθούν ένας για μονοκλωνικά αντισώματα και ένας για αντιβιώσεις ώστε να λειτουργεί ολοκληρωμένα η μονάδα διάλυσης φαρμάκων.

Αυτό το τμήμα πρέπει να είναι στην ευθύνη του φαρμακείου. Λόγω έλλειψης φαρμακοποιών, το νοσοκομείο για να μπορέσει να καλύψει τις ανάγκες, έχει αναθέσει αυτή τη δουλειά στους νοσηλευτές. Ετσι, οι διαλύσεις και στην κεντρική μονάδα και στις κλινικές (σε ακατάλληλους χώρους) γίνεται εμπειρικά από τους νοσηλευτές (απόφοιτους ΤΕΙ), οι οποίοι δεν έχουν τις αντίστοιχες γνώσεις ούτε έχουν εκπαιδευτεί και αυτό ενέχει ένα ποσοστό επισφάλειας.

Στον 9ο όροφο, στο χώρο προετοιμασίας των φαρμάκων, φιλοξενείται και το δορυφορικό φαρμακείο, που έχει το γραφείο, το φαρμακείο, τα ψυγεία, την αποθήκη, χωρίς να τηρούνται οι προδιαγραφές που προβλέπονται από τη νομοθεσία.

Υπερσύγχρονα ιατρικά μηχανήματα που μπορούν να σώσουν ζωές, κινδυνεύουν με αχρηστία, λόγω έλλειψης προσωπικού

Σύμφωνα με τη διευθύντρια του Τμήματος, Βασιλική Χατζηπαυλίδου, υπάρχει έλλειψη σε φάρμακα και υλικά, κυρίως όμως υπάρχει έλλειψη προσωπικού (γιατρών και τεχνολόγων), καθώς το τμήμα λειτουργεί με μία γιατρό, ενώ θα έπρεπε να έχει πέντε. Σήμερα λειτουργεί με τη διευθύντρια και μια αποσπασμένη από άλλο νοσοκομείο.

Αυτό το Τμήμα από τον ερχόμενο Σεπτέμβρη θα λειτουργήσει και το μηχάνημα PET - CT, που συμβάλλει εκτός των άλλων στην καλύτερη διάγνωση, σταδιοποίηση, σχεδιασμό θεραπείας, έλεγχο αποτελεσμάτων και πρώιμη ανίχνευση υποτροπών και μεταστάσεων και ειδικότερα στο σχεδιασμό τεχνικών ακτινοθεραπείας που στηρίζονται σε μοριακές απεικονίσεις.

Αυτή την περίοδο, είναι υπό διαμόρφωση ο χώρος για την εγκατάστασή του. Μέχρι και σήμερα όμως δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για πρόσληψη του εξειδικευμένου προσωπικού που χρειάζεται για τη λειτουργία του. Εως τώρα, οι ασθενείς από τη Μακεδονία, τη Θράκη και τη Θεσσαλία πρέπει να μεταβούν στην Αθήνα για να κάνουν αυτή την εξέταση, επιβαρύνοντας με επιπλέον και σημαντικό κόστος τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό.

Το Τμήμα είναι επιβαρυμένο με ακτινοβολία - ραδιενέργεια. Ολοι οι εργαζόμενοι στα ραδιοφάρμακα, μέχρι και πριν από τρία χρόνια, έπαιρναν έναν μήνα επιπλέον άδεια, η οποία κόπηκε. Οπως εξηγούν οι τεχνολόγοι, «ό,τι ακτινοβολία παίρνεις λειτουργεί αθροιστικά, δεν αποβάλλεται από τον οργανισμό. Μας έδιναν την άδεια για να απομακρυνόμαστε από το χώρο. Αν υπολογίσεις στα 30 χρόνια δουλειάς 30 μήνες μακριά από το χώρο της ακτινοβολίας είναι κέρδος για τον οργανισμό».

