Α. ΑΛΑΒΑΝΟΣ στο προεκλογικό του υλικό: «...Η εναλλακτική λύση που προτείνουμε είναι ριζοσπαστική, απλή, υλοποιήσιμη (...) περιλαμβάνει ένα σύνολο στόχων και κατευθύνσεων που κατά καιρούς έχουν πάρει κι άλλες χώρες (...)». Ποια είναι αυτά;

• Αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους της χώρας με διαγραφή σημαντικού μέρους του. Το λέει και ο Θ. Πάγκαλος και άλλοι αστοί πολιτικοί και οικονομολόγοι εντός και εκτός Ελλάδας.
• Σκληρή διαπραγμάτευση με την ΕΕ και άρνηση εφαρμογής των αντικοινωνικών και αντιαναπτυξιακών όρων του Συμφώνου Σταθερότητας (...). Αυταπάτες ότι στην Ενωση των μονοπωλίων, θα εφαρμόσει φιλολαϊκή πολιτική. Αλλωστε, ο Α. Αλαβάνος είναι υπέρ της ΕΕ στην οποία οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών συναποφασίζουν τα αντιλαϊκά μέτρα.
• Αναγέννηση του κοινωνικού κράτους και μέσω αυτής ανάταξη της παγωμένης οικονομικής δραστηριότητας και των δημόσιων εσόδων. Ισχυρό δίκτυο δημόσιων τραπεζών και επιχειρήσεων, όχι μόνο κερδοφόρων, αλλά και εργαλείων για την ανάπτυξη (...). Αλλο μείγμα πολιτικής διαχείρισης του καπιταλισμού και όχι φιλολαϊκή πολιτική.

Α.ΑΛΑΒΑΝΟΣ: «Λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική διαδικασία, αναδιαπραγμάτευση του χρέους υπέρ του λαού...». Τα περί «λαϊκής κυριαρχίας» μόνο ως αστείο μπορεί να θεωρηθούν. Πώς θα γίνει αυτό χωρίς μια εξουσία, που θα αλλάξει ριζικά την πολιτική αυτή; Φιλολαϊκές νησίδες στο πλαίσιο της καπιταλιστικής αγοράς δεν μπορούν να υπάρξουν. Ο Αλαβάνος δε θέτει θέμα κοινωνικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Θέλει μια κυβέρνηση διαχείρισης.

Τα περί αναδιαπραγμάτευσης του χρέους υπέρ του λαού είναι μεγάλη απάτη. Είναι σαν να λέει ότι οι τραπεζίτες θα γίνουν «φιλάνθρωποι», χαρίζοντας μερικά από τα κέρδη τους στο λαό.

«Εμείς στην περιφέρεια Αττικής θα εφαρμόσουμε το Σύνταγμα και όχι την αντισυνταγματική νομοθεσία της κυβέρνησης Παπανδρέου» («Παρασκευή & 13», 15/10/2010, σ. 15). Μα όλοι οι νόμοι είναι αντιλαϊκοί. Ολοι από το Σύνταγμα απορρέουν.

Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: «Πιστεύω ότι στο όνομα μιας απολίτικης, αδιέξοδης και ετερόκλητης πολιτικής συσπείρωσης, έχει συγκροτηθεί ένα άτυπο "αντιμνημονιακό μέτωπο" που μερικές φορές αγγίζει τα όρια της γραφικότητας. Κοντός ψαλμός αλληλούια. Αν στο δεύτερο γύρο, στο όνομα της "αντιμνημονιακής" ψήφου, αλληλοψηφίζονται "δεξιοί" και "αριστεροί" υποψήφιοι αυτό θα είναι ο πλήρης ευτελισμός και η υπονόμευση της ουσίας της πολιτικής». Τα παραπάνω δήλωσε σε συνέντευξή του στην «Real News» ο πρόεδρος της «Δημοκρατικής Αριστεράς». Ενός κόμματος που κραδαίνει την αρνητική του ψήφο στο μνημόνιο σαν άλλοθι της επιλογής του για συνεργασία με το κόμμα που το συνομολόγησε και το εφαρμόζει, το ΠΑΣΟΚ.

Επειδή οι θολές, γενικές και αόριστες καταγγελίες προκαλούν προβοκατόρικους συνειρμούς, ας ξεκαθαρίσουμε το εξής: Αυτοί στους οποίους αναφέρεται ο κ. Κουβέλης, προστιθέμενοι στο ΠΑΣΟΚ και στο δικό του κόμμα, είναι όσοι στηρίζουν με νύχια και με δόντια το σύστημα, αποκρύπτοντας ότι το μνημόνιο είναι ένας σταθμός στην πολιτική που εξυπηρετεί τα συμφέροντά του, η οποία έχει ρίζες βαθιά στο χρόνο. Αυτοί πράγματι θα αλληλοψηφίζονται στο δεύτερο γύρο. Κι αυτό δε συνιστά υπονόμευση της πολιτικής, αλλά «πλάτη» για να περνάει αυτή όσο γίνεται καλύτερα σε βάρος του λαού. Οπως το ίδιο συνιστά και η επιλογή της «Δημοκρατικής Αριστεράς» για ευρύτατες συνεργασίες με το ΠΑΣΟΚ. Οσοι είναι απέναντι σ' αυτήν την πολιτική και την αντιμάχονται έχουν επιλογή: «Λαϊκή Συσπείρωση».