Παγκόσμια Ημέρα Επισιτισμού η σημερινή. Και έχουμε κάθε λόγο να τη «γιορτάσουμε». Το πιστοποιούν ακόμα και τα «μαγειρεμένα» στοιχεία της Οργάνωσης Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO) που δόθηκαν στη δημοσιότητα:
Σε μια εποχή που - όπως ο ίδιος ο πρόεδρος της Οργάνωσης παραδέχτηκε - «έχουμε τα οικονομικά και τεχνικά μέσα για να εξαφανίσουμε την πείνα, αλλά μας λείπει η πολιτική βούληση», πάνω από 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι στον πλανήτη υποσιτίζονται. Για την ακρίβεια ...πεθαίνουν από την πείνα!
Αυτός είναι ο κόσμος τους. Ενας κόσμος που, εντούτοις, λόγω της ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων και βάσει των επιτευγμάτων της επιστήμης και της τεχνολογίας, είναι σε θέση - όχι μία φορά όπως ομολογεί o πρόεδρος της FAO - να σιτίσει 7 φορές (!) τον παγκόσμιο πληθυσμό.
*
Αλλά γιατί λείπει η «πολιτική βούληση» να εκλείψει η πείνα από τον κόσμο; Τι είναι αυτό που επιτρέπει ο πόνος και η εγκατάλειψη, η δυστυχία και η εξαθλίωση, για τους πολλούς, να διογκώνει τη χλιδή, την ξιπασιά, τα λούσα, για τους λίγους;
Η απάντηση δεν έχει να κάνει ούτε με το «χαρακτήρα», ούτε με την «καλοσύνη» ή την «κακία», ούτε με τη λειψή «φιλανθρωπία» των ισχυρών του πλανήτη. Η αιτία αυτής της πρωτοφανούς ανθρωπιστικής καταστροφής είναι η φύση ενός συστήματος οικοδομημένου στη σκλαβιά της εκμετάλλευσης. Μιλάμε για το σύστημα (καπιταλισμό το λένε), όπου:
*
Αυτό είναι το «παγκόσμιο χωριό» που υπηρετούν οι σοσιαλδημοκράτες και οι φιλελεύθεροι, οι «κεντροαριστεροί» και οι «κεντροδεξιοί» διαχειριστές της εξουσίας των μονοπωλίων. Οι δρόμοι, επομένως, που ανοίγονται μπροστά μας είναι όπως ακριβώς τους είχε περιγράψει εκείνος ο στίχος: «...η Γη θα γίνει κόκκινη: `Η κόκκινη από ζωή ή κόκκινη από θάνατο».