Καταγγέλλουν ότι η άδεια κόπηκε στο πλαίσιο των οριζόντιων περικοπών, χωρίς καμία αιτιολογία, αλλά με προφανή στόχο. «Οταν στο ακτινολογικό έχεις 12 υπαλλήλους, αν κόψεις από αυτούς τον ένα μήνα άδεια είναι σαν να πήρες έναν υπάλληλο για 12 μήνες. Με το κόψιμο της άδειας εξοικονόμησαν εργατοώρες», είπαν.

Το Ακτινοθεραπευτικό Τμήμα εξυπηρετεί 200 - 220 ασθενείς καθημερινά. Λόγω έλλειψης προσωπικού αλλά και εξοπλισμού, τα ραντεβού των ασθενών ορίζονται περίπου στον 1,5 μήνα, αν και θα έπρεπε να υπάρχει άμεση έναρξη των θεραπειών. Οπως είπε η διευθύντρια του Τμήματος, Μάρθα Χαραλαμπίδου, χρειάζονται οπωσδήποτε δύο γιατρούς, δύο τεχνολόγους και δύο φυσικούς.

Στο Τμήμα λειτουργούν δυο Γραμμικοί Επιταχυντές (είναι το κύριο μηχάνημα ακτινοθεραπείας). Αν είχε και ένα τρίτο Γραμμικό Επιταχυντή (ΓΕ), δηλαδή έναν τρίτο σταθμό θεραπείας, θα μπορούσε να εξυπηρετεί περισσότερους ασθενείς σε λιγότερο χρόνο. Επείγει να έρθει τρίτος ΓΕ και σχεδιάζεται να εγκατασταθεί με χορηγία του Ιδρύματος «Στ. Νιάρχος».

Αυτή δεν είναι η μοναδική «τρύπα» απ' όπου η φιλανθρωπία των ιδιωτών εισχωρεί στη δημόσια Υγεία. Το νοσοκομείο έστησε και λειτουργεί το Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης «Νοιάζομαι» με τη στήριξη της 4ης ΥΠΕ και επιχειρηματιών. Μέσω αυτού του δικτύου, έχουν εξυπηρετηθεί 121 ανασφάλιστοι.

Στο μεταξύ, είναι χαλασμένο το μηχάνημα του ραδιενεργού κεσίου το οποίο χρειάζεται στην αντιμετώπιση του γυναικολογικού καρκίνου, από τις πιο συχνές νόσους. Ενώ έχει λήξει και η μία πηγή Κοβαλτίου δεν ανανεώνεται λόγω έλλειψης χρηματοδότησης.

Τέλος, εδώ και πάνω από δύο χρόνια είναι χαλασμένος ο αξονικός στο ακτινοδιαγνωστικό τμήμα και οι ασθενείς εξυπηρετούνται από τον αξονικό του Τμήματος Ακτινοθεραπείας. Η διοίκηση έχει ενημερώσει ότι έχει δρομολογηθεί η προμήθεια και εγκατάσταση καινούργιου αξονικού. Σε κάθε περίπτωση αναδεικνύεται η ανάγκη να ανανεωθεί ο εξοπλισμός του νοσοκομείου και να υπάρξει επαρκής στελέχωση με προσωπικό.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Αννα ΑΝΑΝΙΑΔΟΥ

Στις Α' και Γ' Παθολογικές κλινικές λειτουργούν 36 κρεβάτια και οι ασθενείς εξυπηρετούνται από 12 μόνιμες νοσηλεύτριες που εργάζονται σε κυκλικό ωράριο και μία νοσηλεύτρια που εργάζεται με Voucher που λήγει το Μάη. Οι βάρδιες βγαίνουν με τέσσερα άτομα το πρωί και από δύο απόγευμα και νύχτα.

Αντίστοιχα εξουθενωτική είναι η κατάσταση και για τους γιατρούς: Η Α' Παθολογική κλινική έχει τρεις παθολόγους ογκολόγους και καθημερινά λειτουργεί και δύο εξωτερικά ιατρεία (ισόγειο και 9ο όροφο). Η Γ' Παθολογική λειτουργεί με δύο μόνιμους και έναν επικουρικό. Η Β' Παθολογική λειτουργεί με δύο μόνιμους παθολόγους ογκολόγους.

