MotionTeam

Στιγμιότυπο από τη Συνάντηση

Στη συνάντηση συμμετείχαν τα εξής 9 Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα: Κομμουνιστικό Κόμμα Βουλγαρίας, Κόμμα των Βουλγάρων Κομμουνιστών, Νέο ΚΚ Γιουγκοσλαβίας, ΚΚΕ, Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Κροατίας,Κομμουνιστικό Κόμμα Μακεδονίας (Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας), Κομμουνιστικό Κόμμα Ρουμανίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας, Εργατικό Κόμμα Τουρκίας (EMEΠ).

Από το ΚΚΕ συμμετείχε αντιπροσωπεία από τους Γιώργο Μαρίνο, μέλος του ΠΓ, τον Ελισαίο Βαγενά, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνο του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων και τον Ζήση Λυμπερίδη, μέλος της ΚΕ και Γραμματέα της ΚΟ Θεσσαλονίκης. Στις εργασίες της συνάντησης παραβρέθηκαν ο Θεοδόσης Κωνσταντινίδης και ο Κώστας Αβραμόπουλος, μέλη του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και πολλά ακόμα στελέχη του Κόμματος των Οργάνωσεων Περιοχών Δυτικής Κεντρικής και Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης.

Αναλυτικά η εισηγητική ομιλία του Γιώργου Μαρίνου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, έχει ως εξής:

«Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Σας καλωσορίζουμε στη Θεσσαλονίκη, στη Συνάντηση των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, που πραγματοποιείται με πρωτοβουλία του Κόμματός μας, με θέμα τους αγώνες και τις εμπειρίες των κομμουνιστών στις συνθήκες της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης.

Η φετινή μας συνάντηση συμπίπτει με τα 20 χρόνια από την κορύφωση των αντεπαναστατικών διεργασιών στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, που γιορτάστηκαν από τις αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις στις φιέστες που οργανώθηκαν στο Βερολίνο. Το τι πραγματικά έφεραν αυτά τα 20 χρόνια στους λαούς της Ανατολικής, Κεντρικής Ευρώπης, των Βαλκανίων μπορεί να συσσωρευτεί σε μια αράδα λέξεις: Ανεργία, κατάργηση ιστορικών κοινωνικών κατακτήσεων, σκληρή εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, φτώχεια για την πλειοψηφία και υπερκέρδη για την πλουτοκρατία, ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, διαμελισμοί κρατών, απεμπλουτισμένο ουράνιο. Οι πανηγυρισμοί των αστικών και οπορτουνιστικών κομμάτων, δήθεν περί "νίκης της δημοκρατίας" στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, είναι 100% υποκριτικοί και ψεύτικοι. Αν κοιτάξει κανείς "στα μάτια" αυτή τους τη δημοκρατία, θα δει πως είναι η επιθετικότητα του κεφαλαίου, η στυγνή εκμετάλλευση, καταπίεση του εργάτη και τα μέτρα καταστολής για να ανατραπεί η ανάπτυξη της ταξικής πάλης, κάθε προσπάθειας ανατροπής του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος. Αυτό, άλλωστε, μας το έδειξαν για άλλη μια φορά οι αστικές πολιτικές δυνάμεις της Πολωνίας με το σαφέστερο τρόπο: Απαγορεύοντας τα κομμουνιστικά σύμβολα και επιβάλλοντας βαριές ποινές φυλάκισης και χρηματικά πρόστιμα. Πρόκειται για μια κατάπτυστη απόφαση, συνέχεια των προηγούμενων που έλαβε τους τελευταίους μήνες η ΕΕ και τα όργανά της, καθώς και η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΟΑΣΕ. Και από αυτό το βήμα θέλουμε να εκφράσουμε την αλληλεγγύη του ΚΚΕ στο ΚΚ Πολωνίας, που δρα πλέον σε πολύ δύσκολες συνθήκες, αφού εκτός του αντικομμουνιστικού άρθρου 13 του Πολωνικού Συντάγματος, πλέον δημιουργούνται και οι συνθήκες ποινικής δίωξης των Πολωνών κομμουνιστών.

