«Η κρίση χρέους στην Ευρωζώνη καθημερινά επιδεινώνεται (...) Εκπληκτικό δεν είναι το γεγονός αυτό καθαυτό, όσο η εμμονή των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων της ΕΕ να αναζητούν στην ευρωπαϊκή κρίση δημόσιου χρέους μια "ανεύρετη λύση" που δεν θα αμφισβητεί τον κυριαρχικό ρόλο των χρηματαγορών. Οι χρηματαγορές, όταν αφήνονται να λειτουργήσουν ως ο αξιολογητής και ρυθμιστής κάθε οικονομικής δραστηριότητας, όπως συμβαίνει σήμερα, αναγνωρίζουν ένα μόνο δικαίωμα, αυτό του κεφαλαίου, κατεδαφίζοντας κάθε κοινωνική κατάκτηση και προστασία. Πριμοδοτούν τα "Μνημόνια", δηλαδή τις γνωστές πολιτικές αντιδραστικής αναδιανομής πλούτου και εξουσίας υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, ξεπουλήματος κάθε δημόσιου αγαθού στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Βαθαίνουν όμως παράλληλα την ύφεση και την κρίση χρέους, φέρνουν την Ευρωζώνη στο χείλος της διάλυσης».

Τα παραπάνω δήλωσε χτες ο υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΝ Γ. Μηλιός. Φαίνεται πως η ηγεσία του ΣΥΝ βρήκε στις «χρηματαγορές» τον ιδανικό αποδιοπομπαίο τράγο. Και τους φορτώνει ως και το προπατορικό αμάρτημα. Τους προσάπτει τη δημιουργία του χρέους, όταν αυτό δημιουργήθηκε από τις φοροαπαλλαγές των μονοπωλίων, τις επιδοτήσεις στους μεγαλοεπιχειρηματίες για επενδύσεις, τους τεράστιους εξοπλισμούς κλπ. Αφήνει ταυτόχρονα στο απυρόβλητο την κρίση υπερσυσσώρευσης του καπιταλισμού, για την αντιμετώπιση της οποίας εφαρμόζονται τα «μνημόνια», που κάνουν πάμφθηνους τους εργαζόμενους, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας που στηρίζει ο ΣΥΝ. Μιλά για το χρέος, που αν οι τράπεζες δεν δάνειζαν με μεγάλα επιτόκια θα ερχόταν πιο φτηνή η αποπληρωμή του για το λαό, που δεν ευθύνεται για το χρέος αλλά τον καλούν να το πληρώσει, αφού προτάσσουν τη διέξοδο για το χρέος για να σωθεί το κεφάλαιο και όχι τη φιλολαϊκή διέξοδο για την κρίση που απαιτεί ανατροπή του κεφαλαίου. Αφήνει επίσης στο απυρόβλητο την ΕΕ, που δημιούργησε τα «μνημόνια» στο πλαίσιο της φιλομονοπωλιακής της στρατηγικής.