Πλανάται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αν θεωρεί ότι θα ξεμπερδέψει με το κίνημα της φτωχής αγροτιάς, επειδή, σήμερα, διαθέτει την απαιτούμενη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, που φαινομενικά της επιτρέπει να παρεμβαίνει «ωμά» στις εσωτερικές διεργασίες του αγροτικού κινήματος. Γιατί αυτό επιδιώκει να πετύχει μέσω των προτάσεών της για την «αλλαγή του θεσμικού πλαισίου, την ενοποίηση και ανασυγκρότηση του αγροτικού συνδικαλιστικού κινήματος», που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα. Οπως επίσης έχει ανακοινωθεί από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, μαζί με την «ανασυγκρότηση» του αγροτικού κινήματος η κυβέρνηση σκοπεύει να ψηφίσει και νόμο για τη «δημιουργία νέων αγροτικών συνεταιρισμών».

Ανυπόληπτοι στις συνειδήσεις της αγροτιάς είναι σήμερα οι «πρασινογάλαζοι» διοικούντες των τριτοβάθμιων αγροτοσυνδικαλιστικών και συνεταιριστικών οργάνων. Απόντες είναι σήμερα από το αγωνιστικό της κίνημα, απόντες ήταν πάντα. Τα συμφέροντα των καπιταλιστών του αγροτικού τομέα στήριζαν πειθήνια και έβαζαν «πλάτη» στην εφαρμογή όλων των αντιαγροτικών επιλογών. Αυτός είναι και ο λόγος που μόνο στα τραπέζια του «διαλόγου», παρέα με βιομήχανους και τραπεζίτες ή στα τηλεοπτικά «παράθυρα» των τηλεοπτικών καναλιών, τολμούν να εμφανιστούν. Για να συκοφαντούν τους αγωνιζόμενους φτωχούς αγρότες και να δίνουν εξετάσεις καλής διαγωγής στα αφεντικά τους.

Στην κατάντια τους αυτή απάντησαν οι ίδιοι οι αγρότες όλα τα προηγούμενα χρόνια και με διαδικασίες «βάσης» προχώρησαν στη δημιουργία συντονιστικών επιτροπών, αγροτικών συλλόγων, διεκδικώντας την ικανοποίηση των αιτημάτων τους, με τις μορφές αγώνα που εκείνοι επέλεγαν. Φυσικά και υπήρχαν διαφορετικές πολιτικές «αποχρώσεις» και διαφορετική έκφραση οικονομικών συμφερόντων μέσα σε αυτές τις διαδικασίες. Το γεγονός όμως ότι η αγροτική βάση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ «έφτυσε» την ΠΑΣΕΓΕΣ, τη ΣΥΔΑΣΕ και τη ΓΕΣΑΣΕ, δείχνει το πόσο «ρεντίκολο» είχαν γίνει στην ελληνική ύπαιθρο οι «καρεκλοκένταυροι» που βρίσκονται στην ηγεσία τους. Από αυτές τις διαδικασίες βάσης προέκυψε και η ΠΑΣΥ, όπου συσπειρώνεται το πιο πρωτοπόρο και συνειδητό κομμάτι της φτωχομεσαίας αγροτιάς.

Υποτακτικούς, με διαφορετικό προσωπείο επιχειρεί να φτιάξει το ΠΑΣΟΚ, μέσω των νόμων που θα προσπαθήσει να «περάσει» τους επόμενους μήνες. Αποτέλεσμα δικών του μεθοδεύσεων, όπως και της ΝΔ, είναι η διαφθορά, η συναλλαγή και οι μίζες, που υποτίθεται ότι θέλει να αντιμετωπίσει. Κατάλαβε πλέον ότι ΓΕΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣΕ και ΠΑΣΕΓΕΣ δεν μπορούν να «κουμαντάρουν» τους αγρότες και θέλει να φτιάξει ένα «καινούριο» αγροτοσυνδικαλιστικό και συνεταιριστικό κίνημα, «στριμωγμένο» στα όρια του σχεδίου «Καλλικράτης», με «ποσόστωση», δήθεν, υπέρ νέων αγροτών και γυναικών και μέλη μόνο τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες. Στην πραγματικότητα θέτει όρια ιδιοκτησίας, στοχεύοντας όχι μόνο να «πετάξει» εκτός αγροτικών μητρώων τους φτωχούς παραγωγούς και τους αγροτοεργάτες, αλλά να τους στερήσει και το δικαίωμα του «συνδικαλίζεσθαι». Αυτή η κουβέντα πάει μακριά. Ας ξέρουν όμως εκεί στο ΠΑΣΟΚ ότι ποτέ η ταξική πάλη δε χώρεσε στον «κορσέ» κανενός νομοθετικού πλαισίου...