Τη μεσογειακή διατροφή «διαφημίζει» η υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, αλλά η πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ οδηγεί στον Καιάδα την ελληνική αγροτική παραγωγή και τους μικρομεσαίους αγρότες. Επίσης, η προβολή της μεσογειακής διατροφής δε σημαίνει ενίσχυση της εθνικής παραγωγής και των μικρών παραγωγών.

Η πολιτική της ΕΕ και του ΠΟΕ έχουν πλήξει την εγχώρια αγροτική παραγωγή και παραδοσιακές καλλιέργειες όπως η σταφίδα, το λάδι και τα οπωροκηπευτικά έχουν συρρικνωθεί, το ίδιο ισχύει για το καπνό, τα τεύτλα και το βαμβάκι. Τα μεσογειακά προϊόντα είναι υγιεινά, αλλά αυτό δεν εξασφαλίζει από μόνο του την απορρόφηση της ντόπιας παραγωγής και τιμές επιβίωσης στους μικρομεσαίους αγρότες. Γιατί, πολλά από τα τρόφιμα που συμπεριλαμβάνονται στη μεσογειακή διατροφή, αν και τα παράγουμε, μένουν απούλητα και σαπίζουν στις αποθήκες, γιατί εισάγονται ομοειδή προϊόντα. Μεσογειακή διατροφή μπορεί να γίνει και με λάδι από το Μαρόκο ή την Ισπανία, ντομάτες από την Πολωνία ή Ολλανδία, μήλα Ιταλίας, αχλάδια Αργεντινής, χυμούς Βραζιλίας, κόκκινο κρασί Χιλής ή Αυστραλίας, πορτοκάλια Ν. Αφρικής κ.ο.κ. Το θέμα είναι η προστασία της εγχώριας παραγωγής και μια ανάπτυξη γεωργίας, κτηνοτροφίας και αλιείας που θα εξυπηρετεί και θα καλύπτει της διατροφικές ανάγκες του λαού και όχι τα συμφέροντα των μονοπωλίων και την κερδοφορία τους. Αυτό όμως απαιτεί έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης της οικονομίας, που θα ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες και προϋποθέτει το πέρασμα της εξουσίας στο λαό, τη λαϊκή εξουσία, καθετοποιημένες κρατικές επιχειρήσεις, παραγωγικούς συνεταιρισμούς.