Πριν λίγες εβδομάδες ολοκληρώθηκε με επιτυχία η 11η Διεθνής Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων στο Νέο Δελχί της Ινδίας. Η συνάντηση συζήτησε την κατάσταση που διαμορφώνεται με την καπιταλιστική κρίση, τις εμπειρίες από τους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες, τους στόχους και το ρόλο του εργατικού κινήματος και των ΚΚ. Εξέδωσε ανακοίνωση όπου τονίζεται ότι αυτό που βιώνουμε είναι κρίση του καπιταλιστικού συστήματος που δείχνει τα ιστορικά του όρια και την ανάγκη για την επαναστατική ανατροπή του. Σημειώνει τις ευθύνες των αστικών δυνάμεων, τόσο των φιλελεύθερων όσο και των σοσιαλδημοκρατών για τα προβλήματα των εργαζομένων. Υπογραμμίζει πως τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα θα δουλέψουν δραστήρια για τη συσπείρωση και την κινητοποίηση όσο το δυνατόν πιο πλατιών τμημάτων των λαών για τη διεκδίκηση σταθερής δουλειάς με πλήρη δικαιώματα, για το σύνολο των κοινωνικών δικαιωμάτων.

Επίσης συμφωνήθηκαν οι παρακάτω άξονες για την κοινή δράση των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων:

1) Ενάντια στο ΝΑΤΟ και στην παγκόσμια επέκτασή του, ενάντια στην ιμπεριαλιστική στρατιωτική επιθετικότητα που παίρνει νέες μορφές, καθώς κι ενάντια στις ξένες στρατιωτικές βάσεις.

2) Να αναδειχτεί η 29η Νοέμβρη ως μέρα αλληλεγγύης στην πάλη των Παλαιστινίων, όπως έχει αποφασιστεί στην έκτακτη συνάντηση που έγινε στη Δαμασκό το Σεπτέμβρη του 2009.

3) Να αναδειχτεί το 2010 ως έτος της 65ης επετείου από την ήττα του φασισμού.

4) Να δυναμώσουν οι λαϊκές κινητοποιήσεις για την προάσπιση των εργατικών δικαιωμάτων σε συντονισμό με τα συνδικάτα.

5) Να ενταθεί η διεθνής αλληλεγγύη για την απελευθέρωση των 5 Κουβανών πατριωτών.

6) Να ενισχυθούν οι λαϊκές κινητοποιήσεις και η πίεση στις κυβερνήσεις, διεκδικώντας το δικαίωμα για δουλειά, σε συνεργασία με οργανώσεις νεολαίας.

Η διεθνής καπιταλιστική οικονομία βιώνει μια βαθιά κρίση, με κύριο χαρακτηριστικό τον εκτεταμένο συγχρονισμό της. Το Κόμμα μας από τις πρώτες εκδηλώσεις της ήταν προετοιμασμένο ιδεολογικά και πολιτικά και κατέβαλε σημαντική προσπάθεια να διαφωτίσει τους εργαζόμενους για το χαρακτήρα της κρίσης ως κρίσης υπερσυσσώρευσης και υπερπαραγωγής.

Απέκρουσε τη σκόπιμη προπαγάνδα της κυβέρνησης και των άλλων πολιτικών δυνάμεων ότι πρόκειται για κρίση αποκλειστικά και μόνο του χρηματοπιστωτικού συστήματος και του νεοφιλελευθερισμού. Ασκησε κριτική στις θέσεις των άλλων κομμάτων ότι ευθύνεται ο λεγόμενος καζινοκαπιταλισμός ή ο άπληστος καπιταλισμός, οι αμοιβές και η ανευθυνότητα των χρυσών παιδιών - στελεχών των τραπεζών και των πρώην κρατικών επιχειρήσεων, όπως ισχυρίστηκαν τόσο φιλελεύθερες, όσο και σοσιαλδημοκρατικές, οπορτουνιστικές δυνάμεις.

