Μετά την έκδοση αμετάκλητων δικαστικών αποφάσεων με τις οποίες κρίθηκαν καταχρηστικοί οκτώ όροι που επιβάλλονται χρόνια τώρα ευρέως από τις τράπεζες καταληστεύοντας τους εργαζόμενους με την ανοχή των κυβερνώντων, αποφάσισε η κυβέρνηση να απαγορεύσει τη χρήση τους. Πρόκειται συγκεκριμένα για τους όρους που προβλέπουν:

• Οτι σε περίπτωση ανάληψης μετρητών από κατάστημα ή ΑΤΜ της ίδιας τράπεζας καταβάλλονται από τον καταναλωτή προμήθεια ή λειτουργικά έξοδα στο πιστωτικό ίδρυμα.
• Οτι σε περίπτωση στεγαστικού δανείου που χρησιμοποιείται για κατασκευή ή ανέγερση κατοικίας, το δάνειο κατατίθεται σε δεσμευμένο λογαριασμό του οφειλέτη και ενώ η αποδέσμευση γίνεται σταδιακά, ανάλογα με την πρόοδο των εργασιών, ο δανειολήπτης επιβαρύνεται με τους τόκους του δανείου, από τη μέρα που κατατίθεται το ποσό στο δεσμευμένο λογαριασμό. Ο όρος αυτός απαγορεύεται, ανεξάρτητα αν το ποσό που κατατίθεται στο λογαριασμό του δανειολήπτη εκτοκίζεται με τόκο κατάθεσης.
• Προμήθεια ή έξοδα για την κατάθεση σε λογαριασμό τρίτου που είναι πελάτης της τράπεζας.
• Προμήθεια ή έξοδα σε κάθε κίνηση λογαριασμού ταμιευτηρίου ή τρεχούμενου αναφορικά με την ανάληψη μετρητών ή επιταγής στα ταμεία των τραπεζών όταν οι κινήσεις υπερβαίνουν το καθορισμένο από την τράπεζα όριο.
• Εξοδα αδράνειας σε καταθετικούς λογαριασμούς που παραμένουν ακίνητοι για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από αυτό που ορίζει η τράπεζα.
• Οτι λογαριασμοί με μέσο μηνιαίο υπόλοιπο μικρότερο από εκείνο που ορίζει η τράπεζα βαρύνονται με έξοδα τήρησης και παρακολούθησης των κινήσεων.
• Οτι υποχρεώνεται ο καταθέτης να ειδοποιήσει αμέσως την τράπεζα σε περίπτωση απώλειας του βιβλιαρίου καταθέσεων και ορίζει ότι η τράπεζα δεν ευθύνεται σε περίπτωση που πραγματοποιήσει πληρωμή σε άλλο πρόσωπο πριν λάβει ειδοποίηση από τον καταθέτη.
• Οτι περιορίζεται η ευθύνη της τράπεζας μόνο για δόλο ή βαριά αμέλεια υπαλλήλου της σε περίπτωση μη γνήσιας υπογραφής σε δελτία ή εντολές πληρωμής, αποκλείοντας έτσι την ευθύνη της για ελαφρά αμέλεια.