Πράγματι ιδανικό το ξεκίνημα της κυβέρνησης. Παράγει διαρκώς θετικές εντυπώσεις:

Διαψεύδει εξαρχής κάθε προσδοκία περί προεκλογικών δεσμεύσεων.

Αξιώνει από τους απεργούς στο λιμάνι να γυρίσουν με σκυμμένο το κεφάλι στη δουλειά, που αύριο δε θα έχουν.

Στέλνει μήνυμα στην πολυεθνική ότι όχι μόνο θα σεβαστεί τα κέρδη της, αλλά και ότι της προσφέρει τη δυνατότητα να βγάλει περισσότερα.

Και για να μην υπάρχουν παρερμηνείες για το πόσο αποφασισμένη είναι να εφαρμόσει την πολιτική της, διέταξε τους «προστάτες του πολίτη», τα ΜΑΤ δηλαδή, να σπάσουν - «με μετριοπάθεια» - τα κεφάλια των ανέργων της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης και μαζί του βουλευτή του ΚΚΕ που τόλμησε να τους συμπαρασταθεί.

Πράγματι, ιδανικό ξεκίνημα που αναμένεται να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης και από τη Βουλή. Ηδη πήρε την έγκριση της ΓΣΕΕ που σύμφωνα με τη δήλωση του προέδρου της θα μετέχει πλησίστια στον «κοινωνικό διάλογο».

Δεν υπάρχει τίποτα παράξενο σ' όλα αυτά. Εκτός κι αν έχει γίνει τόσο κοντή η λαϊκή μνήμη ώστε να υπάρξουν κάποιοι που να πουν ότι πράγματι δε θυμούνται τι σημαίνει ΠΑΣΟΚ, ότι ούτε και τώρα υποψιάζονται πως είναι δύο τα κόμματα της αστικής τάξης, ότι στη νέα κατάσταση θέλουν κι άλλα στοιχεία για να μπορούν να κάνουν συγκεκριμένη την ανάλυση που τους χρειάζεται για να κάνουν «προγραμματική αντιπολίτευση». Αν αυτό το περί «προγραμματικής αντιπολίτευσης» μοιάζει λίγο «κινέζικο» στους εργάτες, κακό του κεφαλιού τους με την κυριολεκτική έννοια της φράσης.

Υπάρχει, βέβαια, κι άλλος δρόμος. Το ΚΚΕ προεκλογικά ακόμα προειδοποίησε πως η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα είναι χειρότερη απ' όσες γνωρίσαμε, γιατί ακριβώς είναι δεσμευμένη στο κεφάλαιο να προωθήσει «διά πυρός και σιδήρου» τις αναδιαρθρώσεις που θα επιτρέψουν στους καπιταλιστές να αυξήσουν τα κέρδη τους, να ξεπεράσουν την καπιταλιστική κρίση σε βάρος των εργατών. Και κατά συνέπεια η εργατική τάξη, ανεξάρτητα από το πώς και γιατί ψήφισε αυτό ή το άλλο κόμμα, πρέπει να μη δείξει καμιά ανοχή, να προετοιμάσει τους αγώνες της χωρίς αναστολές, να κάνει καθαρό ότι δε δέχεται να πληρώσει την κρίση, ότι επιμένει να πληρώσουν την κρίση οι καπιταλιστές.

Τώρα, και εν θερμώ πια, είναι καιρός για τα πρώτα συμπεράσματα. Για τους λιμενεργάτες, για παράδειγμα, είναι η ώρα ως εργατική τάξη να αντιμετωπίσουν την κυβέρνηση του κεφαλαίου, να παλέψουν για να υπερασπίσουν τη δουλειά τους, να έχουν κοντά τους τους άλλους εργάτες, για λιμάνια 100% δημόσια στην υπηρεσία του λαού. Ισχύει το ίδιο για τους εργάτες στη Ζώνη, ισχύει το ίδιο για κάθε εργάτη που τώρα καλείται να κάνει πράξη το «όλοι για έναν κι ένας για όλους».

Ασχετο: Προσφέρουν κακές υπηρεσίες στην εργατική τάξη όσοι εξακολουθούν να καλλιεργούν αυταπάτες ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μπορεί «να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της». Γιατί οι μόνες δεσμεύσεις που έχει είναι απέναντι στο κεφάλαιο. Γιατί, πολύ απλά ό,τι συμβαίνει σήμερα είναι συνέχεια των πολιτικών του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και ξανά του ΠΑΣΟΚ, είναι εφαρμογή των πολιτικών του κεφαλαίου.