Στη δύσκολη θέση να πρέπει να διαχωρίσει το κόμμα του απ' αυτά με τα οποία ως χτες συγκυβερνούσε και από την πολιτική που φορτώνει βάρη στο λαό αλλά με την οποία δε διαφωνεί η ΔΗΜΑΡ, αφού την αναγνωρίζει ως αναγκαία για τα συμφέροντα της αστικής τάξης, βρίσκεται ο Φ. Κουβέλης όπως δείχνουν και τα σχόλια που ανάρτησε χτες στο «Twitter».

Κατάφερε βεβαίως να αποδείξει για μια ακόμα φορά πως τα όρια της αστικής διαχείρισης είναι τόσο στενά που μοιραία πρώην, νυν και επίδοξοι φορείς της σκουντουφλάνε ο ένας πάνω στον άλλο. Ετσι αρκέστηκε στα τετριμμένα: «Η χώρα έχει ανάγκη την πολιτική σταθερότητα», «η συμμετοχή μας στην κυβέρνηση ήταν απόδειξη της υπευθυνότητάς μας. Με την ίδια ευθύνη συνεχίζουμε και σήμερα», «διεκδικούμε έναν άλλο τρόπο, έναν άλλο δρόμο, των εξυγιαντικών δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων (...) της αναπτυξιακής λογικής με προοπτικές για όλους, του εκσυγχρονισμού και όχι της απορρύθμισης (...) δημοκρατία - κοινωνική συνοχή - ανάπτυξη με ωφέλειες για όλους», «συμμαχία που δεν θα παγιδεύεται στον λαϊκισμό, στη δημαγωγία και στην άρνηση των αλλαγών (...) δεν είναι λύση οι μονομερείς ενέργειες καταγγελίας του Μνημονίου και αποκήρυξης του χρέους (...) δεν μας ενδιαφέρει ένα κάλεσμα που (...) θα ρίξει τη χώρα σε δρόμους διακινδύνευσης της παραμονής της στο ευρώ και την ΕΕ»...

Απ' όλη αυτή την ακατάσχετη φλυαρία το διά ταύτα είναι νομίζουμε σαφές. Επίσπευση και υλοποίηση όσων αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων θα απαιτηθούν ακόμα για να επιτευχθεί η πολυπόθητη καπιταλιστική ανάπτυξη. Και από καιρό σε καιρό να εξετάζεται η δυνατότητα να πετάνε ένα ψίχουλο στη φτωχολογιά για να εξαγοράζουν την ανοχή της και να της καλλιεργούν φρούδες ελπίδες ότι μπορεί κάτι να αλλάξει προς το καλύτερο. Η κυβερνώσα και... υπεύθυνη αριστερά ανεξαρτήτως πόστου παραμένει πιστή στην αποστολή της. Για να επιβεβαιώνει ξανά και ξανά πόσο χρήσιμη είναι. Οχι βεβαίως για το λαό.