Μεσουρανούν σε κάθε Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ ή των G20, αλλά στη συνέχεια σβήνουν. Ο λόγος για τις προτάσεις - πυροτεχνήματα περί δήθεν αντιμετώπισης και ελέγχου των κερδοσκόπων, ρύθμισης των χρηματοπιστωτικών αγορών, και, από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η καπιταλιστική κρίση το φθινόπωρο του 2008 έρχονται και επανέρχονται, αλλά ποτέ δεν αποφασίζονται από τους ηγέτες της ΕΕ ή του παγκόσμιου καπιταλισμού, απλούστατα γιατί ο καπιταλισμός δε χαλιναγωγείται ή ρυθμίζεται. Ο λόγος, λοιπόν, που εμφανίζονται αυτές οι προτάσεις είναι να ρίχνουν στάχτη στα μάτια των λαών, ενώ την ίδια στιγμή σαρώνουν ό,τι έχει απομείνει από τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων, για να διασώσουν και ενισχύσουν την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων. Το ίδιο σκηνικό εξαπάτησης στήθηκε και στη χτεσινή Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες, όπου η Α. Μέρκελ εμφανίστηκε να δίνει «μάχη», για να περάσει στο κείμενο των συμπερασμάτων διατύπωση περί (κάποιας) εισφοράς στις τράπεζες, τάχα για να πληρώσουν «αυτοί που προκάλεσαν την κρίση», ενώ την ίδια στιγμή οι «27» ηγέτες ομόφωνα δίνουν το «πράσινο φως» για μια άνευ προηγουμένου επίθεση κατά των λαών μέσω της «στρατηγικής 2020», την ενίσχυση του Συμφώνου Σταθερότητας, κ.ο.κ. Αυτό είναι και το μόνο σίγουρο. Οι «κερδοσκόποι» μπορούν να περιμένουν. Είναι, άλλωστε, χρήσιμοι σε κάθε αντιλαϊκή επίθεση.