Τις κατευθυντήριες γραμμές για τη νέα επέλαση στα εναπομείναντα εργασιακά, ασφαλιστικά και λαϊκά δικαιώματα έδωσε την προηγούμενη Δευτέρα από το Ζάππειο ο πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, στη φιέστα που διοργάνωσε η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΟΚΕ), παρουσία των «κοινωνικών εταίρων».

Η ομιλία του πρωθυπουργού αποτέλεσε την κορωνίδα μιας καλά οργανωμένης επιχείρησης, προκειμένου να επιβληθεί στο λαό το πνεύμα της «κοινωνικής συναίνεσης». Η επίσημη έναρξη του «εθνικού κοινωνικού διαλόγου» ήρθε να υπηρετήσει τη στόχευση της αστικής τάξης και της κυβέρνησης να υποτάξουν το λαό και να αποτρέψουν τις μαζικές αντιδράσεις, ώστε ανεμπόδιστα να εφαρμόσουν τις φιλομονοπωλιακές ανατροπές που θίγουν κάθε πτυχή της ζωής του και εξασφαλίζουν νέο κύκλο υπερκερδοφορίας στο μεγάλο κεφάλαιο.

Βάση αυτής της προπαγάνδας αποτέλεσαν οι αταξικές και επικίνδυνες επικλήσεις του πρωθυπουργού στον «πατριωτισμό των Ελλήνων», στην ανάγκη της «κοινής συμπόρευσης» και στην ψευδεπίγραφη υπόσχεση για την υπογραφή μιας «νέας κοινωνικής συμφωνίας». Για περιτύλιγμα χρησιμοποιήθηκε το πυροτέχνημα της «διαφάνειας» ώστε να πειστούν οι εργαζόμενοι ότι η οικονομική κρίση είναι απότοκο της διαφθοράς και ότι η καταπολέμησή της είναι όρος ικανός για να διασφαλιστούν τα λαϊκά συμφέροντα.

Τα ιδεολογήματα που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός στόχο έχουν αφ' ενός να εξαγνίσουν τον πυρήνα του καπιταλιστικού συστήματος και αφ' ετέρου να υφαρπάξουν τη συναίνεση των λαϊκών στρωμάτων για την επιβολή μιας σκληρά ταξικής πολιτικής.

Οσο όμως και αν το σκηνικό είχε στηθεί με επιμέλεια, η βιτρίνα δεν μπόρεσε να κρύψει ότι στη σύναξη του Ζαππείου καταγράφηκε με τον πιο ανάγλυφο τρόπο η ταξική διαίρεση της κοινωνίας, οι δυο κόσμοι που συγκρούονται σε κοινωνικό και πολιτικό πεδίο.

Μέσα στη λαμπερή αίθουσα, κυβερνητικά στελέχη, εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου και οι ξεπουλημένες ηγεσίες της εργατικής αριστοκρατίας χειροκροτούσαν και επευφημούσαν τον πρωθυπουργό κάθε φορά που ανακοίνωνε ένα μέτρο που χτυπούσε το λαϊκό εισόδημα, υποθήκευε ασφαλιστικά δικαιώματα, τσάκιζε εργατικές κατακτήσεις, συρρίκνωνε το κοινωνικό κράτος.

Στην άλλη όχθη βρίσκονται τα εκατομμύρια των εργαζομένων που διαπίστωναν ότι οι πολιτικοί εκπρόσωποι και της «νέας διακυβέρνησης» - όπως ακριβώς και οι προκάτοχοί τους - τους ζητούν να αποδεχτούν να πληρώσουν την ανάκαμψη του μεγάλου κεφαλαίου από την κρίση και να απολέσουν κάθε δικαίωμά τους.

Με διαφορά λίγων χρόνων, τα λαϊκά στρώματα είδαν την ίδια παράσταση να επαναλαμβάνεται, με τον σημερινό πρωθυπουργό να απαιτεί εντελώς προκλητικά «κοινωνική συναίνεση» αυτή τη φορά για να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση με την ίδια «άνεση» που στο παρελθόν τους «πιπίλιζαν» το μυαλό να παραχωρήσουν δικαιώματα για την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας», δηλαδή της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων.

Ο πρωθυπουργός στην ομιλία αφού έσπευσε αρχικά να διαβεβαιώσει το μεγάλο κεφάλαιο, την ΕΕ και τις καπιταλιστικές αγορές ότι η κυβέρνηση είναι «αποφασισμένη» να εφαρμόσει «επώδυνες αλλαγές», παρουσίασε ένα πρόγραμμα μακροχρόνιας λιτότητας που όπως σημείωσε «θα αποτυπωθεί στο τετραετές Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης που θα υποβληθεί στην Ευρωπαϊκή Ενωση τον Ιανουάριο». Στο όνομα του να μειωθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα «κάτω από το 3% του ΑΕΠ έως το 2013», εξήγγειλε γενικευμένο σάρωμα του εισοδήματος και των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Μεταξύ άλλων ο Γ. Παπανδρέου ανακοίνωσε:

-- «Χρονοδιάγραμμα για την προώθηση των ανατροπών στο Ασφαλιστικό το τέλος του α' εξαμήνου του 2010». Οι προτάσεις της κυβέρνησης, η οποία ετοιμάζεται να καταθέσει με νομοσχέδιο τον Απρίλιο, στοχεύουν σε αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση των συντάξεων, συρρίκνωση των παροχών, θεσμοθέτηση μικρότερης εισφοράς κράτους και εργοδοτών, χτύπημα του καθεστώτος των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων και πετσόκομμα των αναπηρικών συντάξεων.