Το Κόμμα μας αποκάλυψε την απατηλή αντιπαράθεση μεταξύ του "ακραίου φιλελευθερισμού" και του "ακραίου κρατισμού", ως δήθεν βασικής διαφοράς ανάμεσα στη φιλελεύθερη και σοσιαλδημοκρατική διαχείριση.

Εδειξε στους εργαζόμενους πως τόσο οι κεϋνσιανές, όσο και οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές οδηγούν στην καπιταλιστική κρίση, που είναι σύμφυτη με το καπιταλιστικό σύστημα και τον άναρχο τρόπο ανάπτυξής του. Αποκρούσαμε με επιχειρήματα τη συστηματική προσπάθεια των άλλων πολιτικών δυνάμεων να περιοριστεί η αντιπαράθεση ανάμεσα στο λεγόμενο υγιή και μη υγιή καπιταλισμό.

Αποδείξαμε πως η πραγματική αιτία της κρίσης είναι η όξυνση της βασικής αντίθεσης του καπιταλισμού, της αντίθεσης ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και στην καπιταλιστική ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της, γιατί τα μέσα παραγωγής είναι καπιταλιστική ιδιοκτησία.

Αποκαλύψαμε το σύνθημα "ο άνθρωπος πάνω από τα κέρδη", που προέβαλαν σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, προβάλλοντας την ανάγκη της κατάργησης των καπιταλιστικών κερδών, δηλαδή της οικοδόμησης μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας, όπου κινητήρια δύναμη δε θα είναι τα κέρδη, αλλά η ικανοποίηση των διευρυμένων αναγκών των εργαζομένων.

Οι πρόσφατες εκλογές του Οκτώβρη ανέδειξαν στη χώρα μας μια κυβέρνηση του σοσιαλδημοκρατικού ΠΑΣΟΚ, που στο όνομα της κρίσης και της διασφάλισης της αναγκαίας κερδοφορίας του κεφαλαίου ετοιμάζεται να λάβει μια σειρά αντιλαϊκών μέτρων σε βάρος των κοινωνικών ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων, χτυπώντας ιδιαίτερα τις γυναίκες και τους νέους. Μάλιστα, επιδιώκοντας να έχει τη μεγαλύτερη κοινωνική συναίνεση για να επιβάλει τα αντιλαϊκά μέτρα, προσκάλεσε συνδικάτα και κόμματα σε "κοινωνικό διάλογο". Η θέση του ΚΚΕ και του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, που συσπειρώνεται στις γραμμές του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (ΠΑΜΕ) ήταν σαφής: Καμία συμμετοχή στον "κοινωνικό διάλογο"! Απόρριψη της λεγόμενης κοινωνικής συναίνεσης! Ταξικό πόλεμο στα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης, που στηρίζονται από την ΕΕ κι εξυπηρετούν αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα της ντόπιας και ξένης πλουτοκρατίας!

Σε αντίθεση με το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ, οι δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού συμμετείχαν σ' αυτό το στημένο παιχνίδι, ενώ οι δυνάμεις του οπορτουνισμού συμμετείχαν στην έναρξη του κοινωνικού διαλόγου, για να σπείρουν αυταπάτες στους εργαζόμενους πως μπορεί να βρεθούν λύσεις συμφέρουσες σ' αυτούς στα τραπέζια των κοινωνικών διαλόγων. Γενικότερα ο ΣΥΡΙΖΑ με τη λεγόμενη αριστερή εναλλακτική του πρόταση αναδεικνύεται ως δύναμη κρούσης στον αποπροσανατολισμό λαϊκών στρωμάτων που αναζητούν διέξοδο. Με τη στάση του αντικειμενικά οδηγεί στον ευνουχισμό του κινήματος, στην παρεμπόδιση της χειραφέτησής του από την κυρίαρχη πολιτική και τα ψεύτικα διλήμματα της δικομματικής εναλλαγής.