Ο Παύλος Παπακοτούλας, διευθυντής της Β' Παθολογικής κλινικής και Γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων, μας είπε ότι από τις τρεις παθολογικές κλινικές, που λειτουργούν με μόλις εφτά γιατρούς παθολόγους ογκολόγους, εξυπηρετείται ένας τεράστιος όγκος ασθενών, σχεδόν το 70-80% της κίνησης του νοσοκομείου.

Οι δύο γιατροί της Β' Παθολογικής καθημερινά πρέπει να εξυπηρετήσουν 50 ασθενείς που έρχονται για χημειοθεραπεία στο Τμήμα Ημερήσιας Νοσηλείας. Παράλληλα, πρέπει να λειτουργήσουν το εξωτερικό ιατρείο, όπου θα δεχθούν άλλους 40 - 50 ασθενείς, να κάνουν επίσκεψη στους 19 ασθενείς που νοσηλεύονται στην κλινική και να πάρουν μέρος στα ογκολογικά συμβούλια που λειτουργούν (μ.ο. δύο τη μέρα).

Και όλο αυτό έχει επίπτωση στους ασθενείς που δεν εξυπηρετούνται γρήγορα, ενώ ταυτόχρονα ενέχει τον κίνδυνο να γίνουν και λάθη. «Σπρώχνουν τον κόσμο στον ιδιωτικό τομέα. Οταν ο άλλος θα έρθει εδώ, θα δει δυο γιατρούς, θα περιμένει πέντε ώρες για να κάνει χημειοθεραπεία, ουσιαστικά τον στέλνεις να πάει να αναζητήσει αλλού τη θεραπεία του, σε μια ιδιωτική κλινική», είπε.

Πρόσθεσε ότι, πρόσφατα, αποφασίσθηκε να προσληφθεί ένας επικουρικός γιατρός για τις ανάγκες των κλινικών, όμως τόνισε ότι «δεν λύνονται τα προβλήματα έτσι, με προσωρινές λύσεις. Χρειάζονται μαζικές προσλήψεις προσωπικού γιατί το σύστημα έχει καταρρεύσει».

Επιπλέον, οι εργαζόμενοι αναδεικνύουν το ζήτημα της λειτουργίας των εργαστηρίων. Οπως λένε, ενώ υπάρχουν εξειδικευμένοι επιστήμονες και αξιόπιστα μηχανήματα, όλες οι μοριακές εξετάσεις γίνονται εκτός νοσοκομείου, γιατί το υπουργείο δεν φρόντισε να εξασφαλίσει πιστοποίηση για τη λειτουργία των εργαστηρίων! Και αυτό, γιατί αν οι εξετάσεις δεν γίνουν σε πιστοποιημένα εργαστήρια, δεν τις αποζημιώνει ο ΕΟΠΥΥ. Ετσι, συνταγογραφούνται οι εξετάσεις και ο ασθενής πηγαίνει και τις κάνει έξω σε ιδιωτικά εργαστήρια.

Στο νοσοκομείο λειτουργεί καθημερινά και Ιατρείο Πόνου. Οι καρκινοπαθείς απευθύνονται εκεί για την αντιμετώπιση των επώδυνων επιπτώσεων της νόσου. Στη διάρκεια της περασμένης χρονιάς αντιμετωπίστηκαν συνολικά 4.770 καρκινοπαθείς, ενώ, φέτος, από την αρχή της χρονιάς, 1.500.

Η Αθηνά Γραμματικοπούλου, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων «Θεαγένειου» και στέλεχος του ΠΑΜΕ Υγείας - Πρόνοιας, είπε στον «Ριζοσπάστη»: «Η σημερινή κατάσταση και στο δικό μας νοσοκομείο είναι απόρροια της πολιτικής που ασκείται στο χώρο της Υγείας. Το δημόσιο σύστημα συνειδητά απαξιώνεται με την υποστελέχωση και την υποχρηματοδότηση, προκειμένου από τη μια να αυξάνεται η εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Υγείας και από την άλλη να επεκτείνεται η δραστηριότητα του ιδιωτικού τομέα.