-- «Νέος γύρος μετοχοποιήσεων και αποκρατικοποιήσεων για εταιρείες του δημοσίου, αξιοποίηση των ακινήτων του δημοσίου και τιτλοποίηση εσόδων από το φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας». Νέες ιδιωτικοποιήσεις σε στρατηγικούς τομείς της παραγωγής.

-- «Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις στα όρια του πληθωρισμού». Ενταση στην πολιτική της λιτότητας με αυξήσεις-ψίχουλα στους μισθούς, ανοίγοντας παράλληλα το δρόμο για μόνιμο πάγωμα, ακόμα και ονομαστική μείωσή τους.

-- «Πάγωμα των μισθών για όσους έχουν αποδοχές άνω των 2.000 ευρώ». Χωρίς να διευκρινίσει αν πρόκειται για τις μεικτές ή τις καθαρές αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων.

-- «Μείωση των λειτουργικών δαπανών του δημοσίου κατά 10% και των καταναλωτικών δαπανών κατά 25%». Καινούριες περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες.

-- «Μείωση των δαπανών για επιδόματα στο δημόσιο τομέα κατά 10%». Πρόκειται για ουσιαστική μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, αφού ο μισθός τους βασίζεται κυρίως στα επιδόματα.

- «Εξορθολογισμός και νοικοκύρεμα των δαπανών Υγείας». Με περικοπές που θα κυμανθούν από 800 εκατ. μέχρι και 1 δισ. ευρώ και θα πλήξουν τις ήδη υποβαθμισμένες υπηρεσίες που προσφέρει στα λαϊκά στρώματα ο δημόσιος τομέας Υγείας - Πρόνοιας.

-- «Επαναφορά της λίστας φαρμάκων». Θα σημάνει την άγρια περικοπή φαρμάκων για χιλιάδες ασφαλισμένους.

-- «Οι προσλήψεις στο δημόσιο αναστέλλονται για το 2010». Αυτονόητα θα επιλεχθεί το όργιο των ελαστικών μορφών απασχόλησης για να καλυφθούν οι τεράστιες ανάγκες.

-- «Εως τα μέσα του 2010 θα υπάρξει ενιαία αρχή πληρωμών στο δημόσιο». Με το ενιαίο μισθολόγιο θα επιχειρηθεί η προς τα κάτω συμπίεση των μισθών.

-- «Από το 2011 θα ισχύσει ο κανόνας στο δημόσιο μία πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις». Εντατικοποίηση της δουλειάς και τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων προμηνύει και η συγκεκριμένη απόφαση.

-- «Διάλογος για τα κλειστά επαγγέλματα για να εξασφαλιστεί η ορθή και κοινωνικά δίκαιη λειτουργία του ανταγωνισμού». Να ανοίξει δηλαδή ο δρόμος για την είσοδο των επιχειρηματικών ομίλων σε νέους κερδοφόρους τομείς.

Τις μέρες που ακολούθησαν μετά τις πρωθυπουργικές ανακοινώσεις, το «κουβάρι» της ταξικής επίθεσης άρχισε να ξεδιπλώνεται ακόμα περισσότερο. Οι εκπρόσωποι της ντόπιας πλουτοκρατίας «επαίνεσαν» με ανακοινώσεις τους τον πρωθυπουργό για τα μέτρα που ανακοίνωσε. Και είχαν κάθε λόγο να το κάνουν. Η κυβέρνηση δεσμεύτηκε για περικοπές, οι οποίες σηματοδοτούν την εξασφάλιση νέων κεφαλαίων για την ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων. Δεσμεύτηκε για αύξηση των Δημοσίων Επενδύσεων, οι οποίες θα ξεπεράσουν τα 10 δισ. ευρώ (4,2% ΑΕΠ) και κοινοτικών μέσω των ΕΣΠΑ, 26 δισ. ευρώ, που θα καρπωθεί μια χούφτα κεφαλαιοκρατών. Εκτός από ζεστό χρήμα, ο Γ. Παπανδρέου πρόσφερε και ακόμα φτηνότερο εργατικό δυναμικό μέσω της επιδότησης «των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων».

Την ίδια ώρα, από την Κοπεγχάγη - όπου συμμετείχε στη Διάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή - ο Γ. Παπανδρέου, με συνεντεύξεις του σε ξένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, αφού πρώτα ξεκαθάρισε ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να εφαρμόσει το «κοκτέιλ των μέτρων που ανακοίνωσε», έσπευσε να διαβεβαιώσει ότι θα πάρει και άλλα, σημειώνοντας: «Φυσικά και θα εξετάσουμε το θέμα της περικοπής των δαπανών. Η φορολογία συνιστά έναν και μόνο τομέα (...). Προβλέπεται όμως και περιορισμός των δαπανών σε αρκετούς τομείς. Θα γίνουν τεράστιες περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, σε όλα τα είδη απασχόλησης. Εχουμε ήδη αποδεσμεύσει χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους»!

Τον πρωθυπουργό έσπευσε να επιβεβαιώσει ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, που ανακοίνωσε την Παρασκευή νέα φορολογική επιδρομή σε βάρος μισθωτών και συνταξιούχων, με μπαράζ νέων έμμεσων φόρων (της κατ' εξοχής αντιδραστικής φορολογίας), θέτοντας παράλληλα στο στόχαστρο το «αφορολόγητο όριο», αφού συνέδεσε την ύπαρξή του με την προσκόμιση αποδείξεων αγορών.