Η πραγματική λύση στα προβλήματα των εργαζομένων δε βρίσκεται στις θολές και δισυπόστατες προτάσεις που προβάλλουν δυνάμεις του ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων δυνάμεων του «Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς» (ΚΕΑ), αλλά στη στρατηγική αντιμονοπωλιακής πάλης και της ρήξης ως το τέλος, ως την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.

Το ΚΚΕ διατύπωσε μέσα και έξω από τη Βουλή, στους λαϊκούς αγώνες, ένα σύνολο συνεκτικών άμεσων μέτρων υπέρ των εργατοϋπαλλήλων, της φτωχής αγροτιάς, των αυτοαπασχολούμενων, των νέων και των γυναικών με βασική γραμμή δράσης και σύνθημα ότι οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν πρέπει να δεχτούν να πληρώσουν την κρίση του συστήματος, αντίθετα πρέπει να διεκδικήσουν τη βελτίωση της θέσης τους.

Οι κομμουνιστές, μαζί με άλλους αγωνιστές, ενδιαφέρονται για την ανασυγκρότηση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Συμμετέχουν και με αποφασιστικότητα στηρίζουν το ΠΑΜΕ, που βρέθηκε στην πρωτοπορία των εργατικών αγώνων για να μην περάσουν οι απολύσεις εργαζομένων που προκηρύχθηκαν σε δεκάδες επιχειρήσεις, με αφορμή την κρίση. Για να μην περάσουν οι μειώσεις μισθών, οι μειώσεις των ημερών εργασίας, οι ελαστικές μορφές απασχόλησης. Σε αρκετές περιπτώσεις η ετοιμότητα και η μαχητικότητα που έδειξαν οι εργατικές συνδικαλιστικές οργανώσεις με ταξικό προσανατολισμό βοήθησε στο να αρθούν οι απολύσεις και να μην περάσει το κλίμα συναίνεσης και η γραμμή της λεγόμενης "εργασιακής ειρήνης", δηλαδή της άνευ όρων παράδοσης των εργαζομένων στις ορέξεις του μεγάλου κεφαλαίου.

Το Κόμμα μας συμπαραστάθηκε στον αγώνα των μεταλλεργατών της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, που χτυπήθηκαν από τις δυνάμεις καταστολής έξω από το υπουργείο Εργασίας. Ηταν αλληλέγγυο στον αγώνα των εργατών του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας, ενάντια στην πώλησή του στην κινέζικη πολυεθνική COSCO. Ηταν στο πλάι των δεκάδων χιλιάδων νέων, που εργάζονταν με προγράμματα stage στο Δημόσιο και τους οποίους η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πέταξε στο δρόμο. Ηταν μαζί με τους χιλιάδες απεργούς οικοδόμους στις απεργιακές κινητοποιήσεις τους των τελευταίων μηνών.

Με απεργίες, συλλαλητήρια, καταλήψεις και άλλες μορφές πάλης τα συνδικάτα που ανήκουν στο ΠΑΜΕ ματαιώνουν απολύσεις, αναγκάζουν την εργοδοσία να επαναπροσλάβει απολυμένους εργαζόμενους, υπογράφουν Συλλογικές Συμβάσεις με αυξήσεις πάνω από την εισοδηματική πολιτική, αποσπούν μέτρα στήριξης των ανέργων, αναχαιτίζουν επιθέσεις κατά των μεταναστών.

Το ΚΚΕ και το ταξικό κίνημα αναμετρούνται με τις δυσκολίες και έχουν μεγάλες απαιτήσεις για την ενίσχυση της ιδεολογικής, πολιτικής και μαζικής πάλης, για τον απεγκλωβισμό εργατικών - λαϊκών δυνάμεων από την επίδραση της αστικής ιδεολογίας και πολιτικής, του ρεφορμισμού.