Η προσφορά του προσωπικού του "Θεαγένειου" δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο νοσοκομείο, λόγω της ιδιαιτερότητας των ογκολογικών ασθενών, οι οποίοι έρχονται και ξαναέρχονται στο νοσοκομείο και έτσι αναπτύσσεται μια πιο ανθρώπινη σχέση και δεν είναι στενά επαγγελματική η επαφή μαζί τους. Ο καρκίνος είναι μια σύνθετη αρρώστια που πλήττει το σώμα, την ψυχή του ασθενή, αλλά και το περιβάλλον του. Ετσι, οι υγειονομικοί του "Θεαγένειου", ο καθένας από το ρόλο του, γίνονται σύμμαχο με τον άρρωστο στην αντιμετώπιση της νόσου.

Η ανθρωπιά δεν μαθαίνεται στις σχολές και τα πανεπιστήμια, αλλά κατακτιέται στην καθημερινή πρακτική στο χώρο του νοσοκομείου. Στο Σωματείο έχουμε αναπτύξει δράσεις, έτσι ώστε να γίνει ξεκάθαρος και ο ρόλος μας απέναντι στους αρρώστους, γιατί για μας κριτήριο είναι η υγεία των ασθενών και όχι η ασφαλιστική τους ικανότητα. Ετσι, τον προηγούμενο Δεκέμβρη, μαζί με το Σύλλογο Γυναικών Ε' Διαμερίσματος προχωρήσαμε σε μια κοινή δράση, με αίτημα "δημόσια δωρεάν Υγεία, χωρίς επιχειρηματική δραστηριότητα", στο Κέντρο Προληπτικού Ελέγχου, όπου γίνονταν το "τεστ PAP" και μαστογραφία για πρόληψη, πληρώνοντας 5 ευρώ εξέταστρα.

Το Σωματείο στόχο έχει την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, όχι όμως σε βάρος των ανθρώπων που περιθάλπουμε. Ετσι μόνο μπορεί να γίνει αντιληπτό πως με 2,5 χρόνια χαλασμένο αξονικό δεν στάλθηκε κανένας ασθενής έξω, πως με δυναμική 40 κρεβατιών στην ημερήσια νοσηλεία εξυπηρετούνται καθημερινά στην πρωινή βάρδια 150 ασθενείς.

Τις Γενικές Συνελεύσεις, που γίνονται σχεδόν κάθε μήνα, συχνά τις πραγματοποιούμε στην είσοδο του νοσοκομείου το πρωί με την έναρξη της δουλειάς για να μπορούν να παρακολουθούν και οι ασθενείς και οι επισκέπτες το τι κουβεντιάζουμε, για να ξέρουν όλοι τι αποφασίζουμε.

Η ανάγκη για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία, χωρίς αποκλεισμούς για όποιον τη χρειάζεται και χωρίς επιχειρηματική δραστηριότητα, δεν φτάνει από μόνη της. Πρέπει αυτό που λέμε συμμαχία υγειονομικών και ασθενών να εκφραστεί με κάθε τρόπο, με τους επαγγελματοβιοτέχνες, τους συνταξιούχους, τους ανέργους, τους εργαζόμενους, όλους όσοι μπορεί να χρειαστούν κάποια στιγμή υπηρεσίες Υγείας.

Εμείς θεωρούμε εφικτό και αναγκαίο να καταργηθεί κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στον τομέα της Υγείας, να τεθούν όλες οι μονάδες Υγείας κάτω από έναν επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό για να καλυφθούν όλες οι λαϊκές ανάγκες απ' άκρη σ' άκρη σε όλη τη χώρα, δημόσια, δωρεάν, χωρίς εργολάβους και μαύρη εργασία, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για τους υγειονομικούς».