Η κατεύθυνση της πάλης του ταξικού πόλου (του ΠΑΜΕ) είναι στο να πληρώσει την κρίση η πλουτοκρατία και η διεκδίκηση στόχων πάλης που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των εργαζομένων (πλήρη - σταθερή εργασία, ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, αποκλειστικά δημόσια - δωρεάν Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία κ.ά.) του δίνει δύναμη και φέρνει αποτελέσματα στους αγώνες του.

Με τα συνθήματα "Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη κι όχι του κεφαλαιοκράτη" και "Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία", "Πλήρη σταθερή εργασία, μισθούς - συντάξεις που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες. Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία" δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι συμμετείχαν πριν 2 μόλις μέρες, στις 17 Δεκέμβρη, στην 24ωρη Πανελλαδική Απεργία, που κήρυξαν κλαδικές ομοσπονδίες, εργατικά κέντρα και πρωτοβάθμια συνδικάτα που παλεύουν μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ, κόντρα στη συναίνεση των ηγεσιών των Συνομοσπονδιών ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ. Ηταν μια σημαντική, αγωνιστική απάντηση στα σχέδια της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να συρρικνώσει παραπέρα τις εργατικές κατακτήσεις στον τομέα της Κοινωνικής Ασφάλισης. Το ιδιαίτερα σημαντικό αυτό μέτωπο αγώνα πρέπει να αγκαλιάσει κάθε εργασιακό χώρο, κάθε εργοστάσιο, επιχείρηση, γιαπί, πολυκατάστημα να γίνει "φρούριο" αντεπίθεσης στα αντιλαϊκά σχέδια της κυβέρνησης, που έχουν τη στήριξη της αντιπολιτευόμενης ΝΔ και της ΕΕ.

Ταυτόχρονα με την ανασυγκρότηση του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος, το ΚΚΕ θεωρεί πως είναι αναγκαία και η οργανωτική ενίσχυση του ίδιου του Κόμματος της Εργατικής Τάξης στους χώρους εργασίας. Οι κομμουνιστές της Ελλάδας προωθούν ως βασική προτεραιότητα το καθήκον της κομματικής οικοδόμησης στους χώρους εργασίας, ενώ στρέφουν και την προσοχή των Εδαφικών Κομματικών Οργανώσεων στους χώρους εργασίας που βρίσκονται στην περιοχή δράσης τους. Η κομματική οικοδόμηση στρέφεται πρωτίστως στην εργατική τάξη και τη νεολαία.

Ακόμη το Κόμμα μας, αυτήν την περίοδο άνοιξε ακόμη περισσότερο το ιδεολογικό μέτωπο απέναντι στα αστικά κόμματα και στους οπορτουνιστές, σημειώνοντας πως η πηγή της κρίσης μπορεί να στερέψει μόνο με την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, με την εξάλειψη της αναρχίας της καπιταλιστικής παραγωγής. Κάτι τέτοιο προϋποθέτει την κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό της λαϊκής οικονομίας και τον εργατικό - λαϊκό έλεγχο. Αυτά τα στοιχεία θα διαθέτει ένα καθεστώς λαϊκής οικονομίας, για το οποίο θα αγωνιστούν όχι μόνον οι κομμουνιστές, αλλά ένα μεγάλο κοινωνικό - πολιτικό Μέτωπο που θα εκφράζει τις δυνάμεις της εργατικής τάξης, της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς και των άλλων λαϊκών στρωμάτων της πόλης. Αυτή είναι η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, που απορρίπτει θολά σχήματα της "ενότητας της αριστεράς" και την κεντροαριστερή διαχείριση, εκτιμώντας πως τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων μπορεί να διασφαλίσει μόνο μια Λαϊκή Εξουσία, που, βέβαια, για τους κομμουνιστές είναι ο σοσιαλισμός.

Στην προσπάθεια αυτή το Κόμμα μας δεν αφήνει αναπάντητη την αντικομμουνιστική εκστρατεία της ΕΕ. Διοργανώνουμε δεκάδες μαζικές εκδηλώσεις σε πολλές συνοικίες και σε πανεπιστήμια σε όλη τη χώρα για το σοσιαλισμό. Σ' αυτήν μας την προσπάθεια σημαντικό μας εφόδιο είναι η Απόφαση του 18ου Συνεδρίου του Κόμματος σχετικά με τις εκτιμήσεις για την ανατροπή του σοσιαλισμού και την αντίληψη του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό.

Χτες στην Κοπεγχάγη ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της Διάσκεψης του ΟΗΕ για το κλίμα, που, παρά τις διακηρύξεις και τις τυμπανοκρουσίες, δεν μπορεί να κρύψει την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων στο πεδίο της Ενέργειας. Σε εξέλιξη βρίσκεται μια προσπάθεια για να βρουν κερδοφόρα διέξοδο υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια, μέσω της λεγόμενης "πράσινης οικονομίας", δηλαδή της εμπορευματοποίησης της προστασίας του περιβάλλοντος και των κλιματικών αλλαγών.

Η Διάσκεψη αυτή, όπως και η πρόσφατη Σύνοδος των Υπουργών Εξωτερικών του ΟΑΣΕ στην Αθήνα, έδειξε πως η καπιταλιστική κρίση οξύνει τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις σε συνθήκες σοβαρών ανακατατάξεων, μείωσης της συμμετοχής των ΗΠΑ στο παγκόσμιο ΑΕΠ, ισχυρής παρουσίας της ΕΕ, ενίσχυση της Κίνας, της Ρωσίας, της Ινδίας και της Βραζιλίας. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να έχουν αυταπάτες από το λεγόμενο "πολυπολικό κόσμο", από συνθήματα που χρησιμοποιεί η σοσιαλδημοκρατία περί "εκδημοκρατισμού του ΟΗΕ" ή περί "νέας αρχιτεκτονικής των διεθνών σχέσεων". Πρόκειται για συνθήματα εξανθρωπισμού της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας! Ποτέ δεν υπήρξε "μονοπολικός κόσμος"! Πάντα υπήρχαν οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, που ωστόσο στο παρελθόν αμβλύνονταν μπροστά στην ανάγκη αντιμετώπισης της ΕΣΣΔ και των άλλων σοσιαλιστικών χωρών. Σήμερα παρατηρείται νέα όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και η επιδίωξη ορισμένων ανερχόμενων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και συμμαχιών να παίξουν μεγαλύτερο ρόλο στις διεθνείς υποθέσεις, κάτι που περιγράφεται μέσω του σχήματος του "πολυπολικού κόσμου".

Στην πραγματικότητα, το κυνήγι των αγορών και των πηγών του πλούτου, οι επεμβάσεις και οι πόλεμοι σημαδεύουν τον ιμπεριαλισμό. Οι κομμουνιστές έχουν αναλάβει μεγάλες ευθύνες για τη διαφώτιση και την κινητοποίηση των λαών ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις, στην κατοχή χωρών από τους ιμπεριαλιστές, καθώς και ενάντια στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ και σε κάθε άλλη ιμπεριαλιστική ένωση και κέντρο, ανεξαρτήτως "χρώματος", ονόματος ή περιοχής στην οποία συγκροτείται.

Συντρόφισσες και σύντροφοι!

Σε ό,τι αφορά στην περιοχή μας η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ βάζει σε προτεραιότητα την καθολική ΝΑΤΟποίηση των Βαλκανίων, την ένταξη στο ΝΑΤΟ όλων των χωρών της Βαλκανικής μέχρι το 2014. Επιζητείται μια ακόμα πιο δραστήρια και ενεργός εμπλοκή της Ελλάδας υπέρ των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών. Η ελληνική κυβέρνηση αναβαθμίζει την ελληνική συμμετοχή στην κατοχή του Αφγανιστάν, συζητά την ένταξη στην αντιπυραυλική ασπίδα. Σε αυτό το πλαίσιο προωθεί την ενσωμάτωση και των υπόλοιπων χωρών της Βαλκανικής στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, που την παρουσιάζει ως μοναδική λύση για την ειρηνική επίλυση όλων των προβλημάτων της περιοχής. Το ΚΚΕ αποκαλύπτει στους εργαζόμενους πως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι ενώσεις του κεφαλαίου και δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να εγγυηθούν την ασφάλεια και την ειρήνη των λαών της περιοχής, αλλά αποτελούν "μηχανές" για την ακόμη μεγαλύτερη καταπίεση κι εκμετάλλευσή τους, καθώς και άλλων λαών.

Η χειροτέρευση της ζωής των εργαζομένων στα Βαλκάνια, η ενίσχυση των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, τα μέτρα καταστολής κατά των κομμουνιστών και του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, που λαμβάνονται σε όλη πλέον την Ευρώπη, αυξάνουν και την ανάγκη να δράσουμε καλύτερα, πιο οργανωμένα και συντονισμένα μέσα στο αντιιμπεριαλιστικό, αντιΝΑΤΟικό και μαζικό, εργατικό κίνημα.

Βασική προϋπόθεση, όμως, για να αναπτυχθεί παραπέρα η δράση μας, για να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό, είναι να ενισχυθεί ο ρόλος των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων. Κάτι τέτοιο θα διευκολύνει τον καλύτερο συντονισμό δράσης και τις κοινές ενέργειες των ΚΚ. Πιο συγκεκριμένα:

• Θεωρούμε πως είναι σημαντική η εργατική αλληλεγγύη κι ενότητα που μπορεί να αναπτυχθεί ανάμεσα στους εργαζόμενους των βαλκανικών λαών, στις κινητοποιήσεις που ξεσπούν σε όλες τις χώρες της Βαλκανικής.
• Για κάτι τέτοιο απαιτείται τα ΚΚ να ενημερώνουν έγκαιρα γι' αυτές τις κινητοποιήσεις, να βοηθούν στην επικοινωνία των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων, που αγωνίζονται κατά των αντιλαϊκών μέτρων και των εργοδοτικών προκλήσεων.
• Καθημερινά εκδηλώνεται η αναγκαιότητα της ενίσχυσης της δουλειάς στην εργατική τάξη, στο κέρδισμα δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα. Για την κατάκτηση και συγκρότηση σωματείων που θα παλεύουν σε ταξική κατεύθυνση.
• Χρειάζεται να συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις στην ενίσχυση και διεύρυνση του φιλειρηνικού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Στην απόκρουση των ΝΑΤΟικών σχεδίων, με την ανασυγκρότηση του Βαλκανικού ΑντιΝΑΤΟικού Κέντρου, ενάντια στην ιμπεριαλιστική στρατιωτική παρουσία στα Βαλκάνια, στις ξένες βάσεις και τα στρατεύματα, στη συμμετοχή των στρατιωτικών σωμάτων από βαλκανικές χώρες σε αποστολές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ σε άλλες χώρες, όπως Αφγανιστάν, Ιράκ, στον Περσικό και αλλού. Να απαιτήσουμε να επιστρέψουν τα στρατεύματα από βαλκανικές χώρες που βρίσκονται σήμερα εκτός συνόρων.
• Να πάψει η εμπλοκή των χωρών μας στους νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
• Να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στο λαό της Κούβας και να δυναμώσουμε την πάλη μας για την απελευθέρωση των 5 Κουβανών πατριωτών από τις φυλακές των ΗΠΑ.

Συντρόφισσες και σύντροφοι!

Οι εργάτες και οι εργάτριες, τα άλλα λαϊκά στρώματα των βαλκανικών χωρών, 20 χρόνια μετά τις ανατροπές των λαϊκών καθεστώτων, δεν έχουν πλέον να προσμένουν τίποτα από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, από τις αστικές διακυβερνήσεις δεξιών και σοσιαλδημοκρατών, που δοκιμάστηκαν στην πράξη.

Η μόνη ελπίδα βρίσκεται στον κοινό αντιιμπεριαλιστικό και ταξικό αγώνα, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές!».